Το έρεβος είναι προέκταση της ύπαρξης τους, κι ο πόνος το νέκταρ που τους δίνει ζωή. Με αυτή την μικρή περίγραφη θα μπορούσε κάποιος να σκιαγραφήσει το ποιόν των Forgotten Tomb. Ένα από τα ιστορικότερα ονόματα του ακραίους ήχου, και προτεργάτες του DSBM, οι Ιταλοί κυκλοφόρησαν πέρσι το τελευταίο τους άλμπουμ, "Nightfloating", και φέτος γιορτάζουν με τον δικό τους τρόπο τα 25 τους χρόνια. Η ταλανισμένη και κατραμιασμένη υπόσταση τους θα κάνει την εμφάνισή της και στη χώρα μας, στις 28 Νοεμβρίου στην Αθήνα, και για αυτό ο ιδρυτής και μπροστάρης Herr Morbid μιλάει στο Metal View.
-Καταρχάς, γενικά είστε πολύ δραστήριο συγκρότημα. Γιατί χρειαστήκατε τέσσερα χρόνια για ένα νέο άλμπουμ;
Φυσικά, υπήρχε όλος ο Covid μεταξύ του προηγούμενου δίσκου και αυτού του νέου, οπότε χρειάστηκε περισσότερος χρόνος από το συνηθισμένο, κυρίως επειδή όταν η πανδημία χτύπησε μόλις είχαμε κυκλοφορήσει το δίσκο "Nihilistic Estrangement" τον Μάιο του 2020. Έπρεπε να κάνουμε περιοδεία στην Ευρώπη καθώς και στις ΗΠΑ, αλλά όλα ακυρώθηκαν, οπότε ήμασταν πολύ απογοητευμένοι. Υπήρχαν επίσης ορισμένα πράγματα που έπρεπε να ξεκαθαρίσω κατά τη διάρκεια του διαλείμματος της πανδημίας, όπως τα δικαιώματα στον ψηφιακό κατάλογο και ένα σωρό άλλα γραφειοκρατικά και βαρετά πράγματα. Δεν ήμουν ιδιαίτερα πρόθυμος για την ηχογράφηση ενός άλλου άλμπουμ, ειδικά επειδή υπήρχαν κάποια πράγματα που έπρεπε να ρυθμίσω και με την εταιρεία όσον αφορά τα συμβόλαια, μιλάμε μια διαδικασία που πήρε λίγο χρόνο. Τελικά υπέγραψα νέο συμβόλαιο για έναν δίσκο με την Agonia Records το 2023 και από εκείνη τη στιγμή άρχισα να δουλεύω τα τραγούδια για το άλμπουμ «Nightfloating».
-Έχεις πολύ καθαρό και προσωπικό ήχο με τη μπάντα, με το νέο άλμπουμ πιστεύεις ότι τον έκανες πιο φρέσκο;
Το νέο άλμπουμ συνδυάζει παρελθόν και παρόν. υπάρχουν στοιχεία που θυμίζουν τους πρώιμους δίσκους μας, αλλά προφανώς είναι πολύ πιο δομημένο και τεχνικά προηγμένο. Γενικά, είναι λίγο περισσότερο στην πλευρά του black metal από τις άλλες πρόσφατες προσπάθειές μας, πιο ατμοσφαιρικό αλλά και επιθετικό. Έχει και περισσότερα σόλο κιθάρας. Είναι εκεί έξω για να το ακούσουν όλοι, επομένως προτιμώ να βγαίνει ο κόσμος και να το τσεκάρει. Τα σχόλια ήταν υπέροχα και οι θαυμαστές φαίνεται να το λατρεύουν, ακόμα και σε αυτούς που δεν τους άρεσαν πολύ οι άλλοι πρόσφατοι δίσκοι μας, οπότε είμαστε ικανοποιημένοι με αυτό. Πιστεύουμε ότι είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ. Προσπαθώ πάντα να διατηρώ τα πράγματα φρέσκα όταν γράφω κάτι νέο, και πάντα θα υπάρχουν στοιχεία που μπορούν να σε πιάσουν απροετοίμαστο.
-Είστε ένα συγκρότημα που δεν είχατε ποτέ δραστικές αλλαγές στο line up σας και τα περισσότερα μέλη σας είναι πολλά χρόνια μέρος των Forgotten Tomb. Πιστεύεις ότι αυτό το πράγμα σε βοηθάει, να γίνεται πιο ομαλά οποιαδήποτε αλλαγή και εξέλιξη της καριέρας σας και των δίσκων σας;
Ο πυρήνας του συγκροτήματος ήταν εκεί για πολύ καιρό, αν και γράφω πάντα το 90% του υλικού, έτσι δεν είναι ότι το υπόλοιπο συγκρότημα επηρεάζει τη σύνθεση των τραγουδιών μου. Η διαδικασία είναι σχεδόν πάντα η ίδια, κάνω μερικά demo-track των νέων τραγουδιών με όλα τα όργανα και μετά τα υποβάλλω στα άλλα παιδιά της μπάντας. Αν τους αρέσουν, μαθαίνουν τα μέρη τους και μετά θα βρεθούμε στο στούντιο μερικούς μήνες αργότερα για να ηχογραφήσουμε το άλμπουμ. Κανονικά δεν γίνονται πολλές συζητήσεις σχετικά με το υλικό, οπότε ναι, θα έλεγα ότι είμαστε σχεδόν στην ίδια σελίδα τις περισσότερες φορές. Συνεργαζόμαστε όμως σε άλλα επίπεδα, για το artwork, το merch και άλλα, επομένως είναι προφανώς καλό να έχουμε ανθρώπους γύρω τους που μπορώ να εμπιστευτώ και τους οποίους γνωρίζω καλά. Υπάρχει μια φιλία και ένας δεσμός που κρατά πολύ καιρό τώρα.
-Επίσης όσον αφορά το Nightfloating είναι πολύ πιο μελωδικό και δυναμικό, και νομίζω ότι αυτό γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο από άλμπουμ σε άλμπουμ, πιστεύετε ότι αυτό είναι ένα στοιχείο που σας διακρίνει από άλλες μπάντες των DSBM;
Προσπαθούμε πάντα να είμαστε μπροστά από τον "ανταγωνισμό" όσον αφορά τη μουσικότητα και να διατηρήσουμε το ιδιαίτερο άρωμα της μπάντας. Οι Forgotten Tomb διαθέτoουν μερικά πολύ αναγνωρίσιμα και επαναλαμβανόμενα στοιχεία που είναι μοναδικά στον ήχο του. Υποθέτω ότι πολλά συγκροτήματα προσπάθησαν να μιμηθούν τους Forgotten Tomb όλα αυτά τα χρόνια, αλλά υποθέτω ότι κανείς δεν ακούγεται πραγματικά σαν εμάς. Αλλά δεν ακολουθούμε πραγματικά τη σκηνή του DSBM ούτε ακούμε έντονα άλλες μπάντες για να είμαστε ειλικρινείς. Σε ό,τι με αφορά προσωπικά, δεν ακούω σχεδόν καθόλου black metal, εκτός από τα κλασικά της δεκαετίας του '90 ή των αρχών του '00.
-Νομίζω ότι σε αυτόν τον δίσκο φλερτάρεις με τον post black metal ήχο. Είναι ένα είδος που σας ιντριγκάρει;
Από ό,τι άκουσα, δεν μου αρέσει καθόλου και δεν νομίζω ότι το συγκρότημα έχει μεγάλη σχέση με αυτό. Μας αρέσουν κάποια riff. Ίσως υπάρχουν post black metal μπάντες που κρατούσαν σημειώσεις από κάποιους από τους δίσκους μας βέβαια...
-Όλα αυτά τα χρόνια, βλέπουμε black metal μπάντες να εμπλέκονται με πολλά διαφορετικά πράγματα και θέματα. Πιστεύετε ότι πλέον οι καλλιτέχνες επιστρέφουν σε πιο προσωπικά θέματα, ειδικά της νέας γενιάς; Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;
Δεν είμαι σίγουρος, αφού δεν παρακολουθώ πολύ τη σκηνή. Γνωρίζω ότι όλο το DSBM αυτές τις μέρες είναι πολύ σημαντικό για τους νεότερους ακροατές, πιθανώς επειδή νιώθουν ένα συγκεκριμένο άγχος και αντικατοπτρίζουν τον εαυτό τους σε κάποιους στίχους ή τη στάση αυτών των συγκροτημάτων, συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας. Υπήρχαν πολλοί έφηβοι στο κοινό στην τελευταία μας περιοδεία, που ήταν σίγουρα αναζωογονητικό. Ειλικρινά, δεν είμαι σίγουρος ότι κατανοούν πλήρως το συγκρότημα ή το μήνυμά του, αλλά όσο απολαμβάνουν αυτό που κάνουμε, προσπαθώ να μην χάνω τον ύπνο μου από αυτό.
-Ποιο είναι το νόημα πίσω από τον τίτλο του Nightfloating;
Είναι βασικά μια μεταφορά του «πεθαίνω», που γλιστρά στην αιώνια νύχτα. Συνδέεται επίσης με την έννοια της απόδρασης που εισήγαγα στον προηγούμενο δίσκο μας, "Nihilistic Estrangement". αντιπροσωπεύει την επιθυμία να επιπλέουμε προς ένα μέρος μακριά από την ανθρώπινη φυλή, την οποία βλέπω ως εχθρό, μας προστατεύει ένα διαφορετικό επίπεδο ύπαρξης.
-Φέτος συμπληρώνετε 25 χρόνια ως συγκρότημα. Το φανταζόσασταν ποτέ αυτό; Νιώθετε ότι οι στόχοι σας έχουν επιτευχθεί;
Δεν έκανα ποτέ στον εαυτό μου την ερώτηση. Σε διάφορες περιόδους της ζωής μου δεν ήξερα καν αν θα τα κατάφερνα ζωντανός την επόμενη μέρα, οπότε δεν σκεφτόμουν πολύ για το μέλλον της μπάντας. Σίγουρα υπήρξαν μερικές περιπτώσεις στη διάρκεια της καριέρας μου που είχα φαντασιωθεί να σταματήσω, κυρίως λόγω της μισαλλοδοξίας μου σε σχέση με ορισμένες πτυχές της σκηνής και της δισκογραφικής βιομηχανίας, αλλά όλη η αρνητικότητα που έχω απορροφήσει, παραδόξως πάντα με πήγαινε μπροστά. . Συμβαίνει πάντα να βλέπω κάτι ή κάποιον που μου θυμίζει την υπόσχεση που έδωσα στον εαυτό μου: να μην τα παρατάω ποτέ μέχρι να πεθάνουν όλοι οι άνθρωποι που προσπάθησαν να μου αντιταχθούν -με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Οι Forgotten Tomb ήταν η μία και μοναδική σταθερά στη ζωή μου, δεν είχα ποτέ plan Β, προσπαθώ να μην σταματήσω καν και να σκεφτώ γιατί το κάνω. Κάνω κάποια διαλείμματα, αλλά δεν σταματάω ποτέ να δουλεύω στο συγκρότημα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Δεν νομίζω ότι οι στόχοι μου επιτυγχάνονται στο ελάχιστο. Συνειδητοποιώ ότι κάναμε μερικά καλά πράγματα και πετύχαμε αρκετούς στόχους όλα αυτά τα χρόνια, αλλά η δημοτικότητα της μπάντας απέχει πολύ από αυτή που φανταζόμουν όταν ήμουν νεότερος. Δεν εξαρτάται πάντα από το πόσο καλή είναι η μουσική ή από το πόσο σκληρά δούλεψες για αυτήν, υπάρχουν πολλά στοιχεία για την επιτυχία μιας μπάντας και υπάρχουν τόσα πολλά που μπορείτε να κάνετε. Νομίζω ότι είμαστε μια μέτρια επιτυχημένη μπάντα. Νιώθω ότι είμαστε πολύ υποτιμημένοι και θα μας άξιζε να αναγνωριστούμε ευρύτερα
-Προσωπικά, μπορώ να παρατηρήσω πόσο διαφορετικοί και ώριμοι γίνατε με τα χρόνια. Ποιες διαφορές μπορείτε να δείτε στους Forgotten Tomb μεταξύ τότε και τώρα;
Κάθε άλμπουμ είναι ένα στιγμιότυπο της εποχής που δημιουργήθηκε. Είμαστε όλοι προϊόν του περιβάλλοντος που ζούμε και των εμπειριών που αποκτάμε όλα αυτά τα χρόνια. Νομίζω ότι είναι φυσικό να υπάρχουν κάποιες διαφορές αφού υπάρχουν περίπου 23 χρόνια μεταξύ του πρώτου δίσκου και του νέου, ήμουν περίπου 20 χρονών όταν έγραψα και ηχογράφησα το "Songs to Leave" και τώρα κλείνω τα 44, οπότε όχι μόνο εγώ έζησα ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι ζωής στο ενδιάμεσο, αλλά η μουσική εξελίχθηκε μαζί μου, ενσωματώνοντας άλλες επιρροές και γινόταν πιο προχωρημένη τόσο από την άποψη του τραγουδιού όσο και από την τεχνική. Πάντα προσπαθούσα να φτιάξω κάτι που θα μπορούσε να έχει διαφορετικό άρωμα από άλλες μπάντες, να μην μείνει στάσιμο και να προσπαθήσω να ξεπεράσω τα καλλιτεχνικά όρια όσο το δυνατόν περισσότερο χωρίς να χάσω την ταυτότητα των Forgotten Tomb. Τα άλμπουμ μας έχουν διαφορές μεταξύ τους, αλλά έχουν πάντα κάποια συγκεκριμένα στοιχεία που μπορείς να βρεις σε καθένα από αυτά. Το συγκρότημα έχει το δικό του στυλ και η ανάμειξη πολλών στοιχείων είναι η συνταγή που το κάνει μοναδικό.
-Για πρώτη φορά στην ιστορία σας, επισκέπτεστε την Ελλάδα, αυτόν τον Νοέμβριο. Τι να περιμένουμε από την εκπομπή σας εδώ;
Θα παίξουμε μια επιλογή από τραγούδια από τα παλιά καθώς και μερικά από το νέο δίσκο. Πρόσφατα ολοκληρώσαμε την ευρωπαϊκή περιοδεία μας και ήταν υπέροχο, οπότε ελπίζουμε να δούμε έναν γεμάτο χώρο και στην Αθήνα, ειδικά επειδή είναι η πρώτη φορά που εμφανιζόμαστε στην Ελλάδα. Ανυπομονούμε για αυτό, είναι πάντα ωραίο να επισκέπτεσαι και να παίζεις σε μέρη που δεν έχεις ξαναπάει. δεν έχουν απομείνει πολλά στην Ευρώπη, οπότε είναι πολύ ωραίο.
-Είστε εξοικειωμένοι με την ελληνική black metal σκηνή;
Ναι, όντας έφηβος στα 90s, ήμουν πάντα εξοικειωμένος με μπάντες όπως οι Rotting Christ, Varathron, Zemial, Necromantia, Astarte, Septic Flesh και πολλές άλλες. Η αλήθεια είναι πως κάναμε μια μίνι περιοδεία με τους Rotting Christ στην Ιταλία πριν από μερικά χρόνια. Πρόσφατα μοιραστήκαμε τη σκηνή και με τους Suicidal Angels, αν και είναι thrash metal μπάντα.
-Ευχαριστώ για τη συνέντευξη, η τελευταία μου ερώτηση. Ποια είναι τα επόμενα σας σχέδια, εν μέσω των 25 χρόνων σας;
Αυτή τη στιγμή ολοκληρώνουμε την περιοδεία «Nightfloating» για το 2024, με την Αθήνα να είναι η τελευταία μας εμφάνιση. Παίξαμε 15 shows στην Ευρώπη συν ένα στην Τουρκία. Σκέφτομαι κάποιες νέες επανεκδόσεις του παλιού μας καταλόγου για την επόμενη χρονιά. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να γιορτάζουμε και να μην ξεχνάμε το παρελθόν, αλλά προτιμώ να επικεντρώνομαι στο παρόν και το μέλλον. Μπορεί επίσης να βγάλουμε κάποια άλλη ειδική κυκλοφορία. Έχουμε ήδη κάποιες άλλες συναυλίες που ετοιμάζονται για το 2025, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων στην Λατινική Αμερική που ελπίζουμε ότι θα επιβεβαιωθούν σύντομα. Θα προσπαθήσουμε να αφήσουμε τη μπάλα να συνεχίσει να κυλάει!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
ENGLISH VERSION
-First of all, in general you are a very active band. Why did you need four years for a new album?
Of course there was the whole Covid thing in between the last record and this new one, so it took longer than usual, mostly because when Covid hit we had just released the "Nihilistic Estrangement" record in May 2020. We were supposed to tour in Europe and even in the US but everything was cancelled so we were very disappointed. There were also a number of things that I had to set straight during the pandemic break, such as the rights to the digital catalogue and a bunch of other burocratic and boring things. I wasn't particularly eager about recording another album, especially because there were some things to set straight with the label too in regards to recording contracts, so it was a process that took a while. I finally signed a new deal for one record with Agonia Records in 2023 and from that moment on I started working on the songs for the "Nightfloating" album.
-You have a very clear and trademarked sound, with the new album do you believe that you made it fresher?
The new album blends past and present; there are elements that are reminescent of our early records, but obviously it’s a lot more structured and technically advanced. In general, it’s a bit more on the black metal side than our other recent efforts, more atmospheric but also aggressive. It’s got more guitar solos too. It’s out there for everybody to listen to, so I prefer that people go out and check it. The feedback has been great and fans seem to love it, even the ones that didn’t like much our other recent records, so we’re satisfied with it. We think it’s a very solid record. I always try to keep things fresh when I write new stuff, there are always elements that can catch you off guard.
-You are a band that you never had drastic changes in your line up, and most of your members are many years a part of Forgotten Tomb. Do you believe that this thing helps you, to be more smooth in any change and progression of your career and your albums?
The core of the band has been there for a long time, though I always write 90% of the material so it’s not like the rest of the band influences my songwriting; the process is pretty much always the same, I do some demo-tracks of the new songs featuring all the instruments and arrangements and then I submit them to the other guys in the band. If they like 'em, they will learn their parts and then we'll meet in the studio some months later to record the album. Normally there aren’t many discussions about the material, so yeah, I’d say we’re pretty much on the same page most of the time. But we collaborate on other levels, for the artworks, merchandise and such, so it’s obviously good to have people around that I can trust and that I know well. There’s a friendship and a bond that lasted for a long time now.
-Also Nightfloating is much more melodic and dynamic, and I think that is getting clearer from album to album, do you believe that this is an element that distinguishes you from other DSBM bands?
We always try to be ahead of the competition in terms of musicianship and to retain the band’s special flavour. FT features some very recognizable and recurring elements that are unique to its sound. I suppose many bands tried to imitate FT over the years, but I guess nobody really sounds like us. But we don’t really follow the DSBM scene or listen to the other bands to be honest. As far as I’m concerned, I barely listen to black metal at all, except for the classics of the 90s or early ‘00s.
-I think that on this record you are flirting with post black metal sound. Is it a genre that intrigues you?
From what I heard, I don’t like it at all and I don’t think the band has much to do with it. We like riffs. Maybe it’s post black metal bands that have been taking notes from some of our records...
-All over the years, we see black metal bands getting involved with a lot of different stuff and topics. Do you believe that now the artists return to more personal issues, especially of the new generation? Why do you think that happens?
I’m not sure, since I don’t really follow the scene much. I’m aware the whole DSBM thing these days is a big thing for the younger listeners, probably because they feel a certain angst and they mirror themselves in some of these bands’ lyrics or attitude, including ours. There were plenty of teenagers in the audience on our latest tour, that was definitely refreshing. Frankly, I’m not sure they understand the band or its message fully, but as long as they enjoy what we do, I try not to lose my sleep over it.
-What's the meaning behind the title of Nightfloating?
It’s basically a metaphor for “dying”, slipping away into the night eternal. It’s also connected to the concept of escapism that I introduced on our previous record, “Nihilistic Estrangement”; it represents the desire to float towards a place far removed from the human race, which I see as the enemy, towards a different plane of existence.
-This year you turn 25 years as a band. Did you ever imagine that? Do you feel that your goals are accomplished?
I never even asked myself the question. At various junctures in my life I didn't even know if I would make it to the next day alive, so I didn't think too much about the future. There have certainly been a few occasions throughout my career when I have fantasized about quitting, mostly because of my intolerance in regards to certain dynamics of the scene and of the record industry, but all the negativity I’ve absorbed, paradoxically always carried me forward. It always happens that I see something or someone that reminds me of the promise I made to myself: never quitting until all the people who tried to oppose me - in one way or another – drop dead. FT has been the one and only constant in my life, I've never had a plan B, I try to not even stop and think why I do it. I take some breaks, but I never really stop working on the band one way or another. I don’t think my goals are accomplished in the slightest. I do realize we did some good stuff and achieved a number of objectives over the years, but the popularity of the band is far from where I imagined it to be when I was younger. It doesn’t always depend on how good the music is or how hard you worked for it, there are many elements to the success of a band and there’s only so much you can do. I think we are a moderately successful band; I feel we are very underrated and we would deserve to be more widely recognized.
-Personally, I can notice how much different and mature you became over the years. What differences can you see in Forgotten Tomb between then and now?
Every album is a snapshot of the time when it was conceived. We are all a product of the environment we live in and the experiences we make over the years. I think it's natural that there are some differences since there are about 23 years between the first record and the new one, I was about 20 years old when I wrote and recorded "Songs to Leave" and now I'm turning 44, so not only I lived a sizable chunk of life in between but the music evolved with me, incorporating other influences and becoming more advanced from a songwriting point of view as well as from a technical point of view. I always strived to make something that could have a different flavor from the competition, to not stagnate and to try and push artistic boundaries as far as possible without losing the identity of what Forgotten Tomb is. Our albums have differences between 'em but they always possess some specific recurring elements that you can find in every one of them. The band has its own style and the blending of many elements is the recipe that makes it unique.
-For the first time in your history, you are visiting Greece, this November. What can we expect from your show here?
We’ll play a selection of songs from our back catalogue as well as a couple from the new record. We recently completed our european tour and it was great, so we hope to see a packed venue in Athens too, especially since it’s the first time we perform in Greece. We’re looking forward to it, it’s always cool to visit and play in places we haven’t been before; there aren’t many left in Europe, so it’s cool.
-Are you familiar with the Greek black metal scene?
Yeah, being a teenager in the 90s, I’ve always been familiar with bands such as Rotting Christ, Varathron, Zemial, Necromantia, Astarte, Septic Flesh and many others. We actually did a mini-tour with Rotting Christ in Italy a few years ago. We recently shared the stage with Suicidal Angels too, although they’re thrash metal.
-Thanks for this interview, My last question. What are your other plans, in the meantime of your 25 year anniversary?
At the moment we’re wrapping up the “Nightfloating” tour for 2024, with Athens being the last show. We played 15 shows in Europe plus one in Turkey. I'm thinking about some new reissues of the back catalogue for the next year. I think it's important to celebrate and not forget the past but I prefer to focus on the present and future. We might also put out some other special release. We have some other shows lined up for 2025 already, including some stuff overseas (Latin America) that hopefully will be confirmed soon. We will try to keep the ball rolling!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου