Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου 2024

ILLUMISHADE-ANOTHER SIDE OF YOU (Album Review)

Από τα σπλάχνα των σπουδαίων και πολύ αγαπητών Elluveitie, βγήκαν οι Illumishade. Ένα συγκρότημα πολύ διαφορετικό από το επικό, παγανιστικό μοτίβο των πρώτων, που γεννήθηκε στην περίοδο της καραντίνας. Κυκλοφορώντας φέτος το δεύτερο άλμπουμ τους, η μπάντα των Jonas Wolf και Fabienne Erni, δείχνουν ένα πολυπρόσωπο χαρακτήρα, πιο επαγγελματικό, αλλά στα χνάρια νέων καυτών ονομάτων, όπως οι Ad Infinitum και οι Delain. όλα αυτά ετοιμάζεται να μας δείξει το "Another Side Of You".

Για τους Ελβετούς δε χρειάζονται πολλά συστατικά, μόνο καλή θέληση. Αυτό περνούν και με τη μουσική τους σε αυτό το άλμπουμ, με μπόλικες μελωδίες, ευφορία, δυναμική διάθεση, και pop περάσματα. Τραγούδια μάλιστα σαν το "Fairytale" και "Hummingbird" διανέμουν αυτό το συναίσθημα, δίνοντας αυτή τη μοντερνιά στο τυπικό symphonic/power metal, ενώ δε λείπουν και πιο "περιπετειώδεις" στιγμές σαν αυτές του "Enemy" και "In The Darkness", αλλά στο πικ βρίσκεται το "Cyclone" που όλη αυτή η πομπώδης αύρα, μπλέκει με πολλά γκρουβάτα στοιχεία και τις ξυραφιασμένες κιθάρες του Jonas. Φυσικά δε λείπουν και χιτάκια, σαν το "Here We Are", αλλά αυτή είναι η κλασική φάση τέτοιου τύπου συγκροτημάτων. Από την άλλη, μια ήρεμη νότα σε όλο αυτό το σύνολο δίνει το ιντερλούδιο "The Horizon Awaits" που μετά από όσα ακολουθούν, δένει υπέροχα με τον επίλογο, "Verliebt", όπου η Fabienne με απόλυτο συναίσθημα ξεδίνει στο κύκνειο άσμα του δίσκου άλα Γερμανικά, ενώ ο Coen Janssen των Epica βάζει το στίγμα του πάνω από τα πλήκτρα.

Οι Illumishade θα μπορούσαν να ανακαλύψουν τον τροχό στη σύγχρονη οπτική του heavy metal, αλλά πέφτει στην λούπα χορευτικών, pop, πιασάρικων λεπτομερειών που το μόνο που καταφέρνουν είναι απλά να γίνουν πιο ραδιοφωνικοί. Θεμιτό για οπαδούς που τους αρέσει το modern metal, αλλά στα μάτια ενός οπαδού που έχει ζήσει τον ήχο σε πολλές φάσεις του, νιώθει πως μιλάμε μόνο για μια φούσκα, που κάποια στιγμή θα σκάσει. Από εκεί και πέρα το "Another Side Of You" αυτό καθαυτό, είναι ένα όμορφο άλμπουμ, εύηχο, δυνατό, και σίγουρα με πολλαπλές πλευρές, κι αυτό κρατάμε. Επίσης τέλος, το δίδυμο Jonas/Fabienne δεν τα βρίσκει μόνο στους Elluveitie, αλλά και σε πολλές ακόμα μουσικές ανησυχίες, που έχουν διαφορές κι ομοιότητες. Παρόλα αυτά, ο γράφων θα εμείνει στους έτερους Ελβετούς, και στις πιο επικές θεματικές.

(7,5/10)

Γιάννης Χαρτζανιώτης

Δεν υπάρχουν σχόλια: