Το βράδυ της 30ής Ιανουαρίου οπαδοί της μέταλ σκηνής, και στην προκειμένη περίπτωση των Sabaton, συγκεντρώθηκαν στο Fuzz Club για να παρακολουθήσουν μια συναυλία με μεγάλες προοπτικές. Οι προσδοκίες τους επιβεβαιώθηκαν. Δύο χρόνια μετά την τελευταία τους συναυλία στην Αθήνα, οι Sabaton επέστρεψαν για να ταρακουνήσουν συθέμελα το Fuzz, με δύο συγκροτήματα με εξίσου καλή φήμη, τους Battle Beast και τους Delain.
Ο κόσμος είχε συγκεντρωθεί από πολύ νωρίς έξω από το συναυλιακό χώρο. Οι περισσότεροι φορούσαν την κλασσική ενδυμασία του μεγάλου συγκροτήματος: μαύρη μπλούζα και στρατιωτικό παντελόνι. Οι πόρτες άνοιξαν στην ώρα τους, το πλήθος γέμισε το χώρο και όλοι περίμεναν να κλείσουν τα φώτα και να βγουν οι Battle Beast.
Συνεπέστατοι, στις 7:59 κάνουν την εμφάνισή τους οι Battle Beast. Η Noora αφήνει μια δυναμική νότα και τραγουδά το πρώτο κομμάτι ("Far Far Away"). Ο ενθουσιασμός είναι διάχυτος, ωστόσο μέχρι το τέταρτο τραγούδι ("Madness") δεν διακρίνεται κινητικότητα στο κοινό, παρόλη την άριστη ερμηνεία και σκηνική παρουσία του συγκροτήματος. Η διάθεση ανεβαίνει στα 3 τελευταία τραγούδια. Δυστυχώς, ερμηνεύθηκαν μόνο 6 τραγούδια από τη δισκογραφία τους, παραλείποντας πολλά από τα best of τους (πχ "Enter The Metal World", "Let It Roar"). Αναμφισβήτητα μάς έκαναν να θέλουμε κι άλλο και αδημονούμε να τους ξαναδούμε στην Αθήνα.
Η εμφάνιση των Delain εγκυμονούσε μία έκπληξη και αυτή δεν ήταν άλλη από την κιθαρίστρια Merel, που εκτός από τη Charlotte, τράβηξε τα βλέμματα με το πάθος και την εμφάνισή της. Τα θετικά σχόλια απέσπασε όμως και η ομορφιά της Charlotte, η οποία φορούσε ένα εν μέρη αποκαλυπτικό top. Οι εντυπώσεις περιορίστηκαν μέχρι εκεί, κυρίως επειδή το κοινό δεν είχε παραπλήσιες μουσικές προτιμήσεις.
Με τη λήξη των Delain, η ατμόσφαιρα ηλεκτρίστηκε. Τα μάτια μας κατάφεραν να ξεχωρίσουν αμυδρά ένα τανκ πάνω στη σκηνή (το οποίο ύστερα αστειεύτηκε ο Joakim ότι μπορούμε να προμηθευτούμε από τα ΙΚΕΑ). Μετά από λίγο ακούστηκαν τα "The Final Countdown" και "The March To War" και μόλις ξεκίνησε το "Ghost Division", η ένταση εκτονώθηκε. Τα mosh pit διαδέχονταν το ένα το άλλο, το κοινό ζητωκραύγαζε και τα μέλη του συγκροτήματος κοιτούσαν αποσβολωμένα. Η επικοινωνία ήταν άριστη. Απαιτήσαμε το "Swedish Pagans" και παρόλο που δεν ήταν προγραμματισμένο, το έπαιξαν. Δεν ξεχνιέται εύκολα η σκηνή που ο Sundstrom πήρε τη setlist από τα χέρια του Joakim και την έσκισε! Ο Joakim ύστερα προσπάθησε να παίξει κιθάρα και να ανταγωνιστεί τους 2 άλλους κιθαρίστες, τους οποίους ακολούθησε στο "Resist And Bite".
Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε πολλά περισσότερα για να μεταδώσουμε τον παλμό της βραδιάς. Όλοι ενθουσιάστηκαν στο σφύριγμα του "To Hell And Back". Όλοι γελούσαν στα αστεία του συγκροτήματος. Όλοι επευφήμησαν τον Joakim όταν είπε ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε τρελοί, αλλά φέτος τρελαθήκαμε ακόμα περισσότερο. Όλοι διάλεξαν ομόφωνα να ερμηνεύσουν οι Sabaton το "Coat of Arms" όταν μας ρώτησαν ποιο θέλουμε από το ομώνυμο album (μάλιστα σχολίασε ο Joakim ότι δήθεν δεν περίμενε να διαλέξουμε αυτό!) και όλοι χοροπηδούσαν όπως μας ζήτησαν στο "Primo Victoria". Εν τέλει, όλοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των Sabaton να γκρεμίσουν το Fuzz. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία και άξιζε που μερικοί περιμέναμε ακόμα και από το καλοκαίρι γι αυτήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου