Όταν έχεις απέναντί σου έναν από τους προπάτορες του σύγχρονου ακραίου ήχου, οι ερωτήσεις γεννιούνται από μόνες τους. Ο λόγος για τον Jairo Guedz, πρωτοστάτη των Sepultura στην πρώιμη εποχή τους, και ιθύνοντα νου των The Troops Of Doom που κυκλοφόρησαν το δεύτερο τους ΕΡ, "The Absence Of Light". Με αφορμή τη νέα αυτή κυκλοφορία, η κουβέντα κυμάνθηκε μεταξύ του παρελθόντος, του παρόντος, του μέλλοντος και των γενικών ιδεών στο κεφάλι του Βραζιλιάνου βετεράνου, και όλες οι απαντήσεις βρίσκονται παρακάτω για λογαριασμό του Metal View.
-Αρχικά, το τωρινό ΕΡ σας, νιώθεις πως είναι σαν μια φυσική εξέλιξη του "Rise Of Heresy";
Νομίζω πως ναι, έχω αρχίσει και δεν αναλύω τις συσχετίσεις και πως θα βγει μια κυκλοφορία. Με τα παιδιά μέχρι τις εμφανίσεις μας τώρα, δεν είχαμε βρεθεί ποτέ, οπότε όλα γινόντουσαν από απόσταση, και διαδικτυακά, σαν κουβέντες με ιδέες, και αρχεία. Έτσι, όσο μιλούσαμε, δεθήκαμε και ο καθένας έδινε τις ιδέες του, δεν ασχοληθήκαμε με τι μπορεί να μοιάζει το κάθε τι. Είμαστε σαν μια οικογένεια με διαφορετικούς χαρακτήρες. Δεν υπάρχει πλέον που να μη μιλάμε και να μη στέλνουμε ιδέες. Το μόνο σίγουρο είναι πως έχω πλάι μου νέα άτομα με old school επιρροές από τα 80s και το thrash/death metal αυτής της δεκαετίας. Ό,τι έζησα και εγώ με μπάντες όπως οι Celtic Frost, Ηellhammer, Slayer, Testament, Metallica, Death κτλ. Αυτό που θέλω να πω είναι πως φαίνεται να έχουμε το ίδιο DNA. Δεν αναλύουμε πολύ, απλώς μπαίνουμε και τζαμάρουμε. Απορώ πόσο πιο τέλειο θα ήταν αν ζούσαμε και κοντά χαχα.
-Μπορώ να βρω μέσα στο ΕΡ πέρα από τα death/thrash στοιχεία και μερικά πρωτόγονα black στοιχεία. Πιστεύεις ότι κάπως αυτό δείχνει ένα άλλο πρόσωπο των The Troops Of Doom;
Χα, δε ξέρω. Μάλλον ο ακροατής θα μπορέσει να το κρίνει καλύτερα αυτό. Ο καθένας μπορεί να βρει και να ακούσει και κάτι διαφορετικό. Για εμένα η ακρότητα δε διαφέρει πολύ, πόσο μάλλον σε δείγματα ενός ΕΡ. Λογικά οι μεγαλύτερες διαφορές και το μεγαλύτερο φάσμα θα φανεί στο full length μας. Εκεί θα δείξουμε πολλά στυλ και επιρροές. Είχαμε χώρο και χρόνο για αυτό. Δε ψαχνόμαστε για κάτι δραστικά διαφορετικό, αλλά στο στυλ μας θα υπάρχουν και στοιχεία ξεχωριστά. Πλέον με επηρεάζει πολύ και η ατμόσφαιρα. Όσον αφορά το black metal, μπορεί όντως να με επηρέασε μιας και τελευταία ειδικά ακούω πάρα πολύ και ψάχνομαι ιδιαίτερα. Είναι μια μουσική που λατρέυω και δείχνει πολλά.
-Ίσως η πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα σε αυτά τα νέα κομμάτια να βγήκαν από όλο αυτό το background;
Ακριβώς, και συν τοις άλλοις έχουμε και έναν θρύλο του σκοτεινού κι ακραίου ήχου, τον Jeff Becera από τους Possessed. Υπάρχει πολύ μοχθηρότητα εδώ μέσα χαχα.
-Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Jeff Becera και πως με τον Lars Nedland των Borknagar;
Ο Jeff είναι ένας θρύλος και φίλος. Παλιός οπαδός μάλιστα των Sepultura, και μάλιστα από τις πρώτες μέρες. Όσο ήταν στο νοσοκομείο για την επέμβασή του, ήμουν ένα από τα άτομα που διαδικτυακά του έκανα παρέα, οπότε μιλούσαμε πολύ συχνά, και είχαμε πει πως μόλις βγει και είναι καλά, θα τραγουδήσει σε κομμάτι μας. Έτσι έγινε, 4-5 μέρες μετα, μου στέλνει μήνυμα για να το κάνουμε, και έτσι έγινε. Είναι τόσο τέλειο πως μια μεγάλη μου επιρροή, κατάφερε να συμμετάσχει σε μια δουλειά μου. Στην περίπτωση του Lars, τα πράγματα ήταν πιο απλά. Μιας και ο παραγωγός των δύο πρώτων μας κυκλοφοριών ήταν ο κιθαρίστας των Borknagar, ο Oystein, μέσω αυτού προέκυψε η συνεργασία. Του στέλνω λοιπόν τα αρχεία, και τα μέρη του μπάσου ήταν από πρόγραμμα. Έτσι, μου λέει, "θέλεις να τα παίξει κανονικά τα μέρη ο Lars που τον έχω και εδώ;" Και έτσι έγινε. Ο Lars είναι πολύ ταλαντούχος, από πληκτράς και τραγουδιστής, μέχρι μπασίστας και από το ακραίο metal μέχρι το hard rock.
-Ο τίτλος του "Absence Of Light" αποτελεί έναν συμβολισμό ότι ζούμε σε σκοτεινές εποχές;
Ακριβώς. Ζούμε σε μια εποχή με έλλειψη ελευθεριών, έλλειψη δημοκρατίας και μάλιστα με τις ευλογίες των κρατών. Η όλη ιδέα μου ήρθε από το βιβλίο του Τόμας Χομπς, Λεβιαθαν, που δείχνει τις κυβερνήσεις και την εξουσία σαν ένα ακαταλόγιστο, σκοτεινό θηρίο. Η ελευθερία είναι το φως και με διάφορους τρόπους κάποιοι θέλουν να το σβήσουν. Βλέπεις χάος, απολυταρχία, βία, τις θρησκείες ακόμα να εξουσιάζουν, τον ρατσισμό ακόμα να υπερτερεί σε διάφορα μέρη του κόσμου και με κόπο αυτά αλλάζουν. Ζω σε μία χώρα που ζούσε τόσο δημοκρατικά μέχρι να αρχίσει ο πρωθυπουργός μας να εξουσιάζει τόσο φρικτά, σε μια χώρα που δεν είναι πλούσια, αλλά είναι πολυμορφική και με πάρα πολλές φυλές να ζουν εδώ. Το βλέπω μπροστά μου και γύρω μου και αυτό με επηρεάζει. Θέλω την αρμονία και το φως στον κόσμο, και αυτό περνάει τόσο συμβολικά όσο και ρεαλιστικά στα κομμάτια μας.
-Πιστεύεις πως αν συνέχιζες με τους Sepultura στην πορεία τους, ο ήχος θα συνέχιζε όπως τώρα με τους The Troops Of Doom;
Δε νομίζω, και δε νομίζω πως θα προχωρούσε και πολύ αυτό. Με τον Max και τον Igor εννοείται πως είμαστε ακόμα πολύ καλοί φίλοι, και δεν άλλαξε αυτό ούτε όταν ήμουν στη μπάντα, ούτε αφότου έφυγα. Σεβόμουν τις αλλαγές που ήθελαν να κάνουν στη μπάντα, και αυτοί οι δύο των Sepultura ήταν πάντα άνθρωποι ανήσυχοι. Ήταν σίγουρο ότι θέλουμε όλοι να κάνουμε διαφορετικά πράγματα, οπότε δε θα τράβαγε αυτό, γιατί όλοι θα πιέζονταν και θα δημιουργούνταν προβλήματα. Είδες και στην πορεία που ο Max ψάχτηκε από το industrial μέχρι το ethnic στοιχείο, και ο Igor από ηλεκτρονικά και tribal. Δε ξέρω αν θα μπορούσα πραγματικά να ακολουθήσω. Τα σέβομαι όλα αυτά, αλλά η μουσική μου είναι πιο κοντά σε αυτό που κάνω με τους The Troops Of Doom, κι όχι οι αναμίξεις με άλλα στοιχεία, όσο κι αν το σέβομαι. Ήθελα και λίγο να γίνω "καπετάνιος" κάπου με δικές μου ιδέες, και να κάνω αυτό που θέλω.
-Όσον αφορά τις επιρροές, οι Sepultura πέρα από βίωμα, αποτελούν και επιρροή για εσένα τώρα;
Οι Sepultura είναι η μεγαλύτερή μου επιρροή, όχι μόνο στα δύο πρώτα άλμπουμ αλλά και δίσκοι μετά από το "Morbid Visions" και το "Bestial Devastation" ή το "Schizophrenia" αποτελούν σεμινάρια. Πέρα από το βίωμα και όσα έζησα, το "Arise" και το "Beneath The Remains" με έχουν επηρεάσει, και για εμένα βγαίνει φυσικά Είναι κομμάτι της ζωής μου, μου βγαίνει αβίαστα μόλις πιάνω την κιθάρα να παίξω κάτι τύπου "Morbid Visions". Αν ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό θα έπρεπε πραγματικά να πιεστώ. Οπότε οι Sepultura πάντα θα με ακολουθούν και τα υπόλοιπα παιδιά της μπάντας είναι οπαδοί τους.
-Πέρασαν 35 χρόνια από το "Morbid Visions". Ποιες οι σπουδαιότερες αναμνήσεις σου από τότε;
Ήταν σίγουρα το σημαντικότερο στάδιο της ζωής μας. Εκεί όπου ξεφύγαμε από τη μπάντα του γκαράζ, για να κάνουμε πιο σοβαρές αποφάσεις. Κάναμε θόρυβο, αλλά θέλαμε πλέον να το βγάλουμε και προς τα έξω. Ήμασταν έτοιμοι να κάνουμε κάτι μεγάλο, και όντως οι Sepultura έγιναν κάτι μεγάλο. Στο underground, και μέσα από ανταλλαγές, το "Bestial Devastasion" είχε πολύ καλή ανταπόκριση και στη Λατινική Αμερική και στις ΗΠΑ και σε χώρες όπως η Γερμανία, όπου το thrash ζούσε την αίγλη του. Έτσι αποφασίσαμε να το δούμε πιο σοβαρά. Η μεγαλύτερη μου ανάμνηση από εκείνη την περίοδο ήταν πως μέσα μας αλλάξαμε αρκετά από το ΕΡ μέχρι το άλμπουμ, και ηχητικά πήγαμε ένα βήμα παραπέρα. Μάλιστα ήταν η πρώτη φορά που μπήκαμε σε ένα αληθινό, επαγγελματικό στούντιο, με παραγωγό ο οποίος είχε όνομα στο Βραζιλιάνικο ροκ. Αυτό βέβαια τον έκανε να απορήσει και να σαστίσει με το πόσο δυνατά παίζαμε χαχα, νόμιζε ότι θα του κάψουμε τους ενισχυτές. Θυμάμαι τον Igor να έχει εκπλαγεί με το ντραμ κιτ που υπήρχε εκεί, και εγώ ένιωσα λες και δεν έχω ξαναπαίξει κιθάρα έτσι φοβερά όπως ακουγόταν ο εξοπλισμός. Παλαιότερα παίζαμε με πολύ απλό και φθηνό εξοπλισμό, όπου όλα φαίνονταν καινούρια στο κεφάλι μας. Κάπως έτσι το death/thrash μας, φάνηκε ακόμα πιο βαρύ. Ήμασταν η πρώτη μπάντα στο Σάο Πάολο που μπήκε σε αληθινό στούντιο. Ξυπνούσαμε στις 5 το πρωί, προβάραμε λίγο, φεύγαμε με το λεωφορείο και από τις 9 μέχρι το βράδυ συνεχώς ηχογραφούσαμε. Αυτό κράτησε για δύο εβδομάδες κι όταν γυρνούσαμε αράζαμε και πίναμε να ρίξουμε την ανδρεναλίνη χαχα. Αφότου κυκλοφόρησε ο δίσκος, ξεκινήσαμε περιοδείες στη Βραζιλία με τα τοπικά μας είδωλα όπως τους Vulcano. Οι Sepultura μας έκαναν να νιώσουμε μεγάλοι και έτσι πραγματοποιήσαμε τα όνειρα μας.
-Οι Sepultura από τις πρώτες τους μέρες μέχρι σήμερα θεωρούνται πηγή έμπνευσης για άλλες μπάντες. Εσύ θεωρείς τον εαυτό σου επιδραστικό ως κιθαρίστα για τον old school ακραίο ήχο;
Δε ξέρω. Με κολακεύει σίγουρα αυτό, αλλά εκεί εξώ υπάρχουν πολλοι καλύτεροι κιθαρίστες. Παρόλα αυτά εννοείται πως οι Sepultura έχουν δώσει πολλά στο extreme metal και χαίρομαι που αποτέλεσα και εγώ μέρος τους. Νομίζω πως περισσότερο αν έχω επηρεάσει κάποιον θα είναι στα riff, είμαι τέτοιου είδους κιθαρίστας, σαν τον James Hetfield ή τον Kerry King. Πάντως ξέρω μπάντες που όντως επηρεάστηκαν πολύ από τους πρώιμους Sepultura, όπως οι Ghost, με τον Tobias Forge να έχει δηλώσει μεγάλος οπαδός. Mάλιστα το τελευταίο τους άλμπουμ επηρεάστηκε πολύ κι από το "Bestial Devastation", αυτό είναι τιμή για εμένα. Επίσης και οι Dark Funeral και οι Gojira έχουν επηρεαστεί, χώρια τους πιο παλιούς που ξεκινήσαμε μαζί.
-Σχετικά ξανά με τους The Troops Of Doom, να περιμένουμε σύντομα ένα full length άλμπουμ;
Εννοείται. Έχουμε ήδη ηχογραφήσει τα τύμπανα, τελειώσαμε με τις κιθάρες πρόσφατα, σειρά έχουν τα φωνητικά και ελπίζουμε πως θα κυκλοφορήσει Μάιο ή Ιούνιο του 2022.
-Τέλος, τι να περιμένουμε από αυτό;
Θα είναι κοντά στο ύφος των ΕΡ, αλλά πιο πλούσιο, σκοτεινό, βάναυσο και γρήγορο. Θα είναι πιο death metal και θα έχουμε άλλη μία διασκευή από την εποχή μου στους Sepultura αλλά και μία διασκευή σε άλλη μπάντα.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου