ΜΕΡΟΣ Ι
Στις 7 Αυγούστου του 1560 ( 1561 κατά πολλούς… ) γεννήθηκε στο
Nyirbator, στην σημερινή Ουγγαρία, η πιο αιμοδιψής γυναίκα δολοφόνος –
βαμπίρ. Το όνομα του πραγματικού τρόμου στην μεσαιωνική Ευρώπη. Το όνομα
το οποίο κατάφερε να επισκιάσει ακόμα και τον μέγα Κόμη Dracula με τις
σατανικές πράξεις του. Το όνομα που αναβίωσε στις καρδιές των ανθρώπων
τον τρόμο του βαμπίρ όσο κανένα άλλο! Τα εγκλήματα της Ουγγαρέζας
κόμισσας Elizabeth Bathory (Báthory Erzsébet στα Ουγγρικά ή Alžbeta
Bátoriová-Nádašdy στα Σλοβάκικα,) ήταν σατανικά πέρα από κάθε ανθρώπινη
φαντασία.
Η «ευγενική» οικογένεια των Bathory, ήταν παρακλάδι της οικογένειας των
Hun Gutkeled, η ισχύς των οποίων εξαπλωνόταν σε πολλές περιοχές της
κεντρικοανατολικής Ευρώπης, (που σήμερα απαρτίζουν τα εδάφη της
Πολωνίας, Ουγγαρίας, Σλοβακίας και Ρουμανίας), και διαδραμάτισε κυρίαρχο
ρόλο κατά το πρώτο μισό του 13ου αιώνα.
Εγκαταλείποντας το όνομα της οικογένειας, υιοθέτησαν το όνομα μιας από
τις ιδιοκτησίες τους ως οικογενειακό όνομα (Bátor σημαίνει «ανδρείος»). Η
ισχύς τους έφτασε στο ζενίθ κατά τα μέσα του 16ου αιώνα, αλλά
ακολούθησε η κατάπτωση και τελικά ο «θάνατος» το 1658. Σπουδαίοι
βασιλιάδες, πρίγκιπες, δικαστικοί λειτουργοί, άρχοντες σε εκκλησιαστικό
και κοινωνικό επίπεδο, συγκαταλέγονταν στην οικογένεια των Bathory. Αλλά
δεν έλειψαν και οι «παράξενοι» συγγενείς. Η συνήθεια των γάμων
ενδοοικογενειακώς, για την προστασία του «αίματος» αφενός και για τη
διατήρηση του πλούτου και της δύναμης αφετέρου, είχε σαν αποτέλεσμα τα
συνήθη φαινόμενα που έπονται τέτοιων πρακτικών. Έτσι, κάποιο απόγονοι
της οικογένειας, παρουσίασαν ιδιαίτερα περίεργη συμπεριφορά. Υπάρχει
μεγάλο ιστορικό ενασχόλησης μελών της οικογένειας με τη Μαύρη Μαγεία και
το Σατανισμό. Οι γονείς της Elizabeth, George και Anna, ανήκαν και οι
δύο στο γένος των Bathorys. Αυτός ήταν μέλος του κλάδου των Ecsed της
οικογένειας και εκείνη αυτού του Somlyo. Τέτοιες αιμομιξίες δεν ήταν
ασυνήθιστες στην αριστοκρατία της Ανατολικής Ευρώπης του 16ου αιώνα,
καθώς η διατήρηση της «καθαρότητας» της γενιάς ήταν ζήτημα υψίστης
σημασίας, όπως είπαμε. Τα αποτελέσματα αναμενόμενα: ένας θείος
πιστεύεται ότι ήταν λάτρης του Σατανά και άλλα μέλη της οικογένειας ήταν
νοητικά ασταθή ή ψυχασθενείς. Έτσι, πολλές «εγκληματικές ιδιοφυΐες»
εμφανίστηκαν στους κόλπους της οικογένειας. Η οικογένεια της Elizabeth
Bathory ήταν πολύ ισχυρή και από τις παλαιότερες στην Τρανσυλβανία. Είχε
περισσότερη ιδιοκτησία ακόμα και από το βασιλιά. Είχε συγγενείς έναν
καρδινάλιο, πρίγκιπες και ο ξάδελφος της ήταν πρωθυπουργός της
Ουγγαρίας. Όμως ο πιο ισχυρός συγγενής της ήταν ο Istvan Bathory
[1533-1586] που ήταν πρίγκιπας της Τρανσυλβανίας και βασιλέας της
Πολωνίας από το 1575 μέχρι και τον θάνατό του, το 1586. Η Elizabeth
πέρασε τα παιδικά της χρόνια στο Ecsed Castle. Για την εποχή που έζησε, η
Bathory είχε πολύ καλή μόρφωση και δει για γυναίκα. Σε ηλικία όμως, 4
με 5 χρονών άρχισαν τα πρώτα σημάδια του μετέπειτα σαδιστικού εαυτού
της. Πιστεύεται ότι η νεαρή Elizabeth υπέφερε από κρίσεις, οι οποίες
συνοδεύονταν από απώλεια ελέγχου του εαυτού της και από εκρήξεις οργής,
οι οποίες είναι πιθανόν να οφείλονταν σε επιληψία, οφειλόμενη στην
αιμομιξία των γονιών της ή σε κάποιο άλλο ψυχολογικό νόσημα. Μερικοί
σύγχρονοι μελετητές [αλλά και της γενιά της] είπαν πως η κοντέσα ήταν
παράφρων, κάτι που έδινε λογική στα όσα έκανε. Όμως με μια γρήγορη ματιά
στο παρελθόν της μπορούμε να δούμε πως ήταν μια γυναίκα με πλήρη έλεγχο
της ζωής της. Αντίθετα από τα άλλα κορίτσια της γενιά της, η Elizabeth
εκπαιδεύτηκε καλά και σωστά, ενώ εκτός από την μητρική της γλώσσα,
γνώριζε λατινικά, ελληνικά και γερμανικά… σε μια εποχή που οι
περισσότεροι δεν μπορούσαν να συλλαβίσουν σωστά τα Ουγγρικά.
Επίσης κάτι που, πιθανότατα, έπαιξε ρόλο στη μετέπειτα εξέλιξη και στις
πράξεις της Elizabeth, είναι το γεγονός πως όταν ήταν μικρή έγινε
μάρτυρας μιας εκτέλεσης ενός πλανόδιου γύφτου , ο οποίος έκλεψε ένα
άλογο από τους βασιλικούς στάβλους και για να μην τον ανακαλύψουν
αργότερα το σκότωσε…Ο γύφτος συνελήφθη και η εκτέλεση του έγινε σε
δημόσια θέα ενώ παρόντες ήταν πολλοί αριστοκράτες. Ο μαρτυρικός θάνατος
του νεαρού άντρα και το μηδαμινό ίχνος μεταμέλειας στα πρόσωπα των
εκτελεστών του, έπεισαν τη νεαρή Elizabeth ότι, οι αριστοκράτες σαν
αυτήν, μπορούσαν να σκοτώνουν τους κοινούς θνητούς υπηκόους τους χωρίς
να φοβούνται την τιμωρία…
Στα 14 της γέννησε παράνομα ένα κορίτσι ,την Anastasia Bathory, πατέρας
της οποίας ήταν ένας έφηβος υπηρέτης του κάστρου. Για το λόγο αυτό, αλλά
και για πολιτικό κέρδος και θέση, η μητριά της, Countess Ursula
Nadasdy, την ανάγκασε να παντρευτεί με τον 26χρονο τότε γιο της , Count
Ferencz Nadasdy, με τον οποίο ήταν αρραβωνιασμένη από τα 11 της. Ο γάμος
έγινε στις 8 Μαΐου του 1575 στο Vranov nad Toplouin, όταν η Elizabeth
ήταν 15 χρονών. Η μητέρα του Ferencz, πίστευε ότι αυτός ο γάμος θα έδινε
κύρος στην οικογένεια Nadasdy. Για το γάμο διοργάνωσε ένα gala στο
οποίο ήταν καλεσμένος και ο Αυτοκράτορας της Ρουμανίας Maximillian ο 2ος
, ο οποίος όμως δεν παρευρέθηκε. Στην ευχετήρια κάρτα που έστειλε μαζί
με το δώρο του για να απολογηθεί προέβαλλε σαν δικαιολογία ότι ήταν
επικίνδυνο να ταξιδέψει σε μια τόσο ταραχώδη χρονική στιγμή. Αλλά εύκολα
μπορούμε να υποθέσουμε ότι επιδίωκε να αποφύγει τις δύο οικογένειες! Ο
σύζυγός της ήταν ένας άφοβος και γενναίος πολεμιστής , αρχιστράτηγος του
Ουγγρικού στρατού και μεγάλος μαχητής στον πόλεμο με τους Τούρκους και
έτσι του δώσανε το όνομα ο «Μαύρος ήρωας της Τρανσυλβανίας», εξαιτίας
του φριχτού τρόπου με τον οποίο αντιμετώπιζε τους αιχμάλωτους πολέμου.
Λέγεται ότι ο Ferenc ήταν και ο ίδιος ένας πολύ σκληρός άνθρωπος και ότι
αυτός είχε δείξει στη γυναίκα του μερικούς από τους αγαπημένους του
τρόπους για να βασανίζει τους υπηρέτες του και τους Τούρκους αιχμάλωτους
πολέμου καθώς επίσης και ότι άφηνε στο κάστρο ορισμένα όργανα
βασανισμού τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιούσε η Elizabeth πάνω στα
θύματα της. Υπάρχουν ακόμη θρύλοι για το ζευγάρι, εμπλοκής του σε
σατανιστικές τελετές και πατροναρίσματος αποκρυφιστών. Δεν είναι δυνατόν
να ισχυριστεί κάποιος ότι ο Ferenc δεν γνώριζε για τις διαστροφές της
συζύγου του.
Όσο ο Ferencz έλειπε στον πόλεμο σε στρατιωτικές εκστρατείες για μεγάλα
χρονικά διαστήματα, καθ’ όλη τη διάρκεια των 25 χρόνων που ήταν
παντρεμένοι ,η ζωή της Elizabeth πολύ σύντομα άρχισε να γίνεται όλο και
πιο βαρετή. Έτσι άρχισε να επισκέπτεται πολύ τακτικά την αμφιφυλόφιλη
θεία της Countess Karla Bathory, και έπαιρνε μέρος σε ομαδικά λεσβιακά
όργια με την ίδια και τις φίλες της. Από την εποχή αυτή λοιπόν
συνειδητοποίησε τις αληθινές της φιλοδοξίες, δηλαδή να βασανίζει και να
σκοτώνει νεαρά, όμορφα κορίτσια. Εκείνη την εποχή, με την βοήθεια της
Ilona Joo (προσωπική νοσοκόμα της Elizabeth στο επάγγελμα) άρχισε να
βασανίζει τα κορίτσια των υπαλλήλων της. Συνεργοί της, τότε ήταν: η Anna
Darvula, που φημολογείται πως ήταν και η ερωμένη της, ο Johannes Ujvary
o οικονόμος του σπιτιού, και η μάγισσα Dorottva Sventes ,επίσης γνωστή
με το όνομα Dorka.
Αλλά αυτό δεν ήταν το μόνο της πάθος. Εκείνη την εποχή η κοντέσα έψαχνε
τον έρωτα σε διάφορους άντρες. Ο αρχιυπηρέτης του κάστρου της Elizabeth,
που ονομαζόταν Thorko, την μύησε στον αποκρυφισμό και της δίδαξε τη
Μαύρη Μαγεία με την οποία άρχισε επίσης να ασχολείται όλο και
περισσότερο. ” O Thorko μου έμαθε ένα καινούριο”, έγραφε η Elizabeth σε
ένα γράμμα προς τον άντρα της, ” Πιάνεις μια μαύρη χήνα και την χτυπάς
μέχρι θανάτου με ένα άσπρο κόκαλο. Κρατάς το αίμα της και αλείφεις λίγο
απ’ αυτό στο σώμα του εχθρού σου. Αν δεν μπορείς να το κάνεις ο ίδιος,
δωροδοκείς έναν από τους υπηρέτες σου να το κάνει… “. Όσο ασχολούνταν με
την Μαύρη Μαγεία η Elizabeth δέχτηκε μια επίσκεψη από έναν περίεργο και
σκοτεινό άντρα με παραδόξως κοφτερά δόντια. Ύστερα από ένα σύντομο
ταξίδι με τον ξένο προς άγνωστη κατεύθυνση η Elizabeth επέστρεψε μόνη
και πολλοί από τους χωρικούς υποστήριξαν ότι είδαν ίχνη αίματος στα
χείλη της…Οι γύρω χωρικοί, που πίστευαν στα βαμπίρ, είχαν έναν λόγο
περισσότερο να φοβούνται το κάστρο του Csejthe. Ίσως κατά τη λαϊκή
φαντασία, ο παράξενος ξένος, να ήταν ο ίδιος ο Dracula, ο οποίος γύρισε
από τον τάφο του! Όταν o Κόμης Nadasdy επέστρεψε από μια εκστρατεία του
στο κάστρο, η πεθερά της Elizabeth φρόντισε να μάθει ο σύζυγός της το
παράπτωμα της γυναίκας, που όμως συγχώρεσε γρήγορα.
ΜΕΡΟΣ ΙΙ
Σε ηλικία 51 ετών (το 1602 ή το 1604) ο Ferencz πεθαίνει. Οι εκδοχές για το θάνατο του είναι οι εξής:
· Αφού μαχαιρώθηκε από μια πόρνη στο Βουκουρέστι, στην οποία χρωστούσε λεφτά, υπέκυψε στις πληγές του που μολύνθηκαν
· πέθανε από μιαν αρρώστια στα χέρια μιας πόρνης
· χάθηκε στη μάχη
· από τον Giorgio Basta, του οποίου η τρομοκρατική δράση στην
Τρανσυλβανία εκείνη την εποχή, οδήγησε σε ραγδαία πτώση της ισχύος της
οικογένειας των Bathory
· από δηλητηρίαση, ενώ
· πολλοί είναι κι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο θάνατος του οφείλεται στη Μαύρη Μαγεία.
Τότε η Elizabeth αρχικά έδιωξε μακριά της τη μισητή πεθερά της και
άρχισε να παίρνει μέρος σε τελετές μαύρης μαγείας που θανατώνονταν άλογα
και άλλα ζώα. Από τότε η Elizabeth σταμάτησε να βγαίνει από το κάστρο
της. Με τη βοήθεια του Thorko, της Joo , των μαγισσών Szentes και
Darvulia και του Ujvary, άρχισε το διαβολικό της έργο. H Elizabeth ήταν
μια γυναίκα όμορφη. Δείτε πως περιγράφεται σε ένα κείμενο: «Η Elizabeth
Bathory ήταν γυναίκα εκπληκτικής ομορφιάς. Τα μακριά, κατάμαυρα μαλλιά
της, δημιουργούσαν έντονη αντίθεση με το πάλλευκο της επιδερμίδας της.
Τα κεχριμπαρένια της μάτια έμοιαζαν με γάτας, το κορμί της ήταν
αισθησιακό. Ήταν ιδιαίτερα ματαιόδοξη και ο ναρκισσισμός της ήταν αυτός
που την έσπρωξε σε βάθη διαστροφής». Ασυνήθιστο για την κοινωνική της
τάξη, η Elizabeth ήταν ένα παιδί γυμνασμένο και δραστήριο. Μεγάλωσε και
ανατράφηκε σαν μέλος της Ουγγρικής βασιλικής οικογένειας, και σαν νεαρή
κοπέλα ήταν αρκετά όμορφη, είχε κομψά χαρακτηριστικά, καλό σώμα και ήταν
ψηλή για την εποχή της αλλά η προσωπικότητά της δεν έτυχε ανάλογης
καλλιέργειας, ανάπτυξης και εκλεπτυσμού! Κατά τη γνώμη της το πιο
ξεχωριστό και αξιοπρόσεκτο χαρακτηριστικό της ήταν το άσπρο και όμορφο
δέρμα της για το οποίο έλεγε πως συχνά της έκαναν κομπλιμέντα, αν και
κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αφού οι άλλοι δεν εντυπωσιάζονταν και τόσο από
την μάλλον συνηθισμένη επιδερμίδα της και της έκαναν κομπλιμέντα μόνο αν
γνώριζαν πως θα ήταν προς όφελός τους, μια και η Elizabeth δεν δεχόταν
με ενθουσιασμό τα μέτρια σχόλια! Αλλά όσο ο καιρός περνούσε, η Elizabeth
μεγάλωνε κι άρχισε να χάνει την ομορφιά της. Προσπάθησε να καλύψει τις
ατέλειες της αγοράζοντας και φορώντας πανάκριβα ρούχα και κοσμήματα,
αλλά τίποτα δε μπορούσε να κρύψει το πέρασμα του χρόνου από πάνω της.
Τότε ήταν που τα αποτρόπαια βασανιστήρια γίνανε όλο και πιο πολλά. Ήταν η
εποχή που είχε φτάσει στα 40 και η ματαιοδοξία της, την έκανε να
πιστεύει πως η ομορφιά της είχε φθαρεί και χανόταν ενώ έπαιρναν την θέση
τους, πάνω της, τα γηρατειά. Όλα άρχισαν όταν ένα κορίτσι που την
χτένιζε, της τράβηξε κατά λάθος μια τρίχα από τα μαλλιά της. Τότε η
ευέξαπτη κοντέσα της τρύπησε την μύτη με ένα μηχάνημα και το αίμα έσταξε
στο χέρι της. (Κατά μια άλλη εκδοχή τη χτύπησε τόσο δυνατά που το
δαχτυλίδι της έσκισε το δέρμα στο μάγουλο του κοριτσιού ή ότι από το
χτύπημα το αίμα πετάχτηκε από τη μύτη του κοριτσιού στο πρόσωπό της)…
Όταν πήγε να ξεπλυθεί, από αυτό, κοίταξε τον εαυτό της στον καθρέφτη και
τότε με έκπληξη παρατήρησε, κάτι που ήταν ορατό μόνο στα δικά της
μάτια, πως το χέρι της στο σημείο που είχε καλυφθεί με αίμα είχε πάρει
κάτι από την νεότητα του κοριτσιού, έδειχνε πιο νέο, πιο απαλό και πιο
όμορφο. Ζήτησε λοιπόν τη γνώμη της Darvulia για το φαινόμενο αυτό… Έφερε
επίσης στο κάστρο της χημικούς και φυσικούς για να δώσουν μιαν
επιστημονική εξήγηση πάνω στο θέμα…Αυτοί επειδή καλοπερνούσαν και δεν
ήθελαν να χάσουν τις θέσεις τους αποφάσισαν να μη χαλάσουν το χατίρι και
τη διάθεση της κοντέσας τους και της είπαν ότι για την αλλαγή του
δέρματος της ευθυνόταν το αίμα του μικρού παρθένου κοριτσιού. Μάλιστα
της είπαν πως θυμόντουσαν ότι κάτι αντίστοιχο είχε ξαναγίνει στο
παρελθόν σε κάποιο μακρινό τόπο, όταν το αίμα μιας νεαρής παρθένας έφερε
ανάλογα αποτελέσματα σε μια γερασμένη αλλά γενναιόδωρη και καλή
προσωπικότητα με πολλές χάρες! Μετά από τόσο καθαρές αποδείξεις στο χέρι
,η Elizabeth πείστηκε ότι αυτή ήταν μια θαυμάσια ανακάλυψη! Μια μέθοδος
πρόληψης του γήρατος και διατήρησης της αιώνιας νεότητας! Ή τουλάχιστον
η ίδια βρήκε αυτό που χρειαζόταν! Και η γνώμη της «συμβούλου ομορφιάς»
της, μιας γυναίκας που ονομαζόταν Katarina, της επιβεβαίωσε την ιδέα ότι
η έξυπνη ανακάλυψη της ήταν σωστή .Η Darvulia επίσης της είπε ότι
μπορεί να ανακτήσει τη χαμένη της νιότη κάνοντας μπάνιο στο αίμα των
κοριτσιών και πίνοντας το αίμα, ιδιαίτερα, των πιο όμορφων. Τότε διέταξε
τους υπαλλήλους της Ujvary και Dorka να γδύσουν το κορίτσι και
κρατώντας τα χέρια της πάνω από ένα βαρέλι, να κόψουν τις αρτηρίες της,
να την σκοτώσουν και να αφαιμάξουν το αίμα της σε μια μεγάλη δεξαμενή
για να μπει και να κάνει το μπάνιο της σε αυτό.
Ήταν πλέον σίγουρη ότι είχε βρει το μυστικό για την αιώνια νεότητα μέσω
αυτής της διαδικασίας. Ανακάλυψε πως το αίμα είναι ζωή και από τότε αυτό
έγινε μια από τις πιο κρυφές της επιθυμίες!…Η δίψα της για αίμα ήταν
τόσο μεγάλη που ακόμα κι όταν κάποια στιγμή στη ζωή της αρρώστησε δεν
κατάφερε να κρατηθεί μακριά από τους φόνους. Επειδή ήταν τόσο αδύναμη
που δε μπορούσε να σηκωθεί απ’ το κρεβάτι και δεν είχε τη δύναμη να
βασανίζει η ίδια τα θύματά της, έβαζε τους πιστούς της, να φέρνουν τα
κορίτσια στο κρεβάτι της ώστε να μπορεί να τις δαγκώσει.
Ταυτόχρονα έδωσε εντολή σε σιδηρουργούς από την Γερμανία να της
ετοιμάσουν καινούρια όργανα βασανισμού, που κύριο σκοπό τους είχαν τη
συλλογή αίματος από τις παρθένες. Έτσι, γρήγορα στο κάστρο έφτασαν
διάφορα όργανα βασανισμού, ένα από τα οποία ήταν η Σιδηρά Παρθένα (Iron
Maiden) που ήταν και από τα πιο γνωστά. Αυτό ήταν μια μεγάλη μεταλλική
σαρκοφάγος σε ανθρώπινο ύψος, μέσα στην οποία υπήρχαν καρφιά και από τις
δύο πλευρές και λίγος χώρος για να χωράει η παρθένα, έτσι ώστε όταν
έκλεινε τα καρφιά να ξεσκίσουν τη σάρκα της. Στο κάτω μέρος της
σαρκοφάγου υπήρχε μια δίοδος όπου μαζευόταν το αίμα όταν άρχιζε να
τρέχει. Με τη βοήθεια αυτής λοιπόν της ομάδας απήγαγε πολλά κορίτσια από
τις γύρω περιοχές, τα έφερνε στο κάστρο και τα φυλάκιζε σε ένα υπόγειο
μυστικό δωμάτιο που ήταν γνωστό ως ” ο θάλαμος βασανιστηρίων της
Εξοχότητάς της “, κάνοντας τους τα χειρότερα βασανιστήρια που μπορούσε
να φανταστεί.
Τις κάρφωνε με καρφίτσες στα γεννητικά τους όργανα και σε άλλα ευαίσθητα
σημεία του σώματος όπως κάτω από τα νύχια. Τους έκοβε τα δάχτυλα ή τις
χτυπούσε στο πρόσωπο μέχρι που άκουγε τα κόκαλα να σπάνε. Προτιμούσε
μάλιστα να έχει το θύμα της γυμνό μπροστά της και να τα χτυπάει από τη
μπροστινή πλευρά και όχι από πίσω. Αυτό το έκανε για να μπορεί να βλέπει
πως διαγραφόταν ο πόνος στα πρόσωπα των θυμάτων της όταν τα βασάνιζε.
Χρησιμοποίησε νέες τεχνικές βασανισμού…Μια από τις εφευρέσεις της ήταν
να γδύνει ένα κορίτσι, να το αλείφει ολόκληρο με μέλι και μετά να το
δένει μόνο του στο δάσος, αφήνοντας το στο έλεος των πεινασμένων
εντόμων… Επίσης το χειμώνα, έγδυνε ένα κορίτσι και το έβγαζε έξω από το
κάστρο όπου του έριχνε νερό μέχρι να παγώσει ζωντανό και να πεθάνει από
το τσουχτερό κρύο που υπάρχει τέτοια εποχή στα Καρπάθια. Για να
βασανίζει τα θύματα της και να βγάζει το αίμα τους η Elizabeth
χρησιμοποιούσε σφυριά, καυτά καρφιά, μαχαίρια, ψαλίδια, διπλούς πέλεκες,
πυρωμένα σίδερα και άλλα. Τέλος οι υπηρέτες της τις κρεμούσαν ανάποδα
με αλυσίδες γύρω από τους αστραγάλους από ένα κλουβί και τους έκοβαν το
λαιμό για να χυθεί το αίμα όσο ήταν ακόμα ζεστό, έτσι ώστε να παίρνει το
ντους της η Elizabeth μέσα στην ασημένια μπανιέρα της… Βασάνιζε επί
βδομάδες ή ακόμα και μήνες τα κορίτσια, μέχρι που τις έσφαζε. Γρήγορα η
Elizabeth επιτιθόταν στα θύματά της με γυμνά δόντια, κόβοντας μεγάλα
κομμάτια σάρκας από τα χείλη, τα μάγουλα, τους ώμους, τα στήθη τους
κ.λ.π.
H Elizabeth έπαιρνε νέες παρθένες από γειτονικά χωριά με τη δικαιολογία
οτι ήθελε να τις προσλάβει ως υπηρέτριες. Μια μεγάλη ευκαιρία της
παρουσιάστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα στην Transylvania, όπου οι
γονείς των κατώτερων τάξεων εύχονταν οι κόρες τους να μορφώνονταν με
τους κατάλληλους τρόπους και να είχαν μια ευκαιρία να ανέβουν κοινωνικά.
Η Elizabeth άρπαξε την ευκαιρία και το 1609, ίδρυσε μέσα στο κάστρο της
μια ακαδημία, η οποία υποσχόταν να παίρνει κάθε φορά 25 νέα κορίτσια
και να τα μορφώνει κατάλληλα. Μόνο που στην πραγματικότητα οι σπουδές
τους τελείωναν…για πάντα… Με τη βοήθεια της Dorotta Szentes αυτές οι
δύστυχες μαθήτριες «καταναλώθηκαν» όπως ακριβώς και όλες οι προηγούμενες
τους… Όταν όμως τα αιματοκυλισμένα πτώματα βρέθηκαν στο δάσος γύρω από
το κάστρο, φήμες κυκλοφόρησαν ότι στο κάστρο του Csejthe μαζί με την
Elizabeth υπήρχε μια τεράστια ομάδα από βαμπίρ, που σκότωνε ασταμάτητα
δίνοντας έτσι τροφή στη φαντασία και στις ιστορίες των χωρικών που είχαν
τώρα έναν παραπάνω λόγο να αποφεύγουν το κάστρο. Όσο ο καιρός περνούσε
και η Darvulia πέθανε, η Elizabeth παρατήρησε ότι συνέχιζε να μεγαλώνει
παρ’ όλα τα μπάνια που έκανε και το αίμα που έπινε. Τότε, μια άλλη
μάγισσα, η Erzsi Majorova, της είπε ότι έπρεπε τα κορίτσια που σκοτώνει
να ήταν βασιλικής γενιάς. Γι’ αυτό άρχισε να σκοτώνει και κορίτσια της
υψηλής κοινωνίας που πήγαιναν ανυποψίαστα για επίσκεψη στο κάστρο της.
Αλλά ακόμα κι αν σκότωνε κορίτσια αριστοκρατικής καταγωγής η κατάσταση
της δεν βελτιωνόταν και δε μπορούσε να πάρει πίσω τη χαμένη της ομορφιά…
Για παραπάνω από μια δεκαετία, είχε βασανίσει, σκοτώσει, πάρει και πιει
το αίμα σε πάνω από 650 παρθένες.
ΜΕΡΟΣ ΙΙI
Οι μπράβοι της κοντέσας συνέχισαν να φέρνουν νεκρά κορίτσια που
στραγγιζόντουσαν από το αίμα τους, για να μπορέσει να πλυθεί σε αυτό. Οι
κηδείες αρχικά γινόντουσαν από τον πάστορα Andras Berthoni, έναν
Λουθηρανό ιερέα, αλλά καθώς τα πτώματα των νεκρών κοριτσιών αυξάνονταν
εκείνος αρνήθηκε να τις κηδέψει λέγοντας πως o θάνατός τους ήταν:
«αγνώστων και μυστηριωδών αιτιών». Τέτοιες δηλώσεις όμως δεν περνούσαν
στην κοντέσα και με την απειλή της να αιωρείται, ο πάστορας, συνέχισε
την ταφή των νεκρών κοριτσιών. Ο ιερέας ανακάλυψε την αλήθεια για το τι
συμβαίνει στο κάστρο του Csejthe, όταν η Εlizabeth τον διέταξε να θάψει
ένα μεγάλο μέρος των πτωμάτων. Ο ιερέας έγραψε τις υποψίες του για την
Elizabeth σε ένα σημείωμα λίγο πριν πεθάνει. Τα εγκλήματα της και ο
τεράστιος αριθμός των πτωμάτων, ήταν πλέον τόσο μεγάλος που δεν μπορούσε
να συγκαλυφθεί.. Λίγο πριν την κατάρρευση του καλά κρυμμένου μυστικού,
άρχισαν να βρίσκονται πτώματα σε διάφορα σημεία του κάστρου και του
δάσους γύρω από αυτό, όπως σε ρέματα ή στον κήπο της κουζίνας! Νεκρά
κορίτσια που ύστερα από εβδομάδες βασανισμού αφέθηκαν να σαπίσουν και να
φαγωθούν από τους λύκους. Αυτή η καινούρια τακτική έδειξε πως η κοντέσα
είχε πια κουραστεί και πως δεν έδινε την πρέπουσα σημασία για να
καλύψει τα ίχνη της. Η Elizabeth έγινε απρόσεκτη για πρώτη φορά στην
μακάβρια καριέρα της. Μετά από μια φρενίτιδα οργίων, τέσσερα
αποστραγγισμένα από το αίμα τους πτώματα, πετάχτηκαν από τα τείχη του
κάστρου. Το σφάλμα συνειδητοποιήθηκε αλλά ήταν ήδη αργά, γιατί οι
χωρικοί είχαν δει και περισυλλέξει τα πτώματα και είχαν αναγνωρίσει τα
κορίτσια. Οι αναρίθμητες εξαφανίσεις κοριτσιών είχαν αρχίσει να
επιλύονται. Το μυστικό αποκαλύφθηκε και το μυστήριο έφθασε στο τέλος
του. Ένα ακόμα μεγάλο λάθος της ήταν που άρχισε να αναζητά θύματα στην
αριστοκρατία και όχι στις κόρες των σκλάβων της. Ένα κορίτσι από την
αριστοκρατία ήταν που δραπέτευσε και είπε στις αρχές όλα όσα συνέβαιναν
στο κάστρο Cahtice. Όμως λένε πως υπάρχει ακόμα ένας λόγος, που ίσως, να
είναι και ο βασικότερος για την σύλληψη της κοντέσας. Τα χρήματα που
σπαταλούσε σε όλες αυτές τις δολοφονίες ήταν τόσα πολλά που αναγκάστηκε
να πάρει δάνεια. Ο βασιλέας δεν της ακύρωσε κάποιο απλήρωτο χρέος και
έτσι βρέθηκε στην φυλακή. [ειρωνεία; για τα εγκλήματά της δεν μπήκε ποτέ
στην φυλακή, αλλά αυτό θα το δούμε παρακάτω] Ο βασιλέας Mátvás της
Ουγγαρίας διέταξε τον ξάδερφο, της κοντέσας, Κόμη György Thurzo,
κυβερνήτη της επαρχίας, μαζί με τον Reverend Janos Ponikenusz, ο οποίος
βρήκε το σημείωμα του ιερέα, και έναν μικρό αριθμό στρατιωτών που τους
είχε παραχωρήσει, να επιτεθούν στο κάστρο του Csejthe, κάτι που έγινε
στις 30 Δεκεμβρίου του 1610. Τα όσα βρήκαν εκεί, σόκαραν ακόμα και τους
πιο σκληρούς άντρες. Στο κύριο δωμάτιο, βρισκόταν ένα ζωντανό και ένα
νεκρό κορίτσι που στραγγίζονταν από το αίμα τους. Στο μπουντρούμι, στο
υπόγειο δωμάτιο βασανιστηρίων, βρέθηκαν αρκετά κορίτσια που είχαν
τρυπηθεί με κάποιο μηχάνημα, έναν απίστευτα μεγάλο αριθμό πτωμάτων των
νεαρών κοριτσιών, αλλά και την αιματοκυλισμένη Elizabeth. Ενώ κάτω από
το κάστρο μετρήθηκαν περίπου στα 50 θαμμένα θύματα. Οι συνεργοί της
Dorothea, Anna, και Katarina συνελήφθηκαν, αλλά η Elizabeth κρατήθηκε
στο κάστρο. Ήταν Χριστούγεννα, το Ουγγρικό Κοινοβούλιο ήταν κλειστό και ο
Βασιλικός Εκπρόσωπος γλίτωσε την Elizabeth από την ταπείνωση της
φυλάκισης. Ένα χρόνο αργότερα, το 1611, άρχισε η δίκη. Η κοντέσα
αρνήθηκε να κάνει οποιαδήποτε δήλωση… ακόμα και για την αθωότητα ή την
ενοχή της και δεν παρευρέθηκε ποτέ στο δικαστήριο. Δεν διατύπωσε ποτέ
ούτε μια λέξη μετάνοιας ή συγγνώμης. Φήμες λένε πως δεν της επιτράπηκε
να εμφανιστεί ή ότι δεν παρουσιάστηκε ποτέ στη δίκη της για πολιτικούς
λόγους. Δικάστηκε στο κάστρο του Csejthe. Οι κατηγορίες που τη βάραιναν
ήταν βαμπιρισμός, βασανιστήρια, μαύρη μαγεία, σαδισμός και μαζικές
δολοφονίες.
Κατά την διάρκεια της δίκης ο Johannes Vjary, ομολόγησε την θανάτωση 37
ανύπαντρων κοριτσιών, 6 εκ των οποίων στράγγισε ο ίδιος από το αίμα
τους. Προσπαθώντας να σώσει την τιμή του ή ακόμα και να γλιτώσει από την
καταδίκη δήλωσε πως αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να μπορέσει να
κρατήσει την θέση του στο κάστρο, σαν αρχιυπηρέτης. Κάποιες κοπέλες τις
βασάνισαν οι δύο μάγισσες, ενώ κάποιες άλλες η ίδια η κοντέσα. Η
νοσοκόμα στην απολογία της μίλησα για 40 περίπου θανατώσεις, αλλά η
αλήθεια είναι πως στο κάστρο βρήκαν φρικτό θάνατο 612 κορίτσια. Κάτι που
αποδεικνύεται και από το ημερολόγιο της Elizabeth. Στο ημερολόγιό της,
επίσης είχαν γραφτεί τα παρακάτω λόγια: ‘Είναι το καθήκον μου να είμαι
καλή για τον σύζυγό μου και να κρατηθώ όμορφη για αυτόν. Ο Θεός μου
παρουσίασε πώς να το κάνω… θα ήμουν παράλογη αν δεν εκμεταλλευόμουν την
ευκαιρία αυτή.’ Και κάπου αλλού έγραψε: ‘… είμαι χήρα και πρέπει να
μείνω όμορφη ώστε να μπορέσω να βρω έναν δεύτερο σύζυγο’. Ένας άλλος
υπάλληλός της δήλωσε πως η κοντέσα καθόταν με τις ώρες μπροστά στον
καθρέφτη της και προσπαθούσε να υλοποιήσει το ξόρκι της αιώνιας νιότης.
Κάτι που την φέρνει πολύ κοντά στον μύθο της κακιάς μάγισσας [η Χιονάτη
και οι Εφτά Νάνοι]. Η βασίλισσα στην ματαιοδοξία της πάνω, ζήτησε την
καρδιά ή το συκώτι και τους πνεύμονες της Χιονάτης… ο κυνηγός γυρνάει
στο κάστρο έχοντας πάνω του τα όργανα που του ζήτησε… μόνο που ήταν ενός
ελαφιού. Η βασίλισσα, γεμάτη από ματαιοδοξία, χωρίς να το γνωρίζει
βάζει τους μάγειρές της να της ετοιμάσουν ένα πλούσιο δείπνο από τα
όργανα αυτά. Ο κανιβαλισμός είναι αυτός που συνδέει τις δύο γυναίκες.
Και η τιμωρία της βασίλισσας; Κάψανε τις σιδερένιες παντόφλες και όταν
πυρώσανε αναγκάσανε την βασίλισσα να τις φορέσει και να χορέψει με
αυτές, μέχρι που έπεσε νεκρή. Πολύ αυστηρότερη από την τιμωρία της
Elizabeth. Της οποίας η τιμωρία ήταν η εξής: Να χτιστούν οι πόρτες και
τα παράθυρα του δωματίου της και να υπάρχει μόνο ένα μικρό άνοιγμα απ’
όπου και θα την προμήθευαν με τρόφιμα. Τέσσερα έτη αφού περιτοιχίστηκε
ένας δεσμοφύλακας βρήκε τα τρόφιμα ανέγγιχτα. Η Elizabeth Bathory
βρισκόταν στο πάτωμα του δωματίου της… νεκρή.
Και το ημερολόγιο έγραφε 21 Αυγούστου 1614.
