Οι Funeral αποτελούν κάποιους από τους αφανείς ήρωες του Νορβηγικού metal. Με μεγάλη παρακαταθήκη σαν μπάντα και με μέλη γεμάτα ιστορία, φέτος συμπληρώνουν 20 χρόνια από τότε που έβαλαν ξανά μπροστά κι άνοιξαν τα πανιά τους για τα μαύρα πελάγη της ψυχής. Οι funeral doomsters από τα προάστια του Όσλο, κυκλοφόρησαν το έβδομο πόνημά τους, κι ο ντράμερ και ιδρυτής τους, Anders Eek αναλύει το παρασκήνιο του "Gospel Of Bones" στο Metal View.
-Πρώτα απ' όλα, θα ήθελα να σε ρωτήσω για τα 20 χρόνια από την επαναδραστηριοποίηση των Funeral. Ποιες αλλαγές παρατηρείς από τότε μέχρι τώρα, και νιώθεις ότι έχετε γίνει πιο δραστήριοι τα τελευταία χρόνια;
Ναι, σίγουρα είμαι πιο συνεργατικός από ό,τι στο τελευταίο άλμπουμ. Μέσα σε αυτά τα 20 χρόνια έχω ωριμάσει περισσότερο. Τα τελευταία χρόνια, έχουμε γίνει πολύ πιο δραστήριοι, κι ενεργοί με μια σταθερή ομάδα και τακτική συνεργασία. Οι άνθρωποι στην μπάντα δουλεύουν καλά μαζί. Αυτό ήταν πρόβλημα για πολλά χρόνια, λόγω πολυάσχολων δραστηριοτήτων και διαφόρων ακόμα θεμάτων με άλλα μέλη. Τώρα έχουμε μια σταθερότητα με άτομα που δεν δημιουργούν προβλήματα και είναι πραγματικά συνεργάσιμοι, οπότε λειτουργεί καλά τώρα. Ακόμα και ο τρόπος που γράφω τη μουσική και τους στίχους είναι έτσι. Γράφω συνέχεια. Το θέμα όμως είναι να βρεις ανθρώπους που θέλουν να ενταχθούν στην ομάδα και να παίξουν τη μουσική σου. Και φαίνεται ότι είμαι ευτυχισμένος με αυτή την πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια. Ελπίζω να συνεχίσει έτσι.
-Είχες μια μετάβαση ανάμεσα στα προηγούμενα άλμπουμ σου και τώρα, νομίζω ότι έχεις βρει το δρόμο σου. Νιώθεις ότι όλα λειτουργούν καλά για την μπάντα τώρα;
Ναι, απολύτως. Όταν υπογράψαμε με την εταιρεία Season of Mist, όλα πήγαν καλά για εμάς. Μας δίνουν τον χώρο να δημιουργήσουμε πραγματικά καλές παραγωγές, και αυτό μας ενθαρρύνει να έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε ένα άλμπουμ όταν είμαστε έτοιμοι. Είχαμε πρόβλημα πριν να βρούμε την κατάλληλη εταιρεία που να θέλει να δουλέψει μαζί μας. Είμαστε μια πολύ μικρή, εκλεκτική ομάδα. Ήταν πραγματικά ωραίο που τα παιδιά από την εταιρεία Season of Mist ήθελαν να δουλέψουν μαζί μας. Έχει υπάρξει μια υπέροχη εμπειρία μέχρι τώρα.
-Σχετικά με το Gospel of Bones, αναφέρεις ότι ως concept μοιάζει με αυτοβιογραφία. Θα μπορούσες να μας μιλήσεις γι' αυτό, τις σκέψεις σου και την κατεύθυνση που πήρες γράφοντας όλα αυτά, αφού πρόκειται για την προσωπική σου αυτοβιογραφία;
Ναι. Ήταν μια πολύ δύσκολη διαδικασία. Είμαι λίγο "σπασίκλας", διαβάζω πολύ και μου αρέσει να γράφω. Όταν άρχισα να γράφω για αυτό το άλμπουμ, ήθελα να είναι όσο πιο προσωπικό γίνεται. Και τι καλύτερο από το να γράψω για τα τραγούδια που έπαιζα παλιά με την μπάντα; Με τον Εinar και τον Kristian, οι οποίοι πέθαναν το 2003 και το 2006. Όλοι οι στίχοι βασίζονται σε εκείνα τα τραγούδια. Είναι πραγματικά, πώς να το πω, γραμμένο σε σχέση με αυτούς τους δύο κοντινούς φίλους μου. Ήθελα να ανάγω την πραγματική θλίψη και τον αληθινό πόνο από την απώλεια κοντινών φίλων. Γι' αυτό αποφάσισα να χρησιμοποιήσω αυτούς τους στίχους για το άλμπουμ. Ήταν φυσικά οργανικό. Δεν γράφω στίχους που να προσπαθούν να ακούγονται σκληροί ή επιτηδευμένοι. Αυτοί οι στίχοι είναι πραγματική λύπη. Πραγματικές ιστορίες, πραγματικοί άνθρωποι. Νομίζω ότι αυτό κάνει το άλμπουμ σημαντικό, γιατί είναι πραγματικό σκοτάδι. Είναι απόλυτα αισθητό στις αισθήσεις και στην ατμόσφαιρα. Εκείνο το σκοτάδι, εκείνο το είδος του σκοτεινού συναισθήματος. Δε θέλαμε κάτι φαντασμαγορικό σαν τη μουσική των Maiden για να προκαλέσουμε απλά εντυπώσεις.
-Ακριβώς. Οπότε η ερώτησή μου είναι, θυμάσαι ποια ήταν η πιο συγκινητική, η πιο λυπηρή στιγμή όταν έγραψες όλο αυτό το άλμπουμ; Υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο τραγούδι που σημάδεψε αυτή τη στιγμή;
Ξεκάθαρα υπήρχε. Ναι, ήταν εκείνη η στιγμή που αποφάσισα να γράψω το άλμπουμ, γιατί έπρεπε πραγματικά να ανακαλύψω τα εσωτερικά μου συναισθήματα και τις προσωπικές μου πληγές. Η απόφαση για τη δημιουργία ήταν η πιο συγκινητική στιγμή όλου του δίσκου. Όταν άρχισα, ένιωθα σαν τα τραγούδια να γράφονται από μόνα τους γιατί το αποφάσισα να το κάνω. Μιλάμε για ένα άλμπουμ στην ολότητά του, που ήταν πραγματικά, πραγματικά συναισθηματικό, και πήρε περίπου τρία χρόνια για να γράψω τους στίχους με τον τρόπο που ήθελα να είναι. Ήταν, όπως είπα, πραγματικός ο πόνος, μια αίσθηση πένθους.
-Νιώθεις ότι αυτά τα πραγματικά συναισθήματα και οι πραγματικές αναμνήσεις στα τραγούδια σου είναι σαν μια απελευθέρωση για τον καλλιτεχνικό σου εαυτό;
Ακριβώς, ναι. Τώρα, με αυτά τα πραγματικά συναισθήματα, νιώθω σαν να καθαρίζω. Νιώθω πολύ καλά που βάζω τις λέξεις και τις ιστορίες εκεί έξω και επικεντρώνομαι σε νέα θέματα για το επόμενο άλμπουμ. Ήταν πολύ αναγκαίο να προχωρήσω, αλλά νιώθω υπέροχα τώρα, με αυτή την εξιλέωση. Πρέπει να το πω αυτό.
-Μουσικά, αυτό το άλμπουμ ακολουθεί τη σχέση με το προηγούμενο, αλλά είναι λίγο πιο βαθύ, πιο σκληρό, πιο λυρικό σε κάποιες περιπτώσεις, με βαριά φωνητικά και τέτοια. Πιστεύεις ότι αυτό το άλμπουμ είναι μια φυσική συνέχεια του προηγούμενου, ένα βήμα μπροστά, ή κάτι άλλο;
Ναι, απολύτως. Ξέρεις, πάντα είχα αγάπη για την κλασική μουσική, την παραδοσιακή μουσική και το φολκ ροκ. Τώρα, νομίζω ότι έχουμε μπει σε μια νέα εποχή. Ξέρεις, συνδυάζοντας κλασικά στοιχεία με βαριά φωνητικά, και όλη τη συμφωνική δουλειά που παίζεται ακουστικά με όργανα όπως βιολί, βιόλα, τσέλο, μπάσο, φλάουτα—όλα αυτά δημιουργούν μια μεγαλειώδη ακουστική ατμόσφαιρα, μαζί με τη βαρύτονη φωνή. Νομίζω ότι λειτούργησε με κάποιο τρόπο. Είναι πάντα ωραίο να δοκιμάζεις κάτι νέο. Δεν θέλω να επαναλάβω τα παλιά άλμπουμ. Θέλω να προχωρήσω το ήχο της μπάντας μπροστά και να τον βελτιώσω όσο πιο πολύ μπορώ.-Νομίζω ότι έχεις βρει τον ήχο σου ειδικά στα δύο τελευταία άλμπουμ. Δεν έχεις εκείνο τον τυπικό ήχο που θυμίζει Sabbath ή το κλασικό doom, ο ήχος είναι πιο καθορισμένος. Συμφωνείς με αυτό;
Ναι, απολύτως. Είναι πραγματικός funeral doom ήχος. Ο τρόπος που πρέπει να είναι το funeral doom μέταλ. Είναι πραγματική βαρύτητα και πραγματική θλίψη. Είναι επίσης ένας συνδυασμός κλασικής μουσικής και μέταλ μουσικής. Είχα την ιδέα να γράψω αυτό το άλμπουμ με αυτόν τον συνδυασμό στο μυαλό. Ήθελα να δημιουργήσω έναν σύνδεσμο μεταξύ της κλασικής κοινότητας και της metal κοινότητας. Δεν έχουν κάνει πολλοί doom μουσικοί αυτό πριν. Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος να δείξω στον κόσμο ότι είναι εφικτό να συνδυαστούν αυτοί οι δύο ήχοι και να το κάνεις με στυλ.
-Όσον αφορά τα συμφωνικά και φολκ στοιχεία, έχεις εκείνη τη συμφωνική αίσθηση με τον βαρύτονο ήχο, τα βιολιά κ.λπ αλλά και πολυφωνίες. Μου θυμίζει λίγο τα πρώτα τρία άλμπουμ των Ulver. Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να συνδυάσεις όλα αυτά τα στοιχεία;
Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Όταν άρχισα να γράφω τη μουσική για αυτό το άλμπουμ, δούλευα 8-10 ώρες κάθε μέρα για τρία χρόνια πάνω σε αυτό. Ήταν πάνω στην περίοδο της καραντίνας. Το να δώσω στο βιολί και στις ενορχηστρώσεις των εγχόρδων έναν πολύ συγκεκριμένο χαρακτήρα ήταν πρόκληση. Μου αρέσει η φολκ μουσική. Ήθελα το φολκ στοιχείο να είναι ένας συνεχής δεσμός σε όλο το άλμπουμ. Να λειτουργεί σαν συνδετικός κρίκος με το metal. Ξέρεις το βιολί είναι ένα όργανο που υπάρχει στην παράδοσή μας, και στην κλασική μουσική και ταιριάζει και με τον σκληρό ήχο. Είναι ωραίο να χτίζεις μεγάλες, σύγχρονες ενορχηστρώσεις. Υπάρχουν μόνο μερικά βιολιά που παίζουν, αλλά χρησιμοποιήσαμε πολλά στρώματα για να δημιουργήσουμε έναν μεγαλύτερο ήχο. Ήταν κόλαση αλλά άξιζε χαχα.
-Είχατε μερικά νέα μέλη στην μπάντα για αυτό το άλμπουμ. Πιστεύεις ότι πρόσφεραν κάτι ιδιαίτερο στην ιστορία της μπάντας;
Ναι, σίγουρα. Τον τραγουδιστή μας τον Eirik τον είδα πρώτη φορά όταν τραγουδούσε σε ένα κονσέρτο την Carmina Burana του Carl Orff. Σκέφτηκα ότι θα ταίριαζε καλά με τα καινούργια τραγούδια. Δεν ήξερα τον τύπο, αλλά είχαμε κοινούς φίλους, και μας γνώρισαν. Ουσιαστικά, του το πρότεινα χύμα, και ενδιαφέρθηκε εξ αρχής Ήταν εντυπωσιακό για μένα γιατί είναι πολύ δυνατός φωνητικά. Είναι ειδικός στο έργο του Ρίχαρντ Βάγκνερ. Παίζει παντού στην Ευρώπη συνέχεια, οπότε ζει από το τραγούδι. Αλλά εγώ γράφω όλα τα μέρη, οπότε έπρεπε να το έχω υπόψη όταν έγραφα τα μέρη, γιατί δεν είμαι τραγουδιστής, απλώς γράφω τα μέρη για εκείνον να χειριστεί τον τόνο. Το ίδιο και με τους κιθαρίστες μας. Αλλά νομίζω ότι βγήκε πραγματικά καλά.
-Κάποια μέλη της μπάντας σας, και εσύ ο ίδιος, έχετε δουλέψει στο παρελθόν με μπάντες Black Metal. Πιστεύεις ότι υπάρχουν στοιχεία Black Metal στη μουσική σας, κυρίως στην ατμόσφαιρα και όχι τόσο στον ήχο; Συμφωνείς με αυτό;
Ναι, νομίζω ότι είναι σωστό αυτό. Η αίσθηση του πραγματικού σκοταδιού και της πραγματικής βαρύτητας είναι απόλυτα παρούσα, όχι μόνο στο Black Metal, αλλά και στο Funeral Doom. Δεν επηρεάζομαι ιδιαίτερα από το Black Metal, αλλά ακούω πολλά από τα τραγούδια που πάντα μου άρεσαν από το είδος. Ακούω επίσης πολλή κλασική μουσική και soundtracks, και, ξέρεις, μουσική γενικά. Οπότε νομίζω ότι έχεις δίκιο. Η ατμόσφαιρα μπορεί να φαίνεται διαφορετική, ίσως. Ή ίσως είναι μια τυπική βόρεια ευρωπαϊκή ατμόσφαιρα.
-Τέλος, τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;
Έχουν γίνει ήδη κάποιες εμφανίσεις, και περιμένουμε να ανακοινωθούν κι άλλες σύντομα, καθώς ασχολούμαστε με διάφορα πράγματα παράλληλα.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου