Σωροί από τεράστια άλμπουμ καλύπτουν το όνομα των Candlemass, αφού από μόνοι τους έχουν δείξει τα τελευταία (σχεδόν) 40 τους χρόνια πόσο ακούραστοι είναι. Από το "Nightfall" ή το "Tales Of Creation" μέχρι τα τελευταία "The Door To Doom" και "Sweet Evil Sun", το epic doom metal που έχουν καθιερώσει, έχει περάσει από τεράστια κύματα. Παρόλα αυτά, όλοι συμφωνούμε πως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, και για αυτό εδώ θα μιλήσουμε για το ντεμπούτο "Epicus Doomicus Metallicus". Παρακάτω δε θα ανακαλύψει κάποιος τον τροχό (μάλλον), αλλά συγκαταλέγονται πληροφορίες και συναισθήματα, με αγνή αγάπη για μια πραγματικά σπουδαία κυκλοφορία, ιστορικής σημασίας. Εκεί που ένα κρανίο παλουκώθηκε σε σταυρό, κι αντί να λύσει μάγια και κατάρες, έφερε άλλες τόσες.
Μπορεί οι Σουηδοί, να πέρασαν τη χρυσή εποχή τους με τον Messiah Marcolin πίσω από το μικρόφωνο, αλλά το σκοτεινό παρελθόν τους, πάντα ζει πίσω τους, και παρά τη μαυρίλα του, έδωσε πολλά και στο doom metal αλλά και στον χαρακτήρα των ιδιων των Candlemass, από πολύ νωρίς. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1986, χρονιά που το doom metal ήδη προϋπήρχε, μέσω των Witchfinder General, των Trouble, ακόμα και των Cirith Ungol, που προσέδιδαν το επικό στοιχείο. Παρόλα αυτά όμως, η μαγκιά των Στοκχολμέζων ήταν σε άλλα πράγματα. Από τη μία η ακατέργαστη Sabbath-ίλα στις κιθάρες, ενέτεινε στα αργά περάσματα, δίχως πολλές ζωηράδες άλλων συγκροτημάτων, η μελωδία ήταν τόση όση, μα ταυτόχρονα ο ήχος γινόταν πιασάρικος, και οι στίχοι αποτελούσαν την επιτομή της καταδίκης στον ορισμό του ήχου τους. Οι ίδιοι οι Candlemass μάλιστα "ευχαριστούν" στο άλμπουμ τους το αλκοόλ, την κατάθλιψη και τους δαιμονές τους, που τους άντλησαν έμπνευση, για έξι ύμνους που μας ταξιδεύουν στα βαθύτερα σκοτάδια της ψυχής μας. Εκεί επίσης είναι ο άσσος στο μανίκι των δημιουργών, και κυρίως στον εγκέφαλο του μπασίστα Leif Edling, που ο ήχος ακολουθεί την ατμόσφαιρα και το vibe των κομματιών, όπου είτε έχει πολλή παραμόρφωση, είτε λίγο λιγότερη, ο απόηχος και το νόημα κάθε τραγουδιού, φέρνουν ένα πνεύμα βαρύ και δυνατό. Πόσοι μέχρι τότε έγραψαν τόσο σπαρακτικά άλλωστε για τη μοναξιά, την εγκατάλειψη, τη χαμένη ανατολή, και ταυτόχρονα να φτιάχνει ένα σύμπαν με αρχαίους μάγους και την πτώση των Ουρανών. Όλα αυτά, κι ακόμα πολλά, σαν αυτοτελείς ιστορίες τρόμου και μυστηρίου βρίσκονται στα μνημειώδη τραγούδια του, τραγούδια που αν μη τι άλλο θα μπορούσαν να αποτελούν όλο το setlist των εμφανίσεών τους, ακόμα κι αν η σειρά από σπουδαία άλμπουμ στις τάξεις των Candlemass δεν έχουν τέλος.
Οι πιτσιρικάδες που αλώνισαν τα Thunderload Studios και δεν ήξεραν τι να κάνουν το demo υλικό τους, και ο μεγάλος Mark Shelton των Manilla Road μεσολάβησε για να δοθεί συμβόλαιο από την Black Dragon Records για μία και κάτι χιλιάδα δολάρια, μεγάλωσαν, έκαναν καριέρα και όλη η σκηνή τους προσκυνά. Αυτή είναι κι όλη η ιστορία...σχεδόν!
Αναφερόμενοι αποκλειστικά στο "Epicus Doomicus Metallicus", αξίζει να κλείσουμε πως παρά την Ευρωπαϊκη του αύρα, οι Αμερικάνοι που ανέκαθεν έδειχναν μια αγάπη στο doom metal, είδαν τη μουσική των βαριών πεντατονικών να αλλάζει διάθεση, και οι Ευρωπαίοι ταυτόχρονα, να είχαν να ακούσουν κάτι τέτοιο από τη Γηραιά Ήπειρο, πιθανότατα από την εποχή των μεγάλων ειδώλων, Black Sabbath., καθώς μπορεί το doom metal να προϋπήρχε, αλλά με το πάτημα των Candlemass εδραιώθηκε όπως άρμοζε. Τέλος, παρά τον σχεδόν αστείο, ή σατυρικό τίτλο του ντεμπούτου, το συναισθηματικό contrast, γεμάτο πόνο και δράμα , κάνει πολλούς να φαντάζονται πως θαακουγόταν με τον Messiah. Ο γράφων όμως θα κλεισει λέγοντας, πως ο Johan Langquist έκανε μια τρομερή δουλειά, άκρως απαιτητική, και είμαστε τυχεροί, ειδικά οι μύστες του είδους και του γκρουπ, που βλέπουμε να επιστρέφει και να δισκογραφεί ξανά με τους παλιούς του συντρόφους.
Αναμένουμε αυτή τη σημαία του doom ιδιώματος να την υψώσουμε σε λίγες ημέρες στο Fuzz στις 2 Νοεμβρίου
Τα εισιτήρια θα είναι διαθέσιμα μέσω του more.com και σε φυσικά σημεία προπώλησης:
Monsterville (Αγίας Ειρήνης 13, Μοναστηράκι, τηλ.: 21 0364 8180)
Metal Era (Εμμανουήλ Μπενάκη 22, Αθήνα, τηλ.: 21 0330 4133)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου