Πρόοδος και μαυρίλα. Με αυτά τα βασικά συστατικά, φτιάχνεται η συνταγή για τη μουσική των Witherfall. Το αμερικάνικο metal συγκρότημα, που κατατρέχεται από μια δική του, προσωπική κατάρα, ξορκίζει το κακό, με περισσότερο κακό, περισσότερο σκοτάδι, και αυτό είναι το γόητρο του. Με βάση την κυκλοφορία του νέου, τέταρτου άλμπουμ Sounds Of The Forgotten, οι σκιώδεις progsters συνεχίζουν το έργο τους, και ο κιθαρίστας και πρώην μέλος των Iced Earth, Jake Dreyer μιλάει στο Metal View.
-Καταρχάς, θα ήθελα να σε ρωτήσω, πόσα πράγματα άλλαξαν στο συγκρότημα αυτά τα τρία χρόνια μεταξύ των Curse Of Autumn και Sounds Of The Forgotten;
Εκτός από τον Joseph κι εμένα που γράψαμε το Sounds of the Forgotten, έχουμε δύο νέα μέλη τον Chris Tsaganeas στα ντραμς και τον πολυοργανίστα Gerry Hirschfeld στα πλήκτρα. Μετά την πανδημία, οι περιοδείες που είχαμε προγραμματίσει για την προώθηση του δίσκου ακυρώθηκαν. Ήταν μια απογοητευτική στιγμή και επικεντρωθήκαμε στα δημιουργικά.
-Κάθε τραγούδι αυτού του άλμπουμ, εκτός από τα πρελούδια σας, κυκλοφόρησε ως single με βίντεο τώρα. Πώς αποφασίσατε για αυτή την επιλογή;
Αυτό έγινε για να μπορέσουμε κάθε τραγούδι να έχει τη δική του στιγμή και να επικεντρωθεί ο ακροατής. Το μοντέλο της προώθησης τριών single φαινόταν να δίνει έμφαση μόνο σε αυτά και ο υπόλοιπος δίσκος στους περισσότερους ακροατές θα περνούσε απαρατήρητος. Το τραγούδι μας Vintage από το "A Prelude to Sorrow" για παράδειγμα είναι αναμφισβήτητα το αγαπημένο των fans μας, αλλά οι περισσότεροι γενικά δεν το έχουν ακούσει ποτέ.
-Ο ήχος του νέου σας άλμπουμ είναι πιο επιθετικός και γρήγορος και λιγότερο progressive. Σε ποια στοιχεία θέλατε να εστιάσετε μουσικά τώρα;
Ακόμα πιστεύω ότι υπάρχουν progressive στοιχεία σε αυτόν τον δίσκο. Θέλουμε απλώς να γράψουμε τραγούδια που θέλουμε να ακούσουμε. Οι επιρροές μας είναι παντού, οπότε φυσικά νέα πράγματα θα εισαχθούν. Αν και ένα τραγούδι όπως το Insidious ή το They will let you down είναι πιο επιθετικό από κάποιες από τις προηγούμενες δουλειές μας, σίγουρα υπάρχουν κάποιες προοδευτικές στιγμές που εμφανίζονται σε αυτά τα τραγούδια. Η μέση του "Insidious" βέβαια είναι σχεδόν σαν ένα στριφνό ψυχεδελικό τμήμα των Pink Floyd σε ένα instrumental 11/8.
-Το σκοτάδι και η μελαγχολία είτε στα πιο βαριά ή τα πιο απαλά τραγούδια υπάρχουν ακόμα. Νιώθεις ότι αυτό το στοιχείο σου δίνει ταυτότητα;
Δεν προσπαθούμε σκόπιμα να γράψουμε σκοτεινά, αλλά νομίζω ότι απλώς έλκουμε φυσικά προς αυτές τις προόδους και τις μελωδίες. Υπάρχει ομορφιά στο σκοτάδι.
-Σου αρέσει να ενδυναμώνεις τον αρνητισμό και τη μαυρίλα με τη μουσική σου;
Δεν νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε και διαφορετικά, είναι η ύπαρξή μας αυτή.
-Νιώθω πάντα ότι το metal σας έχει μια έκρηξη συναισθημάτων, οπότε θα ήθελα να σε ρωτήσω ποια ήταν η πιο συναισθηματική σου στιγμή με τους Witherfall;
Υπήρξε πολύ ανεπιθύμητο σκοτάδι γύρω από το συγκρότημα και κάθε δίσκος φαίνεται να συμβαίνει κάτι τρομερό σε κάποιον που δούλεψε μαζί μας. φαίνεται ότι έχουμε κάποιο είδος κατάρας ή γητειά. Η λίστα συνεχίζεται. Ο θάνατος του ντράμερ μας, Adam Sagan από καρκίνο πριν καν κυκλοφορήσει το ντεμπούτο μας άλμπουμ ήταν ό,τι πιο δύσκολο.
Κοίτα, προφανώς αγαπώ και σέβομαι την τεχνική ικανότητα των παικτών, αλλά πρέπει πάντα να αφορά το τραγούδι πρώτα και κύρια. Η τεχνική πρέπει απλώς να είναι εκεί για να εκτελέσει τις ιδέες σύνθεσης. Με αυτά τα λόγια ένα τραγούδι γεμάτο κόλπα αλλά χωρίς συναίσθημα δεν θα μου πει τίποτα εμένα προσωπικά. Μουσική άνευ σημασίας.
-Και η τελευταία μου ερώτηση, ποια είναι τα σχέδιά σας για το εγγύς μέλλον;
Γράψιμο και περιοδείες! Από το προηγούμενο πέρασμά μου με τους Iced Earth, ξέρω πόσο τρελοί είναι οι Έλληνες οπαδοί. Πείτε λοιπόν ότι θέλετε να έρθουν και οι Witherfall!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου