Koldbrann-Den 6. Massedød (Manna fra en annen himmel) EP Review

Ήταν 2013 όταν οι Koldbrann από το Όσλο, κυκλοφόρησαν το "Vertigo". Από τότε σιωπή...μέχρι σήμερα και με το νέο τους ΕΡ. Το "Den 6. Massedød (Manna fra en annen himmel)" βάζει ξανά τη μπάντα στον χάρτη, και στην πρώτη γραμμή του Νορβηγικού underground, αφού το ιστορικό συγκρότημα βάζει ξανά πλώρη με γνώριμους, αλλά κάπως διαστρεβλωμένους ήχους. Οι λεπτομέρειες φαίνονται σε μόλις εννιά λεπτά, και στα λόγια παρακάτω.

Το ΕΡ των Koldbrann αποτελεί μια γρήγορη, ψυχρή εισβολή, θυμίζοντας την ωμότητα και την απροκάλυπτη ακρότητα των παλιών χρόνων. Έχοντας οι ίδιοι οι Νορβηγοί να βγάλουν κάτι νέο εδώ και πολύ καιρό, παρατηρούμε πως επέστρεψαν στις ρίζες τους με λίγες μικροαλλαγές, αλλά σίγουρα όχι με στοιχεία που θα θύμιζαν τόσο το "Vertigo" που ήταν η τελευταία τους δουλειά με τα ψιλόindustrial αλά Mysticum περάσματα. Συγκεκριμένα με το ομότιτλο κομμάτι, παρατηρούμε μια φόρμα βασισμένη στον κλασικό μαυρομεταλλικό ήχο της χώρας τους, γεμάτο αμεσότητα αλλά και ωραίες δυσαρμονίες, ενώ από την άλλη "Inhumanitaer Inngripen" συναντάμε μια πιο black n roll διάθεση, με την ίδια σαπίλα, απόλυτα σκοτεινή ατμόσφαιρα, αλλά και γκρούβες που θυμίζουν από τη μία τους καθόλα αγαπητούς Celtic Frost, μέχρι τους Darkthrone, δημιουργώντας για τους ίδιους βέβαια μια πιο σύγχρονη εικόνα κι ενέργεια. Η κοινή βάση που μένει σε αυτό το σύνολο είναι ξεραϊλα και η νοσηρότητα.

Με αυτά κι εκείνα, το "Den 6. Massedød" φανερώνει πως το κενό τους αυτή τη δεκαετία τους έκανε καλό, και ήρθαν οργανωμένοι και φορτσάτοι. Ήδη το "Vertigo" του 2013 ήταν καταπληκτικό, και μπροστά για τα δεδομένα τους, αλλά εδώ βλέπουμε καθαρόαιμο black metal, διψασμένο για τη συνέχεια. Για μια ιστορική μπάντα στο underground αυτό το comeback φαντάζει εορταστικό, και αναμένουμε για τη συνέχεια με ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ. Μέχρι τότε, την εμφάνισή τους έχουν κάνει και οι Jordsjuk, όπου ο μπροστάρης των πρώτων, Mannevond, καταθέτει μίσος, οργή και πόνο και εκεί. Το Νορβηγικό ακραίο metal είναι αέναο, και φαίνεται διαρκώς.

(8,5/10)

Γιάννης Χαρτζανιώτης