Η γλυκιά Kathrine Shepard όταν θέλει να εκφραστεί μουσικά μεταμορφώνεται στην αιθέρια και σκοτεινή περσόνα της Sylvaine, η οποία κάθε φορά ανοίγεται περισσότερο στον Κόσμο και τη Φύση. Έτσι και τώρα η Νορβηγή μουσικός, με το τέταρτο της άλμπουμ "Nova", αναδεικνύει τη μαγεία στην ένωση τέχνης και συναισθήματος, εμπλουτισμένα τόσο με ατμόσφαιρα αλλά και με ακρότητα σε ένα πλούσιο metal απαύγασμα. Η ίδια μάλιστα μιλάει στο Metal View για τη νέα της δουλειά και όλες τις εκφάνσεις που ανοίγονται μέσα.
-Καταρχάς συγχαρητήρια για το νέο σου άλμπουμ. Θα ήθελα να σε ρωτήσω αν πραγματικά νιώθεις ανανεωμένη με αυτό το άλμπουμ ονομάζοντας το Nova;
Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό! Ο τίτλος του άλμπουμ προέρχεται στην πραγματικότητα από το ίδιο το ομώνυμο κομμάτι. Μόλις ολοκληρώθηκε αυτό το τραγούδι, ήξερα ότι θα ήταν η τέλεια εισαγωγή σε όλα τα συναισθήματα που υπάρχουν μέσα στο άλμπουμ, και ως εκ τούτου αποφάσισα να ονομάσω το δίσκο με το όνομά του. Αυτοσχεδίασα ένα είδος «κατασκευασμένης γλώσσας» για αυτό το a cappella, χορωδιακό κομμάτι, όπου οι συλλαβές «no» και «va» επαναλαμβάνονταν συνέχεια, από όπου προήλθε το όνομα. Το γεγονός ότι αυτή η λέξη και παρόμοιες λέξεις σημαίνει επίσης «νέο» σε πολλές γλώσσες, καθώς και η ουράνια σύνδεση, με τα σουπερνόβα να είναι μια επιπρόσθετη μετάβαση, όλα ταιριάζουν τόσο καλά με το νόημα πίσω από τον δίσκο . Το "Nova" είναι μια μετάβαση. Το «Nova» είναι θάνατος. Το “Nova” είναι μια νέα αρχή.
-Η κατάσταση του Covid σε επηρέασε όλο αυτό το διάστημα; Νιώθεις ότι ξέφυγες με την τέχνη σου; Τα νέα τραγούδια γράφτηκαν αυτή την εποχή;
Όλοι σε αυτόν τον πλανήτη επηρεάστηκαν από την κατάσταση του Covid, απλώς με διαφορετικούς τρόπους. Όλοι μας αναγκαζόμασταν να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας και τη ζωή μας με έναν τρόπο που είμαι βέβαιη ότι πολλοί άνθρωποι δεν είχαν ξαναζήσει, οπότε αυτό είναι σίγουρο ότι σε αλλάζει ως άτομο. Για μένα, σίγουρα επιβράδυνε τη διαδικασία δημιουργίας του “Nova”, αναβάλλοντας στοιχεία όπως η συνεργασία με τον ντράμερ μου Dorian για τα drum μέρη κάθε τραγουδιού και την έναρξη της πραγματικής ηχογράφησης του άλμπουμ, η οποία επίσης καθυστέρησε αρκετές φορές. Η μουσική σίγουρα με βοήθησε ώστε να βρω ένα ασφαλές καταφύγιο κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων, και όπως πάντα, μου έδωσε έναν τρόπο να ξεφύγω από το παρόν για λίγο όταν τα πράγματα ήταν υπερβολικά συντριπτικά. Το « Nova » δημιουργήθηκε το 2019/2020/2021 και ήταν χωρίς αμφιβολία ο πιο δύσκολος δίσκος που χρειάστηκε να κάνω μέχρι τώρα στη ζωή μου. Είχα μεγάλη έμπνευση και είχα πολλά να πω, με τα θέματα να είναι πιο προσωπικά από ποτέ.
-Πάντα η μουσική σου ήταν αιθέρια και τόσο φυσική, αλλά τώρα νιώθω ότι γίνεται πιο μυστικιστική και εσωστρεφής. Πώς προέκυψε αυτό;
Η Sylvaine είναι το μουσικό ημερολόγιο μου. Έχει να κάνει με την αληθινή κάθαρση, να επιτρέψω στον εαυτό μου να εκφραστεί ελεύθερα με έναν τρόπο που τίποτα άλλο δεν μπόρεσε να μου προσφέρει μέχρι τώρα. Κάθε φορά που δημιουργώ ένα τραγούδι ή ένα άλμπουμ ως Sylvaine, προσπαθώ να αφήσω τα συναισθήματά μου να κυλήσουν με έναν ανέγγιχτο τρόπο και απλώς να αποτυπώσω την ουσία αυτού που συμβαίνει στη ζωή μου εκείνη τη στιγμή. Υποθέτω ότι το να μεγαλώνεις μπορεί να μετατοπίσει διπλά την εστίασή σου προς τα μέσα, καθώς γνωρίζεις τον εαυτό σου σε ένα βαθύτερο επίπεδο, αλλά και να αυξήσεις την ανησυχία σου και για τον έξω κόσμο. Υπάρχουν τόσες πολλές παρορμήσεις και εντυπώσεις που πρέπει να προσλάβουμε στον σύγχρονο κόσμο μας, που μπορεί να αισθάνεται πολύ συντριπτικό σε κάποιον πολύ ευαίσθητο. Και με τη σειρά μου, νομίζω ότι αυτό μπορεί να είναι η ρίζα μιας μεγαλύτερης ανάγκης για ενδοσκόπηση και έναν εσωτερισμό, ώστε να επικεντρωθεί ξανά ο εαυτός μου. Αυτό δεν αποτελεί εξαίρεση για μένα, και ίσως αυτός είναι ο λόγος που νιώθεις αυτό το συναίσθημα καθώς η μουσική μου έχει προχωρήσει με τα χρόνια.
-Πιστεύεις ότι κάθε άλμπουμ σου είναι σαν μια φυσική συνέχεια του προηγούμενου σoυ;
Κάθε άλμπουμ που έχω φτιάξει μέχρι τώρα ήταν μια φυσική συνέχεια του προηγούμενου στα αυτιά μου, αν και κάθε άλμπουμ κουβαλάει και τον δικό του χαρακτήρα μαζί. Η Sylvaine είναι, όπως είπα, η πολύ προσωπική μου διέξοδος για όλα τα ενδότερα συναισθήματα, τα ζητήματα και τα θαύματα μου, καθιστώντας κάθε άλμπουμ μάρτυρα αυτού που περνούσα στη ζωή μου τη στιγμή της δημιουργίας του. Το "Silent Chamber, Noisy Heart" δείχνει ένα άτομο που περνάει μια πνευματική αφύπνιση, αρχίζει να εκφράζει με λέξεις όλα αυτά τα συναισθήματα που κουβαλά εδώ και χρόνια, συνειδητοποιώντας ότι αυτό το κενό μέσα της πιθανότατα προέρχεται από το γεγονός ότι είναι χωρισμένη από την αληθινή της μορφή, τον αληθινό της εαυτό. Το "Wistful" δείχνει το ίδιο άτομο να είναι παγιδευμένο σε έναν νέο, απομονωμένο κόσμο, οδηγώντας τα συναισθήματα της μοναξιάς και της λαχτάρας ακόμη πιο μακριά από πριν. Το «Atoms Aligned, Coming Undone» δείχνει ένα άτομο που αρχίζει να νιώθει αποκομμένο από το σημερινό του παρόν, αναρωτιέται πώς μια τέτοια ταλαιπωρία μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογική και κάνοντας παραλληλισμούς μεταξύ του χάους του έξω κόσμου και του χάους του εσωτερικού του κόσμου, ως αποτέλεσμα εγκλωβισμένος σε ανθρώπινο σώμα. Τέλος, το «Nova» δείχνει ένα άτομο που περνάει τη διαδικασία της θλίψης. Θλίψη για ανθρώπους, στιγμές, πράγματα που χάθηκαν, αλλά και στεναχώρια που έχασε κομμάτια του εαυτού του στη διαδικασία της ζωής στην ανθρώπινη κοινωνία μας. Η μουσική μου ως Sylvaine πιθανότατα θα έχει πάντα αυτή την πνευματική σύνδεση στο επίκεντρό της.
-Κάτι που πρόσεξα και μου αρέσει τόσο πολύ, είναι το ιαπωνικό απόφθεγμα που έβαλες, Mono No Aware. Επίσης σε άλλα άλμπουμ έχεις χρησιμοποιήσει πορτογαλικά, γαλλικά, νορβηγικά και ρωσικά εκτός από τα αγγλικά. Είναι σαν παράδοση για εσάς; Πιστεύετε στη μοναδική δύναμη κάθε γλώσσας;
-Η ποικιλία στο νέο σου άλμπουμ, με κάνει να κάνω εικόνες και νοητά ταξίδια. Πόσο εύκολο είναι για εσένα να έχεις αυτή την έκφανση με την τέχνη σου; Έχεις κάποια συγκεκριμένα πράγματα που σε εμπνέουν για αυτό;
Είμαι πολύ ανοιχτός άνθρωπος, που βρίσκει έμπνευση σε πολλά διαφορετικά μέρη, από τη φύση, μέχρι τις εικαστικές τέχνες, τους ανθρώπους, τα μέρη, τη μουσική, τις ταινίες, τα παιχνίδια και πολλά άλλα. Αφού η Sylvaine είναι ένα τόσο προσωπικό project, οι περισσότερες από τις εμπνεύσεις μου εξακολουθούν να προέρχονται από μέσα μου, όπου η μουσική γίνεται μέρος της διαδικασίας συναισθηματικής μου εξερεύνησης και απελευθέρωσης, καθώς αποκτώ εμπειρία μέσα από τη ζωή μου. Ωστόσο, με κάνει χαρούμενη να μου λες ότι δημιουργείς εικόνες ενώ ακούς τη μουσική μου, καθώς αυτό είναι κάτι με το οποίο μπορώ να συνδεθώ πολύ.
-Είναι ριψοκίνδυνο να συνδυάζεις folk, ακουστικά, post hard rock/metal και black metal στοιχεία σε ένα έργο;
Νομίζω ότι οι γραμμές μεταξύ των ειδών έχουν θολώσει τόσο πολύ τον τελευταίο καιρό που οι άνθρωποι είναι πολύ πιο ανοιχτοί σε διαφορετικά παρακλάδια που αναμειγνύονται όλα μαζί. Για μένα, δεν έγινε ποτέ συνειδητή επιλογή να συνδυάσω διαφορετικούς τύπους ειδών, αλλά απλώς να χρησιμοποιήσω τους ήχους και τις πηγές έμπνευσης που μου μιλούν σε συναισθηματικό επίπεδο, που έδωσαν στη μουσική μου αποχρώσεις από όλα τα διαφορετικά ηχοτόπια.
-Έχεις δεχτεί ποτέ σεξιστικά ή μισογυνικά σχόλια όλα αυτά τα χρόνια;
Νομίζω ότι κάθε γυναίκα στη μουσική βιομηχανία έχει λάβει σεξιστικά ή/και μισογυνικά σχόλια, δυστυχώς. Δεν αποτελώ εξαίρεση, με πολλούς άντρες μουσικούς που προσπαθούν να με διδάξουν ή να με διορθώσουν για τα όργανά μου, για το δικό μου project και τι πρέπει να κάνω για να το βελτιώσω ή τι να κάνω για να τραβήξω την προσοχή ή να με έχουν στην άκρη να παρακολουθώ θέματα που απλώς υποθέτουν ότι δεν τα καταλαβαίνω με βάση το γεγονός ότι είμαι γυναίκα. Σίγουρα πρέπει να ξοδέψεις πολύ χρόνο για να αναδείξεις τον εαυτό σου ως γυναίκα σε αυτήν τη βιομηχανία, για να δείξεις στους ανθρώπους ότι είσαι ένα σοβαρό, φιλόδοξο άτομο, κάτι που προφανώς δεν είναι σωστό. Και δεν είναι σαν η μουσική βιομηχανία να είναι το μόνο μέρος στην κοινωνία όπου συμβαίνει αυτό. Μου αρέσει να πιστεύω ότι η πατριαρχία σιγά-σιγά εξαφανίζεται, ωστόσο, και ανυπομονώ για στιγμές που το φύλο δε θα παίζει πλέον κανένα ρόλο στο να δίνεται αξία σε ένα άτομο στην κοινωνία.
-Ποια είναι τα σχέδια περιοδειών για το άμεσο μέλλον;
Έχουμε την πρώτη μας περιοδεία στη Βόρεια Αμερική σε λίγες μόνο εβδομάδες, ως support στους σπουδαίους Amorphis, που ετοιμάζονται να προωθήσουν το νέο τους άλμπουμ “Halo”. Εκτός αυτού, θα κάνουμε κάποια φεστιβάλ εδώ κι εκεί, μεταξύ άλλων την πρώτη μας εμφάνιση στο Όσλο για το φεστιβάλ Inferno, καθώς και μερικές μίνι περιοδείες και την πρώτη μας περιοδεία τώρα στην Ευρώπη τον Δεκέμβριο ως headliners. Θα είναι μια χρονιά με πολλά σπουδαία και πρωτόγνωρα πράγματα για εμάς, οπότε νιώθουμε ειλικρινά ενθουσιασμένοι και γεμάτοι ελπίδα πως θα πραγματοποιηθούν όπως έχουν προγραμματιστεί.
-Σας ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη, τα τελευταία λόγια είναι δικά σας...
Ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία να μιλήσω σε εσένα και στους αναγνώστες του Metal View! Ήταν ευχαρίστηση μου! Παρακαλούμε να προσέχετε τους εαυτούς σας σε αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς που ζούμε αυτή τη στιγμή και να εργαστείτε για να μεταδώσετε κάποια θετικότητα. Σίγουρα το χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή. Ελπίζω πραγματικά να σας δω στην Ελλάδα σύντομα!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
ENGLISH VERSION
-First of all, congratulations for your new album. I would like to ask you if you really feel refreshed with this album and you called it Nova?
Thank you so much
for that! The title of the album actually comes from the title track itself. As
soon as this piece was done, I knew it would be the perfect introduction to all
the emotions held within the album, and therefore decided to name the record
after it. I improvised a sort of “made-up language” for this a cappella, choir
piece, where the syllables “no” and “va” kept repeating, which is where the
name came from. The fact that this word and similar words also means “new” in a
lot of language, as well as the celestial connection, with supernova being a
transition, all fits so well with the meaning behind the record. “Nova” is a
transition. “Nova” is a death. “Nova” is a new beginning.
-Covid situation affected you all this time? Do you feel that you escaped by your art? The new songs were composed at this time?
Everyone on this planet was affected by the
Covid situation, just in different ways. All of us were forced to face
ourselves and our lives in a way that I am sure a lot of people never
experienced before, so that is bound to change you as a person. For me, it
definitely slowed down my process to create “Nova”, postponing elements like
working with my drummer Dorian for the drum parts of each song and the start of
the actual recording session of the album, which was delayed several times too.
Music definitely helped give me a safe haven during these times though, and
like always, gave me a way to escape the present for just a bit when things
felt far too overwhelming. « Nova »
was created in 2019/2020/2021 and was without a doubt the hardest record I’ve
had to make so far in my life. I was very inspired and had a whole lot to say,
with the subjects being more personal than ever before.
- Always your music was ethereal and so natural, but now I feel that is becoming more mystic and introspective. How did it happen?
Sylvaine is my
audio diary. It’s all about true catharsis, to allow myself to express freely
in a way that nothing else has been able to offer me so far. Every time I am
creating a song or an album for Sylvaine, I try to let my feelings flow in an
untouched manner and just capture the essence of what is going on in my life at
that moment. I suppose that getting older might dually shift your focus within
further, as you get to know yourself on a deeper level, but also raise your
concern for the outside world as well. There are so many impulses and
impressions to take in in our modern world, it can feel very overwhelming to
someone highly sensitive. And in turn, I think that can be the root of a
greater need for introspection to center oneself again. This is no exception
for me, and that might be why you are getting this feeling as my music has
progressed over the years.
-Do you believe that every album of yours is like a physical continuation of your previous one?
Every album I
have made so far has been a natural continuation of the previous one to my
ears, though every album also carries their own character with them. Sylvaine
is as mentioned my very personal outlet for all of my innermost emotions,
issues and wonders, making every album a witness to what I was going thru in my
life at the moment of its creation. “Silent Chamber, Noisy Heart” shows a
person that is going thru a spiritual awakening, starting to put into words all
of these emotions she has been carrying around for years, realizing that this
void inside of her most likely comes from the fact of being separated from her
true form, her true self. “Wistful” shows the same person being trapped inside
a new, isolating world, driving the feelings of loneliness and longing even
further than before. “Atoms Aligned, Coming Undone” shows a person that starts
to feel detached from her current present, questioning how such suffering can
be considered normal, and drawing parallels between the chaos of the outside
world and the chaos of her inner world, as a result of being trapped in a human
body. Lastly, “Nova” shows a person that is going thru the process of grief.
Grief over people, moments, things lost, but also grief over having lost parts
of herself in the process of living in our human society. The music in Sylvaine
will most likely always have this spiritual connection at its center.
-Something that I checked and I like so much, is a Japanese quote that you put, Mono No Aware. Also in other albums you used Portuguese, French, Norwegian and Russian except english. Is it like a tradition for you? Do you believe in the unique power of every language?
Absolutely.
Language is a highly fascinating domain, and every language holds the insight
into the culture and history of where it is spoken. It’s a vital tool for
communication, yet it can be the root of so much pain. “Nova” as an album is
about the transience of life, how nothing lasts forever, no matter how many
efforts are made to hold onto things in our lifetime. Everything will come to
an end, and accepting this fact is extremely difficult. As soon as I came
across the Japanese saying “Mono No Aware”, as I often seek inspiration in
specific expressions and saying from other languages (on my last album “Atoms
Aligned, Coming Undone” it was the French phrase; L’appel du vide, which
roughly translates to “ the call of the void”, on “Wistful” it was “saudade”,
which means roughly longing and so on), I knew “Nova” would be the perfect
album to use this saying on. The emotions of this phrase aligned perfectly with
what I wanted to express with the album and this specific song.
-The variety on your new album, makes me making pictures and imaging trips. How easy is for you to be in this mood? Have you any specific inspirational things for this result?
I’m a very open
person, that finds inspiration in a lot of different places, from nature, to
visual arts, people, places, music, movies, games and more. With Sylvaine being
such a personal project, most of my inspirations still comes from within, where
music becomes a part of my process of emotional exploration and release, as I
gain experience thru my life. It makes me happy to hear you see images while
listening to my music though, as this is something I can relate to greatly.
-Is it risky to mix folk, acoustic, post hard rock/metal and black metal elements in one work?
I think the lines
between genres have blurred so much in recent times that people are way more open
to different impulses mixing all together. For me, there was never a conscious
choice made to mix different types of genres, but rather just using the sounds
and inspirational sources that speak to me on an emotional level, which gave my
music shads from all sort of different places.
-Have you ever received any sexist or misogynic comments all these years?
I think every single female in the music business has received sexist and/or misogynistic comments, unfortunately. I am no exceptions, with plenty of male musicians trying to teach me about my instruments, about my own project and what I should do to improve it/what I can do to get attention, or dumbing down subjects they just assume I don’t understand based on the fact that I’m a woman. You definitely spend a lot of time proving yourself as a female in this business, to show people that you are a serious, ambitious person, which obviously isn’t right. And it’s not as if the music business is the only place in society where that is the case. I like to think the patriarchy is slowly, slowly fading away though, and look forward to times when gender no longer has any role in giving an individual worth in society.
-Which are the touring plans for the near future?
We have our first
North American tour coming up in just a few weeks, to support the great
Amorphis, who are heading out to promote their new album “Halo”. Otherwise, we’ll be doing some festivals here
and there, among others our very first show in Oslo for the Inferno festival,
as well as some mini-tours and our very first headlining tour in Europe in
December. It will be a year with a lot of first for us, so we feel really
excited and keep our fingers crossed it will be possible to carry out as planned.
-Thank you for this interview, the last words are yours...
Thank you ever so
much for the opportunity to speak to the readers of Metalview! It has been a
pleasure! Please take good care of yourselves in these dark times that we are
currently living thru and work to spread some positivity. We surely need that
at the moment. I truly hope to see you in Greece one day in the future!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου