To στοιχειωμένο και μοχθηρό όνομα των Dark Funeral δεσπόζει εδώ και τρεις περίπου δεκαετίες στον ακραίο ήχο, δίνοντας μας πληθώρα κυκλοφοριών με ιστορική αξία για το είδος. Φέτος, έξι χρόνια μετά, οι Σουηδοί άρχοντες του απόκρυφου, κάνουν αισθητή πάλι την παρουσία τους με το "We Are The Apocalypse".
Ήδη από το εξώφυλλο η παραμικρή αλλαγή διακρίνεται, αφού η γνώριμη κουκουλοφορεμένη φιγούρα φεύγει από τα δαιμονικά ιδεώδη, δεσπόζοντας σε ένα τοπίο λήθης και εγκατάλειψης. Ηχητικά τώρα, αυτές οι αλλαγές είναι αισθητές ήδη με το ανανεωμένο rhythm section, αλλά και τις ποικίλες πινελιές που δίνουν ζωντάνια στην όλη μαυρίλα. Παρόλα αυτά, εκ του αποτελέσματος, όλα δείχνουν πως μιλάμε για έναν Dark Funeral δίσκο, χωρίς πολλές φιοριτούρες ή επαναπροσδιορισμούς. Συγκεκριμένα κομμάτια όπως το εναρκτήριο "Nightfall", το "When Our Vengeance Is Done" και το ομώνυμο "We Are The Apocalypse" αναδεικνύουν περισσότερο το σκότος και την εσχατολογία με ένα μουσικό υπόβαθρο που συνεχίζει την παράδοση των Σουηδών και προχωράει από εκεί που έμεινε η προηγούμενη δουλειά τους, με περισσότερη ατμόσφαιρα, εκφραστικα μαυρομεταλλικά leads και πλούσιες μπασογραμμές να συνδέουν τα υπόλοιπα με το αχαλίνωτο drumming.
Ο Heljarmadr για δεύτερη φορά δισκογραφικά στην παρέα του Lord Ahriman και Chaq Mol βγάζει γρεζάτα μίσος, οργή και δαιμόνια από μέσα του, προσδίδοντας μια όμορφη underground old-school-ια στο όλο σύνολο. Από την άλλη βέβαια, μικρονεωτερισμούς θα συναντήσουμε στην πιο επική αύρα που διαχέεται στον δίσκο, δίχως να λείπουν και μερικές εκπλήξεις όπως οι ακουστικές Bathor-ικές κιθάρες του "When I'm Gone" και του "Leviathan", οι "Νορβηγίλες" του "A Beast To Praise" οι δραματικές χεβιμεταλιές του "When I'm Gone" και οι γκρούβες του πιο εμπορικού και λίγο ετερόκλητου "Let The Devil In" που σίγουρα όμως θα κεντρίσει το ενδιαφέρον των ανθρώπων που έρχονται σιγά σιγά στον εν λόγω χώρο. Μια αδύναμη στιγμή, σε ένα τόσο σπουδαίο και εκκωφαντικό όνομα αποτελεί το "Nosferatu" που βγάζει μια ουδετερότητα εν αντιθέσει με ένα από τα highlight του άλμπουμ, αυτό του "Beyond The Grave" που έρχεται να θυμίσει τις παλιές και πιο ένδοξες μέρες των Dark Funeral.
Αν είμαστε επιεικείς αυτός ο δίσκος φρεσκάρει ένα παγιωμένο μεν αλλά αγαπημένο δε trademark στο Σουηδικό black metal, και το κάνει πιο μοντέρνο και ποικίλο. Σίγουρα αυτή η συνταγή για κάποιους πέτυχε και για κάποιους όχι. Εν κατακλείδι όμως, αυτό που μένει είναι η πληθώρα αξιόλογων, κολλητικών κομμάτιών, και η ουσία του τέλους, κοσμολογικά και θρησκευτικά, κάνοντας ένα μουσικό τριπάκι σε αυτό το μωβ φόντο. Το "We Are The Apocalypse" μπορεί να μη φέρνει όντως την αποκάλυψη, αλλά φέρνει σίγουρα εξέλιξη που η μπάντα είχε ανάγκη εδώ και καιρό.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου