Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2022

Dold Vorde Ens Navn στο Metal View: Το black metal μας δείχνει την ανθρώπινη σκοτεινιά

Χωμένοι στο βάθος της ψυχής τους, οι Dold Vorde Ens Navn, εκφράζουν με μουσική και στίχους όσα κράτησαν για χρόνια μέσα τους. Οι μπαρουτοκαπνισμένοι Νορβηγοί black metallers, έφεραν φέτος το πρώτο ολοκληρωμένο τους πόνημα, "Mørkere", που δείχνει τη σκοτεινιά τους αλλά και το πως ο άνθρωπος είναι ο δαίμονας του εαυτού του. Για όλα αυτά καθώς και για το παρελθόν του ιστορικού ιδιώματος έτσι όπως το έζησαν, ο πάλαι ποτέ κιθαρίστας των Ulver, Haavard καθώς και ο Cerberus που έκανε θητεία στους σπουδαίους DHG, μίλησαν στο Metal View.


-Καταρχάς, με τους Dold Vorde Ens Navn νιώθετε να ανοίγουν νέοι μουσικοί οριζοντες για εσάς;

Haavard: Δύσκολη ερώτηση. Δε ξέρω, γιατί όλα τα μέλη παίζουν γενικά αυτή τη μουσική και μερικοί από εμάς είναι χρόνια στη σκηνή. Βέβαια τώρα υπάρχει μια συγχώνευση ιδεών μεταξύ των μελών που έχουν περάσει και από άλλες μπάντες, ενώ μερικοί από εμάς το βλέπουν σαν νέο ξεκίνημα μιας και λείπαμε καιρό από τα γεγονότα. Δεν είναι απαραίτητο να ανακαλύψεις κάτι, αρκεί να είσαι ο εαυτός σου. Ο νεωτερισμός είναι πιο ωραίος για τα νέα παιδιά. Η μουσική πρέπει να πηγαίνει μπροστά με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, δεν πρέπει να το φοβόμαστε αυτό.

Cerberus: Η μουσική μας, βγαίνει από μέσα μας, δεν προσπαθούμε να ακουστούμε παλιοί ή καινούριοι, απλώς κάνουμε αυτό που μας αρέσει, που ξέρουμε, και στο τέλος μας ευχαριστεί και έχει να πει κάτι στη ψυχή μας. Ο ήχος μας έχει μία μοναδικότητα γιατί ο καθένας μας βάζει το στυλ του, τον ήχο του και τις ιδέες του.

-Γενικά η μουσική σας στα αυτιά μου, βγάζει μια κλασική 90s αισθητική με μια φρέσκια πνοή και πολλά heavy metal και hard rock στοιχεία. Ήταν κάτι εσκεμμένο αυτό; Υπήρχαν καθόλου ιδέες από τα παλιά;

H: Ισχύει πως υπάρχουν αυτά τα στοιχεία γιατί θέλαμε να βγάλουμε μία δυναμική, και επειδή εγώ γράφω στην ακουστική κιθάρα, μου ήταν εύκολο να βγάλω κλασικές επιρροές από μέσα. Επίσης μια άλλη προσέγγιση που εντείνει την ατμόσφαιρα του δίσκου είναι όλα τα ακουστικά και συμφωνικά μέρη που έχουν μπει, βγάζοντας κι άλλη ενέργεια. Έχουμε 70s και 80s επιρροές, οπότε ταίριαζαν τέλεια με τον τρόπο που παίζουμε εμείς το black metal, και ίσως όλα αυτά. Δεν υπάρχουν ιδέες ή τραγούδια από τα παλιά, αλλά όλη η φιλοσοφία και ο τρόπος της έμπνευσης κρατά με τον ίδιο τρόπο εδώ και 30 χρόνια χαχα.

C: Οι μόνοι παλιοί της υπόθεσης είμαστε εμείς χαχα.

-Αυτό που μου βγάζει η μουσική σας είναι μια ένωση της ατμόσφαιρας των Ulver με τον πειραματισμό των DHG. Σας επηρεάζουν όντως αυτές οι μπάντες και το έργο σας με αυτές και πόσο δύσκολο είναι να συνδυαστεί κάτι τέτοιο;

H: Δε μπορείς να αποποιηθείς το παρελθόν σου, χαχα. Οι Ulver είναι ο λόγος που δραστηριοποιήθηκα στη μουσική και σίγουρα θα υπάρχουν έστω και ασυνείδητα αναφορές μουσικά και στους Dold Vorde Ens Navn. Ο ίδιος άνθρωπος έπαιζε τις κιθάρες εκεί, ο ίδιος και εδώ. Ο τρόπος που το ανέφερες είναι πολύ ακριβής, και εννοείται ο Yusaf ευθύνεται για τα πειραματικά avant garde σημεία του δίσκου, είναι αυτό το είδος ατόμου και με τους Dodheimsgard ή τους Ved Buens Ende. Μιλώντας για εμένα, κάποιος που θα ακούσει τον δίσκο θα καταλάβει πως δεν ακούει Ulver σε πρώτη φάση, αλλά κάτι υπάρχει μέσα από αυτούς. Το ωραίο είναι πως και εμείς οι ίδιοι μεγαλώσαμε με αυτές τις μουσικές γιατί όλες οι metal μπάντες του Όσλο καναμε παρέα, οπότε ακούγαμε τις κυκλοφορίες μόλις έβγαιναν, αράζαμε εκεί που πρόβαρε ο καθένας, οπότε και οι ίδιοι ζούσαμε αυτό το φάσμα μεταξύ παραδοσιακού black metal, ή του πιο ατμοσφαιρικού, του avant garde κοκ. Τότε τα έβλεπες σε τρεις διαφορετικές μπάντες και τώρα σε μία χαχα. Όταν είσαι μέσα στη μουσική όλα σου δίνουν έμπνευση, πόσο μάλλον όταν τα ερεθίσματα και οι αναμνήσεις είναι κοινές από την εφηβεία έως τώρα.

-Ο τίτλος του δίσκου είναι Mørkere, και βλέπω να χρησιμοποιείται γενικά η λέξη στα τραγούδια σας. Νιώθετε σκοτεινοί ή ότι ο άνθρωπος γίνεται σκοτεινότερος με τον καιρό;

C: Είμαστε λίγο μεγάλοι για να μιλάμε για τον Σατανά σαν οντότητα χαχα. Ο διάβολος είναι οι προσωπικοί μας δαίμονες, οι εσωτερικές μας αναζητήσεις και ανησυχίες. Νιώθουμε και οι ίδιοι σκοτεινότεροι, και όσο ζεις δύσκολα φεύγεις από το σκοτάδι. Το ΕΡ μας λεγόταν Gjengangere i hjertets mørke, που σημαίνει το σκοτάδι της καρδιάς. Τώρα αυτό γίνεται ακόμα πιο βαθύ.

Η: Το black metal μας δείχνει την ανθρώπινη μαυρίλα. 

-Μια ιδιαίτερη ερώτηση είναι αν το "Er Det Maneskin" έρχεται σαν ειρωνεία στη μπάντα που έγινε πέρσι γνωστή από τη Eurovision; 

C: Χαχα, θα ήταν τέλειο, αλλά όχι. Εμείς μιλάμε πάλι για μαυρίλα και το φως του φεγγαριού μέσα στη νυχτα. 

-Dold Vorde Ens Navn σημαίνει οι λέξεις που δεν ειπώθηκαν. Νιώθετε πως και η μουσική σας έρχεται σαν έκφραση σε κάτι τέτοιο;

C: Νομίζω πως για τον καθένα μας έχει να μεταφραστεί διαφορετικά. Προσωπικά με εκφράζει ότι εδώ μπορώ να μιλάω ανοιχτά μακριά από τους ηλίθιους, και να βγάζω τα απωθημένα μου δημιουργικά.

H: Θα συμφωνήσω πως υπάρχουν διαφορετικά νοήματα. Από την άλλη το βλέπω σαν ένα κομμάτι της ψυχολογίας, όταν είσαι βυθισμένος σε μια κατάσταση, ας μιλάς όπως θέλεις, ας εκφράζεσαι με κάθε τρόπο παρά να μένεις στη σιωπή. Έτσι και εμείς δε θέλουμε ούτε να κρυφτούμε ούτε να σιωπήσουμε κι ας βγουν όλα από μέσα μας.

-Με το τέλος της πανδημίας υπάρχουν σχέδια για εμφανίσεις;

C: Ναι επιτέλους χαχα. Μέχρι στιγμής δε σκοπεύουμε για κάποια περιοδεία, αλλά τα πρώτα βήματα αρχίζουν να γίνονται. Έχουμε κλείσει για Ρουμανια, για κάποια φεστιβάλ εδώ στη Νορβηγία και μετά βλέπουμε. Ευελπιστούμε βέβαια αυτή τη φορά όντως να τα καταφέρουμε γιατί πολλά αναβλήθηκαν και ακυρώθηκαν.Τα περισσότερα θα έρθουν το 2023.

-Κλείνοντας, σχετικά με το Νορβηγικό black metal, πώς βλέπετε τη σκηνή μεταξύ του τότε και του τώρα;

Η: Η αλήθεια είναι πως δεν ενημερώνομαι ιδιαίτεραγια όσα συμβαίνουν τώρα, αλλά πίσω στο 90' δεν είχαμε πολλές μπάντες, ακόμα η σκηνή ήταν στα σπάργανα και μας μας μετρούσες στα δάχτυλα. Παρόλα αυτά εξελίχθηκε πολύ γρήγορα σε όλη τη χώρα και ξέρω ότι συνεχίζει ακόμα. Τα τελευταία 25 χρόνια βλέπεις από όλα τα είδη του metal συγκροτήματα, κυρίως στον ακραίο ήχο, και έχει γινει σαν κομματι της σύγχρονης πολιτιστικής κληρονομιάς. Βλέπεις μπάντες που ψάχνονται με τα ύφη και την καινοτομία, ή άλλες πιο παλιομοδίτικες. Υπάρχουν τα πάντα, και στο μέλλον ίσως τα πράγματα γίνουν ακόμα πιο έντονα σε όλη τη μουσική βιομηχανία της Νορβηγίας. Θεωρώ πως είναι πολύ υγιές αυτό για το Νορβηγικό metal, αφού εμείς οι παλαιότεροι σιγά σιγά γυρίζουμε στα της εποχής μας χαχα. Νομίζω η σκηνή ζει την καλύτερη της περίοδο, κα σκέψου το βλέπω χωρίς καν να εστιάζομαι.

Γιάννης Χαρτζανιώτης

Δεν υπάρχουν σχόλια: