Με την αρχή του 2025, βλέπουμε πως το 2009 είναι πολύ πιο μακρινό από όσο φανταζόμαστε, καθώς απέχουμε από τότε 16 ολόκληρα χρόνια. Τόσο είχαν να μας κάνουν τη χάρη και οι Sacrifice για να επιστρέψουν δισκογραφικά. Η μπάντα που σηκώνει την Καναδική metal σημαία ψηλά, ειδικά για τους extreme μύστες, πλάι σε μπάντες όπως οι Razor ή οι Exciter, επιστρέφει για να γεφυρώσει το χάσμα των γεναιών που έχει αφήσει πίσω της, τιμώντας τις ρίζες της, κοιτάζοντας παράλληλα και πολύ μπροστά, με λεπτομέρειες που θα κάνουν τη διαφορά, δίχως να ειναι απαραίτητα προσκολλημένοι στα ανίερα 80s. Το "Volume Six" είναι εδώ ανεβάζοντας τα ντεσιμπέλ.
Το νέο άλμπουμ των Καναδών αποτελεί ένα πολύ δυναμικό και φοβερά υποσχόμενο έναυσμα για τη νέα χρονιά, καθώς αποτελεί αφενός μια αναπάντεχη κυκλοφορία, αλλά και μια τρομερά επαγγελματική και προσοδοφόρα μουσική ευχαρίστηση, με θριαμβευτικές ιαχές αλλά και κραυγές απόγνωσης. Ήδη με το ταχύτατο, χιλιοκοπανισμένο, δίλεπτο "Comatose" βλέπουμε πως το ακραίο metal της δεκαετίας του 80' όχι μόνο δεν έχει εκλείψει, αλλά μοιάζει σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα πάνω από τους Sacrifice. Με αλλεπάλληλα riff-αρίσματα εξακολουθούν και τα "Andidote Of Poison" και "Missile" με αγνό, πατροπαράδοτο θρασάρισμα και ξύλο από τα ηχεία, ενώ πιο πολυμορφικό κιθαριστικό, μανουριάρικο και απειλητικό θα έρθει το "Underneath Millenia" δίχως να εξαφανίζεται η ταυτότητα των εν λόγω βετεράνων.
Από την άλλη, το άγριο ύφος τους φλερτάρει με heavy μελωδίες, και το "Your Hunger Of War", αν βάλουμε στο προσκήνιο κάποιους συμπατριώτες τους, είναι σαν να μπόλιασαν οι Voivod με τους Annihilator, ενώ γυρνώντας στις κλασικές αλήτικες νόρμες των πρωταγωνιστών μας, κάποια πράγματα πανέρχονται στη φυσιολογική τους ροή με τα "Incoming Mass Extinction" "Explode" και "We Will Not Survive", σε αντίθεση με το απόλυτα τσαμπουκαλεμένο κι ωμό "Lunar Eclipse" που πατά σε πιο hardcore φόρμες, ανάλογες και του καταληκτικού "Trapped In A World" από τους Direct Action, με τη συνεισφορά του πρώτου τους παραγωγού και μπροστάρη των επίσης χαρντοκοράδων Youth Youth Youth, Brian Taylor. Τέλος, μια ακόμα αξιοσημείωτη στιγμή είναι η Slayer-ική επιρροή στο instrumental "Black Hasnish", αλλά όχι με την τυπική επιθετική τους νόρμα που ενδεχομένως θα περιμέναμε, αλλά με αυτή την ατμοσφαιρική και πειραματική του "Seasons In The Abyss" έτσι για την ποικιλία.
Η κοινωνική αποξένωση, η ηθική διάλυση και ο πολεμικός ορυμαγδός έκανε τους Sacrifice να βγάλουν και πάλι τα δικά τους όπλα. Το "Volume Six" δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από όσα έκαναν στις απαρχές τους, ίσα ίσα με ωριμότητα και όρεξη για έξτρα ματιές στη μουσική που αγαπούν, κάνουν φρέσκο όλο το κλασικό πλην διαχρονικό στυλ τους. Ο Rubi Urbinati συνεχίζει να ακούγεται οικείος με την επιθετικότητά του και φυσικά όταν κυκλοφορεί κάτι, αυτή η αδιαίρετη τετράδα όποτε νιώθει έτοιμη να εκφραστεί, το συνολικό αποτέλεσμα δε μπορεί να είναι κάτι λιγότερο από καλό. Ας ελπίζουμε πως το έβδομο διαμαντάκι θα βγει εντός της παρούσας δεκαετίας πλέον.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου