Από την εφηβική οργή της αρχής, και την ατέρμονη δυναμική κι όρεξη για καταστροφή της πορείας, τώρα φτάνουμε σε ένα σημείο παραδοχής, θλίψης, πόνου και απόγνωσης. Αυτά είναι τα συστατικά του "Wounds Of Desolation" που αποτελεί το τρίτο ολοκληρωμένο πόνημα των "δικών" μας Isolert. Οι ίδιοι αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα χαρτιά στη black metal σκηνή του σήμερα, με το μέλλον να τους ανήκει, μετουσιώνοντας σε τέχνη όλα όσα μας επιφέρει η ζωή στο πέρασμα του χρόνου. Για όλα αυτά, με βάση τη νέα τους δουλειά, το Metal View μιλάει με τους ιθύνοντες σε μια απολαυστική και εκ βαθέων κουβέντα.
-Αρχικά θα ήθελα να σας ρωτήσω αν στο εσωτερικό της μπάντας έχει γίνει παράδοση να κυκλοφορείτε κάθε τέσσερα χρόνια ένα νέο άλμπουμ;
Γεια σου Γιάννη και σε ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη! Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν το επιδιώξαμε, αλλά δεν είναι και 100% σύμπτωση, έχουμε φόρτο με πολλά. Είναι λίγο αστείο πάντως αν σκεφτείς πως σε κάθε Ολυμπιάδα έχουμε και καινούριο δίσκο Isolert, χαχα!
-Πιστεύετε πως το κενό που αφήνετε από το ένα άλμπουμ μέχρι το επόμενο σας κάνει να δείτε τα πράγματα πιο ώριμα και πιο μεστά τόσο εντός όσο και εκτός της μουσικής;
Σίγουρα όσο περνάει ο καιρός και η μπάντα κατά κάποιον τρόπο "σοβαρεύει" τόσο και εμείς χρειαζόμαστε τον χρόνο μας ώστε να μπορέσουμε να παρουσιάσουμε κάτι καλύτερο και πιο ολοκληρωμένο από την προηγούμενή μας δουλειά. Όταν γράφαμε τον πρώτο μας δίσκο στο μακρινό πλέον 2015 η διαδικασία κράτησε το 1/10 του χρόνου που αφιερώσαμε τώρα. Δεν θέλουμε να πιέσουμε τους εαυτούς μας να γράφουμε full length πιο σύντομα γιατί πιστεύουμε επίσης πως πλέον υπάρχει υπερβολική πληροφορία στο black metal με αμέτρητα project να σκάνε δίσκους και demo, οπότε εμείς με τους Isolert θα συνεχίσουμε με αργά και σταθερά βήματα, μιας και δεν θέλουμε απλά να χαθούμε στον θόρυβο. Ίσως αυτό με τα πολλά album back to back να λειτουργούσε στα 90s και στα 80s, αλλά μου φαίνεται πως καλύτερα να υπάρχει ένα κενό ενδιάμεσα στην σημερινή εποχή.
-Το "Wounds Of Desolation" θέλατε να εκπέμπει ένα αίσθημα καταστροφής και αποδόμησης στο εσωτερικό και στο νόημά του;
-Ηχητικά μιλώντας, σας βλέπω πιο επιθετικούς, γρήγορους, άμεσους και ψυχρούς. Πώς προέκυψε αυτό;
Το πλάνο είχε βγει μόλις είχαμε τελειώσει την προπαραγωγή του "World In Ruins" όπου και είπαμε πως πρέπει να παίξουμε με καινούρια στοιχεία τα οποία δεν είχαμε δοκιμάσει ποτέ. Θέλαμε σε αυτόν τον δίσκο να είμαστε πιο βίαιοι και πιο γρήγοροι, πιο καταστροφικοί από ότι στις προηγούμενες κυκλοφορίες μας. Βγήκαμε από το comfort zone μας και στην αρχή μας φάνηκε λίγο περίεργο, είχαμε συνηθίσει σε λίγο πιο παραδοσιακά μονοπάτια, ενώ σε αυτόν τον δίσκο είπαμε πως θα τα παίξουμε όλα για όλα και ό,τι γίνει έγινε. Βέβαια, τον μεγαλύτερο ρόλο έπαιξε πως από τρίο γίναμε πλέον τετράδα και πήραμε έναν εξαιρετικό μουσικό στο συγκρότημά μας, τον Γιώργο, και έφερε έναν φρέσκο αέρα στο στρατόπεδό μας σε αρκετά πιο ορθόδοξα μονοπάτια. Γενικά σαν τετράδα πλέον βρήκαμε μια απίστευτη ισορροπία στο πώς γράφουμε και ελπίζουμε να συνεχίσει για αρκετά χρόνια με αυτόν τον σταθερό πυρήνα!
-Όλα όσα πρεσβεύει ο νέος δίσκος, βρίσκουν πάτημα και στην πραγματικότητα;
Οι δίσκοι μας όσο και οι στίχοι μας έχουν να κάνουν με τη ζωή μας και το πώς βλέπουμε εμείς τα πράγματα τριγύρω μας. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.
-Νιώθετε πως οι Isolert μπαίνουν σε μια νέα τροχιά με αυτό το άλμπουμ και τη μουσική τους βελτίωση;
Ως προς την απήχηση της μπάντας, αυτός που την καθορίζει σε τελική ανάλυση δεν είμαστε εμείς. Ως προς το κομμάτι μας, δηλαδή τη μουσική και το πως παρουσιάζουμε την μπάντα, ναι, όντως αισθανθήκαμε ήταν η ώρα μετά από 9 χρόνια να κάνουμε κάτι καινούριο... Ο ήχος άλλαξε, το λογότυπο άλλαξε, το line-up άλλαξε! Ανυπομονώ να δω τι επιφυλάσσει το μέλλον!
-Ποιο θεωρείτε το πιο χαρακτηριστικό κομμάτι της μπάντας που έχει μείνει αναλλοίωτο και στους τρεις δίσκους σας;
Κοίταξε, γενικά η θεματολογία έχει παραμείνει η ίδια από την πρώτη μέρα, δηλαδή όλοι οι δίσκοι αφορούν θέματα όπως η κατάθλιψη, ο μηδενισμός, ο θάνατος, το πένθος κλπ. Το No Hope, No Light... Only Death τα παρουσίαζε με έναν πιο εφηβικό τρόπο, το "World in Ruins" με έναν λίγο πιο καταθλιπτικό, και το "Wounds of Desolation" με έναν απόλυτα καταστροφικό τρόπο. Μουσικά προσπαθούσαμε πάντα κάπως να παίζουμε κάτι που δεν έχει παιχτεί χίλιες φορές, και παντρεύαμε πολλές ετερόκλητες επιρροές και ιδέες, χωρίς όμως να χαθεί η ατμόσφαιρα που θέλουμε να δημιουργούμε. Και συνεχώς προσπαθούμε να εξελίσσουμε τον ήχο μας, οπότε μόνο η διάθεση για εξέλιξη ήταν αναλλοίωτη. Το μόνο που δεν έχει αλλάξει καθόλου μουσικά είναι το πάντρεμα των δύο φωνών που κάνουμε με τον Παναγιώτη που είναι και ένα σήμα κατατεθέν των Isolert, και πως πλέον έχουμε βάλει κανόνα το τελευταίο μας τραγούδι σε κάθε δίσκο να είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια και το πιο "μαύρο".
-Μέσα σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα, αποτελείτε βασικό παράγοντα στο εγχώριο underground. Πώς βλέπετε εσείς από τη μεριά σας το ελληνικό black metal των ημερών μας;
Μας τιμάει υπερβολικά το σχόλιό σου! Η ελληνική black metal σκηνή είναι μία από τις καλύτερες παγκοσμίως. Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει την ελληνική σκηνή σε σχέση με τις άλλες θα τολμήσω να πω πως είναι η ποικιλία της. Δηλαδή θα δεις άλλους να παίζουν Σκανδιναβικό black metal, άλλους War Metal, άλλους το κλασσικό ελληνικό black metal κλπ. Πάντως τώρα έχουμε ξεκινήσει και κάνουμε πολύ καλή και δυνατή σκηνή ΚΑΙ στο heavy metal με μπάνταρες.
-Τέλος, ποιο είναι το επόμενο βήμα των Isolert με την κυκλοφορία του δίσκου;
Το 2025 γιορτάζουμε τα 10 χρόνια ύπαρξης μας, οπότε θέλω να πιστεύω πως θα τα συνοδεύσουμε με κάποια περιοδεία! Μακάρι να μας το επιτρέψει η δύσκολη καθημερινότητα της Ελλάδας και να το καταφέρουμε! Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου!
Support the underground!
We are the children of the void!!!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου