Συνεχώς διαθέσιμοι και έτοιμοι για νέες συνθέσεις, οι underground ήρωες της Ελληνοσουηδικής συμμαχίας, Nightrage ξαναχτυπούν. Φυσικά για άλλη μια φορά η παρέα του Μάριου Ηλιόπουλου, δέχεται ένα νέο μέλος, τον τραγουδιστή Κωνσταντίνο Τόγκα, κάνοντας το εγχώριο στοιχείο να κερδίζει κι άλλο έδαφος στη μπάντα. Η άγρια αυτή πεντάδα έρχεται μετά από μόλις δύο χρόνια, και μας φέρνει το "Remains Of A Dead World".
Εν αρχή ην το χάος κατά τον Ησίοδο. Εδώ αρχή, μέση, τέλος, διακατέχονται από την αίσθηση της δυστοπίας, ψάχνοντας αχνά το φως μέσα από τις μελωδίες που μπορεί να ξεπετάγονται. Με το εναρκτήριο "Euphoria Within Chaos" βλέπουμε αυτή την πάλη των δυνάμεων, καθώς είναι και το πρώτο δείγμα που δείχνει να κρατάει τη μελωδική ζωντάνια των Nightrage αλλά με πιο βάναυσο και δυσαρμονικό τρόπο, ταυτοχρόνως πιο σύγχρονο. Πιο επικά μα εξίσου επιθετικά συνεχίζουμε και στο "Persevere Through Adversity", με όλες τις δυναμικές να φλερτάρουν με το σκοτάδι, κάτι πολύ ταιριαστό με το στακάτο και in your face, "Nocturnal Thorns", όπου μέσα στην απόλυτη death metal διάθεσή του και τα χτυπητά ρεφρέν, βγαίνει μια νοσταλγία από το "Descent Into Chaos". Αν κάτι βέβαια έλειπε από τη μέχρι στιγμής ροή του δίσκου, είναι ένα απόλυτα live-άδικο, ξεσηκωτικό και heavy metal κομμάτι, έτσι, μπλεγμένο με τη βαριά ατμόσφαιρα του υπόλοιπου συνόλου, και μια εξιλεωτική διάθεση συναντάμε το "A Throne Of Melancholy", μέχρι να αρχίσουν τα σκαψίματα και οι ακατάσχετες riff-ολογίες του "Dark Light" που θα μας οδηγήσουν σε μια άλλη πτυχή του δίσκου.
Από εδώ και πέρα δε θα λείψουν τα πιο κλασικά melodeath γεμίσματα που μας έχει χαρίσει κατά καιρούς η Σουηδία, και κατά συνέπεια οι κύριοι μας εδώ, αλλά θα μπολιαστούν από γκρούβες, μέχρι και ελαφρές μπλακμεταλλικές στρώσεις, σαν τα χιονάκια του Γκετεμποργκ μέσα στο μουντό φθινόπωρο. Το "Echoes Of Broken Worlds" αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα σε όσα προαναφέρθηκαν, κρατώντας αυτή την ουσία δίπλα στα κλασικά κιθαριστικά τρίηχα, αν και πιο ξεσπασματικό και λίγο ντεμί θα μας έρθει το "Deadliest Sin", με τα πλούσια σόλο του και τις βιρτουόζικες ιδέες του. Από εκεί και πέρα όμως, τα "Pierce The Soul" και "Obey The Hand" βαρούν αλύπητα στο ψαχνό μέχρι το ομότιτλο κομμάτι δώσει το τέλος, ισοπεδώνοντας μουσικά και ψυχικά ό,τι έχει μείνει με τα γρήγορα και τραχιά βήματά του, βάζοντας μας λίγο "αλάτι στην πληγή" με το απαλό του outro. Έτσι φαίνεται ξεκάθαρα και ο απόηχος ενός νεκρού κόσμου.
Οι Nightrage είναι ανήσυχα πνεύματα και το αποδεικνύουν σε κάθε δουλειά. Έχουν πειραματιστεί αρκετά κι έχουν "φάει" τα μούτρα τους πολλάκις. Όλα όμως αποτέλεσαν μαθήματα δείχνοντας στο τέλος της ημέρας τον καλύτερο τους εαυτό. Αυτός ο εαυτός βγαίνει κι εδώ, ένα άλμπουμ με πόνο αλλά και δύναμη που δείχνει πως πάντα θα βγαίνουν αλώβητοι σε ό,τι κι αν συμβεί. Το "Remains Of A Dead World" δεν είναι μόνο ένα επίκαιρο άλμπουμ με όσα βλέπουμε γύρω μας, είναι μια κατάθεση ψυχής, που δείχνει την εξέλιξη και τη διάθεση για αλλαγή σε αυτό το στάδιο που βρίσκεται το γκρουπ. Η άτυπη τριλογία που άνοιξε με το "The Venomous" κι έκλεισε με το "Abyss Rising" έδωσε πάσα σε κάτι πιο ωμό, τραχύ αλλά με έντονη προσωπικότητα. Ο πήχης για την πιο τίμια, working class μπάντα της χώρας μας (και της Σουηδίας επίσης), ανεβαίνει ξανά, σε μια ένωση μελωδίας και βιαιότητας.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου