Η ζωή χρειάζεται πολλές φορές, στιγμές γαλήνης, η μουσική μας τις δίνει, αρκεί να επιλέξουμε τους ήχους που μας ταιριάζουν. Η Sylvaine ξέρει πολύ καλά τι είναι αυτό που της πάει, και ουκ ολίγες φορές το έχει εκφράσει. Πλέον, για το νέο της ΕΡ, ''Eg Er Framand'', αφήνει κατά μέρος τις ακρότητες, τα post και τα black metal ερεθίσματα, ακόμα και την κιθάρα της, απομακρύνεται στο δάσος, κάνει μια βουτιά σε ένα παγωμένο φιόρδ, και μας μιλά για άλλες εποχές.
Σε αυτό το ΕΡ έχουμε μαζεμένα όλα τα στοιχεία που μας έχει συνηθίσει η Sylvaine ανά τα χρονιά, χωρίς τη metal επένδυση ή γενικότερα τις πιο ηλεκτρισμένες ατμόσφαιρες. Με έναν neofolk τόνο και ακουστικά περάσματα, η καλλιτέχνιδα που είναι συνυφασμένη με την έννοια της αιθέριας μουσικής, έρχεται να βρει την κληρονομιά της, μέσα από διάφορα πρίσματα, και αυτό κάνει, ενώνοντας την παράδοση με το σήμερα. Από το εναρκτήριο "Dagsens Auga Sloknar Ut" κιόλας, το μυαλό μας μπορεί να ταξιδέψει σε έρημους, ψυχρούς τόπους, με την απαλή, τελετουργική ατμόσφαιρα του κομματιού να επενδύει τις σκέψεις μας, ενώ το "Arvestykker" πλησιάζει όλο και περισσότερο σε αυτό που ξέρουμε ως Νορβηγική παραδοσιακή μουσική, παραπέμποντας μας κάπως σε μια κατά Sylvaine οπτική των Wardruna. Το "Eg Veit I Himmelrik Ei Borg" από την άλλη, έρχεται πιο κοντά στο σήμερα με μια ambient αισθητική, κάτι που θα συνεχίσει, και θα το μπολιάσει με όλα τα παραπάνω στο "Livets Dans", και με μια αύρα εξιλέωσης και βασικά εργαλεία τα synth και το εκκλησιαστικό όργανο. Το "Tusmørke" μας εισάγει λίγο πριν το τέλος σε πιο σκοτεινά περάσματα, μα και πιο ζεστά ταυτόχρονα, με μια μουσική λούπα εθιστική και μαγική, όπου όλα τα συστατικά μαζί δημιουργούν το "λυκόφως" του δίσκου, όπως προστάζει και ο τίτλος. Για φινάλε έχουμε το ομότιτλο "Eg Er Framand", ένα παλιό θρησκευτικό τραγούδι της Σκανδιναβίας, που η Νορβηγίδα νεράιδα το έχει βάλει στο δικό της καλούπι, δίνοντας μια γλυκόπικρη, νοσταλγική, φυσιολατρική γεύση για κατακλείδα.
To "Eg Er Framand" αποτελεί μια ονειρική δουλειά στο σύνολό της που δημιουργεί με τη χροιά και την ενέργεια της καλλιτέχνιδας πολλά συναισθήματα προς τον ακροατή, ακόμα κι αν είναι πολύ ξένος με τη γλώσσα, κι εκεί βρίσκεται η όλη ουσία. Μουσικά το "Nova" ως τελευταία ολοκληρωμένη δουλειά της Sylvaine, συνδέεται πολύ με την παρούσα, δημιουργώντας ένα πνευματικό και καλλιτεχνικό δέσιμο. Τέλος, αυτές οι χαμηλές εντάσεις, σε εμάς που μπαίνουμε στο ανάλογο mood, θα φωνάξουν μέσα μας, ειδικά αν μετά το metal, ο οποιοσδήποτε λατρεύει όλες αυτές τις Σκανδιναβικές μουσικές πανδαισίες που έχουν δημιουργήσει πολύ μεταλάδες καλλιτέχνες μεταξύ άλλων ο Einar Selvik, o Ivar Bjornson ή και ο ίδιος ο Quorthon. Παιδί όλων αυτών και η Sylvaine, που το έχει αποδείξει πολλάκις. Αυτά αναμένουμε να ακούσουμε ζωντανά και τον Απρίλη, ώστε να πάρουμε λίγη από τη μαγεία της, κι από τη δροσιά του Νορβηγικού περιβάλλοντος.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου