Δίχως υπερβολές, οι In The Woods, ήδη κιόλας από τα ένδοξα 90s, απέδειξαν πως δεν αποτελούν μία μπάντα της σειράς. Πιονέροι στον ήχο τους, και στο black metal της Νορβηγίας, άνοιξαν τον δρόμο για πολλές μπάντες και υποείδη του ακραίου ήχου. Όλα αυτά βέβαια ανήκουν πλέον στο παρελθόν, αφού μετά την επανένωση τους λίγα χρόνια πριν, τώρα πειραματίζονται πάνω στον ήχο και τις επιρροές που οι ίδιοι δημιούργησαν. Για το νέο τους άλμπουμ, "Diversum" που περικλύζει όλα αυτά τα στοιχεία, μιλούν στο Metal View ο ντράμερ τους, Anders Kobro ως ηγέτης, αλλά κι ο κιθαρίστας τους, Kåre André Sletteberg, σαν ένας πολύ μελετημένος και σοβαρός μαθητής.
-Πρώτα από όλα συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ. Βλέπω ότι αυτό το άλμπουμ σας έκανε πολύ πιο φρέσκους και πάλι. Πιστεύεις ότι η περίοδος της καραντίνας σας βοήθησε να επικεντρωθείτε σε αυτόν τον δίσκο ή ήταν απλώς ένας φυσικός τρόπος για αυτήν την κατεύθυνση;
Kåre André Sletteberg: Γεια και ευχαριστώ για τα καλά λόγια! Ναι, σίγουρα βοήθησε με κάποιους τρόπους, αλλά κυρίως μας εμπόδισε από το να κλείσουμε τον δίσκο νωρίτερα, κάτι που τώρα είναι πολύ καλό για εμάς. Αυτός ο δίσκος πήρε πολύ χρόνο, και λόγω της αποχώρησης του James Fogarty αντιμετωπίσαμε μια δύσκολη στιγμή, αλλά μόλις βάλαμε στο συγκρότημα τον Bernt Fjellestad τα πράγματα ήρθαν φυσικά, χωρίς να το περιμένουμε και το τελειώσαμε γρήγορα.
Anders Kobro: Νιώθω πως ο Bernt ήταν η κατάλληλη επιλογή για αυτόν τον δίσκο. Έχοντας αγαπήσει το προηγούμενο μας άλμπουμ, Cease The Day, με τις επιλογές που κάναμε και τον τρόπο που δουλέψαμε τώρα, νιώθω ότι είμαστε ήδη δύο βήματα μπροστά. Και σε αυτόν και στον προηγούμενο δίσκο ήμουν εγώ κατά βάση ο συνθέτης κι ο παραγωγός, οπότε πέρα από ντράμερ, με την ωριμότητα της μπάντας που έχουμε, βλέπουμε μπροστά και κάνω κι εγώ πολλά πράγματα ταυτόχρονα.
-Ο τίτλος των Diversum, αντιπροσωπεύει τον ήχο και το ίδιο το συγκρότημα;
KAS: Είναι λατινική λέξη, που σημαίνει διαφορετικό. Και αυτό ήταν πάντα οι In The Woods, οι συνεχώς κινούμενοι και μεταβαλλόμενοι ήχοι και οι τρόποι του στυλ τους. Και για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία της μπάντας, θα ακούσετε ζωντανά την ηχογράφηση με τον τρόπο που παίζουμε ακριβώς. Όλα τα μέλη που βρίσκονται στη σκηνή είναι και σε αυτή την ηχογράφηση.
-Βλέπω ότι με αυτό το άλμπουμ έγινες πιο βαρύ και με doom/prog στοιχεία, συν το κλασικό σaς black στυλ. Πώς έγινε αυτό;
KAS: Δεν είναι καθόλου κάτι για το οποίο κανονίσουμε. Για μένα, η μουσική χρωματίζεται από τις διαθέσεις και τα πράγματα που επηρεάζουν τη ζωή σου, και αυτό ακριβώς συμβολίζει αυτός ο δίσκος. Ο κόσμος δεν φαίνεται πολύ καλά αυτή τη στιγμή, αλλά αν κοιτάξεις προσεκτικά, υπάρχουν πάντα κάποια φωτεινά σημεία που θα σας δώσουν τελικά ελπίδα.
AK: Είναι θέμα ροής και εξέλιξης. Από το 1992, οι βασικές μας επιρροές ήταν οι Pink Floyd και οι Bathory, οπότε ακόμα υπάρχει αυτή η βάση. Είναι ένας δίσκος που με όσα φέρνει, πάλι μπορεί να χαρακτηριστεί εξ ολοκλήρου ένας In The Woods δίσκος. Το βίωμα είναι κάτι που μας επηρεάζει μεταξύ άλλων, αλλά και οι συνεργασίες με μπάντες όπως οι Green Carnation για παράδειγμα βοήθησαν γενικά στις επιρροές αυτές αλλά και οι ιδιοσυγκρασίες των μελών δημιουργούν κι αυτή τη μουσική ισορροπία.
-Πιστεύεις ότι τα νέα μέλη σε μια τόσο θρυλική μπάντα, βοηθούν στην εξέλιξη του ήχου;
KAS: Είναι αυτό που έκανε το συγκρότημα και στη δεκαετία του '90, αλλά τότε ήταν και ο Anders και ο Jan Kenneth που αποτελούσαν τις κινητήριες δυνάμεις μέσα στο συγκρότημα. Τώρα με αυτή τη σύνθεση και τον τρόπο που συνεργαζόμαστε, ξεκινήσαμε ένα νέο ταξίδι που θα κρατήσει αυτή την εξέλιξη για πολλά ακόμη χρόνια. Όλα είναι πολύ φυσικά.
AK: Φυσικά. Όπως είπα υπάρχει ισορροπία. Έχεις εμένα σαν τον βασικό πυλώνα της μπάντας, με έναν κιθαρίστα σαν τον Kare που αγαπά τον Slash κι έχει αέρα rockstar και είναι μόλις 29 χρονών, ή τον άλλον μας κιθαρίστα τον Bernt, που είναι στιβαρός σαν να παίζει ο Pat O Brien με τους Cannibal Corpse. Φυσικά ο Bernt μας αναζωογόνησε με τον ερχομό του, άλλωστε μαζί με τον μπασίστα μας τον Nills είναι σαν τοπικοί rockstars εδώ, και τον έχει βοηθήσει πολύ ο κολλητός του, ο Shagrath για τις φωνητικές του φόρμες που ταίριαξαν σε εμάς. Νομίζω έχουμε φτιάξει το καλύτερο σχήμα που θα μπορούσαμε να έχουμε.
-Επίσης, έχετε έναν νέο τραγουδιστή στο συγκρότημα. Πόσο εύκολο ήταν να δημιουργήσεις μια χημεία ανάμεσα σε αυτόν και το υπόλοιπο συγκρότημα τόσο σύντομα και να κάνεις έναν νέο δίσκο;
KAS: Λοιπόν, ήταν φίλος του Anders, του Nils και του Bernt για 20+ χρόνια, οπότε γι' αυτούς ταίριαζε τέλεια. Δεν τον ήξερα προσωπικά όταν εμφανίστηκε το όνομά του, και ήμουν ο μόνος που ήμουν λίγο δύσπιστος για όλα αυτά… γιατί είναι μεγάλο πράγμα. Ήθελα πολύ να έχω ένα άτομο στο συγκρότημα που να μπορώ να εμπιστευτώ , και να ταιριάζει η παρέα μας, γιατί όσο να'ναι περνάς τόσο πολύ χρόνο μαζί. Δεν το είχα αυτό με τον προηγούμενο τραγουδιστή, οπότε αυτό ήταν σημαντικό για μένα αυτή τη φορά. Όταν ήρθε στην πρόβα την πρώτη φορά, πατήσαμε αμέσως και γίναμε καλοί φίλοι αμέσως. Ήταν πραγματικά ένα τέλειο ταίρι. Και φυσικά είναι ένας υπέροχος τραγουδιστής!!
-Αν και, μπορώ να δω τις ίδιες ρίζες και ομοιότητες με τα δύο πρώτα σας άλμπουμ. Ο Anders ως ο παλαιότερος, ανάμεσά σας, βοηθάει να αναμειγνύετε στοιχεία προς όλες τις περιόδους του συγκροτήματος;
KAS: Ο Anders είναι το «πνεύμα» των In The Woods… το ντραμς του είναι η καρδιά αυτού του συγκροτήματος και θα φέρει τα στοιχεία και το πνεύμα των παλιών άλμπουμ στα νέα. Εγώ, έχω παίξει τόσα πολλά από τα παλιά τραγούδια ζωντανά και ο Bjørn Harstad αποτελεί έμπνευση για μένα. Δεν ακούγομαι σαν αυτόν, δεν αντιγράφω το παίξιμό του ούτε του μοιάζω χαχα, αλλά τα παίζω με τον τρόπο μου, με την έμπνευσή του - και αυτό μου έδωσε μια βαθιά ματιά στην παλιά μουσική της μπάντας και στο πώς παιζόταν. Έχουμε εμπνευστεί κι επηρεαστεί προκλητικά για τον τρόπο που παίζονταν τα παλιά τραγούδια, αλλά σε ένα νέο "περιτύλιγμα".
AK: Φυσικά θα υπάρξουν κάποιες ομοιότητες Όλα ξεκινούν από εμένα. άλλωστε ο αγαπημένος μου δίσκος είναι το "Omnio". Αλλά τώρα.. οι In The Woods είναι πιο ενοποιημένοι από ποτέ. Και είναι υπέροχο συναίσθημα και πράγμα να είσαι μέρος αυτού. Ναι, οι άλλοι ξέρουν ότι χωρίς εμένα δεν υπάρχουν οι In The Woods.. Εγώ είμαι αυτός που τραβάει τα νήματα, καλώς ή κακώς. Η φύση και ο τόπος μας ανέκαθεν μου έδινε έμπνευση, και πλέον εδώ, ξανά είναι όλα τοπικά από εδώ, νότια της Νορβηγίας.
-Εκτός από τον δυναμικό και ποικίλο ήχο του δίσκου, το μελαγχολικό συναίσθημα εξακολουθεί να υπάρχει. Είναι κάτι που σας κάνει να εμπνέεστε από προσωπικά θέματα και σκέψεις και να μεταφράζεται σε τέχνη ύστερα;
KAS: Φυσικά, η μουσική, για μένα τουλάχιστον, αντικατοπτρίζει τη διάθεσή μου, τον τρόπο σκέψης μου και το πώς θα ακούγονται τα πράγματα. Αν είχα ξαναηχογραφήσει πολλά από τα leads, τώρα, θα ακουγόντουσαν τόσο διαφορετικά, γιατί βρίσκομαι σε διαφορετικό σημείο στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή. Δεν μπορείς να αναπαράξεις ξανά αυτές τις στιγμές, ακόμα κι αν το θες πραγματικά.
-Ως συγκρότημα με black metal φόντο και στοιχεία, αλλά και ανοιχτόμυαλοι ταυτόχρονα, πώς βλέπετε αυτή τη σκηνή στη Νορβηγία στις μέρες μας;
KAS: Δεν ήμουν στις αρχές της δεκαετίας του '90, αλλά η σκηνή σήμερα είναι πολύ πιο βαριά. Υπάρχουν περισσότερες τεχνικές μπάντες που παίζουν death metal όσο ποτέ άλλοτε. Υπάρχουν μερικές μπάντες Black Metal, αλλά πραγματικά πρέπει να επιστρέψετε στις παλιές καλές μπάντες για να βρείτε τη σκηνή που προτιμώ. Εννοώ, το black metal «εξαντλήθηκε», και ήταν το σωστό. Τώρα, τα νεότερα συγκροτήματα προσπαθούν να κάνουν τα 90s, αλλά δεν τα καταφέρνουν. Είναι πολύ μεγαλύτερη αυτή η σκηνή, για εμένα, εκτός Νορβηγίας.
AK: Κυρίως στον ήχο αυτόν έχει μείνει η κληρονομιά, εκεί που ήμασταν κι εμείς, και που έπαιζα και με τους Carpathian Forest για παράδειγμα.
-Και πάλι για τους In The Woods, πώς μπορείτε να δείτε το μέλλον και την εξέλιξη της μπάντας στο εγγύς μέλλον;
KAS: Πρώτο στη λίστα, είναι να ακουστεί ο δίσκος εκεί έξω για να τον ακούσουν όλοι. Και ελπίζουμε να κάνουμε μια ευρωπαϊκή περιοδεία στα τέλη του χειμώνα/αρχές της άνοιξης, αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο. Το πρόβλημα είναι αυτές οι εποχές μετά τον Covid, και με τόσες πολλές μπάντες εκεί έξω... ο συγχρονισμός πρέπει να είναι ΤΕΛΕΙΟΣ.
-Σας ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη, τα τελευταία λόγια είναι δικά σας…
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τη κουβέντα. Ελπίζω να σας άρεσε ο δίσκος! Τα λέμε!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου