Με ένα αίσθημα σκοτεινιάς αλλά και αιθέριας μαγείας, οι Ephemeral από τη Θεσσαλονίκη, κάνουν και επίσημα το βάπτισμα του πυρός με το ντεμπούτο τους, φέτος τρία χρόνια μετά το πρώτο τους ΕΡ. Ο λόγος για το "From Our Deepest Nightmares", που βγάζει σκέψεις και προβληματισμούς μέσα από τα πολυμελωδικά χαρακτηριστικά του, σαν εξιλέωση στα θέματα της καθημερινότητας. Για όλα αυτά, και την ιδιαίτερη αγάπη στον melodeath ήχο, ο Ηλίας, τραγουδιστής της μπάντας, μίλησε στο Metal View.
-Αρχικά πώς ήταν αυτά τα 3 χρόνια μεταξύ του ΕΡ σας και του νέου άλμπουμ;
Αρχικά, καλησπέρα Γιάννη. Σε ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία. Είναι πάντα ωραίο να κουβεντιάζεις με ανθρώπους που στηρίζουν έμπρακτα την ελληνική metal σκηνή! Πέρασαν όντως 3 χρόνια από τότε! Προσωπικά, όπως όλοι μας εν μέσω πανδημίας είχαμε τα ups and downs μας. Ήταν περίεργα χρόνια και εύχομαι να μην τα ξαναζήσουμε. Καταλάβαμε όλοι τους απάνθρωπους ρυθμούς που ζούσαμε πριν και κατανοήσαμε νομίζω ότι χρειάζεται μια αλλαγή στον τρόπο ζωής μας. Ασχοληθήκαμε όλοι με τον εαυτό μας και με πράγματα τα οποία μας είχαν λείψει, διότι είχαμε αρκετό ελεύθερο χρόνο, μουσικά βέβαια, λειτούργησε μπορώ να σου πω από δημιουργικά έως θεραπευτικά. Μαζεύτηκε αρκετό υλικό και από εμάς και από μπάντες με τις οποίες επικοινωνούμε και νομίζω ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι πολύ δημιουργικά για την αγαπημένη μας σκηνή
- Ξεκινήσατε σαν ένα δικό σου πρότζεκτ και καταλήξατε σαν μια ολοκληρωμένη μπάντα. Αυτό θεωρείς βοήθησε και στο ηχητικό αποτέλεσμα της νέας δουλειάς; Πώς είναι αυτή η σύμπραξη;
Έτσι είναι. Οι EphemeraL ξεκινήσαμε σαν recording trio και πάνω που αποφασίσαμε να γίνουμε full μπάντα πέσαμε πάνω στην πανδημία. Στην αρχή ήταν λίγο περίεργο όλο αυτό γιατί είχαμε πολύ όρεξη να παίξουμε ζωντανά και μας κόπηκαν αμέσως οι σκέψεις. Γι αυτό το λόγο εν μέσω πανδημίας κάναμε και τις 2 live streaming εμφανίσεις. Βέβαια, από τότε έχει αλλάξει το line-up και είμαστε πολύ χαρούμενοι. Είναι δύσκολο να συνθέτεις και να γράφεις τα περισσότερα όργανα μόνος σου, διότι πρέπει κάθε φορά που πιάνεις ένα διαφορετικό όργανο να μπαίνεις στη θέση ενός άλλου ανθρώπου, ώστε να μην επαναλαμβάνεσαι. Δύσκολο, έως αδύνατο. Με την προσθήκη των νέων μελών, όμως, ξαφνικά βλέπεις το pre-production του άλμπουμ να αλλάζει ριζικά όταν λαμβάνει την τελική του μορφή. Είναι σχεδόν μαγικό, αρκεί να έχουν όλοι τον χώρο να αποδώσουν το performance τους ελεύθερα και νομίζω ότι το πετύχαμε.
-Βλέπω πως κιόλας από το ΕΡ μέχρι το άλμπουμ ωριμάσατε πολύ, και εμπλουτίσατε τον ήχο σας, ήταν φυσική εξέλιξη ή αποτέλεσμα δουλειάς και προσπάθειας;
Είναι συνδυασμός. Το EP ενορχηστρωτικά είναι αποτέλεσμα τριών ανθρώπων. Το άλμπουμ έχει λίγο απ’όλους μας μέσα. Επίσης, ένας σημαντικός παράγοντας αλλαγής και ωρίμανσης, όπως λες, είναι ότι το επίπεδο μουσικότητας και τεχνικής αυξήθηκε σημαντικά. Ο καινούριος μας drummer, ο Άγης (Infernal Storm) είναι ένας πολύ τεχνικός, metal ντράμερ και έδωσε εντελώς νέα πνοή στα κομμάτια σε σχέση με την προηγούμενη μορφή που είχαν τα κομμάτια. Αυτό όμως που θεωρώ ότι απογείωσε τα κομμάτια του άλμπουμ είναι η συνεργασία με τον Δημήτρη (Jim Gaianos – Lead Guitars). Οι μελωδίες και τα σόλο που έπαιξε στο δίσκο μας άφησαν όλους άφωνους. Είναι ένας πολύ τεχνικός κιθαρίστας, με φρέσκες ιδέες που ενσωματώνει τα ακούσματα του στο παίξιμο του και κάθε φορά φέρνει κάτι καινούριο στο σχήμα. Μετά λόγου γνώσεως, θεωρώ πως είναι ένας σύγχρονος guitar hero (με την παραδοσιακή έννοια) και δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ξεκούραστο και αποτελεσματικό είναι να δουλεύεις με τέτοιους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν γνώση στο αντικείμενο τους.
-Η περίοδος της καραντίνας σε έκανε να απομονωθείς και να εστιάσεις περισσότερο στο έργο των Ephemeral;
Γεγονός. Η καραντίνα βοήθησε πολύ να αναθεωρήσω και εγώ πολλά πράγματα. Μου έδωσε πολύ χρόνο να βάλω τις σκέψεις μου και τη ζωή μου σε μια σειρά. Πλέον, ξέρω τι θέλω και προσπαθώ να το πετύχω είτε προσωπικά, είτε επαγγελματικά, είτε μουσικά. Επίσης είχα πολύ χρόνο να διευρύνω τους μουσικούς μου ορίζοντες, γιατί άκουσα τόνους μουσικής εκείνη την περίοδο και διάβασα και αρκετά. Όλα αυτά συνετέλεσαν στο τελικό αποτέλεσμα και επίσης να γράψω αρκετό υλικό για τους EphemeraL και κάποια άλλα project με φίλους, τα οποία θα σου τα πω εν καιρώ, γιατί ακόμα είναι σε πρώιμο στάδιο. Παρόλα αυτά όμως, πρωταρχική έννοια μου είναι οι EphemeraL και πλέον η ηρεμία και σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και μέσα στους EphemeraL και νομίζω ότι είμαστε σε ένα εξαιρετικό επίπεδο συνεννόησης.
-Ο δίσκος σας ονομάζεται "From Our Deepest Nightmares". Έχει κάποιο concept τέτοιου τύπου ο δίσκος, μιας και οι τίτλοι εντείνουν σε αυτό το συναίσθημα;
-Έχετε τρεις guest στο άλμπουμ όπως τον Jose Guardado των Athereum, την Angel Wolf Black και τον Ευθύμη Καραδήμα από τους Nightfall. Πώς προέκυψαν αυτές οι συνεργασίες; Πιστεύεις ότι η μουσική σας έχει επηρεαστεί ή έχει λάβει στοιχεία από αυτούς τους καλλιτέχνες;
Οι συνεργασίες είναι κάτι που προσωπικά μου αρέσει πολύ να βλέπω και να κάνω. Μου αρέσει να μοιράζομαι χώρο με φίλους, συνεργάτες, αλλά και με ανθρώπους που μοιράζονται ένα κοινό όραμα ή “υπηρετούν” μια τέχνη. Αυτό είναι εμφανές και στο single που κυκλοφορήσαμε το 2020, ως Melodeath Alliance με μέλη από συγκροτήματα σε όλο τον πλανήτη, τα οποία παίζουν το ίδιο είδος με εμάς (Aetherian, Dark Oath, Countless Skies, Nightrage, The Shadeless Emperor, Black Therapy, Aesmah, Aether κ.λ.π). Το κομμάτι των συνεργασιών και στο άλμπουμ λοιπόν ήρθε απολύτως φυσιολογικά. Όσον αφορά τον Ευθύμη, η ιδέα ήταν του κιθαρίστα μας, του Θανάση, ο οποίος θεώρησε ότι στο συγκεκριμένο κομμάτι (The Aftermath) θα ταίριαζε απόλυτα η εναλλαγή των χαμηλών φωνητικών του, σε συνδυασμό με τα δικά μου ψηλότερα. Ο Ευθύμης είναι ένας καλλιτέχνης με όλη τη σημασία της έννοιας και λάτρης της σκηνής, οπότε και ήταν πολύ δεκτικός από την αρχή και παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζαμε λόγω πανδημίας ανταποκρίθηκε αμέσως και άκρως επαγγελματικά και τον ευχαριστούμε για αυτό. Σε αυτό το σημείο θα μου επιτρέψεις να ευχαριστήσω και τον ντράμερ των Nightfall, τον Φώτη Benardo, με τη βοήθεια του οποίου η συνεργασία αυτή έλαβε σάρκα και οστά. Όσον αφορά τη συνεργασία με την Angel Wolf-Black (SheWolf), ήταν κάτι που ήθελα πολύ να κάνω και ειδικά στο συγκεκριμένο κομμάτι, στο οποίο τα καθαρά φωνητικά ήταν απαραίτητα. Είναι φίλη, διατηρούμε επικοινωνία και είναι μια τραγουδίστρια με άρτια τεχνική κατάρτιση. Λατρεύω τη χροιά της, οπότε όπως καταλαβαίνεις… Τέλος όσον αφορά τον αγαπημένο Jose Guardado (Aetherevm), δεν έχω να πω πολλά. Οι Aetherevm από διαβολική σύμπτωση κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους την ίδια περίοδο με το EP μας. Παντού σε reviews και websites “παίζαμε” μαζί, ξεκινήσαμε να επικοινωνούμε και αποδείχτηκαν όλα τα παιδιά τα “χαμένα μας αδέρφια” από το Μεξικό. Η συμμετοχή του ήταν μονόδρομος και επισφράγιση αυτής της παράδοξης φιλίας.
- Ηχητικά κυμαίνεστε πιο κοντά στα πρότυπα της Φιλανδίας, πώς προέκυψε αυτή η αγάπη; Υπάρχει περίπτωση να ξεφύγετε από αυτή τη σκηνή στη συνέχεια;
Είμαι λάτρης της Φινλανδικής σκηνής. Καλλιτέχνες όπως οι Insomnium, Wintersun, Omnium Gatherum, Nightwish, Amorphis, Children Of Bodom κ.λ.π με βοήθησαν εκείνη την δύσκολη περίοδο και με βοήθησαν πολύ μουσικά. Σχετικά με το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, αν και δίνω ένα μικρό spoiler, μπορεί να αποκλίνουμε λίγο, αλλά πηγαίνοντας όχι μακρυά. Οριακά μπορεί να ταξιδέψουμε προς Σουηδία μεριά με μερικές επιρροές από Νορβηγία (χαχα). Πάντα όμως μουσικά κοντά στην αγαπημένη Φινλανδία.
-Η Ελλάδα είναι μία χώρα που έχει παράδοση σε άλλα ιδιώματα του metal, πώς σας προξενήθηκε εσάς το ενδιαφέρον για το μελωδικό death metal;
Ακούω extreme μουσική, αλλά ανέκαθεν μου άρεσαν τα μελωδικά σχήματα. Η μεγάλες μου αγάπες είναι οι Insomnium και οι Wintersun, οπότε είναι εύκολο να καταλάβει κανείς το γιατί παίζουμε μελωδικό Death Metal. Όμως όπως πολύ σωστά είπες, η Ελλάδα έχει όντως παράδοση σε άλλα ιδιώματα του metal. Ποιος είναι ο κοινός παρονομαστής; Το metal. Συνεπώς, αν και για λόγους “χαρακτηρισμού” και για να διευκολυνθεί κάποιος να καταλάβει αν θα τον ενδιαφέρει η μουσική μας, ανήκουμε στο είδος, θα σου απαντήσω με το κλισέ ότι δεν με απασχολούν ιδιαίτερα οι ταμπέλες. Ξέρω, κλισέ, αλλά είναι η αλήθεια. Με την ίδια ευχαρίστηση θα ακούσω Nightrage, Suicidal Angels, Aherusia, Septicflesh, Rotting Christ κ.λ.π.
- Σαν μία μπάντα με συνεχή εξέλιξη στο underground, πώς βλέπετε τη συνέχεια της πορείας σας;
Θέλουμε αυτή τη συνεχή εξέλιξη και νομίζω ότι θα είναι εμφανής τα επόμενα χρόνια, κρίνοντας με βάση το υλικό που έχει μαζευτεί. Θα υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες στιγμές συνθετικά τα επόμενα χρόνια. Στόχος πρωταρχικός, λοιπόν, όπως καταλαβαίνεις είναι να συνεχίσουμε να παίζουμε την αγαπημένη μας μουσική και να τη μοιραζόμαστε με χαρά με τον κόσμο. Ταυτόχρονα βέβαια, θέλουμε να επιστρέψουμε και στη σκηνή και να διευρύνουμε και τις συνεργασίες μας με άλλους μουσικούς που έχουν κάτι να δώσουν στη σκηνή. Νομίζω ότι σε όλους αυτούς τους τομείς θα υπάρξουν εκπλήξεις, τις οποίες φυσικά και θα επιδιώξουμε!
-Βλέποντας πολλά φεστιβάλ να λαμβάνουν χώρα τόσο κεντρικά όσο και στην περιφέρεια της Ελλάδας, πιστεύεις πως ζούμε την καλύτερη εποχή για τη metal σκηνή;
Αν και δεν είμαι ο αρμόδιος να κρίνω, διότι λείπω αρκετά χρόνια από τα shows, κρίνοντας από τον εαυτό μου ως ακροατής μπορώ να σου πω ότι ο κόσμος είναι διψασμένος για shows, αλλά ακόμα υπάρχει ένα σχετικό “μούδιασμα”, λόγω της πολυετούς πανδημίας. Μάλλον πρέπει σιγά σιγά να ξαναβγούμε έξω και να δημιουργήσουμε απολαμβάνοντας νέες αναμνήσεις, μαθαίνοντας παράλληλα να ζούμε και με την πανδημία όσο αυτή διαρκέσει. Επίσης, είναι απολύτως ενθαρρυντικό γεγονός οι διοργανώσεις φεστιβάλ σε όλη τη χώρα, κυρίως με εγχώρια σχήματα. Η ελληνική σκηνή έχει ωριμάσει, έχει δουλέψει και έχει ανέβει μουσικά το επίπεδο. Συνεπώς, Disclaimer προσωπική μου άποψη είναι, ότι με απόλυτο σεβασμό στα μεγάλα ονόματα του εξωτερικού, δεν έχουν να δώσουν αυτό το πρωτόγονο συναίσθημα του, να το πω απλά “πω ρε φίλε, τι κομματάρα είναι αυτή” και είναι λογικό κατά τη γνώμη μου, αφού μετά από 14 δίσκους π.χ. που επαναλαμβάνεις τα ίδια και τα ίδια (και καλά κάνεις, μην παρεξηγηθώ) δεν μπορείς να προσφέρεις το αρχέγονο αυτό συναίσθημα που περιγράφω. Για να μην παρεξηγηθώ και εγώ ακούω μεγαθήρια, αλλά η νέα ανακάλυψη ενός σχήματος σου δίνει μια άλλη αίσθηση, ειδικά δε όταν συνειδητοποιείς πως είναι 500χλμ από την πόλη σου για παράδειγμα. Αίσθηση την οποία μπορείς να τη νιώσεις ξανά με τις συνθέσεις π.χ. ενδεικτικά των Aherusia, των Isolert, των Paladine, των Meden Agan, των Enemy Of Reality, των Suicidal Angels και των Full House Brew Crew.
-Με την επερχόμενη εμφάνιση στο Golden R. Festival, τι να περιμένουμε;
Την δίψα μας να παρουσιάσουμε κάποια κομμάτια του δίσκου, αλλά και του EP μας, κάτι που δεν είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε στο παρελθόν, λόγω πανδημίας. Επίσης, να ευχαριστήσω σε αυτό το σημείο τη διοργάνωση του Golden R. Festival και ειδικά του Αντώνη Κουμιώτη, ο οποίος είναι από αυτούς που γουστάρουν την ελληνική σκηνή και την στηρίζουν έμπρακτα για αυτό το λόγο. Η προσπάθεια αυτή του φετινού επετειακού φεστιβάλ είναι μοναδική και είναι ο δείκτης όλων των παραπάνω που έλεγα. Πρέπει λοιπόν να στηρίξουμε όλοι τέτοιες προσπάθειες και τις διοργάνωσης και των σχημάτων που θα συμμετέχουν. Εμείς θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας προς αυτή την κατεύθυνση. Φυσικά, στο τέλος κάθε βραδιάς αναμένουμε όλοι να κάνουμε παρέα και σε προσωπικό επίπεδο, ειδικά με όλα εκείνα τα παιδιά που έχουμε επικοινωνία τόσο καιρό μόνο μέσω διαδικτύου και φυσικά να διασκεδάσουμε όλοι μαζί αυτή τη γιορτή της Ελληνικής μέταλ σκηνής, διότι δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Αντίθετα, είμαστε όλοι συνεργάτες.
-Ευχαριστώ για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σου..
Γιάννη, σε ευχαριστώ για μια ακόμη φορά για το βήμα αυτό και την υποστήριξη σου στη σκηνή. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο και χωρίς αμοιβαία υποστήριξη δεν κάνουμε τίποτα. Συγγνώμη αν μακρηγόρησα, αλλά ήταν και τρία χρόνια αυτά που έπρεπε να καλύψουμε. Ευχαριστούμε όλους όσους μας στηρίζουν αυτά τα χρόνια και αναμένουμε εναγωνίως να τα πούμε και από κοντά στις 8-9-10 Σεπτέμβρη στο επετειακό Golden R. Festival στο Βόλο.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου