-Καταρχάς, βλέπω μια πολύ ώριμη δουλειά για ένα νέο συγκρότημα. Η ερώτησή μου είναι, δουλέψατε πολύ για ένα τόσο ικανοποιητικό τελικό αποτέλεσμα;
Ευχαριστώ! Ναι. Δουλέψαμε σε αυτό το άλμπουμ για πολύ καιρό. Από τη σύνθεση των τραγουδιών, τις φωνητικές αρμονίες, τους ρυθμούς και πολλά άλλα – η δημιουργία μίας τόσο μεγάλης παραγωγής από την αρχή και σε αυτό το στάδιο αποτελεί ένα σπουδαίο εγχείρημα. Αλλά διασκεδάσαμε τόσο πολύ και ωριμάσαμε πολύ ως μουσικοί και ως φίλοι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής.
-Σε αντίθεση με το πρώτο σας βίντεο του "Come Tomorrow" πριν από 4 χρόνια, τώρα βλέπω ότι όλα βελτιώθηκαν πολύ, κυρίως οι κιθάρες και τα φωνητικά. Είναι δύσκολο για ένα συγκρότημα να βρει τους δικούς του δρόμους;
Συμφωνώ ότι έχουμε αναπτυχθεί και βελτιωθήκαμε πολύ ως συγκρότημα. Πριν από τέσσερα χρόνια ήμασταν μια πολύ διαφορετική ομάδα. Έχει να κάνει με την εύρεση των κατάλληλων μελών που συνδέονται τόσο σε προσωπικό όσο και σε μουσικό επίπεδο. Μόλις μας συνέβη αυτό, όλα πήγαν πολύ γρήγορα. Ποτέ δεν χρειάστηκε να πιέσουμε τους εαυτούς μας για να δημιουργήσουμε έναν δικό μας ήχο – έρχεται φυσικά όταν παίζουμε μαζί.
-Ο ήχος σας μοιάζει με αυτόν στα τέλη της δεκαετίας του '70, και τις αρχές της δεκαετίας του '80, αλλά με πολύ μοντέρνα αίσθηση. Πώς έγινε αυτό το μείγμα; Υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ της εξέλιξης του παρελθόντος και ενός αντιγράφου αυτού του στυλ;
Νομίζω ότι είναι ένας συνδυασμός του γεγονότος ότι μεγαλώσαμε ακούγοντας τα μεγάλα παλιά ροκ συγκροτήματα, μαθαίνοντας να παίζουμε ακούγοντας προσεκτικά τους προκατόχους μας, και όχι προσπαθώντας να μιμηθούμε αυτόν τον ήχο αλλά μάλλον εμπνεόμαστε από διαφορετικά είδη και στυλ μουσικής. Όλοι ακούμε πολύ ποπ, σύγχρονη μουσική, ακόμη και κάντρι. Το ροκ είναι στο DNA μας και σε αυτό που κάνουμε – αλλά όταν γράφουμε τραγούδια είναι όλα θέμα έμπνευσης. Είναι όλα στιγμιαία, έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις. Για παράδειγμα, το "A Walk Of Titans" εμπνεύστηκε από την καλλιτέχνιδα της electronica Susanne Sundför και το τραγούδι της Memorial. Δε θα μπορούσες ποτέ να το φανταστείς αυτό πιθανώς, και αυτό είναι το ωραίο. Ποτέ δεν πρέπει να περιοριστείς σε ένα συγκεκριμένο συγκρότημα ή στυλ μουσικής, αν θέλεις να εξελιχθείς πραγματικά.
-Επίσης, τα περισσότερα από τα νεότερα συγκροτήματα παίζουν doom/stoner rock, αλλά εσείς έχετε μια πολύ πιο κλασική προσέγγιση του old school ήχου. Πιστεύεις ότι συμπληρώνεις ένα μέρος της νεότερης σκηνής που λείπει ή απλά ήθελες να παίξεις αυτό το στυλ του hard rock/metal;
Ναι, δεν ακούσαμε ποτέ Stoner ή Doom πραγματικά, αυτά τα ιδιώματα φαινόταν διασκεδαστικά στην αρχή, αλλά τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια έχουν γίνει πολύ ασφαλή και προβλέψιμα. Είναι σχεδόν σαν να έχεις να κάνεις περισσότερο με την τήρηση μιας συγκεκριμένης αίσθησης της μόδας παρά να παράγεις τέχνη. Εννοώ ότι είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν ντουζίνες λαμπρών μουσικών εκεί έξω που παίζουν Stoner rock και είμαι σίγουρος ότι είναι υπέροχο να τζαμάρουμε σε μια καλοκουρδισμένη 'μι' στο δωδέκατο για μια ώρα, αλλά απλώς δεν είναι το στυλ μας. Λοιπόν, ναι, ίσως καλύψουμε ένα κενό που λείπει στον χάρτη του metal. Αλλά μαζί μας όλα είναι ένστικτο – αυτό είναι που μας εμπνέει και επομένως το κάνουμε. Μεγάλα ρεφρέν, έξυπνα πειράγματα, όμορφες φωνητικές αρμονίες και υπέροχα σόλο κιθάρας. Πράγματα που παραπέμπουν σε arena rock.
-Όταν ακούω τη μουσική σου νιώθω κάτι δυνατό και κάτι σκοτεινό ταυτόχρονα. Ο τίτλος του άλμπουμ σας έχει ρόλο με τον ήχο του;
Ευχαριστούμε! Ναι, πιστεύω ότι σε κάθε καλό επιτυχημένο τραγούδι πρέπει να υπάρχει ένα στοιχείο θλίψης για να γίνει ενδιαφέρον. Και αυτό είναι πολύ φυσικό για εμάς. Όλοι μας εμπνεόμαστε πολύ από τη νύχτα. Επίσης έχουμε την τάση να μας ελκύει η μελαγχολική και η πραγματικά σπαρακτική πτυχή της μουσικής. Ο τίτλος Nocturnal Creatures είναι τόσο αναφορά σε εμάς ως πρόσωπα όσο και στα τραγούδια του άλμπουμ – όλα αυτά διαδραματίζονται στη μαυρίλα, κατά τη διάρκεια της νύχτας.
-Βλέπω πολλά και διαφορετικά σουηδικά συγκροτήματα από τους Enforcer μέχρι τους Ghost που έχουν μια αίσθηση ρετρό, οπότε θα ήθελα να σε ρωτήσω, στη χώρα σας υπάρχει μια ολόκληρη ροκ κουλτούρα που εμπνέει δεκάδες συγκροτήματα;
Ίσως υπάρχει. Η Σουηδία είναι ηγετική χώρα στην παραγωγή μεγάλων καλλιτεχνών εδώ και πενήντα χρόνια. Πολλά από αυτά θα μπορούσαν ενδεχομένως να εξηγηθούν με το γεγονός ότι οι σουηδικές κυβερνήσεις τα τελευταία πενήντα χρόνια έχουν επενδύσει πολλά χρήματα τόσο στη μουσική εκπαίδευση όσο και στα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας που επιτρέπουν, όχι πολύ, αλλά τουλάχιστον να επιβιώνουν ως νέοι μουσικοί. Γνωρίζω ότι ο Tobias Forge από τους Ghost μίλησε για αυτό το φαινόμενο στο σουηδικό δημόσιο ραδιόφωνο μια φορά, δηλώνοντας ότι αν δεν υπήρχε εξαρχής η κρατική στήριξη και η παιδεία, οι Ghost δεν θα μπορούσαν ποτέ να υπάρξουν εξαρχής. Ίσως αυτός είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει στην τόσο μεγάλη μουσική σκηνή εδώ.
-Λοιπόν πολλοί λένε ότι το rock πέθανε, το metal πέθανε και όλα επαναλαμβάνονται. Εσάς, ποια είναι η άποψη σας;
Αν αναλύσεις οποιοδήποτε δημοφιλές τραγούδι οποιουδήποτε είδους τα τελευταία δέκα χρόνια, θα βρείτε τα ίδια ακριβώς τονικά συστατικά που χρησιμοποιήθηκαν στη μουσική τον τελευταίο αιώνα. Η μουσική είναι πραγματικά μια πολύ απλή μορφή γλώσσας. Όλα εξαρτώνται από τη δική σου έμπνευση και με τι συναισθήματα γεμίζεις τα τραγούδια. Έπειτα και πώς το παράγεις. Η επανάληψη ήταν πάντα ένας κεντρικός παράγοντας και πολύ σύνηθες, είναι κομμάτι του πολιτισμού. Έχει να κάνει περισσότερο με το πώς το κάνεις.
-Μπορείς να μου πεις ένα κορυφαίο 5 άλμπουμ των 70s/80s που σε έκαναν να αρπάξεις τα όργανά σου;
Το Number of The Beast και το Defenders of The Faith ήταν οι μεγάλες μου εμπνεύσεις στην κιθάρα ως παιδί. Εξακολουθώ να τα αγαπώ το ίδιο. Λατρεύω επίσης το Tango in the Night από τους Fleetwood Mac, το Bark at the Moon του Ozzy Osbourne και το The Black Album των Metallica.
-Σε ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη. Τελευταία ερώτηση...Ποια είναι τα σχέδια σας για το άμεσο μέλλον;
Ευχαριστώ και εγώ! Το πρώτο σόου στα πλαίσια του Nocturnal Creatures θα είναι το Sweden Rock Festival – μετά από αυτό σκοπεύουμε να κάνουμε άλλη μια συναυλία την ίδια περίοδο. Δεν σκοπεύουμε να μείνουμε στη Σουηδία έπειτα, θέλουμε να κάνουμε περιοδεία στον κόσμο.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
ENGLISH VERSION
-First of all, I see a much mature work for a new band. My question is, did you work a lot for a satisfying final result?
Thank you! Yes. We worked on this album for a very long time. From arranging songs, vocal harmonies, tempos and much more – making a big production album from scratch like this is a big undertaking. But we had so much fun and grew a lot as musicians and as friends during the process.
-Instead of your first video of "Come Tomorrow" 4 years ago, now I can see that everything developed a lot, mostly the guitars and vocals. Is it difficult for a band to find its own paths?
I agree that we have developed a lot as a band. Four years a ago we were a very different group. It’s all about finding the right members that connect at both a personal and musical level. Once that happened to us it all went pretty quickly. We never had to push ourselves into creating a sound of our own – it just comes naturally when we play together.
-Your sound sounds like the late 70s, early 80s era but with a much modern touch. How did this mixture happen ? Is there a thin line between evolution of the past and a copy of this style?
I think it’s a combination of the fact that we grew up listening to the big old rock bands – learning to play by listening closely to our predecessors – and not trying to emulate that sound but rather take inspiration from different genres and styles of music. We all listen to a lot of pop, contemporary music and even country music. Rock is in our DNA and what we do – but when we write songs it’s all about inspiration. Spur of the moment stuff. For instance A Walk Of Titans was inspired by electronica artist Susanne Sundför and her song Memorial. You could never have quessed that probably, and that’s the point. You should never limit yourself to a certain band or style of music if you want to evolve.
-Also most of the newer bands play a doom/stoner rock but you have a much more classic approach to old school sound. Do you believe that you complete a missing part of the newer scene or just wanted to play this style of hard rock/metal?
Yeah we never actually listened to Stoner or Doom really, those sub-genres seemed fun at first but for the last ten years or so has become very safe and predictable. It’s almost as if it’s more about adhering to a certain sense of fashion than to produce art. I mean I’m sure there’s a ton of brilliant musicians out there playing Stoner rock, and I’m sure it’s great to jam on a downtuned E-string around the twelft fret for an hour but it is just not our style. So yeah, maybe we do fill out a missing gap on the map of metal. But with us it’s all instinct – this is what inspires us and therefore we do it. Big choruses, smart arrangements, pretty vocal harmonies and great guitar solos. Arena rock stuff.
-When I listen to your music I can feel something powerful and something dark at the same time. The title of your album has a role with the sound of it?
Thanks! Yes I do believe that in every good hit song there needs to be an element of sadness to make it interesting. And that comes very natural for us. We are all very inspired by the night. And we tend to be drawn towards the melancholic and the really heart-breaking aspects of music. The title Nocturnal Creatures is both a reference to us as persons and to the songs on the album – all of which take place during the night.
-I see different Swedish bands from Enforcer to Ghost that have a retro feeling, so I would like to ask you, in your country is there a whole rock culture that inspire dozens of bands?
Maybe there is. Sweden has been a leading nation in producing big artists for fifty years now. A lot of that could possibly be explanined with the fact that Swedish governments during the last fifty years has invested a lot of money both in musical education and in social welfare systems making it possible to – not live comfortably – but at least survive as a young musician. I know that Tobias Forge of Ghost talked about this phenomenon on swedish public radio once, stating that if it wasn’t for welfare money Ghost would never have been able to exist in the first place. Maybe that is a contributing factor to the big music scene up here.
-Well many say that rock is dead, metal is dead and everything is repeated. At least, what's your option?
-Can you tell me a top 5 albums of 70s/80s that made you grab your instruments?
The Number of The Beast and Defenders of The Faith were my big guitar inspirations as a kid. I still love them to bits. I also love Tango in the Night by Fleetwood Mac, Bark at the Moon by Ozzy Osbourne and The Black Album by Metallica.
-Thank you for this interview. Last question...What are your plans for the near future?
Thanks! The first show of the Nocturnal Creatures album cycle will be Sweden Rock Festival – after that we plan to take on the world one gig at the time. We don’t intend to stay in Sweden, we want to tour the world.
John Hartzaniotis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου