MASS WORSHIP-PORTAL TOMBS (Album Review)

Στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, οι Mass Warship έκαναν το δυναμικό τους, ντεμπούτο με το πολύ βίαιο και ακατέργαστο, ομώνυμο άλμπουμ τους. Με τις ευλογίες της Century Media δεν άργησαν να αναγνωριστούν και το underground ανέπνευσε ξανά τον ψυχρό, μαύρο αέρα από το Σουηδικό τους γονίδιο. Φέτος, τρία χρόνια μετά, πιο οργανωμένοι και με δυνατές συνεργασίες, φέρνουν το δεύτερό τους έργο με τίτλο "Portal Tombs".

Ωμοί, σκοτεινοί, άγριοι, βάναυσοι και ταυτοχρόνως ατμοσφαιρικοί, οι Σκανδιναβοί μπολιάζουν τις επιρροές και τις εμπειρίες τους και τις εξωτερικεύουν σαν μια νέα μουσική, πηγαία και αυθόρμητη. Στην ίδια, παλιομοδίτικη πεπατημένη με το ντεμπούτο τους, αλλά πιο συμπαγείς και οργανικοί, με το Portal Tombs" νιώθουμε τη γεφύρωση του Γκέτεμποργκ και της Στοκχόλμης, σαν τους φίλους τους, Lik, αλλά με μια γκρουβάτη και σε σημεία εκσυγχρονισμένη οπτική, δίνοντας το δικό τους στίγμα στο Σουηδικό death metal του σήμερα. Από τη μία η βρωμιά της πρωτεύουσας και από την άλλη η heavy μελωδία της βιομηχανικής πλευράς της χώρας, δίνει στους Mass Worship το παράσημο της επιρροής, αλλά όχι της αντιγραφής, ενώ δε λείπουν και πιο ξερά ή τεχνικά μέρη, ανάλογα του Αμερικάνικου metal από τους Pantera έως τους Mastodon σε κομμάτια όπως το "Dunes Of Bone" ή το καταληκτικό και πολυμορφικό "Deliverance", ενώ το instrumental "Unholy Mass" αναδεικνύει τις ευαίσθητες κιθαριστικές χορδές της μπάντας, με μπρίο και εσχατολογική αισθητική, σε αντίθεση με τη χαοτική σύνθεση του "Scorched Earth".

Από την άλλη, στα κλασικά μοτίβα του ήχου τους, το death metal δείχνει πόσο τέλεια δένει με το κλασικό doom ή ακόμα και με το proto-black των Hellhammer και των Celtic Frost, ιδίως στην πρώτη γεύση του εναρκτήριου "Specular Void", και στο ομώνυμο "Portal Tombs", όπου το χέρι του σε αυτή την αλλοτινή αύρα βάζει και ο Barney των Napalm Death. Παρόμοιας κατάστασης και το "Orcus Mouth" με riff-ολογία και ρυθμούς των Entombed, αλλά και με ένα εκπληκτικό solo από τον βιρτουόζο Jonas Stalhammar των At The Gates", και μια μελαγχλοκική νότα μέσω της χροιάς του Jonas Renkse από τους Katatonia, πάλι σε μια διακύμανση του του τότε και του τώρα, τονίζοντας λίγο περισσότερο το χθες στη συνέχεια με τα μονολιθικά πλην πιασάρικα "Revel In Fear" και "Empyrean Halls" που χτυπάνε με μανία στα αυτιά του κάθε αρνητή του αληθινού extreme metal, αυτού που την ίδια στιγμή αγγίζει τη ψυχή σου, αλλά παράλληλα σε κάνει να τα σπάσεις όλα.

Όπως φαίνεται, μπορεί μεν οι Mass Worship να μην ανακαλύπτουν τον τροχό, αλλά η μουσική τους είναι ειλικρινέστατη, αγνή και γεμάτοι στοιχεία που σε κάνουν να τους ανακαλύπτεις με κάθε άκουσμα. Κόντρα σε μόδες και φιοριτούρες, το "Portal Tombs" ανοίγει μια νέα διάσταση σε μια σειρά από μπάντες που προσωπικά ο γράφοντας θα ονόμαζε "neo-old school". Με τον καιρό οι Σουηδοί death metallers, βρίσκουν τα βήματά τους, διαδέχοντας αυτά στα χνάρια που άφησαν οι προκάτοχοι του ήχου στη Σκανδιναβική Χερσόνησο, ενώ ήδη αλωνίζουν στις σκηνές της Ευρώπης, δείχνοντας τα δόντια τους στο μαύρο σκοτάδι.

(8,5/10)

Γιάννης Χαρτζανιώτης