Πιστοί στην παράδοσή τους, τρία χρόνια μετά το προηγούμενο άλμπουμ τους, επιστρέφουν. Ο λόγος για τους Φιλανδούς Hooded Menace που φέρνουν το έκτο τους άλμπουμ, The Tritonus Bell. Η μπάντα από τη χώρα των Χιλίων Λιμνών, ενώνει το doom/death metal τους με διάφορα πιο κλασικά ηχοτόπια, πηγαίνοντας έτσι ένα βήμα μπροστά στις ωδές τους.
Με μια υποτονική αρχή και ένας μυστηριακό, όπως αρμόζει στη μπάντα, χαρακτήρα, το εισαγωγικό "Cthonic Exordium" μας βυθίζει με την καθαρή αλλά σκοτεινή αύρα τους, και τις ηλεκτρισμένες, μελωδικές του προσθήκες, ώσπου το "Chime Diabolicus" ρίξει τους πρώτους ογκόλιθους με τους βαρείς ρυθμούς τους και την death metal του διάθεση. Μάλιστα σε μια πιο up tempo εκφραστικότητα, το συγκρότημα αφήνει λίγο την καθαρή doom-ίλα, δίνοντας χώρο στο επικό στυλ και τον δυναμισμό, όπως κάνει εν συνεχεία και το "Blood Ornaments" προσθέτοντάς μερικά πιο τεχνικά στοιχεία κοντά στο ύφος των Death αλλά ακόμα και των Metallica στο "Ride The Lightning" κόντρα στα 90s στεγανά των Katatonia ή των πρώιμων Paradise Lost. Από την άλλη, πιο κοντά στο κλασικό τους ύφος, έρχεται το "Those Who Absorb The Night" όπου και πάλι, προχωρά συν τοις άλλοις στην εμφάνιση του κλασικού metal.
Πιο τσαμπουκαλεμένο το δεύτερο μισό, ανοίγει με το "Corpus Asunder" συνεχίζοντας το συνονθύλευμα της αρχής, με πιο γρήγορους τόνους και φυσικά το γνώριμό τους στυλ, με οργή και ζωηράδα καθώς και μια Celtic Frost-ική θεατρικότητα στα φωνητικά. Βέβαια, λίγο πριν το φινάλε, προς την τελική ευθεία, το "Scattered Into Dark" παίρνει όλες τις επιρροές που τους έχουν κάνει γνωστούς για να ξεσπάσουν, με βαρύγδουπα και βασανιστικά riffs τα οποία όμως, δίχως την παραμικρή ελάττωση, πρωταγωνιστούν σε ένα μεγαλειώδες και συνάμα μαύρο σκηνικό. Έτσι, επίσημα ο επίλογος υπογράφεται με το "Instruments Of Somber Finality" σε ένα απειλητικό πλην καλογυαλισμένο ιντερλούδιο, με εκρήξεις και βιμπράτα, αν και μια όμορφη έκπληξη έρχεται σε bonus μορφή. Ο λόγος για το "The Torture Never Stops" των WASP που με έναν νεκρομεταλλικό στόμφο κλείνει το άλμπουμ σε μια διασκευή με όλη τη σημασία της λέξης, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των Φιλανδών.
Αυθεντίες στη σκηνή που υπηρετούν, οι Hooded Menace πάντα θέλουν να κάνουν ένα βήμα παραπάνω, είτε με άγριες διαθέσεις είτε με πιο ατμοσφαιρικές εκφάνσεις. Τώρα, δίχως να χάνουν τον δρόμο τους, αλλά ανακαλύπτοντας και καινούριους, οι doom/death metallers ανακαλύπτουν και εμβαθύνουν καλύτερα στα πρώτα τους ερεθίσματα, με έναν παλιομοδίτικο αλλά ταυτοχρόνως και φρέσκο χαρακτήρα. Άκρως δημιουργικοί και κυρίως σκοτεινοί, οι Hooded Menace με το Tritonus Bell κάνουν ένα χατ τρικ σε τρια ιδιώματα του σκληρού ήχου που ταιριάζουν τέλεια, και έχουν δέσει στην όλη μακαβριότητα της μουσικής τους. Από τους πιο λάιτ, μέχρι τους πιο κάφρους, αυτό το άλμπουμ έχει τα πάντα!
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου