NORDJEVEL-FENRIIR (EP Review)

Ήδη με το εξώφυλλο του γιγαντιαίου λύκου που λιώνει στα σαγόνια του τον ιερέα εν μέσω προσευχής καταλαβαίνουμε τι μέλλει γενέσθαι και πόσοι συμβολισμοί θα κρύβονται πίσω από την μάχη μεταξύ παλιού και νέου. Το 'Fenriir' αφιερωμένο στο αρχαίο θηρίο της Νορμανδικής μυθολογίας δείχνει τα αιματοβαμμένα δόντια του και οι Nordjevel διαλύουν τα πάντα σε κάθε πενιά, χτύπημα και τους βραχνούς, τραβηχτούς λαρυγγισμούς τους, στο black metal του σήμερα και στην εξέλιξη της παράδοσης του τόπου τους.

Το εναρκτήριο ομότιτλο με τη σπαρακτική του εισαγωγή, και του και τις συνεχόμενες, τρεμάμενες, ξυραφιασμένες κιθαρωδείες του φρεσκάρει και θυμίζει τις στιγμές του πρώτου άλμπουμ των Νορβηγών σε ένα μελωδικό και ψυχρό, όπως η φύση τους, κλίμα, ενώ σε πλήρως αντίθετη κατεύθυνση το "Gnawing The Bones" με τις death προσθήκες του, τη heavy αισθητική και το τρελό shredding του Destruchtor πίσω από τα οπλισμένα τύμπανα, έρχεται για ένα ανίερο όργιο στο black metal τους  με βαρύ κι ακραίο τρόπο όπως θα ήθελε και ο Εξαποδώ για να υμνηθεί. Το "Rovdyr" ενώνει το παλιό με το νέο, και μακριά από τα κλασικά, στερεοτυπικά μονοπάτια του Σκανδιναβικού ήχου, σε μια ρυθμική, βρώμικη και σκληρή σύνθεση γεμάτη αγριάδα αλλά και μια υπβόσκουσα ατμοσφαιρική ενέργεια με όσα σημειώνει το σύνολο των εγχόρδων.  Σε ένα πάντρεμα με το πρώιμο νεκρομεταλλικό ύφος των προπατόρων Possessed, η διασκευή στο "Fallen Angel" κάνει τη μπάντα να κλείνει ξανά το μάτι σε αυτό το ιδίωμα, προοικονομώντας ίσως την πορεία της μπάντας και την εξέλιξη για το επόμενό τους πόνημα. Τέλος, oι ίδιοι οι Διάολοι του Βορρά μας κάνουν να θυμηθούμε και να νοσταλγήσουμε τα live και τα μεγάλα φεστιβάλ μέσω του ομώνυμου του συγκροτήματος ντεμπούτου και του "Det Ror Og Ror" από το Brutal Assault σε μια δεμένη, δριμεία εκτέλεση, του δυνατού και στιβαρού του ήχου σαν αποκορύφωμα.

Μετά από το ξαφνικό κύμα ζέστης, το "Fenriir" μπορεί να παγώσει τα πάντα στο άκουσμά του, κάνοντας τα όλα πάγο. Η δύναμη του νέου ΕΡ των Nordjevel μπορεί να φέρει καταστροφές με τη δυναμική και την πρωτοτυπία του, κόντρα σε πολλά πράγματα που ξέρουμε για το black metal, ενώ θα μπορούσε να αποτελέσει παράλληλα και ένα περιληπτικό δείγμα όλης τους της πορείας. Με κομμάτια που ποικίλουν και διαφέρουν, αυτή η δουλειά δεν δίνει μόνο άκουσμα αλλά μια ολόκληρη μουσική εμπειρία που δείχνει πόσο ένδοξο είναι το μέλλον, εκτός από το ιστορικό παρελθόν της χώρας τους.

(8,5/10)

Γιάννης Χαρτζανιώτης