Ποιος οπαδός του κλασικού metal που σέβεται τον εαυτό του δεν έχει ψηλά τους Saxon; Ποιος δεν έχει επιθυμήσει μια βόλτα με μηχανή στο άκουσμα του "Princess Of The Night", ή να καλπάσει με ένα άλογο και τα λάβαρα σηκωμένα όσο παίζει το "Crusader"; Όλα αυτά βέβαια ήρθαν με τους ίδιους να έχουν άλλα είδωλα και επιρροές στο μυαλό τους. Έτσι, τα πρώτα πατήματα αποτυπώνονται στο "Inspirations", το ιδιαίτερο άλμπουμ διασκευών που οι Βρετανοί συνδυάζουν το στυλ τους με τα πρώτα τους ροκ ακούσματα, από τους The Beatles έως τους Black Sabbath. Ο ντράμερ του θρυλικού γκρουπ, Nigel Glockler μαζί με το Metal View βουτάνε στο παρελθόν, μιλούν νοσταλγικά για το νέο άλμπουμ, ενώ εκμυστηρεύεται ένα κοινό με τον γνωστό συνθέτη Hans Zimmer και τι να περιμένουμε από το επόμενο τους δισκογραφικό έργο.
-Πρώτα απ'όλα, δε μας έχετε συνηθίσει σε πολλές διασκευές τραγουδιών, πώς προέκυψε τώρα ένα ολόκληρο άλμπουμ;
Ισχύει αυτό που λες, ναι. Η αλήθεια είναι πως είχαμε γράψει δικό μας υλικό για έναν νέο δίσκο, σχεδόν έτοιμο για να βγει, αλλά ήρθε η πανδημία και χτύπησε, με την εταιρεία μας να μη θέλει ακόμα να κάνει ένα τέτοιο βήμα λόγω της κατάστασης. Βέβαια θέλαμε να κυκλοφορήσουμε κάτι και συζητήσαμε μήπως μπορούσαμε να κάνουμε ένα άλμπουμ με διασκευές και θεωρήσαμε πως ήταν μια τίμια λύση και μια κατάλληλη εποχή για κάτι τέτοιο. Είχαμε ξανασκεφτεί στο παρελθόν να βγάλουμε ένα τέτοιο άλμπουμ αλλά ποτέ δεν έκατσε, αλλά τώρα το πήραμε ζεστά. Ο καθένας μας ήρθε με ιδέες για κομμάτια που θα θέλαμε να διασκευάσουμε, βέβαια δε μπορούσαν να μπουν όλα χαχα, αλλά κάπως έτσι έχει η ιστορία.
-Να φανταστώ πως ήταν σαν ένα ταξίδι στον χρόνο όλη αυτή η διαδικασία του "Inspirations";
Νομίζω πως ήταν λίγο, το πιο ενδιαφέρον ήταν όταν έβλεπες την επιλογή και τις επιρροές του καθενός μας. Όλοι μας έχουμε βιώματα με αυτά τα κομμάτια, και είχαμε έρθει με 4-5 ο καθένας, και δημιουργήθηκαν συζητήσεις για πράγματα που δε ξέραμε χαχα. Προσπαθήσαμε να τα κρατήσουμε αρκετά κοντά στα πρωτότυπα, χωρίς πολλές αλλαγές, για να φαίνονται σαν τα αυθεντικά.
-Γενικά με το παίξιμο των κομματιών σου ξύπνησαν μνήμες;
Απόλυτα, ήταν σαν να ξεσκονίζουμε και να σκαλίζουμε τις μνήμες. Για εμένα προσωπικά υπήρξε αυτή η αίσθηση φέρνοντας το "Evil Woman" των Black Sabbath, το οποίο βασικά ήταν διασκευή των ίδιων σε ένα παλαιότερο κομμάτι, και θυμάμαι ακόμα τον εαυτό μου με το να το ακούω στον δίσκο ή και ζωντανά μαζί με την όλη ατμόσφαιρα. Ακούγοντας και παίζοντας το, θυμήθηκα την πρώτη φορά που τους είδα live στο Masters Of Reality tour.
-Μου δίνεις ωραία πάσα γιατί η συγκεκριμένη εκτέλεση τόσο από τη μεριά του Biff όσο και από το παίξιμό σας, μου βγάζει απόλυτα πως οι Saxon μπήκαν στη ψυχοσύνθεση των Black Sabbath...
Σίγουρα, ήταν και μια προσωπική μου θέληση. Δεν κρύβω άλλωστε πόσο σημαντική επιρροή για εμένα ήταν ο Bill Ward και το παίξιμό του στα ντραμς. Πάντα μου άρεσε να παίζω τα κομμάτια του, να παίζω σαν αυτόν, δε ξέρω βέβαια αν θα ακούσει ποτέ την εκτέλεση μας, αλλά είναι πολύ ωραίο να θυμόμαστε τα παλιά. Πριν λίγα χρόνια είχα συναντήσει τον Bill Ward στα παρασκήνια και του είχα πει πόσο μεγάλη επιρροή είναι για εμένα, τι μεγάλη τιμή να τον συναντώ και πόσο μου λείπει να τον βλέπω να παίζει, και είχε γελάσει. Ίσως να του στείλω επί της ευκαιρίας ένα mail με το κομμάτι.
-Επίσης βλέπω πως κάποια κομμάτια ήρθαν πιο κοντά στο ύφος σας. Πόσο σημαντικό ήταν για τη μπάντα να βάλει τον χαρακτήρα της μέσα;
Είναι σημαντικό, για να αναγνωρίζεται και ποιος διασκευάζει τι. Επίσης κόψαμε και ράψαμε κομμάτια στα μέτρα μας, όπως για παράδειγμα το "Hold The Line" των Toto που αντικαταστήσαμε το πιάνο με τις κιθάρες μας, κάπως έπρεπε να σταθούν στο στυλ μας αυτά τα κομμάτια. Ίσως ασυνείδητα στα περισσότερα κομμάτια μπήκε ο χαρακτήρας μας, αλλά μας πήρε το ρεύμα έτσι.
-Γενικά ο δίσκος έχει πολλά διαφορετικά κομμάτια από πολλά στυλ του ροκ. Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να τα βάλετε σε μια σειρά και σε μια συνοχή;
To σημαντικό για εμάς ήταν να βάλουμε όσα κομμάτια αγαπήσαμε και θέλαμε να παίξουμε. Αυτός ήταν ο στόχος μας. Ήταν πολύ εύκολο, άλλωστε εμείς θα τα παίζαμε τώρα, οπότε δεν υπήρξε κάποιο πρόβλημα, καθόλου.
-Υπήρχαν κομμάτια που δουλέψατε αλλά δεν κατάφεραν να μπουν;
Δουλέψαμε κάποια ακόμα και συζητούσαμε να μπουν αλλά προφανώς δεν υπήρχε χώρος. Ένα από αυτά ήταν το "One Last Cold Kiss" των Mountain και το "Shoot Shoot" των UFO το οποίο όμως μας άρεσε αρκετά και είπαμε να το βάλουμε στο B-Side του single μας για το "Paint It Black". Ίσως αν πάει καλά αυτή η κυκλοφορία, να βγάλουμε και το "Inspirations 2" με όσα δε χώρεσαν, χαχα.
-Ο τίτλος του δίσκου σας προφανώς είναι πολύ ακριβής. Για το ξεκίνημα ενός μουσικού, τι θεωρείς πιο σημαντικό, τις επιρροές ή την έμπνευση που του δίνουν οι αγαπημένοι του καλλιτέχνες;
Και τα δύο πιστεύω. Αν δεν έχεις έμπνευση δε μπορείς να γράψεις, αν δεν έχεις επιρροή όμως δε μπορείς να ξεκινήσεις κάτι, δεν υπάρχει πάτημα.
-Σε προσωπικό επίπεδο, ποια μπάντα ή ποιο κομμάτι σε έκανε να ασχοληθείς με τα ντραμς και τη μουσική;
Ξεκίνησα να παίζω ντραμς στα 7 μου χαχα. Μέχρι τότε για σετ είχα τις κατσαρόλες και τα μαχαιροπίρουνα της μαμάς και έπαιζα στο πάτωμα, κι οπότε τα έπαιρνε της έλεγα ότι μου χαλάει το σετ χαχα. Έτσι για να μη κάνω τόση φασαρία μου πήραν ένα αληθινό σετ να ασχολούμαι. Από μικρή ηλικία μου άρεσε αυτό, και ξεκίνησα ακούγοντας, μια μπάντα της εποχής, τους The Shadows, έπαιζαν μια καθαρά κιθαριστική, instrumental μουσική και οι ντράμερ που πέρασαν από εκεί αποτέλεσαν την πρώτη μου επιρροή αφού ήταν πολύ δυνατοί και γκρουβάτοι για την εποχή. Με την πάροδο του χρόνου τα ακούσματα μου πολλαπλασιάστηκαν, και έμαθα κι άλλους ντράμερ, ίσως φυσικά και τυχαία να με επηρέασαν και εκείνοι, και φυσικά ποτέ δε σταματάς να ακούς και να μαθαίνεις.
-Υπάρχουν νέοι ντράμερ που θεωρείς ότι έχουν κάτι να δώσουν;
Γενικά πάντα θα υπάρχουν καλοί μουσικοί, και πάντα κάτι στη νέα γενιά θα σου κινήσει την προσοχή. Δε θα έλεγα πως παρακολουθώ τα πράγματα ιδιαίτερα, αλλά ο Jean-Paul Gaster από τους Clutch είναι φοβερός ντράμερ, και μου άρεσε από το πρώτο άκουσμα. Είναι φανταστικός! Λατρεύω που οι νέοι ντράμερ κοιτούν την τεχνική και το groove.
-Γενικά στο παρελθόν, ήταν δύσκολο ή περίεργο να ασχολείσαι με το rock και με μπάντες;
Η εποχή γενικά ήταν λίγο περίεργη αλλά η μουσική άνθιζε. Τότε άκουγες μουσική κι αν ήξερες να παίζεις έμπαινες σε μπάντα. Στην πρώτη μου μπάντα απλά βαρούσαμε, ήμασταν αρκετά απαίσιοι χαχα, αλλά ήταν η πρώτη μου επαφή. Έπειτα ασχολήθηκα και με άλλα γκρουπ, βοηθούσα φίλους και όλα αυτά με έκαναν να μαθαίνω κι από κάτι. Ακούγαμε πολύ Jethro Tull, Free και μετά Led Zeppelin ή Black Sabbath. Οι κιθαρίστες έγραφαν πολύ σε αυτό το μοτίβο τότε και τζαμάραμε. Μετά έτυχε να πάω σε μια μπάντα με δισκογραφικό συμβόλαιο, που ήταν και η πρώτη μου επαγγελματική επαφή πριν τους Saxon. Ήταν μια new wave μπάντα, οι Krakatoa όπου πλήκτρα έπαιζε ο Hans Zimmer για ένα διάστημα και είχαμε περιοδεύσει σε όλη την Αγγλία. Εντωμεταξύ τότε που το punk ήταν μόδα στο Ηνωμένο Βασίλειο άκουγες κόσμο να λέει τους Led Zeppelin δεινόσαυρους, και τώρα θα λένε "όχι ρε πάντα μου άρεσαν", χαχα, τι να πεις. Γενικά πολλές μουσικές στη μόδα τότε αλλά λίγες έμειναν και έδρευσαν μέχρι σήμερα.
-Πριν μίλησες για νέο άλμπουμ από τους Saxon. Πότε να το περιμένουμε και σε τι ύφος θα κυμαίνεται;
Θα είναι πιο κοντά στο στυλ των δύο προηγούμενων δίσκων, πολύ δυναμικός και μελωδικός. Το πλάνο μέχρι στιγμής είναι να κυκλοφορήσεις στις αρχές του 2022, ή τον Ιανούαριο ή τον Φεβρουάριο. Όλα θα δείξουν βέβαια με το πως θα εξελιχθεί η κατάσταση με την πανδημία.
-Οι ηχογραφήσεις έχουν ολοκληρωθεί ή έχετε ακόμα πράγματα να κάνετε;
Το μεγαλύτερο μέρος του δίσκου ήδη έχει ολοκληρωθεί, κι αρχικά θέλαμε όλα να έχουν ετοιμαστεί μέχρι τον Φλεβάρη που μας πέρασε, αλλά πλέον δε μας βιάζει κάτι. Άλλωστε από ένα σημείο και μετά επικεντρωθήκαμε κυρίως στο "Inspirations", πλέον για το επόμενο άλμπουμ μόνο οι λεπτομέρειες λείπουν.
-Σε μια περίοδο χωρίς συναυλίες, έχετε σκεφτεί τη λύση του livestreaming;
Δε νομίζω ότι θα κάνουμε ποτέ κάτι τέτοιο, αν αι είχε πέσει στο τραπέζι κάποια στιγμή. Παρόλα αυτά εμείς στις εμφανίσεις μας λατρεύουμε τη φωνή, την αντίδραση και το feedback του κοινού, και όταν δεν υπάρχει κοινό και είσαι μόνος σου να παίζεις είναι λίγο περίεργο. Αν ποτέ το κάναμε ίσως να θέλαμε τουλάχιστον ηχογραφημένα χειροκροτήματα, αλλά και πάλι πολύ στημένο όλο αυτό. Έτσι δεν υπάρχουν πλάνα.
-Όταν με το καλό επιστρέψουμε στις συναυλίες να περιμένουμε καμιά από τις διασκευές του "Inspirations" ζωντανά;
Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν διαφωνίες για αυτό χαχα. Εγώ προσωπικά θα ήθελα, αλλά θα δείξει, σημασία έχει ποια κομμάτια θα διαλέξουμε χαχα. Παρόλα αυτά ίσως να υπάρχουν 1-2 διασκευές, θα έχει πλάκα.
-Σε ευχαριστώ Nigel για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σου...
Μεγάλη μου ευχαρίστηση. Ανυπομονώ να ξαναγυρίσουμε στην Ελλάδα το συντομότερο δυνατόν. Λατρεύω την ένταση και το πάθος του κοινού, οπότε πιστεύω πως δε θα χάσουμε την ευκαιρία.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου