Τιμώντας με πάθος τις επιρροές τους, κι ανασταίνοντας με κάθε τους βήμα κάτι από τη σκληρή μουσική των παλαιότερων χρόνων, οι Enforcer επέστρεψαν με μια δουλειά που θα μας κάνει να νοσταλγήσουμε την ενέργεια των συναυλιών τους. Οι αγαπημένοι, στο ελληνικό κοινό, Σουηδοί heavy metallers έφεραν το "Live By Fire II" σαν μια απειλητική συνέχεια του μακάβριου έργου τους, κι ο μπροστάρης τους, Olof Wikstrand μίλησε επ'αυτού στο Metal View.
-Αρχικά πώς αποφασίσατε για τον τίτλο "Live By Fire II" σαν συνέχεια του πρώτου; Νιώθετε γενικά τη μουσική και τις εμφανίσεις σας καυτές και γεμάτες ενέργεια;
Η ιδέα ήταν όντως να το κάνουμε σαν sequel του πρώτου μας live album, σαν μια στρατηγική κίνηση, αφού οι οπαδοί μας ήταν έτοιμοι και ήδη από την πρώτη φορά πολύ θετικοί. Έτσι είπαμε να συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο χωρίς να αλλάξουμε concept με την ίδια ενέργεια και δυναμική που θέλουμε να περάσουμε στις εμφανίσεις μας. Δεν υπήρχε λόγος να αλλάξει κάτι, πέρα από εμάς και την πρόοδο μας.
-Χώρια από τα κομμάτια του "Zenith" βλέπω αλλαγές στο setlist μεταξύ του προηγούμενου και του νέου σας live album. Θέλατε να δώσετε ποικιλία με αυτόν τον τρόπο;
Όχι, δεν το σκεφθήκαμε καθόλου έτσι. Βασικά ήταν η ιδέα του σετλιστ που θέλαμε να έχουμε σε όλη την περιοδεία το 2019. Η αλήθεια είναι πως δεν έχει κάτι παραπάνωή ιδιαίτερο από μια οποιαδήποτε εμφάνισή μας, και αυτό που περνάει είναι η αληθινή μας διάθεση. Ήταν τελείως συμπτωματική η βιντεοσκόπηση και ηχογράφηση στην Πόλη του Μεξικού, απλώς υπήρξε η ευκαιρία, οπότε δεν υπήρχε κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία, απλώς βγήκαμε και παίξαμε όπως κάθε φορά, υπήρχε ο κλασικός μας ενθουσιασμός προς το κοινό, και μετά είδαμε πως υπάρχει υλικό.
-Πιστεύεις ότι μέσω των live albums τα κομμάτια παίρνουν μια πραγματικά καλύτερη και ζωντανή μορφή σε σχέση με τις studio εκδοχές τους;
Δε ξέρω με τις άλλες μπάντες και δε νομίζω τόσο, αλλά εμείς όποτε μπαίνουμε να γράψουμε έχουμε μια συγκεκριμένη εικόνα, και η συνεργασία μας με το studio θέλουμε να είναι όπως την έχουμε στο μυαλό μας. Αυτό στο τέλος δημιουργεί και την αισθητική στη μορφή ενός κομματιού. Από εκεί και πέρα σίγουρα, ενώ μπορεί να έχεις δεθεί συναισθηματικά με τη κανονική μορφή του κομματιού, ως μουσικός μπαίνει περισσότερο ο χαρακτήρας σου και η ψυχή σου σε κάθε τραγούδι όταν παίζεις ζωντανά μπροστά σε κόσμο, στο κοινό σου. Επίσης μπορεί κάποια κομμάτια να τα έχουμε παίξει χίλιες φορές, αλλά κάθε φορά μπορεί να ακούγονται και καλύτερα στην τελική, γιατί γίνεσαι ένα με αυτά. Όταν τα γράφεις στο studio μπορεί να νιώθεις περίεργα, να σε τρώει η ανασφάλεια και το άγχος κι απλά να έχεις μείνει με την τυχαία ανάμνηση της σύνθεσης. Ζωντανά παίρνει άλλη διάσταση και στο κοινό αυτό περνάει, και αρχίζει να το νιώθει.
-Με το ''Live By Fire II" βλέπω και ακούω το μεξικάνικο κοινό πόσο σας αγαπά και πόσο αφιερωμένο είναι σε εσάς. Γενικά ποιες οι αναμνήσεις σου από εκείνη την εμφάνιση και το ακροατήριο σας;
Ήταν ένα από τα 58 shows που παίξαμε τότε στη Βόρεια Αμερική. Όπως είπα, δεν υπήρχε κάτι ιδιαίτερο ή εορταστικό, αλλά ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία. Το κοινό όπως είπες κι εσύ αγαπούσε τα κομμάτια μας, ήταν πολύ ζεστό, μας περίμενε απ'έξω, τραγουδούσε μαζί μας, και για να είμαι ειλικρινής μου θύμισε αρκετά τις εντυπώσεις που είχα από την Αθήνα. Το Μεξικό και η Ελλάδα είναι δύο χώρες αφοσιωμένες στη μουσική μας και γενικά στη metal κουλτούρα. Έχουν τρομερή δύναμη στο metal! Κάτι τέτοιες περιπτώσεις μας κάνουν να νιώθουμε ευγνώμονες και να μη χάνεται η χαρά και ο ενθουσιασμός μας σαν μπάντα.
-Σε ποιες άλλες χώρες γενικά ευχαριστιέσαι να παίζεις live;
Σίγουρα στο Μεξικό και την Ελλάδα, όπως επίσης στην Αργεντινή, τη Χιλή, την Κολομβία, στην Καλιφόρνια είχαμε περάσει πολύ καλά, ενώ μια χώρα που επισκεφθήκαμε πρώτη φορά πέρσι και μας έκανε τρομερή εντύπωση η ενέργεια της και το κοινός της ήταν η Τουρκία. Δεν είχα ιδέα τι να περιμένω εκεί και με εξέπληξε ευχάριστα, ήταν ένα από τα καλύτερα shows της περιοδείας μας.
-Σε μια περίοδο χωρίς συναυλίες σου βγαίνει μια νοσταλγία με αυτό το live album; Επίσης θεωρείς πως οι ζωντανές κυκλοφορίες μπορεί να είναι σαν "παρέα" σε όσους λείπουν οι συναυλίες τόσο καιρό;
Ειλικρινά θα μπορούσε να είναι μια υπενθύμιση ή μια αναπόληση αν θες για το τι ζούσαμε στις συναυλίες. Βλέπεις τα πρόσωπα των οπαδών σου και προσωπικά ελπίζω να τα ξαναδούμε σύντομα. Σίγουρα το ίδιο περνάει και στον κόσμο με τα live album ίσως μπορεί να τους συντροφεύσει.
-Αυτό το live album επίσης είναι το πρώτο σας με το νέο σας κιθαρίστα. Θα μπορούσε να αποτελέσει ένα καλό δείγμα για τις ικανότητες του και τη χημεία του με τη μπάντα τώρα;
Ναι, το πιστεύω αυτό. Αυτή η δουλειά είναι ο τρόπος μας να παρουσιάσουμε τη μπάντα έτσι όπως θέλουμε, με τα προσωπικά μας δείγματα και την εμπειρία μας. Αυτοί είμαστε και έτσι ακουγόμαστε το 2021, σε αντίθεση με το προηγούμενο live album που είχαμε άλλο line up και βρισκόμασταν σε μια διαφορετική περίοδο για τους Enforcer. Άλλα κομμάτια, άλλες ιδέες, άλλες συνθήκες. Πιστεύω πως πλέον είμαστε καλύτεροι σε όλα από τότε, και η χημεία μας είναι πραγματικά πολύ καλή.
-Να φανταστώ πως γενικά δείχνετε και πιο ώριμοι σωστά;
Ω ναι, απόλυτα. Είμαστε πιο δυνατοί, πιο δεμένοι και πιστεύω πως οι εμφανίσεις μας μπορούν να συγκριθούν και με αυτές από μεγαλύτερα ονόματα του είδους.
-Το πρώτο σας live album βγήκε μετά το "From Beyond" και το τωρινό σας μετά το "Zenith". Aυτή η τακτική τείνει να γίνει παράδοση για εσάς;
Όχι απαραίτητα. Πιστεύω πως είναι καλό να υπάρχει υλικό ανεβασμένο και να βρίσκεσαι γενικά στην επικαιρότητα. Μας αρέσει να υπάρχουν δείγματα σε video στο ίντερνετ αλλά είναι κάτι αρκετά κοστοβόρο, ενώ ένα live album σαν σύνολο και καλύπτει τα θέλω μας αλλά και το budget για τη συνέχεια. Έτσι το βλέπω, και όταν έχεις ένα άλμπουμ, είναι ωραίο να δείχνεις πως αποδίδεται ζωντανά και μου αρέσει να συλλέγω live υλικό μας και να το μοιράζομαι με τους fans από όλο τον κόσμο. Ειδικά τώρα ήθελα να φανεί η δυναμική των τελευταίων χρόνων και του νέου μας δίσκου, που νομίζω πως είναι όντως από τις καλύτερες μας δουλειές. Ήταν τρομερό να δείξουμε πως είμαστε τώρα έπειτα από 6-7 χρόνια που γράψαμε το προηγούμενο live album.
-Μιας και μιλήσαμε για το "Zenith", ποια η γενική ανταπόκριση;
Η αλήθεια είναι πως υπήρξαν ανάμικτα συναισθήματα. Σαν να δίχασε κάπως, και κάποιοι έτυχε να το "θάψουν". Βέβαια υπήρχαν από την άλλη τρομερά θετικά σχόλια, και περιμέναμε πως ίσως σε κάποιους θα ξενίσει μια τέτοια δουλειά με όσα φέραμε μέσα. Δε ξέρω γιατί ο κόσμος τα "πήρε" τόσο με ένα άλμπουμ και κάποιοι ανέφεραν το άλμπουμ ως glam στροφή για κάποιο λόγο χαχα επειδή επηρεαστήκαμε από τους Scorpions σε μερικά σημεία. Εντάξει, είναι λογικό ο καθένας να έχει την άποψή του, αλλά ο χρόνος θα δείξει όπως κάθε φορά. Προσωπικά νιώθω υπερήφανος για όσα πράξαμε με το "Zenith" και πολλές φορές ο rock κι ο metal κόσμος δε μπορεί να δεχτεί τις κατευθύνσεις που θέλει ο εκάστοτε καλλιτέχνης να πάρει αλλά όσο περνά ο καιρός, τόσο θέλω να πηγαίνω πέρα από τα βιβλία και τους κανόνες χαχα. Προτιμώ πάνω στις επιρροές μου να βάζω ταυτότητα και χαρακτήρα παρά να ακούγομαι τόσο γενικευμένος όπως πολλές μπάντες της σειράς. Ακόμα και θρυλικές μπάντες έφαγαν κράξιμο για δίσκους που στην πορεία φάνηκαν ως κλασικά διαμάντια με τρομερή βαρύτητα και ποικιλία όπως το "Heaven And Hell" των Βlack Sabbath ή το "Taken By Force" των Scorpions και το "Sad Wings Of Destiny" των Judas Priest. Λατρεύω την ποικιλία στον κλασικό metal ήχο και στα 70s και τα 80s αυτό ήταν ατέλειωτο, ενώ τώρα είναι σαν να υπάρχει η "metal police" που σε κρίνει για τις επιλογές και τις κυκλοφορίες σου. Προσωπικά προτιμώ να βγάλω ένα αριστούργημα κι ας το μισήσει ο κόσμος, όπως σε πολλούς δεν άρεσε το "Sail On", εδώ άλλωστε παλιά μισούσαν το "Remember Tomorrow" των Iron Maiden ως πολύ απαλό για τον ήχο τους χαχα. Αλλά αν δεν πειράξεις λίγο τα πράγματα δε μπορείς να κάνει και κάποιο ακόμα βήμα.
-Τώρα υπάρχουν ιδέες για νέο άλμπουμ;
Κάτι υπάρχει πιστεύω. Τον τελευταίο καιρό περνάω μια πολύ δημιουργική φάση κι έχω γράψει πάνω από δέκα τραγούδια μέχρι στιγμής. Θέλουμε να δουλέψουμε πάνω σε αυτές τις ιδέες και περιμένω επίσης να δω πως και πότε θα το προωθήσουμε και θα το κυκλοφορήσουμε. Θα δείξει...σίγουρα όμως ετοιμαζόμαστε για τον επόμενο δίσκο.
-Πηγαίνοντας πάλι στις ζωντανές κυκλοφορίες. Έχεις κάποιο αγαπημένο live album;
Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι φίλος αυτών των κυκλοφοριών. Είμαι περισσότερο συλλέκτης του δικού μας υλικού, όπως έλεγα και πριν. Επειδή μάλιστα δεν ασχολούμαι με αυτές τις κυκλοφορίες δεν ήθελα να μπω στη διαδικασία του να σκεφτώ κάποιο concept ενός live album ή να κυκλοφορήσω ένα live album με χάλια ήχο που απλά να φαίνεται πως ηχογραφήθηκε σε μια συναυλία κάποτε. Προτίμησα με τα δικά μου δεδομένα να βγάλω το καλύτερο live album του κόσμου. Ήθελα έναν πολύ καλό και γυαλισμένο ήχο που να συνδυάζει και τη συμμετοχή του κόσμου αλλά και τη δύναμη των τυμπάνων ή τα riffs στις κιθάρες. Μιξάραμε τα ζωντανά σημεία της εμφάνισης, παίξαμε με τους φωτισμούς και δε θέλαμε να κρατήσουμε αθλιότητες με κακό παίξιμο ή να μπούμε στο studio για να φιξάρουμε πράγματα. Θέλαμε να επεξεργαστούμε όπως άρμοζε όλα τα καλά μιας εμφάνισής μας. Θεωρώ πως τα τελευταία χρόνια βγαίνουν πολλοί κακοί live δίσκοι και εμείς είπαμε να πάμε κόντρα σε αυτό.
-Να φανταστώ πως δεν είσαι fan των livestream shows. Παρόλα αυτά, μιας και η κατάσταση τα επιβάλλει, θεωρείς πως θα καταφέρουν ποτέ να αντικαταστήσουν μια αληθινή συναυλία;
Όντως δεν μου αρέσουν τα livestream shows αν κι έχει τύχει να παρακολουθήσω κάποια. Το θεωρώ κακό και φθηνό να είσαι απλά σε ένα γκαράζ και να βιντεοσκοπείς μια παρουσία που παίζεις και κοπανιέσαι χωρίς κοινό από κάτω. Δε θα ήθελα σίγουρα ποτέ να κάνω κάτι τέτοιο με τους Enforcer και η μόνη φορά που ένα livestream πιστεύω πως άξιζε ήταν αυτό το Behemoth με την κινηματογραφική υπερπαραγωγή και την ατμόσφαιρα που είχε, ήταν κάτι μοναδικό. Βέβαια αυτοί είχαν στη διάθεσή τους και κάτι χιλιάρικα για να το κάνουν, εμείς και να θέλαμε δεν τα έχουμε χαχα. Χωρίς ένα τέτοιο budget δε μπορείς πραγματικά να βγάλεις κάτι καλό και αξιομνημόνευτο για τους οπαδούς σου σε ένα ζωντανό παίξιμο. Σίγουρα όλα αυτά δε θα μπορέσουν να αντικαταστήσουν, ούτε καν να ανταγωνιστούν μια αληθινή συναυλία και αυτό είναι καλό. Καλύτερα να κάνεις ένα βίντεο στο Instagram από μια πρόβα και να μαζέψεις κόσμο από εκεί να σε δει, αυτό το έχουμε κάνει κι όντως υπήρξε πέραση. Από εκεί και πέρα πολλά θέλει η αγορά, αλλά μια συναυλία δεν αλλάζει με τίποτα.
-Σε ευχαριστώ πολύ Olof για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σου...
Ευχαριστώ κι εγώ. Ευχαριστώ την Ελλάδα για όσα έχει δώσει και ανυπομονώ να γυρίσουμε, να φάμε σουβλάκια και να παίξουμε λίγο heavy metal!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου