WRATHRONE-EVE OF INFLICTION (Album Review)

Με μόλις λίγα χρόνια στα δισκογραφικά δρώμενα, οι Wrathrone από τη Φιλανδία, κάνουν όλο και πιο ηχηρά τα πατήματά τους στο extreme metal. Με αναμίξεις γύρω από το κλασικότροπο death metal, το death n roll και το melodeath των τριών προηγούμενων δεκαετιών, συνεχίζουν και κυκλοφορούν φέτος το τρίτο τους πόνημα με τίτλο "Eve Of Infliction".

Μέσα σε μισή ώρα, οι Φιλανδοί δείχνουν τα δόντια τους οπλίζονται με τις τραχιές τους διαθέσεις και συνεχίζουν από εκεί που έμειναν οι γείτονες, Σουηδοί στα 90s. Μάλιστα με τις ζωηρές μελωδίες της αρχής στο "As The Knife Cuts Deep" και τη ξεκάθαρη αγριάδα του τα πράγματα φαίνονται πιο ξεκάθαρα,  ενώ βαριά και δύστροπα σέρνεται το "Heartless Absolute". To "Darkness Concealing Chaos" μας βυθίζει με τα τρυπήματα του ήχου του στα έγκατα της Αβύσσου, με μια πρώιμη blackened διάθεση, ξεφεύγοντας ελαφρά από τη σχολή των Entombed και Dismember.

Aπό την άλλη το "Infliction" μας επιστρέφει με περίσσια αμεσότητα και ακατέργαστο δυναμισμό στα μονοπάτια της αρχής, με τις κιθάρες μάλιστα να ακούγονται βάναυσα βαριές και ατσάλινες. Το ίδιο ισχύει απερίφραστα και στο βορβορώδες "Leader Of The Past", χωρίς τσαλίμια και φιοριτούρες, αλλά και στο "We Feast On Fear" οι ευθείς ρυθμοί ακολουθούν την ίδια μαύρη οδό. 

Στο "Web Of Lies" φαινομενικά τα πράγματα δεν αλλάζουν, αλλά οι βαθιές μπασογραμμές, και τα σκαμπανεβάσματα των διαθέσεων δημιουργούν μια ανεπαίσθητη ποικιλία στο σύνολο, με τα φωνητικά να συνεχίζουν κτηνωδώς το έργο τους, και να κατασπαράζουν κάθε μορφή χαράς και ελπίδας στα χωράφια τους. Τέλος, το "Sane-Insane" κλείνει μυστηριακά το τρίτο άλμπουμ της μπάντας, έως ότου ξεσπάσει ξανά η μπόρα για λίγο ακόμα μέχρι το φινάλε.

Γεμίζοντας μας με μια ερεβώδη, μελανή και άκρως υποχθόνια ενέργεια, η μπάντα δείχνει ξεκάθαρα τις επιρροές της με μεράκι στο σκληροτράχηλο παίξιμό της. Οι φίλοι του old school δε θα χρειαστούν περαιτέρω λεπτομέρειες για να το αγκαλιάσουν και να το αγαπήσουν, ενώ όσοι ψάχνουν για κρυφά διαμάντια στους θησαυρούς του ακραίου underground, οι Wrathrone αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα.

(8,5/10)

Γιάννης Χαρτζανιώτης