Έχοντας αφήσεις τις καλύτερες εντυπώσεις με το καθυστερημένο τους ντεμπούτο, οι Silent Winter περνούν μια δεύτερη νιότη και επιστρέφουν φέτος με τη νέα τους δουλειά. Ο λόγος για το σαρωτικό και εκκωφαντικό "Empire Of Sins" όπου οι Βολιώτες δείχνουν πως έχουν και συνέχεια, δίχως να το βάζουν κάτω. Το μυαλό και η ψυχή τους μάλιστα βρίσκεται ακόμα κάπου στα 90s, αλλά τα στίγματα του σήμερα δε παραλείπονται.
Mε επικούς και συνάμα εύθυμους τόνους, πέφτουν οι εναρκτήριες ριπές του "Gates Of Fire" συνεχίζοντας από εκεί που μάς άφησε η προηγούμενη δουλειά των "δικών" μας metallers, ενώ το "Wings Of Destiny" στο ίδιο μοτίβο, δείχνει πόσο βαθιά επηρεασμένο είναι από τους Rhapsody και τους Gamma Ray, με τον ίδιον τον τίτλο να το "προδίδει". Πιο ογκώδες και στακάτο ακολουθεί το "Shout' δίχως οι μελωδίες να ξεφεύγουν από τη ζωηρή τους διάθεση, όσο ο Mike Livas κάνει τη δική του κατάθεση ψυχής πίσω από το μικρόφωνο με τον πόνο που δίνει ευθέως.
Μαγευτικά και μεγαλοπρεπώς, με συμφωνικά πρελούδια εποχής, εισαγόμαστε στο πιο επικό, σχεδόν Τευτονικό "Mirror", σε αντίθεση με το "Hunter's Oath" που ακολουθεί πιο δραματικό και στιβαρό, με κατευθύνσεις που προσωπικά θα ήθελα να γίνονται όλο και πιο έντονες στη μουσική της μπάντας. Κρατώντας την δραματικότητα, αλλά προσθέτοντας επίσης τη μελαγχολία, το "Where The River Flows" παίρνει τον ρόλο της μπαλάντας όπου κάθε μπάντα του είδους που σέβεται τον εαυτό της, πρέπει να έχει με το πιάνο να μας ταξιδεύει όσο οι κιθάρες δίνουν τις νότες της ανατριχίλας.
Κάπως έτσι, σιγά σιγά φτάνουμε στην τελική ευθεία της εν λόγω δουλειάς. Το "Dragon's Dance" είναι η πιο κλασική late 80s/early 90s ανάσταση που θα μπορούσε να γίνει με τις δίκασες να βαρούν εκεί που πονάει και τις κιθάρες να καβαλικεύονται, καλπάζοντας σαν άλογα ορμώμενα στη μάχη για τη σφαγή του...δράκου. Το ομότιτλο "Empire Of Sins" όπως αρμόζει, φτιάχνει μια τέλεια ατμόσφαιρα, κατάλληλη για βασιλείς και πολεμιστές, με ανάλογες μελωδίες και rhythm section έντονο και τρελαμένο που ενώνει το eurpower με την κληρονομιά της Σιδηράς Παρθένου. Τέλος, ο επίλογος έρχεται με μια έκπληξη, το "Live A Light On", της Belinda Carlisle, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του γκρουπ, ως ένα εξαίσιο bonus.
Xωρίς περαιτέρω εξηγήσεις, το "Empire Of Sins" συνεχίζει πιστά να μεταλαμπαδεύει τη φλόγα του "Circles Of Hell" αλλά με περισσότερη ωριμότητα, έντονη ταυτότητα και ανεβάζοντας τον πήχη. Τα κολλητικά ρεφρέν και τα μελωδικά παιχνιδίσματα στο βάρος της μουσικής τους είναι τα βασικά συστατικά της επιτυχίας του δίσκου, όσο οι επιρροές των Μεγάλων Παλαιών του ήχου δίνουν το πριμ τους. Πλέον είναι βέβαιο ακόμα και στον πιο άπιστο πως όσα χρόνια κι αν περάσουν, η αγάπη και η θέληση για δημιουργία ξεπερνά όλα τα εμπόδια, και οι Silent Winter το εκμεταλλεύονται όντες έτοιμοι να τρίξουν τα δόντια και στο εξωτερικό.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου