Στην αγία τριάδα του μελωδικού death metal, κι όχι άδικα βρίσκονται οι Dark Tranquillity που την επόμενη χρονιά συμπληρώνουν τα 30 τους χρόνια. Φέτος, μετά από μια τρικυμιώδη και γεμάτη αλλαγές τετραετία, επιστρέφουν πάλι σε ένα κλίμα αναπάντεχων δυσκολιών με το ολοκαίνουριο "Moment". Το συγκρότημα από το Gothenburg δείχνει πως δεν πτοείται από τίποτα, θέλοντας να ανεβάσει έτι μια φορά τον πήχη με την 12η δουλειά του.
Με το απροσδόκητα επίκαιρο και ήδη γνωστό, "Phantom Days" οι Σουηδοί μας συστήνουν τη νέα τους δουλειά, γεμάτη heavy riffs από τους νεοεισαχθέντες Chris Amott και Johan Reinholdz, που φλερτάρουν με τη νεκρομεταλλική σκηνή της πόλης τους, πλούσια πλήκτρα και βαρύγδουπους ρυθμούς όπως συμβαίνει και στο "Identical To None" ενώ πιο στακάτο θα έρθει το "Transient" με στοιχεία που ενώνουν το βάρος του ήχου τους με την ατμόσφαιρα του "Atoma".
Με μια πιο σκοτεινή και άκρως μελαγχολική, γκρίζα αύρα ακολουθεί το "The Dark Unbroken" με τις γλυκόπικρες μελωδίες του και την υπέροχη φωνητική δραματικότητα στις αλλαγές του Stanne να το βάζει στα highlights της καριέρας του, όσο εξίσου αρμονικά και ισορροπημένα το "Remain In The Unknown" προσθέτει τις πινελιές του με υπέροχα σόλο που ανεβάζουν το αποτέλεσμα. Σε ένα συνδυασμό στοιχείων που κάνει μια μικρή κοιλιά θα βρεθεί το "Standstill" που με τις συρτές του riffολογίες και τα ηλεκτρονικά του στοιχεία θα βάλει το σήμερα στα καλούπια του "Haven" και του "Fiction", ενώ πιο άμεσα σε αυτό το ιδιαίτερο στυλ προσαρμόζονται τα "Ego Deception" και "Failstate".
Tην εν λόγω κοιλιά κάνει μεγαλύτερη, αλλά ευτυχώς για λίγο, το "A Drawn Out Exit" με τις industrial στιγμές του και τους εφετζίδικους κιθαριστικούς πειραματισμούς, μέχρι να πάρει φόρα και να σαρώσει με τον ξανθό μπροστάρη που "στίβει" τις φωνητικές του χορδές. Πιο επικό και ζωηρό, κάνοντας μας να ξεφύγουμε λίγο, το "Eyes Of The World" δείχνει το νέο πρόσωπο των Dark Tranquillity με την ταυτότητα τους να εξελίσσεται πίσω από πιο κοφτά παιξίματα και αυτή την αγέραστη και αξια θαυμασμού χροιά.
Λίγο πριν το τέλος, άλλη μια φρέσκια προσθήκη στο στυλ της μπάντας θα φανεί μέσα από το "Empires Lost To Time" αφού οι τεχνικές του πατούν σε πιο gaming θεματικές με power αέρα. Έτσι, μέσα σε αυτό το συνονθύλευμα ηχοχρωμάτων, το "In Truth Divided" ρίχνει τα τέμπο με ένα καθαρό κλείσιμο γεμάτο πόνο και συναίσθημα που σβήνει σιγά σιγά τη φλόγα του "Moment".
Μπορεί με αυτή την κυκλοφορία να κατασταλάζουν λίγο στις αναζητήσεις τους, ώσπου να έρθει η πλήρης χημεία, αλλά επειδή είναι και ανήσυχα πνεύματα οι κύριοι από το Gothenburg μας δίνουν το τυράκι που χρειαζόμαστε. Εκτός αυτού ο συνδυασμός επιρροών τόσο από τους γερόλυκους της μπάντας, καθώς και από τις νέες τους δυνάμεις, κάνουν το άλμπουμ σύγχρονο αλλά όχι ξένο, όπως πολλοί θα φοβόντουσαν. Εν κατακλείδι η χαρακτηριστική τους γκρίζα διάθεση ακόμα μια φορά μας βυθίζει και οι τραχιές μα όμορφες μουσικές τους μας ταξιδεύουν δίνοντας μια όμορφη στιγμή στο χαοτικό 2020.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου