Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2020

TRIDENT-NORTH (Album Review)

Πέρασε μια ολόκληρη δεκαετία από τότε που οι Trident μας τρύπησαν με το ντεμπούτο τους. Φέτος, ανανεωμένοι και με βλέψεις που προκαλούν ρίγος όπως θα φανεί στη συνέχεια, επιστρέφουν με το δεύτερο άλμπουμ τους "North". Η μπάντα που χωρίζεται μεταξύ Στοκχόλμης και Γκέτεμποργκ βάζει τα μέλη να ανακατέψουν τα highlights της πορείας τους, με μεράκι και δύναμη ώστε το αποτέλεσμα να φανεί στη συνέχεια.

Με εμφατικές τελετουργικές, παγανιστικές και απόκοσμες διαθέσεις εισαγόμαστε με το..."Enter" στην ατμόσφαιρα του νέου πονήματος των Σουηδών, ώστε να έρθει το "Death" με τους ήχους του και να μας γυρίσει 25 χρόνια πίσω στα σπάργανα του δεύτερου κύματος του Σκανδιναβικού black metal. Έτσι με τεχνικά περάσματα και συνδυασμούς ηλεκτρικών και ακουστικών  στοιχείων τα βλέπουμε στη σειρά όπως τα δίδαξαν οι πάλαι ποτέ συνεργάτες του κιθαρίστα Johan Norman, Dissection και του μπασίστα Anders Backelin, Lord Belial.

Από την άλλη πλευρά συναντάμε το "Imperium Romanum" που κρατά τα ινία της νοσταλγίας, κάνοντας ένα ταξίδι προς πιο βάναυσα, πρώιμα melodic death metal μονοπάτια, ενώ το "Summoning" που θα ακολουθήσει αναμιγνύει διάφορες επιρροές με υπέροχες, κολλητικές κιθαριστικές εκφάνσεις. Το "Pallbearer's Hymn" μας πηγαίνει πάλι στα αέναα Dissection-ίστικα μονοπάτια, φαντάζοντας σαν μια χαμένη σύνθεση του "Storm In The Light's Bane" προσθέτοντας στην πορεία και φρέσκιες πινελιές για να γίνει το αποτέλεσμα πιο σύγχρονο και οικείο στο παρόν.

Το "Final War" αλλάζοντας ρότα βαράει τα blast δίχως έλεος, σε ένα κολασμένο, αυθόρμητο και κατάμαυρο μοτίβο σπάζοντας έτσι την αρμονική φόρμουλα του υπόλοιπου συνόλου, αν και το επικό πλην ψυχρό "Possession" θα βάλει τα πράγματα στη σειρά τους ξανά. Το ομώνυμο "North", λίγο πριν το τέλος δημιουργεί ένα μεγαλοπρεπές σκηνικό με ήχους του να τιμούν τους πατέρες του Σουηδικού extreme ήχου, Bathory, φέρνοντας την ισσοροπία μεταξύ της επιθετικότητας και του επικού μυστικισμού που προκαλεί σε κάθε οπαδό ανατριχίλα φέρνοντας στο νου μάλιστα στιγμές του "Blood Fire Death". Για φινάλε μένει το εντεκάλεπτο "Schaman" που με τον τρόπο του βγάζει πάλι στην επιφάνεια χαρακτηριστικά των late 80s και early 90s κάνοντας μια ανασκόπηση του δίσκου σε ένα heavy και αργό ύφος με τα φωνητικά του Defiler να φτύνουν φωτιά.

Aκούγοντας στην ολότητα του το εν λόγω άλμπουμ, είναι κυριολεκτικά σαν να ακούμε έναν εθνικό ύμνο για την κληρονομιά της Σουηδίας στον ακραίο χώρο. Μάλιστα τα μέλη των Trident με μικρή ή μεγάλη συμμετοχή βοήθησαν να χτιστεί αυτός ο θρύλος που ενέπνευσε και στην πορεία πληθώρα άλλων ονομάτων. Τέλος, είναι ωραίο που βλέπουμε φρέσκα πρόσωπα αλλά και πιο παλιά να ενώνουν τις επιρροές και τα μουσικά τους βιώματα σε ένα ποικίλο, νοσταλγικό και ογκώδες αποτέλεσμα που ευλογείται από τις διαβολικές δυνάμεις των προπατόρων αυτού του ήχου.

(8,5/10)

Παρακάτω βρίσκεται η αποκλειστική συνέντευξη της μπάντας στο Metal View: https://metal-view.blogspot.com/2020/08/trident-metal-view-t.html

Γιάννης Χαρτζανιώτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου