Το death metal των 90s όχι μόνο ενέπνευσε γενιές συγκροτημάτων, αλλά έριξε ογκόλιθους για να δημιουργηθούν νέοι δρόμοι γύρω από την όλη σαπίλα. Σε αυτό βοήθησαν περίφημα οι Carcass, που το όνομά τους λάμπει στο πάνθεον του ακραίου ήχου και συνεχίζουν έστω και με καθυστερήσεις, πιστά το έργο τους. Φέτος, έπειτα από το αμφιλεγόμενο αλλά και τίμιο "Surgical Steel" φέρνουν το ΕΡ τους με τίτλο "Despicable".
Αργό, βαρύ κι ασήκωτο, θα μας διώξει τη μαγκιά το εναρκτήριο "The Living Dead At The Manchester Morgue" που με τη μοχθηρότητα και τη σκοτεινιά του, ανοίγει ένα νέο διαδρομάκι στα ήδη γνωστά μονοπάτια των θρυλικών Βρετανών, ενώ προσχωρώντας, η δυναμική τους υπόσταση γίνεται πιο έντονη με τον νεοφερμένο Tom Draper να έχει εισχωρήσει για τα καλά στη χημεία της μπάντας με το παίξιμό του στην εξάχορδη. Με τον ίδιο τραχύ καλπασμό και τις βραχνές κιθάρες θα συναντήσουμε στην πορεία το ήδη γνωστό-εδώ και κανά χρόνο-"Under The Scalpel Blade" σε αντίθεση με το τεχνικό και άκρως μελωδικό "The Long And Winding Bier Road" με τις heavy καταβολές του, την άρτια ογκώδη υπόσταση και τον αλά "Heartwork" αέρα. Στο ίδιο μοτίβο κλείνει και το "Slaughtered In Soho'' που το 10s meet 90s ύφος του, προσθέτει μια Maiden-ική ατμόσφαιρα εναρμονισμένη με το ιδιαίτερο και ταυτοποιημένο death metal από το Λίβερπουλ που ταιριάζει τέλεια και με τα υπόλοιπα κομμάτια του εν λόγω παζλ.
Εφτά χρόνια ήταν πολλά, αλλά η πανδημική αυτή χρονιά ταίριαζε απόλυτα με τη φύση και τη μουσική των Carcass. Η ίδια αλητεία και ο τσμαπουκάς που εκπέμπει το δημιουργικό δίδυμο Jeff Walker και Bill Steer παραμένει αγέρωχη και ίσως πιο φρέσκια με τις προσθήκες του Daniel Wilding που πάλι κάνει θαύματα στα ντραμς καθώς και του κυρίου Draper που προαναφέραμε. Η προσμονή για ένα νέο άλμπουμ είναι ακόμα πιο μεγάλη μετά από αυτό το ΕΡ που μας έδωσε "τυράκι", ώστε όλοι οι fans να πορωθούν με κοφτερούς σαν νυστέρι, τους ήχους του.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανοώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου