Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2020

Niklas Sandin(Lik, Katatonia) στο Metal View: Τα live streamings έχουν ενδιαφέρον αλλά δε μπορούν να αντικαταστήσουν μια αληθινή συναυλία

 Οι Lik έχουν φτιάξει το δικό τους όνομα στο Σουηδικό underground, κυκλοφορώντας τρεις δίσκους πατούν πιστά και κάνουν φρέσκο το κλασικό, ωμό death metal της χώρας τους. Έχοντας ένα δυνατό συμβόλαιο με τη Metal Blade φέτος έρχεται το "Misanthropic Breed" βάναυσο, σκοτεινό και συνάμα ποικίλο. Για αυτή τη δουλειά, όσα υπάρχουν από πίσω καθώς και πληροφορίες για το στρατόπεδο των Katatonia, θέση στο Metal View παίρνει ο πολυπράγμων μπασίστας και κιθαρίστας Niklas Sandin.

-Καταρχάς μιας και τυχαίνει να είσαι ο πρώτος μουσικός που μιλάω ο οποίος βγήκε σε περιοδεία φέτος. Πώς ήταν τα πράγματα και ποιες οι εντυπώσεις σου από το tour των Mass Worship με τους Vader;

Ειλικρινά δεν ήξερα τι θα μπορούσα να συναντήσω, αλλά μου έφτανε που θα ξαναέβγαινα στο δρόμο. Ευτυχώς, αν και τελείως διαφορετικά από όσα είχα συνηθίσει, ήταν τέλεια περιοδεία. Παίζαμε σε πολύ μικρότερα κοινά αφού στις χώρες που πήγαμε επιτρεπόταν το 1/4 ή το 1/5 της πραγματικής χωρητικότητας, οπότε από την ώρα που παίζαμε μέχρι να βγουν οι Vader ζήτημα συνολικά να υπήρχαν 80-100 άτομα σαν κοινό, κάτι που δεν είναι τόσο συνηθισμένο, και φυσικά καθιστοί με μάσκες. 

-Γενικά παρά τις δυσκολίες της φετινής χρονιάς, νιώθεις πραγματικά πολυάσχολος μέσα στο 2020 μιας και έτυχε guest συμμετοχή σου στους Mass Worship καθώς και οι νέοι δίσκοι με τους Katatonia και τους Lik;

Εννοείται! Είναι αρκετά διασκεδαστικό που ήρθαν πράγματα να κάνω μέσα στο 2020. Ξέρεις ετοιμάσαμε τους δίσκους, έπρεπε να γίνει η προώθησή τους κάνοντας συνεντεύξεις και μετά ακολούθησε η συμμετοχή μου στους Mass Worship όπου ξαφνικά μου το πρότειναν κι έκατσα να μάθω τα κομμάτια τους και να προβάρω μαζί τους. Ολα αυτά μαζί με κράτησαν σε εγρήγορση για να νιώσω λίγη κανονικότητα μέσα σε αυτά που συμβαίνουν

-Σχετικά με τους Lik το νέο σας άλμπουμ ονομάζεται "Misanthropic Breed". Πώς αποφασίστηκε ο τίτλος αυτός και κυρίως πως αποφασίσατε το ομότιτλο να είναι ένα instrumental;

Ο τίτλος αυτός αρχικά υπήρχε στο τραπέζι εδώ και πολύ καιρό και προβάλλει μια βαναυσότητα, ενώ είναι κι ένας φόρος τιμής στους Entombed. Επιτέλους κατάφερε να ταιριάξει τέλεια με αυτό το άλμπουμ ενώ η μυστηριώδης διάθεση του instrumental το έκανε αρκετά πιο cool και ενδιαφέρον. Δε θυμάμαι πως ακριβώς προέκυψε ο τίτλος αλλά κάλλιστα δένει με το ύφος του νέου δίσκου.

-Το συγκεκριμένο instrumental προσωπικά μου θύμισε αυτά τα πρελούδια και τα ιντερλούδια που είχαν στις αρχές τους οι Katatonia, όταν έπαιζαν doom/death metal. Γενικά μεταξύ άλλων βρίσκετε επιρροή μέσα από την κληρονομιά των συγκροτημάτων που έχετε συνεργαστεί όπως οι Katatonia, oι Witchery, oι Bloodbath κτλ;

Απόλυτα! Eίναι μια απόπειρα μίξης στοιχείων και επιρροών στα κομμάτια μας βαλμένα στο στυλ που οι ίδιοι παίζουμε. Δεν κλείνουμε την πόρτα σε επιρροές, απλώς τις κάνουμε "δικές" μας, πράγμα που είναι καλό για τη συνέχεια μας και βασικά το συγκεκριμένο κομμάτι όπως είπες έχει στοιχεία των πρώιμων Katatonia με όλες αυτές τις ακουστικές πλευρές τους, πράγμα που σπάει λίγο και το φράγμα των Entombed και των Dismember στη μπάντα χαχα.

-Γενικά ο ήχος σας είναι πιο συγκεκριμένος, αλλά τώρα γίνεται πιο άμεσος και γρήγορος. Πώς προέκυψε αυτή η κατεύθυνση;

Νομίζω πως προκύπτει φυσικά σαν ένα κομμάτι της εξέλιξής μας. Ωριμάζουμε τον ήχο μας από δίσκο σε δίσκο και οι κατευθύνσεις είναι λίγο αλλιώς, αν προσέξεις το "Carnage" είναι πιο βαρύ και άμεσο από το "Mass Funeral Evocation", οπότε το ίδιο συμβαίνει και εδώ. Το πάθος μας είναι κάθε φορά να παίζουμε heavy μουσική, οπότε στην επόμενη δουλειά μας ίσως βγει ακόμα πιο άγριο το αποτέλεσμα. Χρόνο με το χρόνο προχωράμε και δεν το βάζουμε κάτω.

-Νομίζω για πρώτη φορά, εκτός του Στοκχολμέζικου ήχου, βλέπω στοιχεία στα σόλο και τα riffs σας που παραπέμπουν στη σκηνή του Gothenburg; Ήταν εσκεμμένο, ή θέλατε να πειραματιστείτε με αυτούς του πιο μελωδικούς ήχους; 

Όχι δεν έγινε επίτηδες κάτι τέτοιο. Οι ιδέες όταν γράφουμε με τους Lik έρχονται αυθόρμητα ανάλογα με το πως αισθανόμαστε και πως θέλουμε να εκφραστούμε μια δεδομένη στιγμή. Τις ομοιότητες τις βλέπουμε μετά στο τελικό αποτέλεσμα και στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι πως θέλαμε να μοιάσουμε στη σκηνή του Gothenburg, απλώς μαζί με άλλα στοιχεία βγήκε κι αυτό από μέσα μας. Ο κύριος στόχος είναι να γράψουμε και να παίξουμε καλά κομμάτια.

-To αστείο της υπόθεσης είναι πως ακούγοντας ένα από τα τραγούδια σας, το "Wolves" έχοντας όλα όσα αναλύσαμε παραπάνω, έχει και τον στίχο "Perished In Flames" το οποίο με παρέπεμψε στις απαρχές της ομώνυμης μπάντας, και δε ξέρω αν ήταν τυχαίο αυτό...

 Χαίρομαι που το είδες έτσι. Με το "Misanthropic Breed" χαλαρώσαμε αρκετά τους εαυτούς μας και βγήκαν φυσικά πολλές ακόμα πτυχές. Έτσι και με τους στίχους έχουμε βάλει παρόμοια στοιχεία που είναι χτυπητά και μπορούν να παραπέμψουν αλλού γιατί γενικά είναι ένας δίσκος που ο καθένας είναι ελεύθερος και μπορεί να τον μεταφράσει όπως θέλει.

-Φέτος συμπληρώνει 30 χρόνια ύπαρξης ένας δίσκος που άλλαξε πολλά στη Σουηδία, το "Left Hand Path" των Entombed. Θέλω να σε ρωτήσω σε τι βαθμό σας έχει επηρεάσει κι αν το θεωρείτε ορόσημο για το death metal της χώρας σας και της Ευρώπης γενικότερα;

Φυσικά είναι ο δίσκος που ουσιαστικά μας έφτιαξε με τον ήχο του. Οι παλιοί Entombed και συγκεκριμένα το "Left Hand Path" δημιούργησε όχι μόνο μια νέα σκηνή αλλά και έναν ταυτοποιημένο προσωπικό ήχο που ονομάστηκε Stockholm Death Metal. Είναι η επιτομή του old school στη Σουηδία και επηρέασε γενιές συγκροτημάτων και οπαδών με αυτόν τον τόσο βαρύ ήχο. Κάτι ακόμα που μου αρέσει σε αυτόν τον δίσκο είναι κάποια synth που κάνουν λίγο πιο απόκοσμη την όλη βαναυσότητα του συγκροτήματος αναγάγοντας καλύτερα και το concept του τρόμου. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ο καλύτερος δίσκος της χώρας και νομίζω πως έφερε δραστικές αλλαγές στον τρόπο που ακούγεται το death metal. Συμφωνώ επίσης μαζί σου πως είναι ορόσημο γενικά για το Ευρωπαϊκό underground.

-Πηγαίνοντας λίγο προς τους Katatonia, θα ήθελα να σε ρωτήσω πως φάνηκε στους οπαδούς η επιστροφή σας μετά από τέσσερα χρόνια με το "City Burials";

Είναι τέλεια η ανταπόκριση. Νομίζω πως ο κόσμος ήθελε και περίμενε την επιστροφή μας και το "City Burials" είναι ένας δίσκος που αφομοιώθηκε γρήγορα. Υπήρξε ένα πολύ θετικό feedback και νομίζω πως, όπως και οι περισσότεροι δίσκοι των Katatonia, μιλάει στους οπαδούς και θα αναπτυχθεί μέσα τους. Είναι από τις δουλειές μας που με τον τρόπο της μιλάει κατευθείαν στη ψυχή κι αυτό θα την κάνει να μείνει.

-Αυτός ο δίσκος γενικά έχει μια καθαρή dark/prog διάθεση αλλά χώρεσαν τόσα heavy στοιχεία. Πώς προέκυψε αυτό;

Ο τρόπος γραφής και σύνθεσης δεν διαφέρει πολύ κι από αυτόν στους Lik. Δεν είναι πως ξεκινήσαμε με ένα συγκεκριμένο σκεπτικό στο μυαλό μας ούτε είχε κάποιο concept μουσικά, απλώς ξεκινήσαμε να γράφουμε κομμάτια και ο καθένας πρόσθεσε ιδέες και απόψεις μέσα σε αυτά. Πάντα η μουσική μας έχει μια μελαγχολία και μια σκοτεινιά, αλλά δεν κοιτάμε πως μπορεί να γίνουν πιο έντονες, απλώς τώρα ήμασταν πιο ανανεωμένοι και γεμάτοι ιδέες. Οτιδήποτε θεωρήθηκε καλό κατάφερε να μπει και να ενωθεί με τον ήχο μας δείχνοντας ποιοι είμαστε αυτή τη στιγμή. Υπάρχει μεγάλη διαφορά στο πως ξεκινάς και πως τελικά καταλήγει το αποτέλεσμα της συνθετικής διαδικασίας, κι αυτό ίσως να είναι το κλειδί στον ήχο των Katatonia που μπορεί να ξεχωρίζει τα κομμάτια του ενός δίσκου με του άλλου.

-Επίσης πριν λίγες μέρες ανακοινώθηκε η κυκλοφορία ενός άλμπουμ με τα κομμάτια του live streaming σας, που θα ονομάζεται "Dead Air". Πώς αποφασίσατε για αυτή την κυκλοφορία;

Ήταν μια εμφάνιση τόσο πρωτόγνωρη και ιδιαίτερη για εμάς, που παρόλα αυτά πήγε πολύ καλά και νιώθουμε ευχαριστημένοι τόσο με την ανταπόκριση των οπαδών μας σε αυτό το stream αλλά και από τη δική μας απόδοση. Αποφασίσαμε για αυτό ώστε να το έχει ο κόσμος χειροπιαστό εφόσον δε μπορούσε να παρευρεθεί σε εκείνη την εμφάνιση και αφού και το ίδιο το live streaming δεν υπάρχει πλέον. Επίσης και ο κόσμος και εμείς θέλουμε να κυκλοφορούμε live δίσκους από διάφορες στιγμές μας, ως ανάμνηση κάποιων καλών μας εμφανίσεων, οπότε όλα αυτά μαζί οδήγησαν σε μια φυσική και συνειδητή επιλογή.

-Θεωρείς πως η όλη κατάσταση με τα live streamings ανοίγει μια νέα πραγματικότητα ή απλώς είναι μια αναγκαία λύση εν μέσω πανδημίας;

Ελπίζω πως θα είναι μόνο για την εποχή της πανδημίας σε αυτόν τον βαθμό. Γενικά νομίζω πως είναι κάτι το οποίο ναι μεν θα μείνει και στην πορεία για να καλύπτει συναυλίες που κάποιοι δε μπορούν να πάνε και θα λειτουργεί σαν υποκατάστατο. Παρόλα αυτά ο κόσμος είναι τόσο διψασμένος για συναυλίες που με την πρώτη ευκαιρία θα θέλει να ξεχυθεί και να τις απολαύσει πάλι από κοντά. Επίσης κι εγώ προτιμώ αυτή την ενέργεια του κόσμου, να τους συναντάω, να παίζω και να είμαστε όλοι μαζί. Μου έχουν λείψει πολύ αυτά και η μαγεία των συναυλιών, να είναι γεμάτη κοπάνημα και ιδρώτα. Και τα live streamings βέβαια έχουν ένα ενδιαφέρον αλλά με τίποτα δε μπορούν να αντικαταστήσουν το συναίσθημα μιας αληθινής συναυλίας πίσω από μια οθόνη.

-Eιναι γενικά λίγο περίεργο, αλλά με τους Lik υπάρχουν ιδέες για κάτι τέτοιο;

To έχουμε σκεφτεί, ναι. Δε ξέρουμε αν θα γίνει, πότε, πως και σε τι ποσοστό, αλλά έχει πέσει σαν ιδέα. Στο death metal δεν είναι κάτι τόσο συνηθισμένο, και απέχει πολύ από το κλασικό στυλ συναυλιών μιας αφού ταιριάζει καλύτερα για εμάς σε πιο ατμοσφαιρικά στυλ μουσικής. Παρόλα αυτά δεν αποκλείεται καθόλου μέχρι στιγμής στο νου μας.

-Σε ευχαριστώ για τη συνέντευξη ο επίλογος είναι δικός σου...

Σε ευχαριστώ κι εγώ για την ευκαιρία να μιλήσουμε. Ελπίζω όλοι να είστε καλά και ασφαλείς, Ευελπιστώ να υπάρχει θετική ενέργεια παρά τις δύσκολες στιγμές που σιανύουμε και να τα πούμε ξανα σύντομα στην Ελλάδα, αφού ακόμα οι υπέροχες μνήμες από την τελευταία μου επίσκεψη στις αρχές της χρονιάς είναι νωπές. Πάντα περνάω τέλεια όποτε παίζω για εσάς και ελπίζω να τα ξαναπούμε τόσο με τους Lik όσο και με τους Katatonia.

Γιάννης Χαρτζανιώτης









 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου