Οι Vicious Rumors, για τους πιο ψαγμένους, μπορούν αν αποτελέσουν ένα θρυλικό όνομα στη metal σκηνή, με πληθώρα αριστουργημάτων, ενώ είναι και η πρώτη μπάντα που έκανε τον Vinnie Moore από τους UFO, γνωστό, πίσω στα 80s. Φέτος και με τέσσερα χρόνια καθυστέρηση επέστρεψαν με το νέο τους, 13ο, σημαδιακό άλμπουμ, το "Celebration Decay", το οποίο μόνο παρακμιακό δε μπορεί να θεωρηθεί.
Οι συναγερμοί βαρούν, ο κόσμος φεύγει και τη σκηνή πιάνουν οι Αμερικάνοι με το ομότιτλο κομμάτι και τη διαθεση της καταστροφής και της παρακμής μέσα από φλογερά riffs και μια αίσθηση σκοτεινού δυναμισμού. Πιο επικό και με κλασικές heavy επιρροές ακολουθεί το "Pulse Of The Dead", ενώ to "Αrrival Of Desolation" βάζει λίγη παραπάνω δόση της ταυτότητας της μπάντας με βαρείς κιθαρισμούς και δραματικές μελωδίες πίσω από κάθε λυρικό πέρασμα.
Σε ένα καθαρά δυστοπικό τοπίο όπως φαίνεται, θα συναντήσουμε το "Long Way Home" να ακολουθεί ανάλογα μονοπάτια με τους ρυθμούς του, το τρελαμένο σόλο που το στολίζει και τη πολυποίκιλη χροιά του σχετικά νεοφερμένου Nick Courtney. Πιο κοντά στα στερεοτυπικά Αμερικάνικα power μοτίβα θα φανεί το ''Asylum Of Blood", όπως επίσης και το "Darkness Divine" με τις ακουστικές του κιθάρες και την αλλόκοτη του ατμόσφαιρα να σπάνε τη μονοτονία.
Από την άλλη, μια δόση αισιοδοξίας και ευφορίας πίσω από κάθε τι γκρεμισμένο, θα μας φέρει με τα ζωηρά και χτυπητά του leads το "Long Way Home". Ευθύς αμέσως, και σε ένα κλίμα εκπλήξεων όπως φαίνεται, θα νοσταλγήσουμε τα 80s μέσω του διδύμου "Cold Blooded"-"Death Eternal" βγάζοντας προς τα έξω και δίχως δισταγμό τα vibes των "Digital Dictator" και "Soldiers Of The Night" αντίστοιχα. Λίγο πριν το τέλος, επιστρέφοντας μας με ένα φρέσκο ξύπνημα, το "Collision Course Disaster" θα δώσει πόνο, μέχρι το φινάλε μέσω του "Masquerade Of Good Intentions" και της ατελείωτης ταχύτητας του που μας πάει τρέχοντας.
Όπως φάνηκε και πιο αναλυτικά, μιλάμε για μια άρτια επιστροφή των πιονέρων του Αμερικάνικου power metal ήχου, που η τετραετής τους απουσία τους έκανε καλό σε μια απόλυτη δημιουργική ανασύσταση. Φυσικά με τον τρόπο τους τα νέα μέλη σε κιθάρα, μπάσο και φωνή βγάζουν τον δικό τους χαρακτήρα υπό την καθοδήγηση του Geoff Thorpe, που έτι μία φορά δείχνει πόσο ταλαντούχος και συνάμα πόσο υποτιμημένος συνθέτης έίναι. Κλείνοντας, το "Celebration Decay", όχι μόνο, έστω και άθελά του, είναι σημασιολογικά επίκαιρο, αλλά μετουσιώνει με κάθε δυνατό τρόπο το παρόν και το παρελθόν της μουσικής των Vicious Rumors.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Οι συναγερμοί βαρούν, ο κόσμος φεύγει και τη σκηνή πιάνουν οι Αμερικάνοι με το ομότιτλο κομμάτι και τη διαθεση της καταστροφής και της παρακμής μέσα από φλογερά riffs και μια αίσθηση σκοτεινού δυναμισμού. Πιο επικό και με κλασικές heavy επιρροές ακολουθεί το "Pulse Of The Dead", ενώ to "Αrrival Of Desolation" βάζει λίγη παραπάνω δόση της ταυτότητας της μπάντας με βαρείς κιθαρισμούς και δραματικές μελωδίες πίσω από κάθε λυρικό πέρασμα.
Σε ένα καθαρά δυστοπικό τοπίο όπως φαίνεται, θα συναντήσουμε το "Long Way Home" να ακολουθεί ανάλογα μονοπάτια με τους ρυθμούς του, το τρελαμένο σόλο που το στολίζει και τη πολυποίκιλη χροιά του σχετικά νεοφερμένου Nick Courtney. Πιο κοντά στα στερεοτυπικά Αμερικάνικα power μοτίβα θα φανεί το ''Asylum Of Blood", όπως επίσης και το "Darkness Divine" με τις ακουστικές του κιθάρες και την αλλόκοτη του ατμόσφαιρα να σπάνε τη μονοτονία.
Από την άλλη, μια δόση αισιοδοξίας και ευφορίας πίσω από κάθε τι γκρεμισμένο, θα μας φέρει με τα ζωηρά και χτυπητά του leads το "Long Way Home". Ευθύς αμέσως, και σε ένα κλίμα εκπλήξεων όπως φαίνεται, θα νοσταλγήσουμε τα 80s μέσω του διδύμου "Cold Blooded"-"Death Eternal" βγάζοντας προς τα έξω και δίχως δισταγμό τα vibes των "Digital Dictator" και "Soldiers Of The Night" αντίστοιχα. Λίγο πριν το τέλος, επιστρέφοντας μας με ένα φρέσκο ξύπνημα, το "Collision Course Disaster" θα δώσει πόνο, μέχρι το φινάλε μέσω του "Masquerade Of Good Intentions" και της ατελείωτης ταχύτητας του που μας πάει τρέχοντας.
Όπως φάνηκε και πιο αναλυτικά, μιλάμε για μια άρτια επιστροφή των πιονέρων του Αμερικάνικου power metal ήχου, που η τετραετής τους απουσία τους έκανε καλό σε μια απόλυτη δημιουργική ανασύσταση. Φυσικά με τον τρόπο τους τα νέα μέλη σε κιθάρα, μπάσο και φωνή βγάζουν τον δικό τους χαρακτήρα υπό την καθοδήγηση του Geoff Thorpe, που έτι μία φορά δείχνει πόσο ταλαντούχος και συνάμα πόσο υποτιμημένος συνθέτης έίναι. Κλείνοντας, το "Celebration Decay", όχι μόνο, έστω και άθελά του, είναι σημασιολογικά επίκαιρο, αλλά μετουσιώνει με κάθε δυνατό τρόπο το παρόν και το παρελθόν της μουσικής των Vicious Rumors.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου