Το κλασσικότατο όνομα των Incantation έρχεται για ακόμα μια φορά να στολίσει με το λογότυπο του ένα νέο άλμπουμ. Τρία χρόνια μετά τον προκάτοχό του, η "αίρεση" των εν λόγω death metallers, φέρνει το 12o άλμπουμ τους, "Sect Of Vile Divinities".
Άμεσο και με heavy στοιχεία, υποδεχόμαστε τη σκοτεινιά των Αμερικάνων μέσω του εναρκτήριου "Ritual Impurity" το οποίο εκτός των άλλων, μας δίνει την απόλαυση των πιο καλογραμμένων κιθαριστικών σημείων στην ιστορία της μπάντας. Πιο doomy και υποχθόνιο θα έρθει το ''Propitiation", ενώ στο ίδιο μήκος κύματος, καθόλα μαύρα και μουντά θα συναντήσουμε αργότερα τα "Ignis Fatuus" και "Scribes Of The Stygian".
Στο δικό τους παλιομοδίτικο μοτίβο θα βασιστεί το ήδη γνωστό ''Εntrails Of The Hag Queen", το οποίο πέρα από τη βοθρώδη βρωμιά του, δέχεται φρέσκιες πινελιές, οι οποίες μάλιστα δεν παραλείπονται, ούσες εντονότερες, στην πλειοψηφία του υπόλοιπου συνόλου. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα αυτής της θεωρίας αποτελούν το γκρουβάτο "Black Fathom's Fire" καθώς και το αβυσσικά μελωδικό "Shadow-blade Masters of Tempest and Maelstrom".
Μερικές ακόμα ιδιαίτερες στιγμές σε αυτή τη δουλειά αποτελούν και το μόλις δίλεπτο "Guardians From The Primeval" με την ατμοσφαιρική, μυστηριώδη αύρα του και τα πολυποίκιλα μουσικά του περάσματα με τις ακουστικές, ρυθμικές και σολιστικές του εκφάνσεις όπως επίσης και το "Unborn Ambrosia". Στην αντίπερα όχθη θα συναντήσουμε μια ακόμα πλευρά του μοχθηρού τους χαρακτήρα με το υπερβολικά brutal "Chant Of Formless Dead" και την όρεξή του για την απόλυτη καταστροφή μέσα από την ανίερη υμνολογία του.
Λίγο πριν το επικό φινάλε, το "Furys Manifest" πάμε πάλι στην αμεσότητα της αρχής, με όσα λέει ο τίτλος να γίνονται πράξη στο έπακρο, και τέλος, μαζί με το "Siege Hive" και τον εξωφρενικό του, κλασικό χαρακτήρα.
Οι Incantation από τότε που επέστρεψαν πιο δυναμικά, ανεβάζουν τον πήχη χωρίς καν προσπάθεια. Το "Sect Of Vile Divinities" δεν έχει μόνο όλα τα γνωστά στοιχεία που μας έχουν χαρίσει κατά καιρούς, αλλά και πολλά ακόμα για να δώσουν διαδοχικές χαρές στους fans τους. Τέλος, το δυσαρμονικό τους στυλ δείχνει περίτρανα ποια είναι πραγματικά η καλύτερη δουλειά τους, κάνοντας κάθε πιστό να φωνάζει "Kύριε Ελέησον, το νέο Incantation".
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου