Στα σχεδόν 40 χρόνια Τευτονικής καφρίλας, οι θρυλικοί Destruction ανήκουν δικαίως στην Αγία Τριάδα του Ευρωπαϊκού thrash metal με δίσκους που ευτυχώς μέχρι και σήμερα δεν περνούν απαρατήρητοι. Δυστυχώς για αυτούς, η πανδημία φέτος τους βρήκε εν μέσω μιας πετυχημένης δουλειάς και με φρέσκο line up, αλλά δίχως να σταυρώνουν τα χέρια τους, και από ένα...ατύχημα, μας χαρίζουν το live album "Born To Thrash", να μας κρατά παρέα σε μια εποχή που όλα έχουν μπει στον πάγο. Για τις δυσκολίες μιας μπάντας αυτή την περίοδο, τις ιδιαίτερες αλλαγές στο εσωτερικό της, τις συναυλίες, καθώς και για τον μεγάλο Ronnie James Dio ή την ελληνική σκηνή, ευδιάθετος και ορεξάτος, ο Schmier έκανε την κατάθεσή του αποκλειστικά στο Metal View.
-Καλησπέρα Schmier, πώς είσαι;
Είμαι μια χαρά ευτυχώς. Βέβαια τα πράγματα είναι δύσκολα με τόσες ακυρώσεις αλλά προσπαθούμε να κρατηθούμε ζωντανοί και δυνατοί με τη νέα μας live κυκλοφορία κι αυτό για καλό μας, μας κρατά απασχολημένους μέσα στις δυσκολίες.
-Σχετικά με αυτό το Live Αlbum, ήταν κάτι που προγραμματισμένο ή προέκυψε σαν έκπληξη για τους fans κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού;
Δεν ήταν προγραμματισμένο να κυκλοφορήσουμε κάτι τέτοιο, και η εμφάνιση αυτή να ξέρεις κατά λάθος βιντεοσκοπήθηκε αφού ο εξοπλισμός για τις ανάγκες αυτές τοποθετήθηκε πιο πριν για κάποιες άλλες μπάντες. Τελικά κρατήθηκε και ήταν σαν δώρο για εμάς από τον δημιουργό του. Ξαφνικά προέκυψε αυτή η κατάσταση, το ένα λάιβ και φεστιβάλ ακυρωνόταν μετά το άλλο, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει τίποτα για φέτος. Είδαμε πως θα περάσουμε μια δύσκολη χρονιά και εξαιτίας αυτού, ρωτήσαμε τον άνθρωπο που το έφτιαξε αν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε. Δε θέλαμε απλώς να το έχουμε και να κάθεται, δέχτηκε και έτσι, ήταν η μεγαλύτερη ευκαιρία για να νιώσει το κοινό την αίσθηση μιας συναυλίας, πόσο μάλλον από μια πολύ καλή εμφάνιση σαν αυτή του περσινού Party San όσο ο καθένας κάθεται σπίτι του.
-Είναι το πρώτο live album σας με το νέο line up, και φαίνεται εύκολα σε εμένα η "δεύτερη νιότη" που ζείτε. Ο κόσμος πως έχει ανταποκριθεί σε αυτές τις αλλαγές;
Πολλοί fans που ενδεχομένως δε μας έχουν δει ζωντανά βλέπουν αυτό που λες στο live album, και είναι πολύ θετική η γνώμη τους για αυτό που έγινε. Επίσης είναι μια εποχή για τη μπάντα με αυτό το line up και ένα νέο δίσκο, που θα περιοδεύαμε συνεχώς, πράγμα που σημαίνει ότι ο κόσμος γουστάρει. Δυστυχώς η κρίση του κορονοϊού δε μας το επιτρέπει, κι έτσι με αυτό το live album θέλουμε να προβάλλουμε πως είναι τώρα οι Destruction. Μάλιστα έχουμε δεχτεί σχόλια που διάφοροι θα ήθελαν να μας δουν και σε άλλα κομμάτια, αλλά σε ένα φεστιβάλ, μια απλή συμμετοχή δεν επιτρέπει πολλά. Γενικά χαίρομαι για την ανταπόκριση αυτή προς εμάς, και θα φανεί καλύτερα το καλοκαίρι που θα κυκλοφορήσει σε φυσική μορφή. Μια τέτοια κυκλοφορία όπως η τωρινή, είναι πιο σημαντική από ποτέ σε τέτοιες συνθήκες για όλους μας.
-Πώς προέκυψε να ξαναγίνετε τετραμελές συγκρότημα μετά από αρκετά χρόνια;
Μας άρεσε πολύ όλο τον καιρό που ήμασταν τρίο, αλλά ένα συγκρότημα με αυτόν τον αριθμό ατόμων δυστυχώς δημιουργεί περιορισμούς από ένα σημείο και μετά. Δε θέλαμε να νιώσουμε κολλημένοι ούτε να μπούμε σε συμβιβασμούς και η ιδέα για μια δεύτερη κιθάρα υπήρχε αρκετό καιρό πριν συμβεί αλλά δε βρίσκαμε το κατάλληλο άτομο. Τελικά το μάτι μας έπεσε στον Damir, που εκτός από καλός φίλος τα τελευταία χρόνια, είναι ένας απίστευτος κιθαρίστας, τέλειος για αυτό που θέλαμε και φυσικά με βαθιά γνώση κι αγάπη για το thrash. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που τον έχουμε και νομίζω πως έδωσε νέο αίμα στη μπάντα, μια πνοή ζωντάνιας για τη συνέχεια.
-Ποιες οι πιο μεγάλες σου αναμνήσεις από τη συμμετοχή στο Party San, που έγινε αφορμή για το "Born To Thrash";
Η αλήθεια είναι πως υπήρξε ένα κλίμα αφοσίωσης, κάτι που θέλουμε να φανεί σε ένα επερχόμενο ντοκιμαντέρ που ετοιμάζουμε και δείχνει ένα φάσμα οπαδών της μπάντας που είχαν έρθει στο φεστιβάλ να μας δουν. Ήταν γενικά ένα πολύ ωραίο show που είχε ιδιαίτερη σημασία για εμάς. Μόλις είχαμε γυρίσει από το Brutal Assault της Τσεχίας, και έτυχε να παίζουμε στην πατρίδα μας και μάλιστα το σαββατοκύριακο που μόλις είχε κυκλοφορήσει το "Born To Perish". Έτσι παίξαμε για πρώτη φορά ζωντανά μερικά νέα κομμάτια εκεί, η ενέργεια του κοινού ήταν απίστευτη μέσα στη μέρα και μετά το show κάναμε πάρτι με τις άλλες μπάντες στα παρασκήνια. Δεν περίμενα πως θα κατέληγε να κυκλοφορήσει αυτή η εμφάνισή μας, αλλά ήταν πραγματικά μια ωραία μέρα και όπως φαίνεται ιδιαίτερα σημαντική.
-Σου έχει λείψει το σανίδι λόγω των ισχυουσών συνθηκών;
Εννοείται! Ξέρεις βλέπαμε τις πρώτες ακυρώσεις αλλά πιστεύαμε πως εβδομάδα με την εβδομάδα τα πράγματα θα έφτιαχναν. Τελικά κάθε εβδομάδα καταλήγει δύσκολη, και νομίζω πως και οι επόμενες που έρχονται είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Είναι πολύ περίεργο να βλέπεις πως τίποτα δε λειτουργεί και καμία μπάντα δε βγαίνει έξω να παίξει, είναι μια πολλή δύσκολη συνθήκη. Τεσταριζόμαστε όλοι αυτή την περίοδο για να επιβιώσουμε και είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει σε εμάς κάτι τέτοιο αφού όλο τον χρόνο, κάθε χρόνο είμαστε στον δρόμο. Όπως είπα πριν, μας κρατά δυνατούς αυτή η ζωντανή κυκλοφορία, αφού ούτε το καλοκαίρι θα υπάρχουν φεστιβάλ, τα οποία αποτελούσαν και την τελευταία μας ελπίδα, τουλάχιστον, ήδη ετοιμαζόμαστε για το επόμενό μας άλμπουμ με τα πρώτα demos. Το επόμενο διάστημα θα είμαστε απασχολημένοι στο στούντιο, επικεντρωμένοι στη νέα μας δουλειά. Είναι απαραίτητο να λειτουργούμε παραγωγικά για να μην απογοητευόμαστε κλεισμένοι σπίτια μας.
-Έχετε σκεφτεί να παίξετε κάποιο ψηφιακό λάιβ σε κάποια πλατφόρμα όπως κάνουν κι άλλες μπάντες;
Όχι δε θέλουμε να το κάνουμε. Για εμάς το λάιβ είναι να γινόμαστε ένα με το κοινό, και αυτά τα streamings δεν ταιριάζουν με αυτό που κάνουμε. Καταλαβαίνω απόλυτα τις μπάντες που το κάνουν κατα τη διάρκεια της πανδημίας, προσπαθώντας να κρατηθούν και να αμυνθούν κόντρα σε αυτές τις συνθήκες αλλά όσο και να προσπαθείς να προσομοιώσεις στα τωρινά δεδομένα μια συναυλία, δεν είναι το ίδιο. Δεν μπορείς να αντικαταστήσεις το συναίσθημα ενός λάιβ και για τους Destruction δεν υπάρχουν τέτοια σχέδια.
-Στο "Born To Thrash" εκτός των δύο τελευταίων σας singles, βλέπουμε σε αποκλειστικότητα μόνο κλασικά σας κομμάτια. Πώς αποφασίσατε για αυτό;
Η εμπειρία μας στα φεστιβάλ, μας δείχνει πως ο χρόνος που έχουμε, απαιτεί ένα best of σέτλιστ αφού κι ο κόσμος γουστάρει πολύ ακούγοντας κομμάτια από τα παλιά. Φυσικά πάντα θα υπάρχει χώρος και για καινούριο υλικό, αλλά σε μεγάλα λάιβ θέλουμε να κάνουμε ένα πέρασμα. Στα δικά μας shows γουστάρουμε να παίζουμε έναν καλό συνδυασμό και παλιών και νέων κομματιών αφού πολλοί απο το κοινό αν δεν ακούσουν κάτι κλασικό από εμάς τρελαίνονται. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα, στην τελευταία μας περιοδεία είχαμε πολύ παραπάνω υλικό που θέλαμε, αλλά δεν μπορούσαμε να το παρουσιάσουμε όλο, κι έτσι έπρεπε να αφαιρεθούν κάποια παλιά κομμάτια, όπως το "Total Desaster" και να προστεθούν κάποια νέα. Πολλοί ξίνισαν με αυτό, αλλά το συγκεκριμένο κομμάτι το παίζουμε τουλάχιστον 20 χρόνια σε κάθε μας εμφάνιση, σε αντίθεση με το "Thrash Attack" που επίσης κάνει πάταγο και προστέθηκε επίσημα στο σετ μας. Είναι εύκολο να κάνεις ένα σετλιστ με hits, αλλά δύσκολο να ικανοποιήσεις τον καθένα ανάλογα με τις εποχές που προτιμά. Για εμάς κάθε κομμάτι είναι σημαντικό μέρος στην ιστορία μας.
-Έπειτα από σχεδόν ένα χρόνο ποια είναι η γενική ανταπόκριση στο "Born To Perish";
O κόσμος το έχει αγκαλιάσει και πήγε πολύ καλά. Από αυτό τον δίσκο έχουμε τέσσερα κομμάτια στα shows μας, πράγμα που ο κόσμος ζητούσε από την αρχή, αφού εκτός των δύο πιο γνωστών, είχαμε σχόλια που ήθελαν να παίξουμε ζωντανά το "Inspired By Death" για παράδειγμα. Νομίζω πως είναι ο δίσκος που μας αναζωογόνησε, και είχε την καλύτερη ανταπόκριση τουλάχιστον για τα τελευταία 20 χρόνια σχεδόν, και πραγματικά βλέπουμε πόση ένταση και δυναμισμό έχει κάθε κομμάτι του, που θέλουμε στη συνέχεια να κρατήσουμε υλικό για τις μελλοντικές μας εμφανίσεις.
-Νιώθω πως είναι ο δίσκος που συνδυάζει περίτρανα το κλασικό σας ύφος με σύγχρονα heavy πράγματα...
Ναι ε; Χαίρομαι που το βλέπεις έτσι, ευχαριστούμε!
-Γενικά βλέπω στη μουσική σας φρεσκάδα, και δε φοβάστε ούτε το ρίσκο ούτε τον πειραματισμό. Πόσο δύσκολο είναι να δίνεις νέα στοιχεία ή να πειράζεις έναν τόσο αναγνωρισμένο ήχο όπως το Γερμανικό thrash metal;
Πάντα προσπαθούμε να αναδεικνύουμε και να δοκιμάζουμε τον ήχο μας. Υπάρχει κόσμος που νομίζει ότι αυτή η μουσική είναι πάντα ίδια, αλλά εμείς θέλουμε να δείχνουμε πως υπάρχει συνέχεια και βελτίωση σε αυτόν τον ήχο με τις δουλειές μας. Θέλουμε να μένουμε αληθινοί στις ρίζες μας αφού οι Destruction ήταν από τους ιδρυτές του συγκεκριμένου χώρου, με τον σκληρό και βίαιο χαρακτήρα, αλλά πάντα θα ανακαλύπτουμε με τον καιρό νέους δρόμους κι αυτό μας οδηγεί να μη μένουμε στάσιμοι. Θέλουμε να επεκτείνουμε τα σύνορά μας, και σαν "πατέρες" της σκηνής αυτής δε φοβόμαστε να προσθέσουμε ποικιλία στα τραγούδια μας, αρκεί να μην αλλοιώνεται η ταυτότητα μας. Μας κρατά πορωμένους και ενθουσιώδεις αυτό το πράγμα για τα επόμενα χρόνια και φυσικά η αγριάδα μας δε θέλουμε να χάνεται, είμαστε μπάντα που γουστάρει τα άκρα.
-Τελευταία άκουγα τη διασκευή που είχατε στο "Stand Up And Shout" του Dio. Με αφορμή τα δέκα χρόνια που συμπληρώνονται αυτές τις μέρες από τον θάνατό του, ήθελα να σε ρωτήσω ποιος είναι ο αγαπημένος σου δίσκος του, αν τον γνώρισες ποτέ από κοντά και σε τι βαθμό η μουσική του επηρέασε εσένα ή τους Destruction στις αρχές...
Ο Ronnie για εμάς από την αρχή ήταν ένας θρύλος. Από πολύ μικρός άκουγα τη μουσική των Rainbow, και αναμφίβολα οι τρεις πρώτοι δίσκοι είναι τεράστιοι. Το ίδιο και με τη συμμετοχή του στους Black Sabbath...αγαπώ τους Sabbath αλλά για εμένα η καλύτερη εποχή τους ήταν με τον Dio στα φωνητικά. Φυσικά οι δύο πρώτοι solo δίσκοι, συγκαταλέγονται στους παντοτινά αγαπημένους μου, και ειδικά το "Holy Diver" που βγήκε την εποχή που ξεκινούσα τους Destruction. Ο ίδιος αποτελεί μεγάλη επιρροή για εμένα και είχα την τύχη να τον γνωρίσω. Ήταν ένας πολύ καλός και ευγενικός άνθρωπος, καθόταν και κάπνιζε λίγο χόρτο, και μοιραστήκαμε λίγο κόκκινο κρασί στα παρασκήνια. Ο κολλητός μου είναι τεχνικός κιθάρας και δούλευε για ένα διάστημα στη μπάντα του Dio, και πάντα μου έλεγε πόσο καλό άτομο ήταν, πράγμα που συνειδητοποίησα. Επίσης ήταν ένας τελειομανής άνθρωπος που όλα τα έβλεπε με απόλυτο επαγγελματισμό στη μουσική και από την άλλη γούσταρε να αράζει με τον κόσμο που τον στήριζε και να πιει λίγο κρασί και να πει ιστορίες. Είχαμε συζητήσει για τα παλιά, για τις μπάντες του και για το πως ξεκίνησε να αγαπά το τραγούδι ήδη από τη δεκαετία του 60'. Αυτό που μάλιστα μου έκανε εντύπωση μουσικά είναι πως ενώ άλλοι στην ηλικία του χάνουν τις φωνές του ή δεν τα πάνε πολύ καλά, ο ίδιος γινόταν ακόμα καλύτερος, είχε εκπληκτική παρουσία στη σκηνή και λειτουργούσε στην εντέλεια και με πάθος μέχρι το τέλος. Είναι πολύ δύσκολο κανείς να αντιγράψει μια τόσο χαρακτηριστική κλασική heavy metal φωνή, κι απλώς εμείς με αυτή τη διασκευή θέλαμε να δώσουμε έναν φόρο τιμής και να παρουσιάσουμε ένα αγαπημένο κομμάτι στο ύφος των Destruction.
-Ξέρω πως είστε καλοί φίλοι με τους Suicidal Angels, και έχετε περιοδεύσει μαζί. Από εκεί και πέρα ποια είναι η επαφή σου με τον ελληνικό metal χώρο;
Έχουμε παίξει αρκετές φορές στην Ελλάδα κι έχουμε δει ιδίοις όμμασι πως δυνατή είναι η metal σκηνή της χώρας, ειδικά όσον αφορά το old school που ο κόσμος εκεί τόσο πολύ αγαπά. Θυμάμαι παλιά, πριν την κρίση η Αθήνα ήταν η πόλη με τα περισσότερα metal bars σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Ήταν τρελό, τις πρώτες φορές που ερχόμασταν, περιμέναμε να πάμε από το ένα metal bar στο άλλο και να παρτάρουμε με τους υπόλοιπους μεταλλάδες. Ξέρω πως τα πράγματα έχουν αλλάξει αλλά ήταν τόσο ωραίες αναμνήσεις, θυμάμαι επίσης να κάνω παρέα με τα παιδιά από τους Rotting Christ και φυσικά με τους Suicidal Angels που είμαστε πολύ καλοί φίλοι. Μια από τις ωραιότερες αναμνήσεις ήταν όταν ο Νίκος με ειχε προσκαλέσει να παίξουμε μαζί στο headline show τους στην Αθήνα πριν κάποια χρόνια. Ήταν επίσης τέλειο που μετά από αρκετά χρόνια επιστρέψαμε πέρσι μιας και θεωρώ πως υπάρχει μια ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα, αφού μία από τις πρώτες μας περιοδείες στο εξωτερικό, πίσω στα 80s περιελάμβανε και την Ελλάδα, όπως και το 1999 που ήταν από τις πρώτες μας εμφανίσεις επιστροφής με εμένα σαν τραγουδιστή ξανά. Η Ελλάδα είναι μια αγαπημένη χώρα με πολύ έντονες συναισθηματικές στιγμές για εμένα.
-Σε ευχαριστώ Schmier για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σου...
Κι εγώ ευχαριστώ. Στο τέλος της χρονιάς ήταν να έρθουμε ξανά στην Ελλάδα αλλά λόγω της πανδημίας τα σχέδια μας ματαιώθηκαν. Βλέπουμε θετικά και ελπίζουμε πως την επόμενη χρονιά και με ένα νέο άλμπουμ θα σας επισκεφθούμε και φυσικά με το νέο μας ολοκληρωμένο line up.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Είμαι μια χαρά ευτυχώς. Βέβαια τα πράγματα είναι δύσκολα με τόσες ακυρώσεις αλλά προσπαθούμε να κρατηθούμε ζωντανοί και δυνατοί με τη νέα μας live κυκλοφορία κι αυτό για καλό μας, μας κρατά απασχολημένους μέσα στις δυσκολίες.
-Σχετικά με αυτό το Live Αlbum, ήταν κάτι που προγραμματισμένο ή προέκυψε σαν έκπληξη για τους fans κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού;
Δεν ήταν προγραμματισμένο να κυκλοφορήσουμε κάτι τέτοιο, και η εμφάνιση αυτή να ξέρεις κατά λάθος βιντεοσκοπήθηκε αφού ο εξοπλισμός για τις ανάγκες αυτές τοποθετήθηκε πιο πριν για κάποιες άλλες μπάντες. Τελικά κρατήθηκε και ήταν σαν δώρο για εμάς από τον δημιουργό του. Ξαφνικά προέκυψε αυτή η κατάσταση, το ένα λάιβ και φεστιβάλ ακυρωνόταν μετά το άλλο, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει τίποτα για φέτος. Είδαμε πως θα περάσουμε μια δύσκολη χρονιά και εξαιτίας αυτού, ρωτήσαμε τον άνθρωπο που το έφτιαξε αν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε. Δε θέλαμε απλώς να το έχουμε και να κάθεται, δέχτηκε και έτσι, ήταν η μεγαλύτερη ευκαιρία για να νιώσει το κοινό την αίσθηση μιας συναυλίας, πόσο μάλλον από μια πολύ καλή εμφάνιση σαν αυτή του περσινού Party San όσο ο καθένας κάθεται σπίτι του.
-Είναι το πρώτο live album σας με το νέο line up, και φαίνεται εύκολα σε εμένα η "δεύτερη νιότη" που ζείτε. Ο κόσμος πως έχει ανταποκριθεί σε αυτές τις αλλαγές;
Πολλοί fans που ενδεχομένως δε μας έχουν δει ζωντανά βλέπουν αυτό που λες στο live album, και είναι πολύ θετική η γνώμη τους για αυτό που έγινε. Επίσης είναι μια εποχή για τη μπάντα με αυτό το line up και ένα νέο δίσκο, που θα περιοδεύαμε συνεχώς, πράγμα που σημαίνει ότι ο κόσμος γουστάρει. Δυστυχώς η κρίση του κορονοϊού δε μας το επιτρέπει, κι έτσι με αυτό το live album θέλουμε να προβάλλουμε πως είναι τώρα οι Destruction. Μάλιστα έχουμε δεχτεί σχόλια που διάφοροι θα ήθελαν να μας δουν και σε άλλα κομμάτια, αλλά σε ένα φεστιβάλ, μια απλή συμμετοχή δεν επιτρέπει πολλά. Γενικά χαίρομαι για την ανταπόκριση αυτή προς εμάς, και θα φανεί καλύτερα το καλοκαίρι που θα κυκλοφορήσει σε φυσική μορφή. Μια τέτοια κυκλοφορία όπως η τωρινή, είναι πιο σημαντική από ποτέ σε τέτοιες συνθήκες για όλους μας.
-Πώς προέκυψε να ξαναγίνετε τετραμελές συγκρότημα μετά από αρκετά χρόνια;
Μας άρεσε πολύ όλο τον καιρό που ήμασταν τρίο, αλλά ένα συγκρότημα με αυτόν τον αριθμό ατόμων δυστυχώς δημιουργεί περιορισμούς από ένα σημείο και μετά. Δε θέλαμε να νιώσουμε κολλημένοι ούτε να μπούμε σε συμβιβασμούς και η ιδέα για μια δεύτερη κιθάρα υπήρχε αρκετό καιρό πριν συμβεί αλλά δε βρίσκαμε το κατάλληλο άτομο. Τελικά το μάτι μας έπεσε στον Damir, που εκτός από καλός φίλος τα τελευταία χρόνια, είναι ένας απίστευτος κιθαρίστας, τέλειος για αυτό που θέλαμε και φυσικά με βαθιά γνώση κι αγάπη για το thrash. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που τον έχουμε και νομίζω πως έδωσε νέο αίμα στη μπάντα, μια πνοή ζωντάνιας για τη συνέχεια.
-Ποιες οι πιο μεγάλες σου αναμνήσεις από τη συμμετοχή στο Party San, που έγινε αφορμή για το "Born To Thrash";
Η αλήθεια είναι πως υπήρξε ένα κλίμα αφοσίωσης, κάτι που θέλουμε να φανεί σε ένα επερχόμενο ντοκιμαντέρ που ετοιμάζουμε και δείχνει ένα φάσμα οπαδών της μπάντας που είχαν έρθει στο φεστιβάλ να μας δουν. Ήταν γενικά ένα πολύ ωραίο show που είχε ιδιαίτερη σημασία για εμάς. Μόλις είχαμε γυρίσει από το Brutal Assault της Τσεχίας, και έτυχε να παίζουμε στην πατρίδα μας και μάλιστα το σαββατοκύριακο που μόλις είχε κυκλοφορήσει το "Born To Perish". Έτσι παίξαμε για πρώτη φορά ζωντανά μερικά νέα κομμάτια εκεί, η ενέργεια του κοινού ήταν απίστευτη μέσα στη μέρα και μετά το show κάναμε πάρτι με τις άλλες μπάντες στα παρασκήνια. Δεν περίμενα πως θα κατέληγε να κυκλοφορήσει αυτή η εμφάνισή μας, αλλά ήταν πραγματικά μια ωραία μέρα και όπως φαίνεται ιδιαίτερα σημαντική.-Σου έχει λείψει το σανίδι λόγω των ισχυουσών συνθηκών;
Εννοείται! Ξέρεις βλέπαμε τις πρώτες ακυρώσεις αλλά πιστεύαμε πως εβδομάδα με την εβδομάδα τα πράγματα θα έφτιαχναν. Τελικά κάθε εβδομάδα καταλήγει δύσκολη, και νομίζω πως και οι επόμενες που έρχονται είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Είναι πολύ περίεργο να βλέπεις πως τίποτα δε λειτουργεί και καμία μπάντα δε βγαίνει έξω να παίξει, είναι μια πολλή δύσκολη συνθήκη. Τεσταριζόμαστε όλοι αυτή την περίοδο για να επιβιώσουμε και είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει σε εμάς κάτι τέτοιο αφού όλο τον χρόνο, κάθε χρόνο είμαστε στον δρόμο. Όπως είπα πριν, μας κρατά δυνατούς αυτή η ζωντανή κυκλοφορία, αφού ούτε το καλοκαίρι θα υπάρχουν φεστιβάλ, τα οποία αποτελούσαν και την τελευταία μας ελπίδα, τουλάχιστον, ήδη ετοιμαζόμαστε για το επόμενό μας άλμπουμ με τα πρώτα demos. Το επόμενο διάστημα θα είμαστε απασχολημένοι στο στούντιο, επικεντρωμένοι στη νέα μας δουλειά. Είναι απαραίτητο να λειτουργούμε παραγωγικά για να μην απογοητευόμαστε κλεισμένοι σπίτια μας.
-Έχετε σκεφτεί να παίξετε κάποιο ψηφιακό λάιβ σε κάποια πλατφόρμα όπως κάνουν κι άλλες μπάντες;
Όχι δε θέλουμε να το κάνουμε. Για εμάς το λάιβ είναι να γινόμαστε ένα με το κοινό, και αυτά τα streamings δεν ταιριάζουν με αυτό που κάνουμε. Καταλαβαίνω απόλυτα τις μπάντες που το κάνουν κατα τη διάρκεια της πανδημίας, προσπαθώντας να κρατηθούν και να αμυνθούν κόντρα σε αυτές τις συνθήκες αλλά όσο και να προσπαθείς να προσομοιώσεις στα τωρινά δεδομένα μια συναυλία, δεν είναι το ίδιο. Δεν μπορείς να αντικαταστήσεις το συναίσθημα ενός λάιβ και για τους Destruction δεν υπάρχουν τέτοια σχέδια.
-Στο "Born To Thrash" εκτός των δύο τελευταίων σας singles, βλέπουμε σε αποκλειστικότητα μόνο κλασικά σας κομμάτια. Πώς αποφασίσατε για αυτό;
Η εμπειρία μας στα φεστιβάλ, μας δείχνει πως ο χρόνος που έχουμε, απαιτεί ένα best of σέτλιστ αφού κι ο κόσμος γουστάρει πολύ ακούγοντας κομμάτια από τα παλιά. Φυσικά πάντα θα υπάρχει χώρος και για καινούριο υλικό, αλλά σε μεγάλα λάιβ θέλουμε να κάνουμε ένα πέρασμα. Στα δικά μας shows γουστάρουμε να παίζουμε έναν καλό συνδυασμό και παλιών και νέων κομματιών αφού πολλοί απο το κοινό αν δεν ακούσουν κάτι κλασικό από εμάς τρελαίνονται. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα, στην τελευταία μας περιοδεία είχαμε πολύ παραπάνω υλικό που θέλαμε, αλλά δεν μπορούσαμε να το παρουσιάσουμε όλο, κι έτσι έπρεπε να αφαιρεθούν κάποια παλιά κομμάτια, όπως το "Total Desaster" και να προστεθούν κάποια νέα. Πολλοί ξίνισαν με αυτό, αλλά το συγκεκριμένο κομμάτι το παίζουμε τουλάχιστον 20 χρόνια σε κάθε μας εμφάνιση, σε αντίθεση με το "Thrash Attack" που επίσης κάνει πάταγο και προστέθηκε επίσημα στο σετ μας. Είναι εύκολο να κάνεις ένα σετλιστ με hits, αλλά δύσκολο να ικανοποιήσεις τον καθένα ανάλογα με τις εποχές που προτιμά. Για εμάς κάθε κομμάτι είναι σημαντικό μέρος στην ιστορία μας.
-Έπειτα από σχεδόν ένα χρόνο ποια είναι η γενική ανταπόκριση στο "Born To Perish";O κόσμος το έχει αγκαλιάσει και πήγε πολύ καλά. Από αυτό τον δίσκο έχουμε τέσσερα κομμάτια στα shows μας, πράγμα που ο κόσμος ζητούσε από την αρχή, αφού εκτός των δύο πιο γνωστών, είχαμε σχόλια που ήθελαν να παίξουμε ζωντανά το "Inspired By Death" για παράδειγμα. Νομίζω πως είναι ο δίσκος που μας αναζωογόνησε, και είχε την καλύτερη ανταπόκριση τουλάχιστον για τα τελευταία 20 χρόνια σχεδόν, και πραγματικά βλέπουμε πόση ένταση και δυναμισμό έχει κάθε κομμάτι του, που θέλουμε στη συνέχεια να κρατήσουμε υλικό για τις μελλοντικές μας εμφανίσεις.
-Νιώθω πως είναι ο δίσκος που συνδυάζει περίτρανα το κλασικό σας ύφος με σύγχρονα heavy πράγματα...
Ναι ε; Χαίρομαι που το βλέπεις έτσι, ευχαριστούμε!
-Γενικά βλέπω στη μουσική σας φρεσκάδα, και δε φοβάστε ούτε το ρίσκο ούτε τον πειραματισμό. Πόσο δύσκολο είναι να δίνεις νέα στοιχεία ή να πειράζεις έναν τόσο αναγνωρισμένο ήχο όπως το Γερμανικό thrash metal;
Πάντα προσπαθούμε να αναδεικνύουμε και να δοκιμάζουμε τον ήχο μας. Υπάρχει κόσμος που νομίζει ότι αυτή η μουσική είναι πάντα ίδια, αλλά εμείς θέλουμε να δείχνουμε πως υπάρχει συνέχεια και βελτίωση σε αυτόν τον ήχο με τις δουλειές μας. Θέλουμε να μένουμε αληθινοί στις ρίζες μας αφού οι Destruction ήταν από τους ιδρυτές του συγκεκριμένου χώρου, με τον σκληρό και βίαιο χαρακτήρα, αλλά πάντα θα ανακαλύπτουμε με τον καιρό νέους δρόμους κι αυτό μας οδηγεί να μη μένουμε στάσιμοι. Θέλουμε να επεκτείνουμε τα σύνορά μας, και σαν "πατέρες" της σκηνής αυτής δε φοβόμαστε να προσθέσουμε ποικιλία στα τραγούδια μας, αρκεί να μην αλλοιώνεται η ταυτότητα μας. Μας κρατά πορωμένους και ενθουσιώδεις αυτό το πράγμα για τα επόμενα χρόνια και φυσικά η αγριάδα μας δε θέλουμε να χάνεται, είμαστε μπάντα που γουστάρει τα άκρα.
-Τελευταία άκουγα τη διασκευή που είχατε στο "Stand Up And Shout" του Dio. Με αφορμή τα δέκα χρόνια που συμπληρώνονται αυτές τις μέρες από τον θάνατό του, ήθελα να σε ρωτήσω ποιος είναι ο αγαπημένος σου δίσκος του, αν τον γνώρισες ποτέ από κοντά και σε τι βαθμό η μουσική του επηρέασε εσένα ή τους Destruction στις αρχές...
Ο Ronnie για εμάς από την αρχή ήταν ένας θρύλος. Από πολύ μικρός άκουγα τη μουσική των Rainbow, και αναμφίβολα οι τρεις πρώτοι δίσκοι είναι τεράστιοι. Το ίδιο και με τη συμμετοχή του στους Black Sabbath...αγαπώ τους Sabbath αλλά για εμένα η καλύτερη εποχή τους ήταν με τον Dio στα φωνητικά. Φυσικά οι δύο πρώτοι solo δίσκοι, συγκαταλέγονται στους παντοτινά αγαπημένους μου, και ειδικά το "Holy Diver" που βγήκε την εποχή που ξεκινούσα τους Destruction. Ο ίδιος αποτελεί μεγάλη επιρροή για εμένα και είχα την τύχη να τον γνωρίσω. Ήταν ένας πολύ καλός και ευγενικός άνθρωπος, καθόταν και κάπνιζε λίγο χόρτο, και μοιραστήκαμε λίγο κόκκινο κρασί στα παρασκήνια. Ο κολλητός μου είναι τεχνικός κιθάρας και δούλευε για ένα διάστημα στη μπάντα του Dio, και πάντα μου έλεγε πόσο καλό άτομο ήταν, πράγμα που συνειδητοποίησα. Επίσης ήταν ένας τελειομανής άνθρωπος που όλα τα έβλεπε με απόλυτο επαγγελματισμό στη μουσική και από την άλλη γούσταρε να αράζει με τον κόσμο που τον στήριζε και να πιει λίγο κρασί και να πει ιστορίες. Είχαμε συζητήσει για τα παλιά, για τις μπάντες του και για το πως ξεκίνησε να αγαπά το τραγούδι ήδη από τη δεκαετία του 60'. Αυτό που μάλιστα μου έκανε εντύπωση μουσικά είναι πως ενώ άλλοι στην ηλικία του χάνουν τις φωνές του ή δεν τα πάνε πολύ καλά, ο ίδιος γινόταν ακόμα καλύτερος, είχε εκπληκτική παρουσία στη σκηνή και λειτουργούσε στην εντέλεια και με πάθος μέχρι το τέλος. Είναι πολύ δύσκολο κανείς να αντιγράψει μια τόσο χαρακτηριστική κλασική heavy metal φωνή, κι απλώς εμείς με αυτή τη διασκευή θέλαμε να δώσουμε έναν φόρο τιμής και να παρουσιάσουμε ένα αγαπημένο κομμάτι στο ύφος των Destruction.
-Ξέρω πως είστε καλοί φίλοι με τους Suicidal Angels, και έχετε περιοδεύσει μαζί. Από εκεί και πέρα ποια είναι η επαφή σου με τον ελληνικό metal χώρο;
Έχουμε παίξει αρκετές φορές στην Ελλάδα κι έχουμε δει ιδίοις όμμασι πως δυνατή είναι η metal σκηνή της χώρας, ειδικά όσον αφορά το old school που ο κόσμος εκεί τόσο πολύ αγαπά. Θυμάμαι παλιά, πριν την κρίση η Αθήνα ήταν η πόλη με τα περισσότερα metal bars σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Ήταν τρελό, τις πρώτες φορές που ερχόμασταν, περιμέναμε να πάμε από το ένα metal bar στο άλλο και να παρτάρουμε με τους υπόλοιπους μεταλλάδες. Ξέρω πως τα πράγματα έχουν αλλάξει αλλά ήταν τόσο ωραίες αναμνήσεις, θυμάμαι επίσης να κάνω παρέα με τα παιδιά από τους Rotting Christ και φυσικά με τους Suicidal Angels που είμαστε πολύ καλοί φίλοι. Μια από τις ωραιότερες αναμνήσεις ήταν όταν ο Νίκος με ειχε προσκαλέσει να παίξουμε μαζί στο headline show τους στην Αθήνα πριν κάποια χρόνια. Ήταν επίσης τέλειο που μετά από αρκετά χρόνια επιστρέψαμε πέρσι μιας και θεωρώ πως υπάρχει μια ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα, αφού μία από τις πρώτες μας περιοδείες στο εξωτερικό, πίσω στα 80s περιελάμβανε και την Ελλάδα, όπως και το 1999 που ήταν από τις πρώτες μας εμφανίσεις επιστροφής με εμένα σαν τραγουδιστή ξανά. Η Ελλάδα είναι μια αγαπημένη χώρα με πολύ έντονες συναισθηματικές στιγμές για εμένα.
-Σε ευχαριστώ Schmier για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σου...
Κι εγώ ευχαριστώ. Στο τέλος της χρονιάς ήταν να έρθουμε ξανά στην Ελλάδα αλλά λόγω της πανδημίας τα σχέδια μας ματαιώθηκαν. Βλέπουμε θετικά και ελπίζουμε πως την επόμενη χρονιά και με ένα νέο άλμπουμ θα σας επισκεφθούμε και φυσικά με το νέο μας ολοκληρωμένο line up.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου