Παλιομοδίτες, αλλά φλερτάροντας με το σήμερα, οι Γάλλοι Necrowretch φέρνουν μετά από τρία χρόνια το νέο τους άλμπουμ. Οι Γάλλοι blackened death metallers, σπάνε τη σιωπή τους με το "The Ones From Hell".
Με έναν μυστηριακό εισαγωγικό τρόπο, μας υποδέχεται το "Pure Hellfire" το οποίο και μετά τα tribal τύμπανα του, ξεκινάει την επίκληση στους σκοτεινούς δαίμονες των Γάλλων metallers μέσω των δυνατών τους riffs. Έτσι δυνατά και με γρήγορες ταχύτητες θα έρθει το "Luciferian Sovranty" στο οποίο προστίθενται και αρκετά groove-αρίσματα κάνοντας πιο ποικίλο το αποτέλεσμα.
Από την άλλη, το ομώνυμο του δίσκου, γίνεται πιο μελωδικό ενώ στην όλη μαυροντεθίλα, εισχωρούν και doom στοιχεία, με την ατμόσφαιρα να γίνεται όλο και πιο ερεβώδης. Έτσι θα έρθει αργότερα και το "Codex Obscuritas", σε αντίθεση με το "Absolute Evil" που μέσα στα δυόμιση λεπτά του φέρνει το χάος και τη σατανίλα.
Στο ίδιο μήκος κύματος συνεχίζει και το "Darkness Supreme" αναδεικνύοντας φυσικά την υπεροχή του σκότους, με μια νοσταλγική σύνθεση με έντονες μπασογραμμές και solos. Το "Through The Black Abyss" γίνεται πιο black-ιζον και ψυχρό, με μερικά ανατολίτικα περάσματα, ενώ τέλος το "Necrowretch" κλεινει τον δίσκο με την ίδια ανίερη μαυρίλα.
Το τέταρτο άλμπουμ των Necrowretch δίνει μια φρεσκάδα στην όλη νοσταλγική σκοτεινιά, ενώ οι περιαματισμοί με νέα στυλ το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον. Όλα τα κομμάτια μεταξύ τους έχουν μια συνοχή σαν όλο το "The Ones From Hell'' να είναι ένα παζλ, με τις Σουηδικές επιρροές λίγο πολύ να φαίνονται πιο έντονα. Κλείνοντας, δε ξέρω πόσο μακριά θα φτάσει ο εν λόγω δίσκος σε εποχές μεγάλης πληροφορίας, αλλά η προσοχή που χρειάζεται να δοθεί είναι απαραίτητη ειδικά σε όσους θέλουν το κάτι παραπάνω στο κλασικό black και death metal.
(7,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Με έναν μυστηριακό εισαγωγικό τρόπο, μας υποδέχεται το "Pure Hellfire" το οποίο και μετά τα tribal τύμπανα του, ξεκινάει την επίκληση στους σκοτεινούς δαίμονες των Γάλλων metallers μέσω των δυνατών τους riffs. Έτσι δυνατά και με γρήγορες ταχύτητες θα έρθει το "Luciferian Sovranty" στο οποίο προστίθενται και αρκετά groove-αρίσματα κάνοντας πιο ποικίλο το αποτέλεσμα.
Από την άλλη, το ομώνυμο του δίσκου, γίνεται πιο μελωδικό ενώ στην όλη μαυροντεθίλα, εισχωρούν και doom στοιχεία, με την ατμόσφαιρα να γίνεται όλο και πιο ερεβώδης. Έτσι θα έρθει αργότερα και το "Codex Obscuritas", σε αντίθεση με το "Absolute Evil" που μέσα στα δυόμιση λεπτά του φέρνει το χάος και τη σατανίλα.
Στο ίδιο μήκος κύματος συνεχίζει και το "Darkness Supreme" αναδεικνύοντας φυσικά την υπεροχή του σκότους, με μια νοσταλγική σύνθεση με έντονες μπασογραμμές και solos. Το "Through The Black Abyss" γίνεται πιο black-ιζον και ψυχρό, με μερικά ανατολίτικα περάσματα, ενώ τέλος το "Necrowretch" κλεινει τον δίσκο με την ίδια ανίερη μαυρίλα.
Το τέταρτο άλμπουμ των Necrowretch δίνει μια φρεσκάδα στην όλη νοσταλγική σκοτεινιά, ενώ οι περιαματισμοί με νέα στυλ το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον. Όλα τα κομμάτια μεταξύ τους έχουν μια συνοχή σαν όλο το "The Ones From Hell'' να είναι ένα παζλ, με τις Σουηδικές επιρροές λίγο πολύ να φαίνονται πιο έντονα. Κλείνοντας, δε ξέρω πόσο μακριά θα φτάσει ο εν λόγω δίσκος σε εποχές μεγάλης πληροφορίας, αλλά η προσοχή που χρειάζεται να δοθεί είναι απαραίτητη ειδικά σε όσους θέλουν το κάτι παραπάνω στο κλασικό black και death metal.
(7,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου