Οι Rejection μας έρχονται από την Κόρινθο με ένα πάντρεμα του groove metal με τους hardcore ήχους. Φέτος κυκλοφορούν το "A New Age Of Insanity", το οποίο φαντάζει δυστυχώς προφητικό.
To groove-άτο E.R.M ανοίγει το άλμπουμ με σφυροκοπήματα ενώ το "Eyes Of Glass" που συνεχίζει τη ροή του δίσκου με την ίδια ένταση μου θυμίζει σε στιγμές τις πρώτες δουλειές των Machine Head με ένα μελωδικό και πιασάρικο ρεφρέν.
Πιο post lead σημεία σε ένα στακάτο ρυθμικό ύφος έχει το "Wash It All Away" όπου θα δούμε και την γενική alternative πλευρά τους, σε αντίθεση με το ομώνυμο "A New Age Of Insanity" που μπλέκει το djent και το μοντέρνο progressive μέσα, αν και τα "Superiority Complex", "You Get What You Give" και "EOF" χωρίς εκπλήξεις μας επιστρέφει στο ύφος της αρχής.
Μια ιδιαίτερη στιγμή του δίσκου είναι το σκοτεινό, όπως δείχνει και ο τίτλος, "Darkest Days" που παραλληλίζει μουσικά την κατάσταση του σήμερα. Το "2K3" μας πηγαίνει λίγο πριν το τέλος σε πιο hardcore μονοπάτια, με το "Piece Of Action" να γράφει δυναμικά αλλά αργά τον επίλογο.
To "musical and lyrical terrorism'' που οι ίδιοι γράφουν στο Facebook τους, όντως δεν είναι ψέμα. Από εκεί και πέρα, πολλές φορές ακούγοντας τα κομμάτια έβλεπα κοινά στοιχεία μεταξύ τους, και αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι, γιατί από τη μία βλέπουμε συνοχή και από την άλλη επανάληψη. Σε γενικές γραμμές όμως, αυτό που προβάλλει το "Α New Age Of Insanity" είναι πάθος, ένταση, εναντίωση στη μιζέρια των ημερών και φυσικά ξύλο μέσα από τους εξαγριωμένους του ρυθμούς. Συγκεκριμένα όσοι είναι φίλοι των Metallica, Pantera, Slipknot, Lamb Of God και της μεσαίας περιόδου των Sepultura, τους "δικούς" μας Rejection θα τους τιμήσουν.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
To groove-άτο E.R.M ανοίγει το άλμπουμ με σφυροκοπήματα ενώ το "Eyes Of Glass" που συνεχίζει τη ροή του δίσκου με την ίδια ένταση μου θυμίζει σε στιγμές τις πρώτες δουλειές των Machine Head με ένα μελωδικό και πιασάρικο ρεφρέν.
Πιο post lead σημεία σε ένα στακάτο ρυθμικό ύφος έχει το "Wash It All Away" όπου θα δούμε και την γενική alternative πλευρά τους, σε αντίθεση με το ομώνυμο "A New Age Of Insanity" που μπλέκει το djent και το μοντέρνο progressive μέσα, αν και τα "Superiority Complex", "You Get What You Give" και "EOF" χωρίς εκπλήξεις μας επιστρέφει στο ύφος της αρχής.
Μια ιδιαίτερη στιγμή του δίσκου είναι το σκοτεινό, όπως δείχνει και ο τίτλος, "Darkest Days" που παραλληλίζει μουσικά την κατάσταση του σήμερα. Το "2K3" μας πηγαίνει λίγο πριν το τέλος σε πιο hardcore μονοπάτια, με το "Piece Of Action" να γράφει δυναμικά αλλά αργά τον επίλογο.
To "musical and lyrical terrorism'' που οι ίδιοι γράφουν στο Facebook τους, όντως δεν είναι ψέμα. Από εκεί και πέρα, πολλές φορές ακούγοντας τα κομμάτια έβλεπα κοινά στοιχεία μεταξύ τους, και αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι, γιατί από τη μία βλέπουμε συνοχή και από την άλλη επανάληψη. Σε γενικές γραμμές όμως, αυτό που προβάλλει το "Α New Age Of Insanity" είναι πάθος, ένταση, εναντίωση στη μιζέρια των ημερών και φυσικά ξύλο μέσα από τους εξαγριωμένους του ρυθμούς. Συγκεκριμένα όσοι είναι φίλοι των Metallica, Pantera, Slipknot, Lamb Of God και της μεσαίας περιόδου των Sepultura, τους "δικούς" μας Rejection θα τους τιμήσουν.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου