BONDED-REST IN VIOLENCE (Album Review)

Πριν δύο χρόνια περίπου ο Bernemann και o Makka, έκαναν γνωστή την αποχώρησή τους από τους θρυλικούς Sodom. Το 2019 όμως, μαζί με τον συμπατριώτη μας, και γνωστό από τη δουλειά του με τους Exarsis και Suicidal Angels, Χρήστο Τσίτση, δημιουργήθηκαν οι Βonded. Στην τριάδα αυτή παράλληλα συμπληρώνονται και οι Marc Hausschild και Ιngo Bajonczak σε μπάσο και φωνή αντίστοιχα, κυκλοφορώντας φέτος το ντεμπούτο τους, με τίτλο "Rest In Violence".

Χωρίς καθυστερήσεις, άμεσα και δυναμικά, το "Godgiven" μπαίνει να μας συστήσει τη μπάντα που με τον ήχο της δίνει συνέχεια στο πολυαγαπημένο Γερμανικό thrash, έχοντας στοιχεία από τους Kreator και τους Sodom του σήμερα. Το "Suit Murderer" από την άλλη αποφασίζει να δυναμώσει γκάζια και ντεσιμπέλ με στιγμές που το ύφος τους φλερτάρει με πιο ακραία πράγματα, ενώ τα solos βάζουν το κερασάκι στην τούρτα.

Το ομώνυμο του δίσκου, "Rest In Violence" καταφέρνει να γίνει μια ωδή στο κλασικό thrash metal, καθώς, πέρα από την ένταση και τις ταχύτητες του, συμμετέχει ο Blitz των Overkill στα φωνητικά, παρέα με τον πάλαι ποτέ μπασίστα των Τευτόνων "Δημιουργών", Christian "Speesy" Gisler. Εν συνεχεία, το "Je Suis Charlie" σαν κραυγή διαμαρτυρίας στο τραγικό και αιματηρό περιστατικό του Γαλλικού Περιοδικού Charlie Hebdo προ 5ετίας, θα έρθει πιο αργό και groove-άτο με τις μπασογραμμές να γίνονται πιο έντονες πίσω από τα συνεχόμενα riffs.

Σε αυτή τη βαριά γκρούβα, συνεχίζουν τα "The Rattle and The Snake" και "No Cure For Life", ακολουθώντας πιο Αμερικάνικους δρόμους, με τις μελωδίες μάλιστα που υπάρχουν να κάνουν πιο φρέσκο το όλο αποτέλεσμα και πιο κινηματογραφικό, κάτι που συμβαίνει και στο "Where Silence Reverberates" με τη heavy υπόστασή του. Το "Galaxy M87" επιστρέφει σε κλασικά μοτίβα με απειλητικούς και ογκώδεις ήχους, όπου το κιθαριστικό δίδυμο Bernemann-Τσίτση βρίσκεται στα φόρτε του.

Με το "Arrival" έχοντας ως βάση το old school thrash/death, με την οπτική της μπάντας βγάζει έναν νεοτερισμό μπλέκοντας μάλιστα και στοιχεία από τους "δικούς" μας Suicidal Angels και μπόλικα leads όπως έπρεπε άλλωστε. Τέλος, το "The Outer Rim" μας αποχαιρετά με τη διπλή του προσωπικότητα, όπου πριν τα ατσάλινα θρασάτα ξεσπάσματα του, μας φέρνει αντιμέτωπους με μια σκοτεινή και κλασικομεταλάδικη σύνθεση με μπόλικες δόσεις King Diamond.

Όταν τουλάχιστον οι μισοί μουσικοί από το line up των Bonded, έχουν αφήσει το δικό τους, μικρό ή μεγάλο, αποτύπωμα στον ήχο των τελευταίων δεκαετιών με τις παλιές τους μπάντες, τότε η από κοινού ένωση δε θα μπορούσε να μην είναι επεισοδιακή. Καθ'όλη τη διάρκεια του δίσκου, παρατηρούμε μπάσα και φωνές με τσαγανό, τον Makka στα τύμπανα να κάνει πράγματα που δεν έχουμε συνηθίσει, ενώ οι δύο κιθαρίστες απλά πρωταγωνιστούν στο όλο αποτέλεσμα. Μέχρι πριν κάποια χρόνια πολλοί έλεγαν, συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντα, ότι στο thrash δεν υπάρχει μεγάλη εξέλιξη. Ευτυχώς μπάντες σαν τους Bonded, καθώς και αρκετές άλλες εκεί έξω, διαψεύδουν πανηγυρικά τέτοιους ισχυρισμούς.

(8,5/10)

Γιάννης Χαρτζανιώτης