Η επιστροφή των Ελλήνων Selefice, δέχτηκε κύμα θαυμασμού από τους φίλους του εγχώριου underground, καθώς μαζί στις αποσκευές τους έφεραν και το mini album υπό τον μυστηριακό τίτλο "I Met A God". Με αφορμή τούτη την κυκλοφορία, το Metal View άδραξε την ευκαιρία και μίλησε με το θρυλικό συγκρότημα με το cult status, για όλα συμβαίνουν μέσα στις δυνάμεις του.
Νιώσαμε υπέροχα καθώς ένα – για δεκαετίες – τρελό όνειρο έγινε πραγματικότητα. Όταν κάτι μοιάζει να έχει χαθεί στη λήθη του χρόνου και το ξαναγεννάς κυριολεκτικά από το μηδέν με μόνο όπλο το “γαμώτο” σου και το boost κάποιων ανθρώπων που ποτέ δεν σε ξέχασαν, τότε τα συναισθήματα είναι πραγματικά μοναδικά και η ικανοποίηση απερίγραπτη.
Η ανταπόκριση είναι συγκινητική, το “I Met A God” έχει πάρει κατά κανόνα από πολύ καλές ως διθυραμβικές κριτικές, το feedback είναι τρομερό από τους παλιούς φίλους της μπάντας, αλλά και από πιο νέα παιδιά που δεν μας ήξεραν καν σε πολλές περιπτώσεις. Όλο αυτό φυσικά μας δίνει μεγάλη χαρά και δύναμη για τη συνέχεια.
-Το "I Met A God" έχει πολλές αναφορές στη θρησκεία. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα;
Η θρησκεία καλώς ή κακώς είναι αναπόσπαστο μέρος της ανθρωπότητας. Πέρα από την για εμάς αυτονόητη αντίθεση στο κακό που κάνουν διαχρονικά οι οργανωμένες θρησκείες, υπάρχει μέσα σε αυτές άπειρη τροφή για σκέψη και έμπνευση αφού ουσιαστικά αποτελούν τον καθρέφτη της κάθε κοινωνίας και από την καλή αλλά κυρίως από την ανάποδη…
Αυτή η “ανάποδη” και με μέσο την αλληγορία κυρίως, μας βοηθάει να εκφράσουμε με τον δικό μας τρόπο το σκοτάδι των ανθρώπων που η θρησκεία δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις βοηθάει να απλωθεί.
-Θεωρείτε πως σας βοήθησε στην έμπνευση και στις ιδέες η πολυετής αποχή σας; Βλέπετε μεγάλες διαφορές μεταξύ της σκηνής των 90s και του σήμερα;
Όχι δε νομίζουμε ότι η πολυετής αποχή μας έδωσε έμπνευση. Η μουσική που δημιουργεί ο οποιοσδήποτε καλλιτέχνης πάντα είναι φωτογραφία του εκάστοτε “τώρα”. Και οι σημερινοί Selefice, σαφώς πιο ώριμοι από τότε και σαν μουσικοί και σαν προσωπικότητες, δημιουργούν με σεβασμό στις ρίζες τους αλλά έχοντας πάντα στο μυαλό ότι ζουν σήμερα.
Η extreme σκηνή του ‘90 στην Ελλάδα τουλάχιστον και όπως τη βιώσαμε εμείς, είχε τη τύχη μέσα από άπειρες δυσκολίες και πρωτόγονες καταστάσεις, να ζήσει αυτό το μαγικό timing που γεννιέται κάτι από το μηδέν κυριολεκτικά. Το ότι κανείς από εμάς δεν ήξερε πως γίνεται το οτιδήποτε, οδήγησε μια γενιά συγκροτημάτων να αποκτήσει ουσιαστικά τον δικό της ήχο, κάτι που δεν αφορά μόνο το Black Metal αλλά και τον πιο ατμοσφαιρικό Death/Doom ήχο. Σίγουρα οι διαφορές είναι τεράστιες, τα πράγματα σήμερα στο τεχνικό κομμάτι είναι πιο απλά και πιο άμεσα, το internet και οι νέες τεχνολογίες αλλάξαν το παιχνίδι, αλλά δε θέλουμε να μπούμε στη λογική της σύγκρισης. Προσωπικά δεν είμαστε οι τύποι που νοσταλγούν το τότε γιατί είχε και αυτό τις μαλακίες του, αλλά ούτε θεωρούμε το σήμερα ιδανικό. Είναι απλώς διαφορετικά τα πράγματα και οι δυσκολίες πάντα υπαρκτές. Αυτό που ευτυχώς όμως δεν αλλάζει ποτέ είναι το πάθος για τη μουσική. Ένας πολύ μεγάλος αριθμός μουσικών σήμερα, όπως και τότε, δημιουργούν με μόνο κίνητρο την αγάπη για αυτό που κάνουν. Και πολλοί από αυτούς το κάνουν πολύ καλά.
-Αν γυρίζαμε το χρόνο πίσω με όσα έχετε μάθει, θα σταματούσατε τη μπάντα;
Η προφανής απάντηση είναι όχι, με τίποτα! Με το μυαλό που έχουμε τώρα φυσικά. Αν και τότε νιώθαμε ότι ήταν λάθος… Αλλά αυτό ισχύει λίγο πολύ για τον κάθε άνθρωπο και τις επιλογές του. Σχεδόν με οποιονδήποτε και να μιλήσεις που έχει περάσει τα 40 πολύ πιθανόν να σου πει “αν τότε είχα κάνει αυτό ή εκείνο, σήμερα θα ήμουν καλύτερα”. Αλλά τελικά αυτό δεν έχει νόημα γιατί ο χρόνος δεν γυρνάει πίσω και κανείς 20χρονος δεν μπορεί να έχει την εμπειρία του 40χρονου. Έτσι είναι η ζωή. Αυτό που μετράει πάντα όμως είναι το τώρα. Είμαστε πίσω τα τελευταία 2 χρόνια και παλεύουμε για το καλύτερο. Και κατά κάποιο τρόπο διορθώνουμε κιόλας το τότε λάθος…
-Με αφορμή το "I Met A God" έχετε παίξει ήδη κάποια shows. Να περιμένουμε κι άλλα σύντομα;
Τον τελευταίο 1,5 χρόνο έχουμε παίξει αρκετά στην Αθήνα, η τελευταία φορά ήταν τον Οκτώβριο στο Temple στα πλαίσια του Room Of Doom Fest. Οπότε σε αυτή τη φάση δεν “καιγόμαστε” να εμφανιστούμε σύντομα πάλι στη πόλη μας, εκτός και αν προκύψει κάτι εξαιρετικό. Θέλουμε όμως να παίξουμε εκτός Αθηνών και το διερευνούμε αυτή την εποχή και γιατί όχι και στο εξωτερικό αν προκύψει κάτι. Το σίγουρο είναι ότι αγαπάμε το stage οπότε δε νομίζουμε να αργήσει πολύ η επόμενη ή και οι επόμενες φορές. Ο,τι προκύψει θα ανακοινωθεί στα σίγουρα πρώτα στη σελίδα μας στο facebook. Οπότε…stay tuned!
-Υπάρχουν σχέδια για κάποιον ολοκληρωμένο δίσκο;
Ναι υπάρχουν σχέδια και αυτή την εποχή είμαστε στη διαδικασία να συνθέσουμε νέα κομμάτια, υπάρχουν μπόλικα στο συρτάρι. Για διάφορους λόγους έχουμε μείνει λίγο πίσω σε αυτή τη διαδικασία, αλλά θα προχωρήσει οπωσδήποτε. Πέρα από αυτό όμως, το “I Met A God” είναι ακόμα φρέσκο και προσπαθούμε να το προωθήσουμε όσο καλύτερα γίνεται. Μπορεί να είναι MCD αλλά είναι ένα ολοκληρωμένο μικρό έργο που θέλουμε να φροντίσουμε όσο μπορούμε. Πολύ σύντομα άλλωστε έρχεται και το πρώτο video clip στην ιστορία των Selefice για το κομμάτι Mora!
- Ευχαριστώ, ο επίλογος είναι δικός σας…
Ναι υπάρχουν σχέδια και αυτή την εποχή είμαστε στη διαδικασία να συνθέσουμε νέα κομμάτια, υπάρχουν μπόλικα στο συρτάρι. Για διάφορους λόγους έχουμε μείνει λίγο πίσω σε αυτή τη διαδικασία, αλλά θα προχωρήσει οπωσδήποτε. Πέρα από αυτό όμως, το “I Met A God” είναι ακόμα φρέσκο και προσπαθούμε να το προωθήσουμε όσο καλύτερα γίνεται. Μπορεί να είναι MCD αλλά είναι ένα ολοκληρωμένο μικρό έργο που θέλουμε να φροντίσουμε όσο μπορούμε. Πολύ σύντομα άλλωστε έρχεται και το πρώτο video clip στην ιστορία των Selefice για το κομμάτι Mora!
- Ευχαριστώ, ο επίλογος είναι δικός σας…
Και εμείς ευχαριστούμε πολύ για το ενδιαφέρον που δείχνεις για τους Selefice και για την υποστήριξη. Τιμή μας! Αφιερώνουμε το “I Met A God” σε όλους τους φίλους της μπάντας, γιατί χωρίς την υποστήριξη τους δε θα είχε γίνει πραγματικότητα και υποσχόμαστε να παλέψουμε για ακόμα καλύτερα πράγματα στο μέλλον! BEWARE!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου