Τα ίχνη των Mortem χάθηκαν πριν περίπου τριάντα χρόνια, λίγο πριν τη γέννηση των Arcturus, με μια cult, για την εποχή μας, demo κυκλοφορία που έχει τις πινελιές των Dead και Euronymous. Πλέον, εν έτει 2019, με τη συμμετοχή της παλιάς τριάδας των Steinar Sverd Johnsen (Arcturus, ex-Ulver, Covenant, Satyricon), Hellhammer (Arcturus, Mayhem, ex-Dimmu Borgir), Marius Vold (Thorns, Stigma Diabolicum), έρχεται να προστεθεί κι ο μπασίστας των 1349, Tor Stavenes, και μαζί θα κάνουν ένα ιστορικό για τα black metal δρώμενα, reunion, το οποίο θα φέρει το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ της μπάντας, με τίτλο "Ravnsvart".
Μετά τους απαλούς, αιθέριους και ατμοσφαιρικούς ήχους στην εισαγωγή του ομότιτλου "Ravnsvart", θα συναντήσουμε ψυχρά στοιχεία που θυμίζουν την πολύ πρώιμη μορφή των Arcturus, συνδυασμένη με τη σκοτεινή αλλά ξυραφιασμένη, μελωδική riffολογία των Ulver και των Emperor. Λίγο πιο απότομο και μονολιθικό στη συνέχεια θα έρθει το "Sjelestjeler", που δεν παρεκκλίνει από το προηγούμενο, εμβαθύνοντας μάλιστα σε αυτόν τον ήχο που αγαπήθηκε στα 90s, ενώ και τα δύο έχουν μια catchy αύρα.
Το "Blood Horizon" συνεχίζει ακάθεκτο, με μοχθηρούς τόνους και ανεβασμένες ταχύτητες, και όσο το drumming του Hellhammer είναι ευδιάκριτο από χιλιόμετρα, προστίθενται ήπιοι συμφωνικοί ήχοι από τα χέρια του ιθύνοντα νου των Arcturus, Steinar Sverd Johnsen. Όσον αφορά το "Morkets Monolitter" είναι ένα από τα πιο σκληρά κομμάτια του δίσκου, με πολλές δυσαρμονίες και κοψίματα, όπως περίπου και το "Demon Shadow" με την αμεσότητα και την επιθετικότητα του.
Με τα dungeon synth στοιχεία στην αρχή αλλά και στο γενικό κορμό του "Truly Damned", θα παρατηρήσουμε πόσο καλό κάνει η ατμόσφαιρα μέσα στη βαναυσότητα του γενικού συνόλου, αλλά ακόμα περισσότερο στους απειλητικούς ρυθμούς που συναντάμε στο "Port Darkness". Με το φινάλε του "The Core" θα δούμε μια πιο αργή αλλά εξίσου old school πλευρά της μπάντας, ενώ ο ήχος κλείνει το άλμπουμ κάπως χαοτικά και σκοτεινά με το solo να μοιάζει σαν να βγήκε από κάποια ξεχασμένη κασέτα των Mayhem.
Αυτά που με κέρδισαν από το πρώτο άκουσμα του "Ravnsvart" είναι πως τα μέλη τους, με τον ιδιαίτερο παλιομοδίτικο ήχο τους, δεν αντιγράφουν τη Νορβηγία των 90s, αφού οι ίδιοι αποτελούν αυτό τον θεσμό. Επίσης είναι ωραίο που βλέπουμε ξανά την άγρια ομορφιά που ενδεχομένως να είχαν οι Arcturus αν δεν πειραματίζονταν, και οι Mortem πλέον ξεκαθαρίζουν τη διαφορετικότητα τους, από τους προαναφερόμενους. Τέλος η διαβολεμένη τους αύρα έχει μια ταυτότητα, αναμεμιγμένη από τους παλιούς Thorns και Mayhem καθώς κι από κάθε μπάντα που εμπλέκεται η παρούσα τετράδα.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Το "Blood Horizon" συνεχίζει ακάθεκτο, με μοχθηρούς τόνους και ανεβασμένες ταχύτητες, και όσο το drumming του Hellhammer είναι ευδιάκριτο από χιλιόμετρα, προστίθενται ήπιοι συμφωνικοί ήχοι από τα χέρια του ιθύνοντα νου των Arcturus, Steinar Sverd Johnsen. Όσον αφορά το "Morkets Monolitter" είναι ένα από τα πιο σκληρά κομμάτια του δίσκου, με πολλές δυσαρμονίες και κοψίματα, όπως περίπου και το "Demon Shadow" με την αμεσότητα και την επιθετικότητα του.
Με τα dungeon synth στοιχεία στην αρχή αλλά και στο γενικό κορμό του "Truly Damned", θα παρατηρήσουμε πόσο καλό κάνει η ατμόσφαιρα μέσα στη βαναυσότητα του γενικού συνόλου, αλλά ακόμα περισσότερο στους απειλητικούς ρυθμούς που συναντάμε στο "Port Darkness". Με το φινάλε του "The Core" θα δούμε μια πιο αργή αλλά εξίσου old school πλευρά της μπάντας, ενώ ο ήχος κλείνει το άλμπουμ κάπως χαοτικά και σκοτεινά με το solo να μοιάζει σαν να βγήκε από κάποια ξεχασμένη κασέτα των Mayhem.
Αυτά που με κέρδισαν από το πρώτο άκουσμα του "Ravnsvart" είναι πως τα μέλη τους, με τον ιδιαίτερο παλιομοδίτικο ήχο τους, δεν αντιγράφουν τη Νορβηγία των 90s, αφού οι ίδιοι αποτελούν αυτό τον θεσμό. Επίσης είναι ωραίο που βλέπουμε ξανά την άγρια ομορφιά που ενδεχομένως να είχαν οι Arcturus αν δεν πειραματίζονταν, και οι Mortem πλέον ξεκαθαρίζουν τη διαφορετικότητα τους, από τους προαναφερόμενους. Τέλος η διαβολεμένη τους αύρα έχει μια ταυτότητα, αναμεμιγμένη από τους παλιούς Thorns και Mayhem καθώς κι από κάθε μπάντα που εμπλέκεται η παρούσα τετράδα.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου