To death metal θηρίο της Δανίας, γέννησε το πρώτο του παιδί πέρσι, και φέτος έρχεται με τον διάδοχο του. Οι Baest, οι οποίοι-ειδικά έξω-χαίρουν εκτίμησης και προσοχής από τους φίλους του ακραίου ήχου, επιστρέφουν φέτος με το δεύτερο άλμπουμ τους, με τον τίτλο "Venenum", το οποίο κοιτάει καρφωμένα την ίδια την Κόλαση όπως φαίνεται και από το εξώφυλλο.
Ήδη από την έναρξη του δίσκου, και το "Vitriol Lament" βλέπουμε τις διαθέσεις των Δανών, και το ωμό τους death metal, πέρα από τα στοιχεία της παλιάς σχολής, προσθέτει και αρκετές σύγχρονες πινελιές και μερικά hardcore περάσματα, θυμίζοντας σε σημεία τους Vallenfyre. Aκριβώς έτσι, αλλά με αργά, doomy στοιχεία συνεχίζει και το "Gula" ενώ το "Nihil" βγάζει όλη τη μοχθηρότητα πίσω από τις απειλητικές του μελωδίες.
Το ομότιτλο "Venenum" συνεχίζει με εκτροχιασμένες ταχύτητες και κάποια groove-αρίσματα, βγάζοντας όλο και περισσότερο το δαίμονα από μέσα τους. Από την άλλη οι ακουστικοί κιθαρισμοί του "Styx"κάνουν πιο απαλή την ατμόσφαιρα προλογίζοντας το βάρος και τις brutal-ιές του "Heresy". To "Αs Above So Below" στη συνέχεια με το δυνατό του μπάσο, τη τεχνική και τις μελωδίες του, μοιάζει σαν αφιέρωμα στους Death, αλλά και το "Sodomise" μένοντας στην Αμερικανική σχολή, θα θυμίσει κάτι από "σύγχρονους" Morbid Angel.
Πιστό στο σκοτάδι, τον πόνο και το αβυσσικό χάος θα ακολουθήσει το "Empty Throne" το οποίο δε θα μείνει κεφάλι ακίνητο από τα riffs που μας χαρίζει, ενώ για το τέλος, οι Baest μας αφήνουν με μια διασκευή στο "No Guts, No Glory" των θρυλικών Bolt Thrower το οποίο ευτυχώς όμως δεν είναι ο μόνος λόγος για να ακούσει κάποιος το άλμπουμ.
Το δεύτερο πόνημα των Baest, είναι εμφανώς πιο ώριμο από τον προκάτοχό του, αλλά εξίσου καλοδουλεμένο. Εδώ θα παρατηρήσουμε πως ναι μεν, έκαναν μια μικρή αναφορά σε μπάντες που τους επηρέασαν, όπως και πέρσι άλλωστε, αλλά δίνουν βάση και στη δική τους ταυτότητα με ένα σύγχρονο τόνο. Το "Venenum" δε ξέρω πόση πέραση έχει φέτος σαν τίτλος (καθώς έτσι λέγεται και ο επερχόμενος δίσκος των Opeth), αλλά δείχνει γιατί η μπάντα ξεκινάει και παίρνει δικαίως τόση αναγνώριση και ετοιμάζεται για μεγάλα tours με σημαντικά ονόματα του χώρου όπως οι Entombed AD και οι Aborted.
(9/10)
Γιάννη Χαρτζανιώτης
Ήδη από την έναρξη του δίσκου, και το "Vitriol Lament" βλέπουμε τις διαθέσεις των Δανών, και το ωμό τους death metal, πέρα από τα στοιχεία της παλιάς σχολής, προσθέτει και αρκετές σύγχρονες πινελιές και μερικά hardcore περάσματα, θυμίζοντας σε σημεία τους Vallenfyre. Aκριβώς έτσι, αλλά με αργά, doomy στοιχεία συνεχίζει και το "Gula" ενώ το "Nihil" βγάζει όλη τη μοχθηρότητα πίσω από τις απειλητικές του μελωδίες.
Το ομότιτλο "Venenum" συνεχίζει με εκτροχιασμένες ταχύτητες και κάποια groove-αρίσματα, βγάζοντας όλο και περισσότερο το δαίμονα από μέσα τους. Από την άλλη οι ακουστικοί κιθαρισμοί του "Styx"κάνουν πιο απαλή την ατμόσφαιρα προλογίζοντας το βάρος και τις brutal-ιές του "Heresy". To "Αs Above So Below" στη συνέχεια με το δυνατό του μπάσο, τη τεχνική και τις μελωδίες του, μοιάζει σαν αφιέρωμα στους Death, αλλά και το "Sodomise" μένοντας στην Αμερικανική σχολή, θα θυμίσει κάτι από "σύγχρονους" Morbid Angel.
Πιστό στο σκοτάδι, τον πόνο και το αβυσσικό χάος θα ακολουθήσει το "Empty Throne" το οποίο δε θα μείνει κεφάλι ακίνητο από τα riffs που μας χαρίζει, ενώ για το τέλος, οι Baest μας αφήνουν με μια διασκευή στο "No Guts, No Glory" των θρυλικών Bolt Thrower το οποίο ευτυχώς όμως δεν είναι ο μόνος λόγος για να ακούσει κάποιος το άλμπουμ.
Το δεύτερο πόνημα των Baest, είναι εμφανώς πιο ώριμο από τον προκάτοχό του, αλλά εξίσου καλοδουλεμένο. Εδώ θα παρατηρήσουμε πως ναι μεν, έκαναν μια μικρή αναφορά σε μπάντες που τους επηρέασαν, όπως και πέρσι άλλωστε, αλλά δίνουν βάση και στη δική τους ταυτότητα με ένα σύγχρονο τόνο. Το "Venenum" δε ξέρω πόση πέραση έχει φέτος σαν τίτλος (καθώς έτσι λέγεται και ο επερχόμενος δίσκος των Opeth), αλλά δείχνει γιατί η μπάντα ξεκινάει και παίρνει δικαίως τόση αναγνώριση και ετοιμάζεται για μεγάλα tours με σημαντικά ονόματα του χώρου όπως οι Entombed AD και οι Aborted.
(9/10)
Γιάννη Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου