Έχουν περάσει πέντε χρόνια από τότε που κάποια μέλη των Entombed, χάραξαν τη δική τους πορεία, και ήρθαν οι Entombed AD και το βαρύ death n roll τους. Πλέον, έχοντας αποδείξει πως δε μιλάμε για μια μπάντα "ξεπέτα", οι Σουηδοί ακραίοι metallers, έρχονται με την τρίτη, και πιο ώριμη-μέχρι στιγμής-δουλειά τους, που φέρει το όνομα "Bowels Of Earth".
Με άμεση επιθετικότητα μας υποδέχεται το δίδυμο των "Torment Remains" και "Elimination", τα οποία εκτός των εξωφρενικών τους ταχυτήτων, δε τσιγκουνεύονται τις υπερβολικές δόσεις σαπίλας και ανατριχίλας μέσω των σκοτεινών τους στοιχείων, θυμίζοντας λίγο-πολύ αυτή τη στοιχειωμένη πλευρά του ''Left Hand Path" ή το thrash κρυφοκοίταγμα του "Morning Star".
To "Ηell Is My Home", αντάξιο του τίτλου του, δημιουργεί μια φλογερή ατμόσφαιρα με το ανελέητο drumming και τη φωνή του Petrov που είναι αγέραστη, ενώ μερικά groove-άτα στοιχεία δίνουν πάσα σε ένα σολιστικό οργασμό. Από την άλλη η αρχή του "Bowels Of Earth" μας ξεγελάει με μια απαλή, πιάνο εισαγωγή, επαναφέροντας μας στην πορεία, στο ίδιο χάος του υπόλοιπου συνόλου, κάτι που συμβαίνει αργότερα και στο " Fit For A King", χωρίς όμως πολλές ιδιαιτερότητες.
Στο "Bourbon Nightmare" θα αλλάξουμε λίγο στυλ, με ένα πιο "χαβαλετζίδικο" death n roll ύφος, που κάπου-κάπου φέρνει στο νου, τους Motorhead, αλλά με ένα μαύρο κάλυμμα. Βέβαια σε έντονο heavy ύφος συνεχίζουμε και με το "Worlds Apart", ενώ το "Through The Eyes Of The Gods" μας επαναφέρει στις εποχές των παλιών, ορθόδοξων Entombed.
Λίγο πριν το τέλος, και μέσω του "I'll Never Get Out Of This World Alive", βρίσκουμε έναν "εικονικό θάνατο" με τα δύο λεπτά ιλιγγιώδους δύναμης και ταχύτητας, σε αντίθεση με το "To Eternal Night" που υπογράφει τον επίλογο αργά, βασανιστικά και με έναν doom/death τρόπο.
Αν περιμένει κάποιος να έρθει κάτι νέο και φρέσκο από τους Σουηδούς, να ξέρει πως θα απογοητευτεί, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι παρά τα κοινά, οι old school-ιες με τον κλασικό όρο δεν υπάρχουν και οι Entombed AD, σίγουρα δεν είναι Entombed. Η όλη κακία και μοχθηρότητα μένουν άσβεστες στη μουσική των εν λόγω death metallers, αλλά είναι άδικο να παρομοιάζουμε κατά βάση λίγο ανόμοια πράγματα. Το "Bowels Of Earth" βγάζει από τα έγκατα των μελών τον χειρότερο εαυτό, ενώ τέλος σε όλη αυτή τη θανατίλα, υπάρχει λίγος χώρος για κραιπάλη με ένα μεστό αποτέλεσμα.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Με άμεση επιθετικότητα μας υποδέχεται το δίδυμο των "Torment Remains" και "Elimination", τα οποία εκτός των εξωφρενικών τους ταχυτήτων, δε τσιγκουνεύονται τις υπερβολικές δόσεις σαπίλας και ανατριχίλας μέσω των σκοτεινών τους στοιχείων, θυμίζοντας λίγο-πολύ αυτή τη στοιχειωμένη πλευρά του ''Left Hand Path" ή το thrash κρυφοκοίταγμα του "Morning Star".
To "Ηell Is My Home", αντάξιο του τίτλου του, δημιουργεί μια φλογερή ατμόσφαιρα με το ανελέητο drumming και τη φωνή του Petrov που είναι αγέραστη, ενώ μερικά groove-άτα στοιχεία δίνουν πάσα σε ένα σολιστικό οργασμό. Από την άλλη η αρχή του "Bowels Of Earth" μας ξεγελάει με μια απαλή, πιάνο εισαγωγή, επαναφέροντας μας στην πορεία, στο ίδιο χάος του υπόλοιπου συνόλου, κάτι που συμβαίνει αργότερα και στο " Fit For A King", χωρίς όμως πολλές ιδιαιτερότητες.
Στο "Bourbon Nightmare" θα αλλάξουμε λίγο στυλ, με ένα πιο "χαβαλετζίδικο" death n roll ύφος, που κάπου-κάπου φέρνει στο νου, τους Motorhead, αλλά με ένα μαύρο κάλυμμα. Βέβαια σε έντονο heavy ύφος συνεχίζουμε και με το "Worlds Apart", ενώ το "Through The Eyes Of The Gods" μας επαναφέρει στις εποχές των παλιών, ορθόδοξων Entombed.
Λίγο πριν το τέλος, και μέσω του "I'll Never Get Out Of This World Alive", βρίσκουμε έναν "εικονικό θάνατο" με τα δύο λεπτά ιλιγγιώδους δύναμης και ταχύτητας, σε αντίθεση με το "To Eternal Night" που υπογράφει τον επίλογο αργά, βασανιστικά και με έναν doom/death τρόπο.
Αν περιμένει κάποιος να έρθει κάτι νέο και φρέσκο από τους Σουηδούς, να ξέρει πως θα απογοητευτεί, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι παρά τα κοινά, οι old school-ιες με τον κλασικό όρο δεν υπάρχουν και οι Entombed AD, σίγουρα δεν είναι Entombed. Η όλη κακία και μοχθηρότητα μένουν άσβεστες στη μουσική των εν λόγω death metallers, αλλά είναι άδικο να παρομοιάζουμε κατά βάση λίγο ανόμοια πράγματα. Το "Bowels Of Earth" βγάζει από τα έγκατα των μελών τον χειρότερο εαυτό, ενώ τέλος σε όλη αυτή τη θανατίλα, υπάρχει λίγος χώρος για κραιπάλη με ένα μεστό αποτέλεσμα.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου