Οι Darkthrone είναι αναμφισβήτητα μια από τις πιο θρυλικές και συμπαθείς μπάντες του ακραίου ήχου. Τρία χρόνια μετά την επιστροφή στα αμιγώς blackened μονοπάτια του "Arctic Thunder", οι Νορβηγοί επιστρέφουν με κάτι ακόμα πιο ωμό και επιθετικό, το "Old Star", που ήδη από το εξώφυλλο μας δείχνει τις διαθέσεις του.
Η αρχή, πιάνοντας μας από τα μούτρα έρχεται με μια πρώιμη Celtic Frost-ική και speed-άτη σύνθεση, με τον τίτλο "I Muffle Your Inner Choir", η οποία όσο προχωράει μαλακώνει με τα αργά περασματα να φέρνουν στο μυαλό την θρυλική heavy doom riff-ολογία του Tony Iommi. H συνέχεια με το "The Hardship Of The Scots" συνεχίζει σε αργούς ρυθμούς, και με μια πιο κλασική heavy αισθητική, αλλά εμφανώς άγρια και κατραμιασμένη, με το drumming του Fenriz να είναι τόσο ωμό, σχεδόν τελετουργικό, ενώ ο Nocturno στις κιθάρες φαίνεται πως ήρθε πολύ εμπνευσμένος.
Mε μια στροφή πιο κοντά στις τελευταίες κυκλοφορίες τους, το ομώνυμο "Old Star", δε θα μπορούσε να θεωρηθεί αντιπροσωπευτικό του δίσκου, καθώς μπορεί οι ταχύτητες και η τραχιά αισθητική του να είναι ταιριαστά με το όνομα του Σκοτεινού Θρόνου, αλλά όλα μουσικά, βρίσκονται κάπου στα χαμένα, σε αντίθεση με τα "Alp Man" και "Duke Of Gloat" που αποτελούν τα πιο καλογραμμένα κομμάτια του άλμπουμ. Στο πρώτο έχουμε να κάνουμε με μια πιο επική σύνθεση με αρκετή ενέργεια για τα δεδομένα των Νορβηγών που ενίοτε βγάζει μια Bathorίλα ενώ άλλες στιγμές φλερτάρει με τους Candlemass, αν και παρόλα αυτά μαζί με το επόμενο που είναι ότι πιο black έχουν συνθέσει τα τελευταία χρόνια, δεν παραλείπουν να θυμίσουν τις παλιές τους εποχές!
Τέλος, το "The Key Is Inside The Wall", όταν φεύγει από τα σκοτάδια του, "ζωντανέυει" θυμίζοντας Motorhead, και μετά επιστρέφει στη σπηλιά του αραχνιασμένο και μαύρο, να μας πει αντίο.
Οι Darkthrone με το νέο τους έργο δεν ανακαλύπτουν τον τροχό, ούτε έχουν διάθεση να φέρουν κάτι φρέσκο στον ήχο τους. Το "Old Star" είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τιτλος, ένα αστρο χαμένο κάπου στο παρελθόν. Μάλιστα οι ίδιοι, πριν την κυκλοφορία, είχαν δηλώσει ότι θα είναι ένας δίσκος βαθιά ριζωμένος στα 80s, και έτσι κράτησαν τον λόγο τους, κάνοντας το πιο black-heavy-metal δίσκο των τελευταίων χρόνων θυμίζοντας μες στις άκρες και πέρα από το συνονθύλευμα των επιρροών τους, κάτι από "Panzerfaust", "Hate Them" και "Circle The Wagons".
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Η αρχή, πιάνοντας μας από τα μούτρα έρχεται με μια πρώιμη Celtic Frost-ική και speed-άτη σύνθεση, με τον τίτλο "I Muffle Your Inner Choir", η οποία όσο προχωράει μαλακώνει με τα αργά περασματα να φέρνουν στο μυαλό την θρυλική heavy doom riff-ολογία του Tony Iommi. H συνέχεια με το "The Hardship Of The Scots" συνεχίζει σε αργούς ρυθμούς, και με μια πιο κλασική heavy αισθητική, αλλά εμφανώς άγρια και κατραμιασμένη, με το drumming του Fenriz να είναι τόσο ωμό, σχεδόν τελετουργικό, ενώ ο Nocturno στις κιθάρες φαίνεται πως ήρθε πολύ εμπνευσμένος.
Mε μια στροφή πιο κοντά στις τελευταίες κυκλοφορίες τους, το ομώνυμο "Old Star", δε θα μπορούσε να θεωρηθεί αντιπροσωπευτικό του δίσκου, καθώς μπορεί οι ταχύτητες και η τραχιά αισθητική του να είναι ταιριαστά με το όνομα του Σκοτεινού Θρόνου, αλλά όλα μουσικά, βρίσκονται κάπου στα χαμένα, σε αντίθεση με τα "Alp Man" και "Duke Of Gloat" που αποτελούν τα πιο καλογραμμένα κομμάτια του άλμπουμ. Στο πρώτο έχουμε να κάνουμε με μια πιο επική σύνθεση με αρκετή ενέργεια για τα δεδομένα των Νορβηγών που ενίοτε βγάζει μια Bathorίλα ενώ άλλες στιγμές φλερτάρει με τους Candlemass, αν και παρόλα αυτά μαζί με το επόμενο που είναι ότι πιο black έχουν συνθέσει τα τελευταία χρόνια, δεν παραλείπουν να θυμίσουν τις παλιές τους εποχές!
Τέλος, το "The Key Is Inside The Wall", όταν φεύγει από τα σκοτάδια του, "ζωντανέυει" θυμίζοντας Motorhead, και μετά επιστρέφει στη σπηλιά του αραχνιασμένο και μαύρο, να μας πει αντίο.
Οι Darkthrone με το νέο τους έργο δεν ανακαλύπτουν τον τροχό, ούτε έχουν διάθεση να φέρουν κάτι φρέσκο στον ήχο τους. Το "Old Star" είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τιτλος, ένα αστρο χαμένο κάπου στο παρελθόν. Μάλιστα οι ίδιοι, πριν την κυκλοφορία, είχαν δηλώσει ότι θα είναι ένας δίσκος βαθιά ριζωμένος στα 80s, και έτσι κράτησαν τον λόγο τους, κάνοντας το πιο black-heavy-metal δίσκο των τελευταίων χρόνων θυμίζοντας μες στις άκρες και πέρα από το συνονθύλευμα των επιρροών τους, κάτι από "Panzerfaust", "Hate Them" και "Circle The Wagons".
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου