Ήταν 2011 όταν για πρώτη φορά παρουσιάστηκαν στο ελληνικό κοινό οι Full House Brew Crew με το "Bet It All". Πλέον, έπειτα από μια μακροχρόνια αναμονή και πολλές απαιτήσεις από τον Βαγγέλη Καρζή στο στρατόπεδο των Rotting Christ, οι ανανεωμένοι Έλληνες επέστρεψαν μέσω του δεύτερου τους άλμπουμ "Me Against You".
Με το άλμπουμ να ξεκινάει με τα γρήγορα riffs και τα στακάτα τύμπανα του ''Cannot Be Judged", καταλαβαίνουμε ότι οι Έλληνες metallers διάλεξαν πιο δυναμικές κατευθύνσεις σε σχέση με το ντεμπούτο τους, ενώ το ομώνυμο του δίσκου, "Me Against You" επιβεβαιώνει αυτή τη θεωρια, ενώνοντας μουσικά τους Pantera με τους Godsmack σε ένα από τα πιο catchy κομμάτια τους.
Το "Noone's Safe" με πιο mid tempos, φέρνει στο μυαλό στοιχεία από το southern/stoner στυλ του "Bet It All", όντας όμως λίγο πιο γκαζιάρικο, αλλά χωρίς καν να προλάβουμε να το χωνέψουμε, σαν γροθιά στο στομάχι θα έρθει το "Hollow God" με τα δυνατά του grooves, και τις βρώμικες κιθάρες που το κάνουν ένα από τα highlights του άλμπουμ.
Από τον τίτλο και μόνο, με το "Bury Me", περίμενα κάτι που να θυμίζει λίγο τους Down, που αν και χωρίς να πέφτω πολύ έξω, αφού η φωνή του Βαγγέλη βγάζει λίγο τη χροιά του Anselmo, το υπόλοιπο κομμάτι είναι αργό και βαρύ με πολλά heavy/doom στοιχεία αν και με δυναμικό ρεφρέν παρ'όλα αυτά. Βέβαια από την άλλη, το "When I Crossed That Door", είναι το πιο smoothy κομμάτι του δίσκου με τα ακουστικά στοιχεία του να βγάζουν άρωμα Jack Daniel's και τα solos να θυμίζουν έντονα τον δάσκαλο Wylde.
Στη συνέχεια, το "Hard To Tell" είναι από τα πιο πειραματικά κομμάτια του νέου άλμπουμ, καθώς ξεφεύγει τελείως από το στυλ που ξέρουμε για τους Full House, αποτελούμενο από πολλά κιθαριστικά leads, ήδη από το ανατολίτικο ύφος του intro, μελωδίες και ένα αργό και όμορφο solo. Το ίδιο ισχύει και με το "Another Life" στο οποίο όμως έχουν μεγαλύτερο πλεονέκτημα τα μπάσα, ενώ το "Not Again" έρχεται πιο σκοτεινό, ειδικά στο ρεφρέν που βγαίνει όλο το συναίσθημα.
Λίγο πριν το τέλος, το "Bring To Chaos" έρχεται πιο βαρύγδουπο και ακραίο, κοντά στο ύφος των πρώτων κομματιών, ενώ τον επίλογο υπογράφει το "Undisputed", άλλη μια δυναμική και συνάμα σκοτεινή σύνθεση που δίνει ταυτότητα στη νέα εποχή της μπάντας.
Με τον πήχη να ανεβαίνει όπως φαίνεται, οι Full House Brew Crew, κάνουν ένα μεγάλο άλμα στην καριέρα τους, όπου ο όγκος έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη μουσική τους, ενω σιγά σιγά καταλαβαίνουμε τι θέλουν να δείξουν. Πλέον εφτά χρόνια μετά, το μόνο κοινό που υπάρχει μεταξύ του ντεμπούτου με το "Μe Against You", είναι η Αμερικάνικη ατμόσφαιρα.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Με το άλμπουμ να ξεκινάει με τα γρήγορα riffs και τα στακάτα τύμπανα του ''Cannot Be Judged", καταλαβαίνουμε ότι οι Έλληνες metallers διάλεξαν πιο δυναμικές κατευθύνσεις σε σχέση με το ντεμπούτο τους, ενώ το ομώνυμο του δίσκου, "Me Against You" επιβεβαιώνει αυτή τη θεωρια, ενώνοντας μουσικά τους Pantera με τους Godsmack σε ένα από τα πιο catchy κομμάτια τους.
Το "Noone's Safe" με πιο mid tempos, φέρνει στο μυαλό στοιχεία από το southern/stoner στυλ του "Bet It All", όντας όμως λίγο πιο γκαζιάρικο, αλλά χωρίς καν να προλάβουμε να το χωνέψουμε, σαν γροθιά στο στομάχι θα έρθει το "Hollow God" με τα δυνατά του grooves, και τις βρώμικες κιθάρες που το κάνουν ένα από τα highlights του άλμπουμ.
Από τον τίτλο και μόνο, με το "Bury Me", περίμενα κάτι που να θυμίζει λίγο τους Down, που αν και χωρίς να πέφτω πολύ έξω, αφού η φωνή του Βαγγέλη βγάζει λίγο τη χροιά του Anselmo, το υπόλοιπο κομμάτι είναι αργό και βαρύ με πολλά heavy/doom στοιχεία αν και με δυναμικό ρεφρέν παρ'όλα αυτά. Βέβαια από την άλλη, το "When I Crossed That Door", είναι το πιο smoothy κομμάτι του δίσκου με τα ακουστικά στοιχεία του να βγάζουν άρωμα Jack Daniel's και τα solos να θυμίζουν έντονα τον δάσκαλο Wylde.
Στη συνέχεια, το "Hard To Tell" είναι από τα πιο πειραματικά κομμάτια του νέου άλμπουμ, καθώς ξεφεύγει τελείως από το στυλ που ξέρουμε για τους Full House, αποτελούμενο από πολλά κιθαριστικά leads, ήδη από το ανατολίτικο ύφος του intro, μελωδίες και ένα αργό και όμορφο solo. Το ίδιο ισχύει και με το "Another Life" στο οποίο όμως έχουν μεγαλύτερο πλεονέκτημα τα μπάσα, ενώ το "Not Again" έρχεται πιο σκοτεινό, ειδικά στο ρεφρέν που βγαίνει όλο το συναίσθημα.
Λίγο πριν το τέλος, το "Bring To Chaos" έρχεται πιο βαρύγδουπο και ακραίο, κοντά στο ύφος των πρώτων κομματιών, ενώ τον επίλογο υπογράφει το "Undisputed", άλλη μια δυναμική και συνάμα σκοτεινή σύνθεση που δίνει ταυτότητα στη νέα εποχή της μπάντας.
Με τον πήχη να ανεβαίνει όπως φαίνεται, οι Full House Brew Crew, κάνουν ένα μεγάλο άλμα στην καριέρα τους, όπου ο όγκος έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη μουσική τους, ενω σιγά σιγά καταλαβαίνουμε τι θέλουν να δείξουν. Πλέον εφτά χρόνια μετά, το μόνο κοινό που υπάρχει μεταξύ του ντεμπούτου με το "Μe Against You", είναι η Αμερικάνικη ατμόσφαιρα.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου