Τον τελευταίο χρόνο ο δικός μας guitar hero Gus G, έχει κάνει πολλά και συνεχώς βρίσκει πάτημα για να ασχοληθεί με κάτι. Πλέον, έναν χρόνο μετά την κυκλοφορία του "Immortals" με τους Firewind, και την αποχώρηση του από το συγκρότημα του Ozzy Osbourne, o πολυπράγμων κιθαρίστας κκυλοφόρησε την τρίτη προσωπική του δουλειά με τίτλο "Fearless". Έχοντας στην άλλη γραμμή τον Gus G και τις διακριτικές παρεμβάσεις της γάτας του, το Metal View μίλησε για τον νέο του δίσκο, την επιστροφή των Firewind και για τα επερχόμενα σεμινάρια κιθάρας στη χώρα μας.
-Καλησπέρα Gus πώς είσαι;
Όλα μια χαρά Γιάννη, εσύ τι λέει;
-Όλα καλά, για πες, πώς ήταν η ανταπόκριση του κοινού σε αυτό το tour σχετικά με το νέο άλμπουμ;
Μέχρι στιγμής καλά, ούτως ή άλλως τώρα ξεκίνησα, οπότε πέντε live έχουν γίνει όλα κι όλα, τέσσερα στη Σουηδία και ένα στη Δανία. Ο δίσκος ακόμα δεν είχε κυκλοφορήσει αλλά ήδη σε κάποια από τα νέα τραγούδια που έπαιξα είδα τον κόσμο να έχει θετική ανταπόκριση, και τώρα θα δούμε που θα ακούσουν τον δίσκο και θα συνεχίσω, αλλά μέχρι στιγμής είναι θετικά.
-Τρίτο album το "Fearless". Θεωρείς πως είναι ακόμα καθοριστική η τρίτη δουλειά για έναν καλλιτέχνη;
Ειλικρινά δε ξέρω, χαχαχα. Προσωπικά εγώ το βλέπω κάπως έτσι, γιατί η γεννιά μου είναι πιο κοντά σε αυτή τη νοοτροπία. Γενικότερα όμως δε νομίζω να λειτουργούν ακόμα έτσι τα πράγματα, με την πάροδο του χρόνου έχουν αλλάξει τα μέτρα και τα σταθμά. Μπορεί να δεις από κάποιον με το "καλημέρα" να εκτοξευθεί ο πρώτος του δίσκος μέσω των πλατφόρμων και των social media και μετά από δυο-τρία άλμπουμ να μην υπάρχει, από την άλλη κάποιος άλλος μπορεί να χρειαστεί 5-6 άλμπουμ μέχρι να αναγνωριστεί. Δε σημαίνει πως άμα δεν πετύχει το τρίτο άλμπουμ τελείωσαν όλα, παίζει να είναι και λίγο μύθος. Όλο αυτό συνέβαινε παλιά σε πιο pop και mainstream καλλιτέχνες όπου επένδυαν πάνω τους οι δισκογραφικές, πλέον δεν πιστεύω να ισχύει και τόσο πολύ.
-Και ξέρεις κάτι, πλέον με τόσες νέες μπάντες που βγαίνουν συνεχώς, ο ακροατής δε θα νοιαστεί αν κάποιος βγάζει τον πρώτο ή τον δέκατο δίσκο για παράδειγμα...
Έχεις δίκιο, υπάρχει τόση πληροφορία εκεί έξω, που ο άλλος δεν θα την αφομοιώσει όλη. Σκέψου στην περίπτωση των Firewind, πριν 12-13 χρόνια, από το τέταρτο άλμπουμ ξεκίνησαν να γίνονται πράγματα, με το "Allegiance". Mέχρι τότε δεν μας είχαν δώσει ιδιαίτερη σημασία, απλώς έτυχε να είναι το κατάλληλο άλμπουμ, την κατάλληλη στιγμή, οπότε δεν έκατσε το τρίτο, έκατσε το επόμενο χαχαχα.
-Προσωπικά θεωρώ πως το "Fearless" έρχεται πιο κοντά στο ύφος του "I Am The Fire". Συμφωνείς;
Δε συμφωνώ, γιατί έχει διαφορές. Νομίζω πως εδώ συνδυάζω πράγματα και από τα δύο προηγούμενα άλμπουμ. Ο ήχος ακολουθεί αυτό που παίζω, απλώς είναι πιο ραφιναρισμένος και πιο συγκεντρωμένος. Εδώ ακολουθεί ένα συγκεκριμένο flow, και υπάρχει μια ομοιoγένεια. Τα προηγούμενα ήταν πιο πειραματικά, ενώ εδώ υπάρχει λιγότερος πειραματισμός.
-Να σου πω την αλήθεια αυτό το βλέπω και από τις συνεργασίες σου, καθώς εδώ υπάρχουν μόνο ο Dennis Ward σε μπάσο και φωνή και ο Will Hunt στα τύμπανα, σε αντίθεση με τις 2 πρηγούμενες δουλειές που υπήρχαν πολλοί guest μουσικοί και εδώ παρατηρώ μια πιο rock ταυτότητα...
Ακριβώς, γι'αυτό σου λέω πως υπάρχει μια ομοιογένεια, Και συνδυάζει hard rock και heavy στοιχεία, πχ με το "Letting Go" βγάζουμε την πιο heavy πλευρά του δίσκου, όπως και το ομότιτλο το instrumental, ακολουθεί τέτοιους δρόμους, και μετά υπάρχουν κάποια πιο ρετρό στοιχεία. Οπότε βάζουμε μπροστά το back and forth στοιχείο με heavy και hard rock στιγμές.
-Με τον τίτλο του "Fearless" θέλεις να δηλώσεις κάτι;
Σίγουρα! Γενικά στη ζωή πρέπει να παίρνoυμε ρίσκα για να καταφέρουμε αυτό που θέλουμε, και νομίζω πως ο φόβος είναι αυτός που κρατάει τους ανθρώπους πίσω από αυτό που θέλουν πραγματικά να κάνουν, οπότε ας συνειδητοποιήσουμε πως μια ζωή έχουμε, μια φορά ερχόμαστε εδώ και δεν υπάρχει χώρος για να μετανιώνουμε πράγματα.
-Θεωρείς ότι είναι και λίγο βιωματικός ο τίτλος, σχετικά με τη ζωή σου;
Προσωπικά σίγουρα, έτσι λειτουργούσα από μικρός, οπότε υπάρχει και αυτό το βιωματικό που λες. Από εκεί και πέρα ο καθένας μπορεί να εκφραστεί αναλόγως με το πως βιώνει τις καταστάσεις στη ζωή του.
-Πολλοί κιθαρίστες έχουν την κλιση να κυκλοφορούν shred και instrumental δίσκους. Έχεις σκεφτεί και εσύ να κάνεις κάτι παρόμοιο;
Ναι, η αλήθεια είναι πως το έχω σκεφτεί χαχα, ίσως γίνει κάποια στιγμή στο μέλλον και κάτι τέτοιο. Θα δούμε πως θα πάει γιατί με ενδιαφέρει να κάνω και μια τέτοια απόπειρα. Η αλήθεια είναι πως ακόμα ψάχνομαι και προσπαθώ να βρω κια άλλο τον δρόμο μου σαν solo καλλιτέχνης, αλλά το κάλο είναι πως έχω τον χώρο να πειραματιστώ όσο χρειάζεται, και η κατάσταση είναι πιο χαλαρή σε σχέση με τους Firewind. Πιστεύω πως επειδή τα τελευταία χρόνια περιοδεύω με πιο κιθαριστικά πακέτα, έχω ξεκινήσει και σκέφτομαι πολλά instrumental κομμάτια, οπότε ένα full album δε θα ήταν και κακή ιδέα.
- Πώς προέκυψε η διασκευή για το "Money For Nothing";
Ήταν μια ιδέα έτσι από το πουθενά να διασκευάσω ένα κομμάτι για αυτό το άλμπουμ, μια και το ήθελα. Σκεφτόμουν μήπως κάνω και παραπάνω από ένα για να έχω και σαν bonus, αλλά τελικά έμεινα μόνο σε αυτό. Γενικά μου αρέσει πολύ σαν κομμάτι, έχει και αυτό το κλασσικό riff, και η όλη ιδέα ήταν πως ήθελα να το κάνω πιο heavy, για αυτό χαμήλωσα και λίγο τις ταχύτητες, έπαιξα σε πιο χαμηλές χορδές, και έτσι προέκυψε.
-Υπήρχαν και άλλα τραγούδια που σκέφτηκες να διασκευάσεις;
Είχα μια ολόκληρη λίστα την οποία έχω πετάξει και δε θυμάμαι σχεδόν κανένα από τα υπόλοιπα χαχα. Έψαχνα και στο YouTube να δώ τι υπάρχει ακριβώς από διασκευές ώστε να μην κάνω κάτι από τα ίδια, και το "Money For Nothing" όλως παραδόξως δεν είχε καμία διασκευή πιο κοντά στο metal και γενικά στον κυκλο μας.
-Πέρσι έγινε το comeback με τους Firewind. Ποια η ανταπόκριση του κόσμου με το "Immortals", και πως νιώσατε που ξαναπαίξατε στη χώρα μας;
Ξέραμε πως είχαμε στα χέρια μας έναν δυνατό δίσκο και σίγουρα θα γίνονταν κάποια πράγματα, αλλά από εκει και πέρα δε φανταζόμασταν ένα τόσο μεγάλο feedback. Eπειδή γενικά είμαστε ρεαλιστές, εμείς ξεκινήσαμε έχοντας σκοπό να κάνουμε μια περιοδεία στην Ευρώπη, κάποια festivals και τελικά, αυτή η περιοδεία όλο και μεγάλωνε και όταν ήρθαμε πίσω στην Ελλάδα, τα live ήταν τόσο φοβερά, που μου θύμισαν τις πιο παλιές και καλές εποχές.
-Εμένα προσωπικά όλο αυτό μου θύμισε τις εποχές του "Premonition"...
Aυτό ναι, και εδώ κάτι ανάλογο έγινε. Και ξέρεις, μου έκανε εντύπωση που στα live γενικά παίζαμε γύρω στα 7-8 κομμάτια από το νέο μας άλμπουμ και ο κόσμος τα ήξερε απ'έξω, που αυτό όντως είχε να γίνει από τότε με το "Premonition" έχοντας περίπου τόσα κομμάτια στο setlist.
-Σκέψου όταν βγήκε το "Immortals" εγώ ήμουν φαντάρος και μόλις γυρνάω με άδεια, συνέχεια αυτό άκουγα, οπότε τον Δεκέμβρη στην Αθήνα ήμουν σίγουρα προετοιμασμένος χαχαχα...
Ααα τέλεια χαχα! Αυτό βέβαια το είδαμε και άλλου, καθώς πέρα από την Ελλάδα που έχουμε σκληροπυρηνικό κοινό, είναι η χώρα μας και ταίριαζε το concept του δίσκου, από τον Φεβρουάριο, μόλις είχε βγει ο δίσκος, θυμάμαι χαρακτηριστικά να τραγουδούν από κάτω τα νέα κομμάτια κατευθείαν. Εκεί είδα πως όντως κάτι πάει καλά με το "Immortals". Σε όλη την περιοδεία εν τέλει, κρατησαμε 7 κομμάτια από το νέο άλμπουμ, και μόνο στο tour με τους Rage και μετά στη Νότια Αμερική κόψαμε λίγο.
-Αλήθεια πως πήγε το tour στη Νότια Αμερική;
Πολύ καλά, πρώτη φορά πήγαμε και δεν περιμέναμε από κάποιες χώρες να έχουμε τόσο πολύ πέραση. Ήταν λίγο εξουθενωτικό ότι παίξαμε 12 συναυλίες σε 9 χώρες, χωρίς κιόλας να έχουμε πρόσβαση με λεωφορείο. Ήταν λίγο κουραστικά δηλαδή, αλλά κοίτα, όλοι στη μπάντα το ευχαριστηθήκαμε και το είδαμε λίγο σαν μια περιπέτεια ενώ παράλληλα βλέπαμε και τι ανταπόκριση έχουμε εκεί. Υπήρχε τέτοιος ενθουσιασμός από όλα τα παιδιά σαν να ανακαλύπτουμε μια νέα περιοχή. Στη Βραζιλία και την Αργεντινή ήταν τα highlights της περιοδείας , όπως και στη Γουατεμάλα που δεν το περίμενα και την Κολομβία. Είναι ένα μέρος που μαζί με τη Ρωσία δε ξέρω γιατι καθυστερήσαμε τόσο να πάμε, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ, και σίγουρα μιλάμε για στιγμές που χαράχτηκαν μέσα μας και λογικά θα επιστρέψουμε σε αυτά τα μέρη.
-Πριν αποχωρήσεις από το σχήμα του Ozzy, υπήρχε κάποια επαφή, περίμενες τι θα συνέβαινε;
Κοίτα, δεν υπήρχε κάποια ιδιαίτερη επαφή. Σκέψου η τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν το 2015 στην Ιαπωνία, στο Ozzfest Japan. Όλα τελείωσαν ευτυχώς ομαλά και ωραία, και να σου πω την αλήθεια κάποια στιγμή περίμενα ότι θα γίνει και αυτό. Δεν ήξερα ότι θα γινόταν όντως εκείνη τη στιγμή αλλά ότι θα έληγε η συνεργασία μας το είχα σίγουρο. Δεν είχα πει ποτέ ότι η βασική μου ενασχόληση ήταν με αυτή την μπάντα, ήξερα πως είμαι το hired gun και στον Ozzy γενικά πολλά πράγματα άλλαζαν συνέχεια, οπότε λίγο πολύ σε τέτοιες μπάντες όλοι είναι αναλώσιμοι.
-Πλέον έχεις κρατήσει επαφή είτε με τον Ozzy είτε με κάποιο άλλο μέλος;
Όχι, όχι καμία. Ο καθένας πλέον έχει τραβήξει τον δρόμο του.
-Έχεις πει σε συνέντευξη σου, πως δεν θα ήθελες να ξαναδουλέψεις για κάποιον άλλον. Θεωρείς πως αυτό θα σου έτρωγε χρόνο από την ενασχόληση σου με τους Firewind ή δε θα μπορούσες να εκφραστείς όπως ήθελες;
Σίγουρα θα μου έτρωγε χρόνο και από άλλες ασχολίες,αλλά είμαι σε μια φάση και σε μια ηλικία, που πλέον κάθε κίνηση θα πρέπει να τη σκέφτομαι πιο σοβαρά γιατί τα χρόνια δε γυρνάνε πίσω. Κοντεύω τα 40, μπορεί να είμαι ακόμα νέος σχετικά αλλά θέλω να βλέπω τη συνέχεια της καριέρας μου, οπότε κοιτάω παρακάτω γιατί άλλο να είσαι 28 που τα πράγματα είναι κάπως πιο χαλαρά, κι άλλο 38, 48 και ούτω καθεξής. Πρέπει και θέλω να έχω ένα πλάνο με το τι θα στοχεύω τα επόμενα χρόνια. Κατά καιρούς υπάρχουν διάφορες προτάσεις, αλλά χωρίς να θέλω να μιλήσω μειονεκτικά για κάποιον, εγώ δεν είμαι side μουσικός. Ανέκαθεν είχα τη μπάντα μου, τις ιδέες μου, γράφω τα δικά μου κομμάτια και μου αρέσει πολύ να είμαι δημιουργικός. Το να παίζεις στη μπάντα του Ozzy είναι μια απίστευτη εμπειρία, αλλά αυτό το πράγμα φαινόταν πως κάπου θα τελείωνε. Ο άνθρωπος κοντεύει τα 70, οπότε δεν είναι τόσο ευκολο να μπούμε στο studio σαν μπάντα και να γράψουμε όλοι μαζί, και αυτό το κατάλαβα αρκετά νωρίς, οπότε δημιουργικά φαινόταν πως δε θα πήγαινε πολύ μακριά.
-Σχετικά με τα clinics, τι να περιμένουμε από τα σεμινάρια κιθάρας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στις 24 και 26 Απριλίου;
Ένα σεμινάριο πάνω σε τεχνικές και θέματα της ηλεκτρικής κιθάρας, κάποια κομμάτια από τα solo μου και τους Firewind και φυσικά μια κουβέντα με Q&A.
-Eυχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη, κλείσε όπως θες...
Και εγώ ευχαριστώ για τη συνέντευξη, και ευχαριστώ για το support. Ελπίζω να τα πούμε σύντομα και με τη solo μπάντα μου!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
-Καλησπέρα Gus πώς είσαι;
Όλα μια χαρά Γιάννη, εσύ τι λέει;
-Όλα καλά, για πες, πώς ήταν η ανταπόκριση του κοινού σε αυτό το tour σχετικά με το νέο άλμπουμ;
Μέχρι στιγμής καλά, ούτως ή άλλως τώρα ξεκίνησα, οπότε πέντε live έχουν γίνει όλα κι όλα, τέσσερα στη Σουηδία και ένα στη Δανία. Ο δίσκος ακόμα δεν είχε κυκλοφορήσει αλλά ήδη σε κάποια από τα νέα τραγούδια που έπαιξα είδα τον κόσμο να έχει θετική ανταπόκριση, και τώρα θα δούμε που θα ακούσουν τον δίσκο και θα συνεχίσω, αλλά μέχρι στιγμής είναι θετικά.
-Τρίτο album το "Fearless". Θεωρείς πως είναι ακόμα καθοριστική η τρίτη δουλειά για έναν καλλιτέχνη;
Ειλικρινά δε ξέρω, χαχαχα. Προσωπικά εγώ το βλέπω κάπως έτσι, γιατί η γεννιά μου είναι πιο κοντά σε αυτή τη νοοτροπία. Γενικότερα όμως δε νομίζω να λειτουργούν ακόμα έτσι τα πράγματα, με την πάροδο του χρόνου έχουν αλλάξει τα μέτρα και τα σταθμά. Μπορεί να δεις από κάποιον με το "καλημέρα" να εκτοξευθεί ο πρώτος του δίσκος μέσω των πλατφόρμων και των social media και μετά από δυο-τρία άλμπουμ να μην υπάρχει, από την άλλη κάποιος άλλος μπορεί να χρειαστεί 5-6 άλμπουμ μέχρι να αναγνωριστεί. Δε σημαίνει πως άμα δεν πετύχει το τρίτο άλμπουμ τελείωσαν όλα, παίζει να είναι και λίγο μύθος. Όλο αυτό συνέβαινε παλιά σε πιο pop και mainstream καλλιτέχνες όπου επένδυαν πάνω τους οι δισκογραφικές, πλέον δεν πιστεύω να ισχύει και τόσο πολύ.
-Και ξέρεις κάτι, πλέον με τόσες νέες μπάντες που βγαίνουν συνεχώς, ο ακροατής δε θα νοιαστεί αν κάποιος βγάζει τον πρώτο ή τον δέκατο δίσκο για παράδειγμα...
Έχεις δίκιο, υπάρχει τόση πληροφορία εκεί έξω, που ο άλλος δεν θα την αφομοιώσει όλη. Σκέψου στην περίπτωση των Firewind, πριν 12-13 χρόνια, από το τέταρτο άλμπουμ ξεκίνησαν να γίνονται πράγματα, με το "Allegiance". Mέχρι τότε δεν μας είχαν δώσει ιδιαίτερη σημασία, απλώς έτυχε να είναι το κατάλληλο άλμπουμ, την κατάλληλη στιγμή, οπότε δεν έκατσε το τρίτο, έκατσε το επόμενο χαχαχα.
-Προσωπικά θεωρώ πως το "Fearless" έρχεται πιο κοντά στο ύφος του "I Am The Fire". Συμφωνείς;
Δε συμφωνώ, γιατί έχει διαφορές. Νομίζω πως εδώ συνδυάζω πράγματα και από τα δύο προηγούμενα άλμπουμ. Ο ήχος ακολουθεί αυτό που παίζω, απλώς είναι πιο ραφιναρισμένος και πιο συγκεντρωμένος. Εδώ ακολουθεί ένα συγκεκριμένο flow, και υπάρχει μια ομοιoγένεια. Τα προηγούμενα ήταν πιο πειραματικά, ενώ εδώ υπάρχει λιγότερος πειραματισμός.
-Να σου πω την αλήθεια αυτό το βλέπω και από τις συνεργασίες σου, καθώς εδώ υπάρχουν μόνο ο Dennis Ward σε μπάσο και φωνή και ο Will Hunt στα τύμπανα, σε αντίθεση με τις 2 πρηγούμενες δουλειές που υπήρχαν πολλοί guest μουσικοί και εδώ παρατηρώ μια πιο rock ταυτότητα...
Ακριβώς, γι'αυτό σου λέω πως υπάρχει μια ομοιογένεια, Και συνδυάζει hard rock και heavy στοιχεία, πχ με το "Letting Go" βγάζουμε την πιο heavy πλευρά του δίσκου, όπως και το ομότιτλο το instrumental, ακολουθεί τέτοιους δρόμους, και μετά υπάρχουν κάποια πιο ρετρό στοιχεία. Οπότε βάζουμε μπροστά το back and forth στοιχείο με heavy και hard rock στιγμές.
-Με τον τίτλο του "Fearless" θέλεις να δηλώσεις κάτι;
Σίγουρα! Γενικά στη ζωή πρέπει να παίρνoυμε ρίσκα για να καταφέρουμε αυτό που θέλουμε, και νομίζω πως ο φόβος είναι αυτός που κρατάει τους ανθρώπους πίσω από αυτό που θέλουν πραγματικά να κάνουν, οπότε ας συνειδητοποιήσουμε πως μια ζωή έχουμε, μια φορά ερχόμαστε εδώ και δεν υπάρχει χώρος για να μετανιώνουμε πράγματα.
-Θεωρείς ότι είναι και λίγο βιωματικός ο τίτλος, σχετικά με τη ζωή σου;
Προσωπικά σίγουρα, έτσι λειτουργούσα από μικρός, οπότε υπάρχει και αυτό το βιωματικό που λες. Από εκεί και πέρα ο καθένας μπορεί να εκφραστεί αναλόγως με το πως βιώνει τις καταστάσεις στη ζωή του.
-Πολλοί κιθαρίστες έχουν την κλιση να κυκλοφορούν shred και instrumental δίσκους. Έχεις σκεφτεί και εσύ να κάνεις κάτι παρόμοιο;
Ναι, η αλήθεια είναι πως το έχω σκεφτεί χαχα, ίσως γίνει κάποια στιγμή στο μέλλον και κάτι τέτοιο. Θα δούμε πως θα πάει γιατί με ενδιαφέρει να κάνω και μια τέτοια απόπειρα. Η αλήθεια είναι πως ακόμα ψάχνομαι και προσπαθώ να βρω κια άλλο τον δρόμο μου σαν solo καλλιτέχνης, αλλά το κάλο είναι πως έχω τον χώρο να πειραματιστώ όσο χρειάζεται, και η κατάσταση είναι πιο χαλαρή σε σχέση με τους Firewind. Πιστεύω πως επειδή τα τελευταία χρόνια περιοδεύω με πιο κιθαριστικά πακέτα, έχω ξεκινήσει και σκέφτομαι πολλά instrumental κομμάτια, οπότε ένα full album δε θα ήταν και κακή ιδέα.
- Πώς προέκυψε η διασκευή για το "Money For Nothing";
Ήταν μια ιδέα έτσι από το πουθενά να διασκευάσω ένα κομμάτι για αυτό το άλμπουμ, μια και το ήθελα. Σκεφτόμουν μήπως κάνω και παραπάνω από ένα για να έχω και σαν bonus, αλλά τελικά έμεινα μόνο σε αυτό. Γενικά μου αρέσει πολύ σαν κομμάτι, έχει και αυτό το κλασσικό riff, και η όλη ιδέα ήταν πως ήθελα να το κάνω πιο heavy, για αυτό χαμήλωσα και λίγο τις ταχύτητες, έπαιξα σε πιο χαμηλές χορδές, και έτσι προέκυψε.-Υπήρχαν και άλλα τραγούδια που σκέφτηκες να διασκευάσεις;
Είχα μια ολόκληρη λίστα την οποία έχω πετάξει και δε θυμάμαι σχεδόν κανένα από τα υπόλοιπα χαχα. Έψαχνα και στο YouTube να δώ τι υπάρχει ακριβώς από διασκευές ώστε να μην κάνω κάτι από τα ίδια, και το "Money For Nothing" όλως παραδόξως δεν είχε καμία διασκευή πιο κοντά στο metal και γενικά στον κυκλο μας.
-Πέρσι έγινε το comeback με τους Firewind. Ποια η ανταπόκριση του κόσμου με το "Immortals", και πως νιώσατε που ξαναπαίξατε στη χώρα μας;
Ξέραμε πως είχαμε στα χέρια μας έναν δυνατό δίσκο και σίγουρα θα γίνονταν κάποια πράγματα, αλλά από εκει και πέρα δε φανταζόμασταν ένα τόσο μεγάλο feedback. Eπειδή γενικά είμαστε ρεαλιστές, εμείς ξεκινήσαμε έχοντας σκοπό να κάνουμε μια περιοδεία στην Ευρώπη, κάποια festivals και τελικά, αυτή η περιοδεία όλο και μεγάλωνε και όταν ήρθαμε πίσω στην Ελλάδα, τα live ήταν τόσο φοβερά, που μου θύμισαν τις πιο παλιές και καλές εποχές.
-Εμένα προσωπικά όλο αυτό μου θύμισε τις εποχές του "Premonition"...
Aυτό ναι, και εδώ κάτι ανάλογο έγινε. Και ξέρεις, μου έκανε εντύπωση που στα live γενικά παίζαμε γύρω στα 7-8 κομμάτια από το νέο μας άλμπουμ και ο κόσμος τα ήξερε απ'έξω, που αυτό όντως είχε να γίνει από τότε με το "Premonition" έχοντας περίπου τόσα κομμάτια στο setlist.
-Σκέψου όταν βγήκε το "Immortals" εγώ ήμουν φαντάρος και μόλις γυρνάω με άδεια, συνέχεια αυτό άκουγα, οπότε τον Δεκέμβρη στην Αθήνα ήμουν σίγουρα προετοιμασμένος χαχαχα...
Ααα τέλεια χαχα! Αυτό βέβαια το είδαμε και άλλου, καθώς πέρα από την Ελλάδα που έχουμε σκληροπυρηνικό κοινό, είναι η χώρα μας και ταίριαζε το concept του δίσκου, από τον Φεβρουάριο, μόλις είχε βγει ο δίσκος, θυμάμαι χαρακτηριστικά να τραγουδούν από κάτω τα νέα κομμάτια κατευθείαν. Εκεί είδα πως όντως κάτι πάει καλά με το "Immortals". Σε όλη την περιοδεία εν τέλει, κρατησαμε 7 κομμάτια από το νέο άλμπουμ, και μόνο στο tour με τους Rage και μετά στη Νότια Αμερική κόψαμε λίγο.
-Αλήθεια πως πήγε το tour στη Νότια Αμερική;
Πολύ καλά, πρώτη φορά πήγαμε και δεν περιμέναμε από κάποιες χώρες να έχουμε τόσο πολύ πέραση. Ήταν λίγο εξουθενωτικό ότι παίξαμε 12 συναυλίες σε 9 χώρες, χωρίς κιόλας να έχουμε πρόσβαση με λεωφορείο. Ήταν λίγο κουραστικά δηλαδή, αλλά κοίτα, όλοι στη μπάντα το ευχαριστηθήκαμε και το είδαμε λίγο σαν μια περιπέτεια ενώ παράλληλα βλέπαμε και τι ανταπόκριση έχουμε εκεί. Υπήρχε τέτοιος ενθουσιασμός από όλα τα παιδιά σαν να ανακαλύπτουμε μια νέα περιοχή. Στη Βραζιλία και την Αργεντινή ήταν τα highlights της περιοδείας , όπως και στη Γουατεμάλα που δεν το περίμενα και την Κολομβία. Είναι ένα μέρος που μαζί με τη Ρωσία δε ξέρω γιατι καθυστερήσαμε τόσο να πάμε, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ, και σίγουρα μιλάμε για στιγμές που χαράχτηκαν μέσα μας και λογικά θα επιστρέψουμε σε αυτά τα μέρη.
-Πριν αποχωρήσεις από το σχήμα του Ozzy, υπήρχε κάποια επαφή, περίμενες τι θα συνέβαινε;
Κοίτα, δεν υπήρχε κάποια ιδιαίτερη επαφή. Σκέψου η τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν το 2015 στην Ιαπωνία, στο Ozzfest Japan. Όλα τελείωσαν ευτυχώς ομαλά και ωραία, και να σου πω την αλήθεια κάποια στιγμή περίμενα ότι θα γίνει και αυτό. Δεν ήξερα ότι θα γινόταν όντως εκείνη τη στιγμή αλλά ότι θα έληγε η συνεργασία μας το είχα σίγουρο. Δεν είχα πει ποτέ ότι η βασική μου ενασχόληση ήταν με αυτή την μπάντα, ήξερα πως είμαι το hired gun και στον Ozzy γενικά πολλά πράγματα άλλαζαν συνέχεια, οπότε λίγο πολύ σε τέτοιες μπάντες όλοι είναι αναλώσιμοι.
-Πλέον έχεις κρατήσει επαφή είτε με τον Ozzy είτε με κάποιο άλλο μέλος;Όχι, όχι καμία. Ο καθένας πλέον έχει τραβήξει τον δρόμο του.
-Έχεις πει σε συνέντευξη σου, πως δεν θα ήθελες να ξαναδουλέψεις για κάποιον άλλον. Θεωρείς πως αυτό θα σου έτρωγε χρόνο από την ενασχόληση σου με τους Firewind ή δε θα μπορούσες να εκφραστείς όπως ήθελες;
Σίγουρα θα μου έτρωγε χρόνο και από άλλες ασχολίες,αλλά είμαι σε μια φάση και σε μια ηλικία, που πλέον κάθε κίνηση θα πρέπει να τη σκέφτομαι πιο σοβαρά γιατί τα χρόνια δε γυρνάνε πίσω. Κοντεύω τα 40, μπορεί να είμαι ακόμα νέος σχετικά αλλά θέλω να βλέπω τη συνέχεια της καριέρας μου, οπότε κοιτάω παρακάτω γιατί άλλο να είσαι 28 που τα πράγματα είναι κάπως πιο χαλαρά, κι άλλο 38, 48 και ούτω καθεξής. Πρέπει και θέλω να έχω ένα πλάνο με το τι θα στοχεύω τα επόμενα χρόνια. Κατά καιρούς υπάρχουν διάφορες προτάσεις, αλλά χωρίς να θέλω να μιλήσω μειονεκτικά για κάποιον, εγώ δεν είμαι side μουσικός. Ανέκαθεν είχα τη μπάντα μου, τις ιδέες μου, γράφω τα δικά μου κομμάτια και μου αρέσει πολύ να είμαι δημιουργικός. Το να παίζεις στη μπάντα του Ozzy είναι μια απίστευτη εμπειρία, αλλά αυτό το πράγμα φαινόταν πως κάπου θα τελείωνε. Ο άνθρωπος κοντεύει τα 70, οπότε δεν είναι τόσο ευκολο να μπούμε στο studio σαν μπάντα και να γράψουμε όλοι μαζί, και αυτό το κατάλαβα αρκετά νωρίς, οπότε δημιουργικά φαινόταν πως δε θα πήγαινε πολύ μακριά.
-Σχετικά με τα clinics, τι να περιμένουμε από τα σεμινάρια κιθάρας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στις 24 και 26 Απριλίου;
Ένα σεμινάριο πάνω σε τεχνικές και θέματα της ηλεκτρικής κιθάρας, κάποια κομμάτια από τα solo μου και τους Firewind και φυσικά μια κουβέντα με Q&A.
-Eυχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη, κλείσε όπως θες...
Και εγώ ευχαριστώ για τη συνέντευξη, και ευχαριστώ για το support. Ελπίζω να τα πούμε σύντομα και με τη solo μπάντα μου!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου