Αυτό το ''όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν", ταιριάζει απόλυτα στην παρούσα φάση. Δύο χρόνια πριν ο Blaze Bayley (Wolfsbane, ex-Iron Maiden), δημιούργησε το πρώτο από τα τρία μέρη του "Infinite Entanglement" και φέτος βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο του. Ο Bayley από τις εποχές του "X-Factor" και "Vitual Xi" φαίνεται πως αγαπούσε το φουτουριστικό ύφος, οπότε ακόμα και σαν σόλο καλλιτέχνης φαίνεται πως δεν εχει στερέψει από έμπνευση. Το "The Redemption of William Black", μας ταξιδεύει ξανά στο διάστημα για ίσως τελευταία φορά, με την κορύφωση της προσωπικής του τριλογίας.
Με το "Redeemer" να σημειώνει την αρχή του τέλους, μπαίνουμε ξανά στη μαγική διάσταση των δύο προηγούμεων δίσκων του Βρετανού, ενώ κιθαριστικά φαίνεται πως είναι επηρρεασμένο από τον κλασικό, παλιό αγγλικό metal ήχο.
Τα "Are You Here?" και "Immortal One", πιάνουν ταχύτητες διαστημόπλοιου και οι ρυθμοί τους θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα heavy metal soundtrack για ταινία φαντασίας με την ηχητική, επική διάσταση που τους καταλαμβάνει.
Ένα από τα πιο ιδιαίτερα κομμάτια στο άλμπουμ, είναι αυτό που έρχεται αμέσως μετά, το "The First True Sign", στο οποίο πρωταγωνιστούν το δίδυμο "τύμπανα-φωνή" και κάποια tribal στοιχεία, με τις κιθάρες να ξεσπάνε προς το τέλος, και τον Chris Appleton να βάζει το στίγμα του στο σόλο.
Το "Human Eyes", είναι μια ακουστική μπαλάντα που αν και δεν είναι εκ του φυσικού της δυναμική, έχει μια έτοια υπόσταση βαθια μέσα, ενώ ο Bayley νοσταλγεί με τη χροιά της φωνής του, την εποχή στους Maiden. Δυναμώνοντας ξανά τα ηχεία, και με την απαγγελία του Chris Jericho, δίνεται το έναυσμα για ένα από τα πιο τρανταχτά Bayley τραγούδια, το "Prayers Of Light", με τη συμμετοχή του Luke Appleton από τους Iced Earth στα ρεφρέν του.
Το "18 Days" και το "Life Goes On", δημιουργούν την δραματικότητα που οδηγεί σιγά σιγά με τα ξεσπάσματα και τις ακουστικές αρμονίες, προς το τέλος. Από την άλλη το "Already Won' παρέχει μια αισιοδοξία στο concept, και για αυτό οι μελωδίες και η φωνή του Blaze δίνουν μεγαλύτερη ζωντάνια και ένταση.
Λίγο πριν το τέλος, ερχεται ένα από τα μεγαλύτερα highlights του άλμπουμ, το "Dark Side Of Black", το οποίο είναι λίγο πιο thrashy και έχει το κολλητικό ρεφρέν με το τρανταχτό "Revolution Begins". Ο επίλογος έρχεται με το "Eagle Spirit" το οποίο αποτελεί το τελευταίο κεφάλαιο αυτής της τριλογίας, και ο ήχος του με τα ακουστικά του σημεία, τα δυναμικά ξεσπάσματα και το επικό του ύφος, αποτελεί το καλύτερο τελείωμα για μια ιστορία που ξεκίνησε εξίσου έντονα με το "Infinite Entaglement" δύο χρόνια πριν.
Ο χαρακτήρας του William Black, που έχτισε ο Bayley, δύο δίσκους πριν, θεωρώ πως έγινε ένας από τους πιο αγαπητούς στο σύγχρονο heavy metal, και μέσω των στίχων του, καταλαβαίνουμε πως από την αρχή μέχρι το τέλος, ο πάλαι ποτέ μπροστάρης των Iron Maiden, ταυτίστηκε με τον ήρωα της δικής του sci-fi ιστορίας. Κάτι μου λέει πως θα υπάρχει και συνέχεια στη ζωή του William Black, αφού ο ίδιος ο Bayley θέλει να φτιάξει και βιβλίο σχετικά με τα κατορθώματα του, ενώ όσον αφορά αποκλειστηκά τη μουσική, "παντρεύει" το τώρα με τον όμορφο ήχο του τότε.
(9,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Με το "Redeemer" να σημειώνει την αρχή του τέλους, μπαίνουμε ξανά στη μαγική διάσταση των δύο προηγούμεων δίσκων του Βρετανού, ενώ κιθαριστικά φαίνεται πως είναι επηρρεασμένο από τον κλασικό, παλιό αγγλικό metal ήχο.
Τα "Are You Here?" και "Immortal One", πιάνουν ταχύτητες διαστημόπλοιου και οι ρυθμοί τους θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα heavy metal soundtrack για ταινία φαντασίας με την ηχητική, επική διάσταση που τους καταλαμβάνει.
Ένα από τα πιο ιδιαίτερα κομμάτια στο άλμπουμ, είναι αυτό που έρχεται αμέσως μετά, το "The First True Sign", στο οποίο πρωταγωνιστούν το δίδυμο "τύμπανα-φωνή" και κάποια tribal στοιχεία, με τις κιθάρες να ξεσπάνε προς το τέλος, και τον Chris Appleton να βάζει το στίγμα του στο σόλο.
Το "Human Eyes", είναι μια ακουστική μπαλάντα που αν και δεν είναι εκ του φυσικού της δυναμική, έχει μια έτοια υπόσταση βαθια μέσα, ενώ ο Bayley νοσταλγεί με τη χροιά της φωνής του, την εποχή στους Maiden. Δυναμώνοντας ξανά τα ηχεία, και με την απαγγελία του Chris Jericho, δίνεται το έναυσμα για ένα από τα πιο τρανταχτά Bayley τραγούδια, το "Prayers Of Light", με τη συμμετοχή του Luke Appleton από τους Iced Earth στα ρεφρέν του.
Το "18 Days" και το "Life Goes On", δημιουργούν την δραματικότητα που οδηγεί σιγά σιγά με τα ξεσπάσματα και τις ακουστικές αρμονίες, προς το τέλος. Από την άλλη το "Already Won' παρέχει μια αισιοδοξία στο concept, και για αυτό οι μελωδίες και η φωνή του Blaze δίνουν μεγαλύτερη ζωντάνια και ένταση.
Λίγο πριν το τέλος, ερχεται ένα από τα μεγαλύτερα highlights του άλμπουμ, το "Dark Side Of Black", το οποίο είναι λίγο πιο thrashy και έχει το κολλητικό ρεφρέν με το τρανταχτό "Revolution Begins". Ο επίλογος έρχεται με το "Eagle Spirit" το οποίο αποτελεί το τελευταίο κεφάλαιο αυτής της τριλογίας, και ο ήχος του με τα ακουστικά του σημεία, τα δυναμικά ξεσπάσματα και το επικό του ύφος, αποτελεί το καλύτερο τελείωμα για μια ιστορία που ξεκίνησε εξίσου έντονα με το "Infinite Entaglement" δύο χρόνια πριν.
Ο χαρακτήρας του William Black, που έχτισε ο Bayley, δύο δίσκους πριν, θεωρώ πως έγινε ένας από τους πιο αγαπητούς στο σύγχρονο heavy metal, και μέσω των στίχων του, καταλαβαίνουμε πως από την αρχή μέχρι το τέλος, ο πάλαι ποτέ μπροστάρης των Iron Maiden, ταυτίστηκε με τον ήρωα της δικής του sci-fi ιστορίας. Κάτι μου λέει πως θα υπάρχει και συνέχεια στη ζωή του William Black, αφού ο ίδιος ο Bayley θέλει να φτιάξει και βιβλίο σχετικά με τα κατορθώματα του, ενώ όσον αφορά αποκλειστηκά τη μουσική, "παντρεύει" το τώρα με τον όμορφο ήχο του τότε.
(9,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου