Οι Nocturnal Graves έρχονται από την Αυστραλία, και ήδη μετράνε 13 χρόνια ιστορίας. Γιορτάζοντας τη συνεργασία τους με τη Season Of Mist, το black/death/thrash metal σχήμα, επανακυκλοφορεί το προ δεκαετίας ντεμπούτο τους, έτσι ώστε τα Χριστούγεννα μας να γίνουν όσο πιο ανίερα μπορούν.
Μετά από την αφύσικη, μυστηριακή instrumental εισαγωγή του "Aggressive Exterminator", το πυρ το εξώτερον φαντάζει λίγο μπροστά σε αυτή την χαοτική ατμόσφαιρα που μας βάζει το ντεμπούτο των Αυστραλών.
Τα old-school riffs είναι το βασικό συστατικό του δίσκου, με πολλές κλασικές death metal στιγμές που συνοδεύουν το black metal ύφος του πρώτου κύματος. Ειδικά σε κομμάτια όπως το "Rotten Cremation" ή το "When The Demons Feast", μοιάζει πως οι παλιοί Morbid Angel ξαναζωντανέυουν μέσω του δαιμονισμένου attitude των Nocturnal Graves.
Από την άλλη πιο σκοτεινά και βασισμένα στην αυθεντική μαυρομεταλική κατεύθυνση είναι τα "Skullthrone", το βασανιστικό και κολασμένο "Νοcturnal Maniac" και το "The Pectilence Crucified", το οποίο υποδέχεται τις γρήγορες ταχύτητες που συνταντάμε όμως και στο "Whore Of Sodom", το οποίο έχει αρκετές groove στιγμές, αλλά και το ομώνυμο, και πιο μονολιθικό "Satan's Cross".
Ξέροντας πως η μουσική στον Παράδεισο θα είναι τόσο βαρετή, με τους Nocturnal Graves η κόλαση μου κλείνει ακόμα περισσοτερο το μάτι, διότι οι Αυστραλοί extreme metallers με την έλλειψη μελωδιών και όλη την σκληρή-brutal ατμόσφαιρα μέσω της μουσικής τους δημιουργούν κάτι σαν tour, γύρω από το παλάτι του Εωσφόρου, ειδικά στα τελευταία πιο cult, bonus κομμάτια που έρχονται από το πρώτο τους demo.
Oμολογώ πως πιο πριν δεν ήξερα την ύπαρξη των Nocturnal Graves, αλλά θεωρώ την επανακυκλοφορία του ντεμπούτου τους ως την πλέον κατάλληλη ευκαιρία, να έρθουν όλοι οι φίλοι του ακραίου ήχου σε επαφή με τους εν λόγω κυρίους. Μπορεί γενικά με τον ήχο τους να μην ανακαλύπτουν τον τροχό, αλλά είναι μεγάλο συν για την ύπαρξη τους ότι δεν βαλτώνουν στα ίδια παλιομοδίτικα μονοπάτια, αλλά ανοίγουν κι άλλους δρόμους πάνω από την πεπατημένη οδό των 80s.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Μετά από την αφύσικη, μυστηριακή instrumental εισαγωγή του "Aggressive Exterminator", το πυρ το εξώτερον φαντάζει λίγο μπροστά σε αυτή την χαοτική ατμόσφαιρα που μας βάζει το ντεμπούτο των Αυστραλών.
Τα old-school riffs είναι το βασικό συστατικό του δίσκου, με πολλές κλασικές death metal στιγμές που συνοδεύουν το black metal ύφος του πρώτου κύματος. Ειδικά σε κομμάτια όπως το "Rotten Cremation" ή το "When The Demons Feast", μοιάζει πως οι παλιοί Morbid Angel ξαναζωντανέυουν μέσω του δαιμονισμένου attitude των Nocturnal Graves.
Από την άλλη πιο σκοτεινά και βασισμένα στην αυθεντική μαυρομεταλική κατεύθυνση είναι τα "Skullthrone", το βασανιστικό και κολασμένο "Νοcturnal Maniac" και το "The Pectilence Crucified", το οποίο υποδέχεται τις γρήγορες ταχύτητες που συνταντάμε όμως και στο "Whore Of Sodom", το οποίο έχει αρκετές groove στιγμές, αλλά και το ομώνυμο, και πιο μονολιθικό "Satan's Cross".
Ξέροντας πως η μουσική στον Παράδεισο θα είναι τόσο βαρετή, με τους Nocturnal Graves η κόλαση μου κλείνει ακόμα περισσοτερο το μάτι, διότι οι Αυστραλοί extreme metallers με την έλλειψη μελωδιών και όλη την σκληρή-brutal ατμόσφαιρα μέσω της μουσικής τους δημιουργούν κάτι σαν tour, γύρω από το παλάτι του Εωσφόρου, ειδικά στα τελευταία πιο cult, bonus κομμάτια που έρχονται από το πρώτο τους demo.
Oμολογώ πως πιο πριν δεν ήξερα την ύπαρξη των Nocturnal Graves, αλλά θεωρώ την επανακυκλοφορία του ντεμπούτου τους ως την πλέον κατάλληλη ευκαιρία, να έρθουν όλοι οι φίλοι του ακραίου ήχου σε επαφή με τους εν λόγω κυρίους. Μπορεί γενικά με τον ήχο τους να μην ανακαλύπτουν τον τροχό, αλλά είναι μεγάλο συν για την ύπαρξη τους ότι δεν βαλτώνουν στα ίδια παλιομοδίτικα μονοπάτια, αλλά ανοίγουν κι άλλους δρόμους πάνω από την πεπατημένη οδό των 80s.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου