Μια δεκαετία περίπου μετά την ιδέα των Destruction για ένα compilation από την παλιομοδίτικη εποχή της μπάντας, οι Γερμανοί θρύλοι, μετά από αρκετές τρικυμίες, λάθος συνεννοήσεις και προβλήματα με τη Nuclear Blast, επέστρεψαν στο studio για το δεύτερο μέρος του "Thrash Anthems". Εστιάζοντας σε κλασικές πρωτες δουλειές όπως "Infernal Overkill", "Eternal Devastation" και το cult EP "Sentence Of Death", το thrash τρίο ετοιμάζει το προσάναμα.
Ήδη με το ακουστικό έναυσμα του "Confused Mind" η ηρεμία αυτή μοιάζει με ένα soundtrack ταινίας τρόμου. Η πορεία προφανώς είναι δυνατή και ακραία όπως ήταν και στην πρώτη εκτέλεση, αλλά πέραν της τίμιας επανηχογράφησης, η παλιά καφρίλα δυστυχώς χάνεται πίσω από τις καλογυαλισμένες παραγωγές και το σύγχρονο μηχανικό πείραγμα.
Το ίδιο συμβαίνει και με κομμάτια σαν το "Black Mass", "Τhe Antichrist" και "Frontbeast" που παρόλη τη καύλα που ίσως να έχει αυτή η ανίερη τριάδα, το αποτέλεσμα χαλάει αρκετά, κάτι που ειδικά τους παλαιότερους ή τους πιο σκληροπυρηνικούς θα ενοχλήσει ιδιαίτερα. Προσωπικά, εκτός της παραγωγής το όλο αποτέλεσμα δείχνει πως οι Destruction τιμούν ακόμα τις ρίζες και το παρελθόν τους, ενώ αν και σε μερικά σημεία έχει μπει λίγο περισσότερη τεχνική, ο Schmier θυμάται λίγο τα φωνητικά καφριλίκια της εποχής εκείνης. Ειδικά σε ύμνους σαν το "Black Death" ή το "The Ritual" φαίνεται πως ασχολούνται μόνο με την έννοια της επανεκτέλεσης, και όχι της διασκευής.
Επίσης ένα ιδιαίτερο συναισθηματικό, οπτικοακουστικό δείγμα είναι το video clip του "United By Hatred", το οποίο είναι και από τα λίγα που ακούγονται πιο ωραία στην τωρινή τους εκδοχή. Επίσης παραμένοντας στο ίδιο συναισθηματικό ύφος, θεωρώ όμορφη κίνηση τη συνεργασία του παρόντος line up με τα προηγούμενα μέλη της μπάντας, και με κάποιους συνεχιστές της metal σκηνής όπως τον Michael Amott ή τον Ol Drake από τους Evile, ενώ το τέλος μας υποδέχεται με μια διασκευή στο "Holiday In Cambodia" των Dead Kennedies.
Τέλος, μέσα σε όλο αυτό το συλλογικό και νοσταλγικό κλίμα, φαίνεται πως οι Γερμανοί δεν έχουν χάσει ακόμα την όρεξη τους για το παλιό τευτονικό thrash ήχο, ελπίζοντας πως στη πορεία θα φανεί ξανά κάτι τέτοιο και σε μια ολοκαίνουρια δουλειά.
(7,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Ήδη με το ακουστικό έναυσμα του "Confused Mind" η ηρεμία αυτή μοιάζει με ένα soundtrack ταινίας τρόμου. Η πορεία προφανώς είναι δυνατή και ακραία όπως ήταν και στην πρώτη εκτέλεση, αλλά πέραν της τίμιας επανηχογράφησης, η παλιά καφρίλα δυστυχώς χάνεται πίσω από τις καλογυαλισμένες παραγωγές και το σύγχρονο μηχανικό πείραγμα.
Το ίδιο συμβαίνει και με κομμάτια σαν το "Black Mass", "Τhe Antichrist" και "Frontbeast" που παρόλη τη καύλα που ίσως να έχει αυτή η ανίερη τριάδα, το αποτέλεσμα χαλάει αρκετά, κάτι που ειδικά τους παλαιότερους ή τους πιο σκληροπυρηνικούς θα ενοχλήσει ιδιαίτερα. Προσωπικά, εκτός της παραγωγής το όλο αποτέλεσμα δείχνει πως οι Destruction τιμούν ακόμα τις ρίζες και το παρελθόν τους, ενώ αν και σε μερικά σημεία έχει μπει λίγο περισσότερη τεχνική, ο Schmier θυμάται λίγο τα φωνητικά καφριλίκια της εποχής εκείνης. Ειδικά σε ύμνους σαν το "Black Death" ή το "The Ritual" φαίνεται πως ασχολούνται μόνο με την έννοια της επανεκτέλεσης, και όχι της διασκευής.
Επίσης ένα ιδιαίτερο συναισθηματικό, οπτικοακουστικό δείγμα είναι το video clip του "United By Hatred", το οποίο είναι και από τα λίγα που ακούγονται πιο ωραία στην τωρινή τους εκδοχή. Επίσης παραμένοντας στο ίδιο συναισθηματικό ύφος, θεωρώ όμορφη κίνηση τη συνεργασία του παρόντος line up με τα προηγούμενα μέλη της μπάντας, και με κάποιους συνεχιστές της metal σκηνής όπως τον Michael Amott ή τον Ol Drake από τους Evile, ενώ το τέλος μας υποδέχεται με μια διασκευή στο "Holiday In Cambodia" των Dead Kennedies.
Τέλος, μέσα σε όλο αυτό το συλλογικό και νοσταλγικό κλίμα, φαίνεται πως οι Γερμανοί δεν έχουν χάσει ακόμα την όρεξη τους για το παλιό τευτονικό thrash ήχο, ελπίζοντας πως στη πορεία θα φανεί ξανά κάτι τέτοιο και σε μια ολοκαίνουρια δουλειά.
(7,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου