Oι Mork, σίγουρα αποτελούν μια από τις πιο ανερχόμενες black metal μπάντες της Νορβηγίας. Έχοντας κυκλοφορήσει ήδη δύο δίσκους, φέτος με το "Eremittens Dal" αποφασίζουν να ξανασυναρπάσουν και να διαολίσουν, έχοντας ξεκάθαρα την έννοια του "kvlt" στο αίμα τους.
Η brutal εισαγωγή του "Hedningens Spisse Brodder" μας ανοίγει από την αρχή τα ματιά, και μας βάζει εύκολα στο ψυχρό κλίμα του αβυσσαλαίου black metal τους. Μεσαία tempos θυμίζουν κάτι από Burzum εποχής "Hvis Lysset Tar Os" με πολλά μπάσα στα τελειώματα, υποδέχονται στην πορεία το τελείως διαφορετικό "Holdere Av Fortet". Mια καθαρή επιρροή από τους Darkthrone με γρήγορες στιγμές και πρωτόγονα black n roll στοιχεία που προβάλλουν και το απόλυτο σκοτάδι αλλά και την επιθετικότητα. Στο ίδιο ύφος θα συναντήσουμε στην πορεία και το "Ι Ηοrnenes Bilde", αλλά και το πιο groove-άτο "Ι Εnded Av Tauet".
Πιο πένθιμο και μαύρο φαίνεται το "Forsteinet I Hat" στην αρχή, ενώ η πορεία του μας οδηγεί στο απόλυτο True Norwegian Black Metal ολοκαύτωμα, με τα φωνητικά να φαίνονται πως βγαίνουν από τα βάθη της Κόλασης. Πολύ πιο ταχύ, αλλά εξίσου μαύρο και ατμοσφαιρικό, με πολλά ξυστά riffs συναντάμε το ομώνυμο του δίσκου "Eremittens Dal", ενώ εξίσου κοντά στα κλασικά black metal μονοπάτια πατάει και το δυσαρμονικό "Likfoelget". Σε αντίθεση βέβαια με το instrumental, "Et Rike I Nord" που με τις αργές του μελωδίες, το μπάσο που συμμετέχει πολύ ενεργά με τις καταθλιπτικές του γραμμές και το μονότονο του ρυθμό, προβάλλει εύκολα όλο το ψύχος και την σαπίλα, που νοστάλγησαν πολλοί στον Σκανδιναβικό ήχο.
Πιο κοντά στις ακρότητες των Tsjuder ή των Krypt υποδεχόμαστε λίγο πριν το τέλος το "Moerkets Alter", ενώ το άλμπουμ κλείνει με το "Gravoel", που με τις καμπάνες και τις θανατικές του μελωδίες, αποτελούν τον πλέον κατάλληλο επίλογο.
Σίγουρα μιλάμε για μια μπάντα που αναζωογοννεί το Νορβηγικό black metal, με ότι συνεπάγεται αυτό, δημιουργώντας συναισθήματα και νόστο για τη σκηνή που πολλοί αγάπησαν και μίσησαν. Σίγουρα βάζουν το προσωπικό τους στίγμα σε όλο αυτό το project αλλά και οι συμμετοχές του Silenoz (Dimmu Borgir) στα φωνητικά, και του Seidemann από τους 1349 στο μπάσο δίνουν διαφορετικό κύρος, ενώ τέλος, όπως είπε και ο Nocturno Culto για τους Mork: "Many have tried, many have failed. Mork nails it".
(8,5/10)
Η brutal εισαγωγή του "Hedningens Spisse Brodder" μας ανοίγει από την αρχή τα ματιά, και μας βάζει εύκολα στο ψυχρό κλίμα του αβυσσαλαίου black metal τους. Μεσαία tempos θυμίζουν κάτι από Burzum εποχής "Hvis Lysset Tar Os" με πολλά μπάσα στα τελειώματα, υποδέχονται στην πορεία το τελείως διαφορετικό "Holdere Av Fortet". Mια καθαρή επιρροή από τους Darkthrone με γρήγορες στιγμές και πρωτόγονα black n roll στοιχεία που προβάλλουν και το απόλυτο σκοτάδι αλλά και την επιθετικότητα. Στο ίδιο ύφος θα συναντήσουμε στην πορεία και το "Ι Ηοrnenes Bilde", αλλά και το πιο groove-άτο "Ι Εnded Av Tauet".
Πιο πένθιμο και μαύρο φαίνεται το "Forsteinet I Hat" στην αρχή, ενώ η πορεία του μας οδηγεί στο απόλυτο True Norwegian Black Metal ολοκαύτωμα, με τα φωνητικά να φαίνονται πως βγαίνουν από τα βάθη της Κόλασης. Πολύ πιο ταχύ, αλλά εξίσου μαύρο και ατμοσφαιρικό, με πολλά ξυστά riffs συναντάμε το ομώνυμο του δίσκου "Eremittens Dal", ενώ εξίσου κοντά στα κλασικά black metal μονοπάτια πατάει και το δυσαρμονικό "Likfoelget". Σε αντίθεση βέβαια με το instrumental, "Et Rike I Nord" που με τις αργές του μελωδίες, το μπάσο που συμμετέχει πολύ ενεργά με τις καταθλιπτικές του γραμμές και το μονότονο του ρυθμό, προβάλλει εύκολα όλο το ψύχος και την σαπίλα, που νοστάλγησαν πολλοί στον Σκανδιναβικό ήχο.
Πιο κοντά στις ακρότητες των Tsjuder ή των Krypt υποδεχόμαστε λίγο πριν το τέλος το "Moerkets Alter", ενώ το άλμπουμ κλείνει με το "Gravoel", που με τις καμπάνες και τις θανατικές του μελωδίες, αποτελούν τον πλέον κατάλληλο επίλογο.
Σίγουρα μιλάμε για μια μπάντα που αναζωογοννεί το Νορβηγικό black metal, με ότι συνεπάγεται αυτό, δημιουργώντας συναισθήματα και νόστο για τη σκηνή που πολλοί αγάπησαν και μίσησαν. Σίγουρα βάζουν το προσωπικό τους στίγμα σε όλο αυτό το project αλλά και οι συμμετοχές του Silenoz (Dimmu Borgir) στα φωνητικά, και του Seidemann από τους 1349 στο μπάσο δίνουν διαφορετικό κύρος, ενώ τέλος, όπως είπε και ο Nocturno Culto για τους Mork: "Many have tried, many have failed. Mork nails it".
(8,5/10)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου