Το παρελθόν του ταλαντούχου μπασίστα (και όχι μόνο), Rex Brown, ήταν μεγαλειώδες και λαμπρό, καθώς ήταν συνιδρυτής δύο εκ των μεγαλύτερων heavy θρύλων του Αμερικάνικου Νότου, των Pantera και των Down, ενώ παράλληλα πέρασε και για ένα φεγγάρι από το στρατόπεδο του Kirk Windstein, τους Crowbar.Εν έτει 2017, και πολύ μετά από τις εν λόγω συνεργασίες του, αποφάσισε τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες να τις εκφράσει στο πρώτο του solo album, "Smoke On This...".
Ο Αμερικάνος επηρεασμένος από τα κλασικά rock ακούσματα του αλλά και τις southern και country καταβολές του, δημιούργησε ένα πάντρεμα ήχων, που γίνεται εμφανές από την πρώτη κιόλας εναρκτήρια νότα!
To "Lone Rider" λοιπόν έχει έναν ελαφρύ groove χαρακτήρα, με την old school αύρα που προείπα, ενώ το "Crossing Lines" βαραίνει και γίνεται πιο αργό και μελωδικό.
To "Buried Alive" από την άλλη με το ακουστικό του ηχόχρωμα θυμίζει εξοχές του Νότου, σαν αυτές που μεγάλωσε ο μεγάλος Dimebag Darrell, για τον οποίο είναι και αφιερωμένο. Στο ίδιο country style όμως βλέπουμε πως είναι και το "Fault Line".
To "Τrain Song" και το "What Comes Around", θυμίζει δυνατές εποχές του παρελθόντος του, μαζί με το πιο smoothy "Get Yourself Alright" που έχει πολλά κοινά με το "This Love" των Pantera, ενώ έναν πιο bluesy εαυτό βγάζει ο Rex με το "Grace".
Τέλος, το άλμπουμ αυτό, περικλυέται από μια ψυχεδελική 70s ατμόσφαιρα, με το " "Best Of Me" το οποίο έχει φωνητικά α λά David Gilmour, και riffs α λά "Planet Caravan", και μαζί με τον επίλογο του "Οne Of These Days", καταλαβαίνουμε πως μετά από την έντονη του δεκαετεία με τους heavy metal υμνιστές του Νότου, ήθελε μέσω του προσωπικού του δίσκου να παρουσιάσει άγνωστες πτυχές γεμάτες γεύσεις από ουίσκι, αρώματα από εξοχές, και άφθονο Rock N Roll!
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου