Οι Κολομβιάνοι black metallers Ιnquisition, βρισκόμενοι στο πάνθεον του underground σκληρού ήχου, έπειτα από τρία χρόνια σιωπής, και καθώς ανακοίνωσαν ένα μεγάλο Ευρωπαϊκό tour, κυκλοφορούν το έβδομο full length τους, που όπως θα καταλάβετε αποτελεί μια μνεία στο παρελθόν.
Όλα είναι έτοιμα και μια σκοτεινή, απόκρυφη αύρα δημιουργείται με το αργό έναυσμα του "The Force Before Darkness", θυμίζοντας λίγο δουλειές της Diamanda Galas, καθώς δίνει πάσα στο "From Chaos They Came", το οποίο στα αυτιά μου φέρνει το πιο thrash παρελθόν τους. Γρήγορα κοφτά riffs και ανελέητο drumming που προμηνύει ένα από τα ωραιότερα κομμάτια του δίσκου, το "Wings of Anu". H κατάμαυρη ατμόσφαιρα και το γρήγορο παίξιμο συνεχίζονται μέχρι το "Vortex from the Celestial Flying Throne of Storms'' (πρώτη ανάσα), όπου εδώ οι εντάσεις πέφτουν και η μουσική μπαίνει πιο μέσα στα πομπώδη black metal άδυτα.
Το πομπώδες στυλ συνεχίζεται με το "A Black Aeon Shall Cleanse" στο οποίο οι ταχύτητες έχουν χαμηλώσει τόσο, ώστε να φτάνει τα Celtic Frost-ικα tempos.
Tα στοιχειωμένα και παράξενα "The Flames of Infinite Blackness Before Creation" και "Mystical Blood", βάζουν τον ακροατή σε ένα πιο γκρίζο και τελετουργικό mood, κάτι το οποίο συμβαίνει και με τα riffs του "Power from the Center of the Cosmic Black Spiral" (δεύτερη ανάσα).
Οι ταχύτητες ξανανεβαίνουν με το "Α Μagnificent Crypt Of Stars", ενώ οι μελωδίες της κιθάρας και τα φωνητικά του Dagon θυμίζουν λίγο Ιmmortal. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει όμως και σε ένα ακόμη highlight, το "Through the Divine Spirit of Satan a Glorious Universe Is Known" (τρίτη ανάσα), όπου εδώ το σκότος έρχεται σε δεύτερη θέση, καθώς κυριαρχεί η επιθετικότητα στα τύμπανα και τα φωνητικά.
Τέλος, τα outros "The Invocation of the Absolute, the All, the Satan" (τέταρτη ανάσα) και "Hymn to the Cosmic Zenith, με τα πρόβατα, τα θυμιατά και τους ψαλμούς προκαλούν δέος, αφήνοντας μας να περιμένουμε την επόμενη δουλειά τους.
Οι νοτιοαμερικάνοι black metallers, με το "Βloodshed Across The Empyrean Altar Beyond The Celestial Zenith" (μεγάααλη ανάσα), γίνονται πιο μονότονοι , μειώνοντας τα πολλά μελωδικά περάσματα και τις τελετουργίες που είχαμε συνηθίσει τελευταία, γίνονται πιο επιθετικοί και κοντά στο παρελθόν αγγίζοντας πολλές πτυχές του πρώτου κύματος του black metal.
Ένα σκοτεινό έπος λοιπόν δημιουργήθηκε χωρίς όμως πολλά κομμάτια να είναι τόσο αξιομνημόευτα.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου