Πρώτη φορά που είχα δει τους Planet Of Zeus ζωντανά, και ουσιαστικά αγάπησα τον ήχο τους ήταν στο Rockwave του 2012. Από τότε άλλαξαν μερικά πραγματάκια και τέσσερα χρόνια μετά από την πρώτη μου γεύση μαζί τους και 2 χρόνια μετά το "Vigilante", έρχονται μάλλον να μας ξαναπάρουν το μυαλό με το "Loyal To The Pack".
Οι πρώτες νότες του ομώνυμου κομματιού σου δίνουν απλά μια μπουνιά στα μούτρα, καθώς ο Μπάμπης γεμίζει τη fuzzy μουσική με γρυλίσματα...Here comes the wolfpack!
Έπειτα από το κλασικό ύφος τους, στο πρηγούμενο κομμάτι, έρχεται το "Devil Calls My Name" το οποίο είναι σε πιο southern φόρμες, με πιο χαμηλά tempo και καθαρά φωνητικά, ένα χαλαρό rock κομμάτι που το διαδέχεται μια έκπληξη στα αυτιά μας...To "Them Nights" πρόκειται για ένα απαλό κλασικό rock κομμάτι, επίσης με καθαρά φωνητικά, και πολλά blues αλλά και AOR στοιχεία. Δυνατό και στακάτο ρεφραίν, που διαφοροποιείται κάπως από αυτό που μας έχουν συνηθίσει οι Planet.
To "Little Deceiver" είναι πιο κοντά στο κλασικό τους στυλ, με πιο πολλές σκοτεινές στιγμές, που φαίνεται να γίνεται επόμενο hit-άκι μαζί με το "βρώμικο", "Your Love Makes Me Wanna Hurt Myself" και το "Scum Alive".
To "Retreat" που Skynyrd-ίζει είναι επίσης ένα από τα καλύτερα τραγούδια σε όλη την δισκογραφία τους, και με κάνουν να νιώθω πως αδικούνται και δεν είναι κάπου στην Αμερική, αλλά δεν πειράζει, δίνουν φως στην ελληνική σκηνή!
Προς το τέλος έχουμε ένα μαστούρικο hard rock διαμάντι, το "Indian Red" και μετά, ένα καταλυτικό, πειραματικό instrumental, αφιερωμένο στην πρωτεύουσα.
Χωρίς να θέλω να κουράσω άλλο, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια από τις καλύτερες ελληνικές κυκλοφορίες της χρονιάς, και οι Planet Of Zeus δείχνουν ότι είναι εδώ και εξελίσσονται.
Μέχρι το επόμενο πόνημα τους, Sex και βία....
(9,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου